Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Η γενοκτονία 270.000 Eλλήνων το 961 από τους βυζαντινοχριστιανούς κατακτητές!!!


Καθ' όλη την διάρκεια της χιλιετούς βυζαντινής αυτοκρατορίας η Κρήτη ήταν το κόκκινο πανί για τους βυζαντινούς κατακτητές. Γι' αυτό την αιματοκύλησαν πολλές φορές. 
Το 727 οι Κρητικοί όχι μόνον συμμετέχουν μαζί με όλους τους Έλληνες στην Μεγάλη Επανάσταση κατά των βυζαντινών, αλλά επιπλέον ετοιμάζουν πανστρατιά και επιτίθενται κατά της Κωνσταντινουπόλεως για να εκθρονίσουν(!!!) τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ' τον Ίσαυρο. 
Αρχηγό τους είχαν έναν Κρητικό ονόματι Κοσμά, ο οποίος ήταν μεγαλοπρεπής, ωραίος και γενναίος. Και παραλίγο να κατάφερναν να κυριαρχήσουν σε όλη την Μεσόγειο, όπως αναφέρει στην «Ιστορία των Σφακίων» ο ηγούμενος Γρηγόριος Παπαδοπετράκης. 
Όμως οι λογαριασμοί βυζαντινών και Κρητικών παρέμεναν από αιώνες ανοικτοί και δεν έκλεισαν ποτέ. Ο Αλέξιος Κομνηνός, δια του υιού του Ισαακίου, το 1192, στέλνει απειλητική επιστολή προς το νησί της Κρήτης. Απειλούσε ότι αν δεν υποταχθούν στο βυζάντιο οι Κρητικοί, θα εξολοθρεύσει όλους τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, όπως έπραξαν στο παρελθόν, έγραφε η επιστολή, ο Βελισσάριος, ο Ιουστινιανός, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Βάρδας ο θαλασσινός. 
Οι βυζαντινοί είχαν υποστεί αναρίθμητες ήττες από τους Κρητικούς, που ήταν πολύ γενναίοι μαχητές και θεοσεβείς. Οι Κρητικοί ουδέποτε πρόδωσαν τους Πατρώους Θεούς και τα Πάτρια ειωθότα. Το παράδειγμά τους έδινε θάρρος στους άλλους Έλληνες να διατηρήσουν τον Ελληνισμό τους και την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Γι' αυτό ήθελαν να τους αφανίσουν οι βυζαντινοί κατακτητές. 
Οι μνήμες από την τελευταία ήττα, ήταν ακόμη νωπές. Το 949 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ζ' υπέστη πανωλεθρία από τους γενναίους Κρητικούς καθώς όλο το βυζαντινό στράτευμα που έστειλε για να κατακτήσει το ηρωικό Νησί κατεσφάγη, όπως μας πληροφορεί ο Λέων Διάκονος. 
Τα Κρητικά πλοία περήφανα έπλεαν στην Μεσόγειο αψηφώντας τον βυζαντινό στόλο. Και όποτε είχαν ευκαιρία έκαναν τολμηρές επιδρομές και κατέστρεφαν ολοσχερώς τον βυζαντινό στόλο. Ο Λέων Διάκονος γράφει για την «των Κρητών δυναστείαν, τραχηλιώσαν και κατά Ρωμαίων φονικόν πνέουσαν». Δηλαδή έσπερναν τον θάνατο στους βυζαντινούς οι σκληροτράχηλοι Κρητικοί, γράφει ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του. 
Οι Κρητικοί ήταν ακατάβλητοι κυρίως για δύο λόγους, γράφει ο Συνεχιστής του Θεοφάνους: Πρώτον διότι είχαν διατηρήσει αλώβητο το Ελληνικό Ιερατείο τους, το οποίο προΐστατο στους Απελευθερωτικούς Αγώνες, και δεύτερον διότι ήταν φοβεροί έμποροι, κάτι που τους προσπόριζε τα αναγκαία χρήματα για τους πολέμους κατά των βυζαντινών. 
Το μίσος των βυζαντινών κατά των Ελλήνων της Κρήτης αποτυπώνεται ανάγλυφα από τον παρακοιμώμενο Ιωσήφ Βρίγγα ο οποίος προσπαθεί να διεγείρει το βυζαντινό συμβούλιο κατά των Κρητικών. Ο Συνεχιστής του Θεοφάνους καταγράφει τα λόγια του Ιωσήφ: «Είναι τόσα τα δεινά που υπέστησαν οι Ρωμαίοι από τους αρνητές του Χριστού, σφαγές και καταστροφές εκκλησιών και αρπαγές περιουσιών και αιχμαλωσίες. Πρέπει να αγωνισθούμε υπέρ των Χριστιανών και να μην δειλιάσουμε από την απόσταση της θαλάσσης ούτε από τις φήμες».  Πράγματι οι γενναίοι Κρητικοί απελευθέρωναν τα παράλια της Ιωνίας από τους βυζαντινούς κατακτητές και κατέστρεφαν χριστιανικές εκκλησίες και έπιαναν χριστιανούς αιχμαλώτους για να τους ανταλλάξουν με Έλληνες. 
Το 960 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Ρωμανός Β' και ο παρακοιμώμενος Ιωσήφ Βρίγγας ανέθεσαν στον Αρμένιο στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον αφανισμό της Κρήτης και των Κρητικών. Ο τεράστιος βυζαντινός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 960. - Αποτελείτο από 3300 πλοία που μετέφεραν στρατό και εφόδια. Οι βυζαντινοί είχαν στρατολογήσει βάρβαρα στίφη Σλάβων, Αρμενίων και Ρώσων, για να κατασφάξουν τους Έλληνες της Κρήτης. 
Ο M. Canard, στο Byzance et les Arabes μας πληροφορεί ότι οι Έλληνες διέθεταν μόλις 240 πλοία και ζήτησαν από τους Άραβες πολεμοφόδια και στρατό. Εκείνο τον καιρό οι Άραβες με επικεφαλής τον Χαμβδά πολεμούσαν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας τους βυζαντινούς κατακτητές, και έτσι δεν μπόρεσαν να τους στείλουν παρά μικρές ποσότητες πολεμοφοδίων, αλλά καθόλου στρατό. Έτσι οι γενναίοι Κρητικοί μαχητές αντιμετώπισαν μόνοι τους τον τεράστιο βυζαντινό στόλο που μετέφερε 500.000 βυζαντινούς κατακτητές στο ηρωικό Νησί.  Οι Έλληνες γρήγορα έμαθαν τα νέα και άρχισαν να οχυρώνονται. Η ιστορία έχει καταγράψει ως επικεφαλή της ηρωικής αντιστάσεως την Κρητικοπούλα Ιέρεια της Αρτέμιδος Κλεαγέτη.  Ο Πρίσκος στην χρονογραφία του μας πληροφορεί ότι ήταν μόλις 25 ετών το 960, και αμέσως άρχισε να εμψυχώνει τους Κρητικούς περιδιαβαίνουσα όλα τα οχυρά. Η Κλεαγέτη ήταν πολύ μορφωμένη και γόνος Ιερατικής οικογενείας. Η μητέρα της λεγόταν Ζηνόκλεια, ήταν Ιέρεια της Ήρας, και είχε πάρει μέρος στην μάχη της Κρήτης κατά των βυζαντινών το 949. Με το τόξο της είχε σκοτώσει 50 βυζαντινούς κατακτητές. Η Ζηνόκλεια τελούσε τα Ελληνικά Μυστήρια και είχε διδάξει από μικρή την θυγατέρα της Κλεαγέτη το πώς να πολεμά τους βυζαντινούς κατακτητές. 
Ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του αναφέρει την Κλεαγέτη με υβριστικούς όρους. Την αποκαλεί «γύναιον εταιρικόν», «αναιδές», και ότι τάχα έκανε μαγγανείες. Όμως της αναγνωρίζει, αν και με υβριστικό τόνο, ότι ήταν μάντισσα και ότι ήταν ατρόμητη, καθώς πλησίαζε μόνη της μέχρι τα φυλάκια των βυζαντινών και τους προκαλούσε σε πόλεμο. 
Οι Κρητικοί Ιερείς και Ιέρειες μόλις αντίκρισαν του πρώτους βυζαντινούς στρατιώτες έκαναν καθαρμό σε όλο το Νησί για να φύγει το χριστιανικό μίασμα. 
Ο Νικηφόρος Φωκάς αμέσως μετά την απόβαση αρχίζει γενική επίθεση. Σφάζει αρκετούς Κρητικούς τις πρώτες ημέρες. Νοιώθοντας ότι η νίκη του θα είναι εύκολη εξ αιτίας του τεραστίου όγκου του στρατεύματός του, δίνει 10.000 βυζαντινούς στρατιώτες στον στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά και τον διατάσσει να εισβάλει στην ενδοχώρα του Νησιού και να κατασκοπεύσει τους Κρητικούς. 
Η ατρόμητη Ιέρεια Κλεαγέτη απαντά με ανταρτοπόλεμο. Βάζει τις Κρητικοπούλες να δίνουν κρασί στους βυζαντινούς στρατιώτες, να τους μεθούν και να αποσπούν πληροφορίες. Αφού τους διέλυσαν την πειθαρχία η Κλεαγέτη διέταξε τους 400 Κρητικούς που είχε υπό τις διαταγές της να λάβουν θέσεις μάχης στα βουνά.
Μόλις οι Κρητικοί είδαν τους βυζαντινούς αποδιοργανωμένους ξεκίνησαν επίθεση με επικεφαλής την ηρωική Ιέρεια της Αρτέμιδος. Οι βυζαντινοί αντιστάθηκαν με σθένος. Η Κλεαγέτη σημάδεψε με το τόξο της τον βυζαντινό στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά, κτύπησε το άλογό του και τον ανάγκασε να ξεκαβαλικέψει. Αμέσως χίμηξε πάνω του με το τσεκούρι της και τον σκότωσε. 
Οι βυζαντινοί σε αυτή την δεύτερη φάση του αγώνος τράπηκαν σε φυγή αλλά οι Κρητικοί τους πήραν στο κυνήγι. Ελάχιστοι από τους στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν ζωντανοί στο στρατόπεδο του Νικηφόρου Φωκά. 
Ο Φωκάς, ωσάν να κτυπήθηκε από κεραυνό, μόλις άκουσε τα νέα άρχισε να ετοιμάζει ενέδρες. Άρχισε να πολιορκεί τον Χάνδακα (Ηράκλειο). 
Ο Πρίσκος, έχει καταγράψει το πώς απευθύνθηκε στους στρατιώτες του λέγων ότι «Δεν νομίζω να αγνοεί κανείς σας την επιθετικότητα και το θράσος των απογόνων της Αριάδνης, τις τόσες διαρπαγές και τα φονικά που έχουν διαπράξει κατά των Ρωμαίων. Δεν ανέχεται η εκκλησία του Χριστού να λυμαίνονται το χριστεπώνυμο πλήθος οι ειδωλολάτρες.
Μην εξοκείλετε στην απειθαρχία και την καλοπέραση διότι θα πάθετε ότι και οι στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά. Ας μην σπαταλάμε τον καιρό μας με οκνηρία και μέθη, αλλά παραμένοντας Ρωμαίοι ας επιδείξουμε στον πόλεμο κατά των ειδωλολατρών το γενναίο μας φρόνημα». 
Μετά πήρε τον στρατό του και άρχισε επίθεση καθώς είχε πληροφορίες ότι 40.000 Κρητικοί ετοιμάζονταν να του επιτεθούν αιφνιδιαστικά και να τον εκδιώξουν από το Νησί. Ο Νικηφόρος Φωκάς περίμενε να νυκτώσει και επιτέθηκε το βράδυ στους Κρητικούς, οι οποίοι δεν άκουσαν την Κλεαγέτη και έκαναν το λάθος να κατασκηνώσουν σε πεδιάδα. 
Εκεί ο Νικηφόρος Φωκάς τους έπιασε στον ύπνο, απροετοίμαστους, και τους έσφαξε όλους. Ο Νικηφόρος Φωκάς, για να αποδείξει το πόσο βάρβαρος ήταν και το πόσο μισούσε τους Έλληνες, διέταξε τους στρατιώτες του να κόψουν τα κεφάλια των Ελλήνων και να τα μαζέψουν σε σακιά. 
Ύστερα διέταξε να τα καρφώσουν σε κοντάρια και να τα τοποθετήσουν μπροστά στο κάστρο του Χάνδακος. Μετά, όπως διασώζει ο Λέων Διάκονος, ο Φωκάς διέταξε όσα κεφάλια Κρητικών περίσσεψαν να τα εκσφενδονίζουν με τις βαλλίστρες μέσα στα τείχη του κάστρου.
Οι Κρητικοί μόλις ανεγνώρισαν τους ομοφύλους των, ξέσπασαν σε οιμωγές. Ακούστηκαν κλάματα. Τρόμος κατέλαβε το στρατόπεδο των Κρητικών. Ακούστηκαν κραυγές και θρήνοι ωσαν η πόλη να είχε ήδη κατακτηθεί. Μολονότι δεν είχαν καμμία διάθεση για ειρήνη με τους βυζαντινούς, τώρα είχαν χάσει το θάρρος τους. Εκείνη την δύσκολη στιγμή εμφανίστηκε στα τείχη η νεαρή Ιέρεια Κλεαγέτη. Το πρόσωπό της έλαμπε από ζωντάνια όταν ενθάρρυνε τους Κρητικούς. 
Ο Πρίσκος διέσωσε τα λόγια της: «Γενναίοι άνδρες και γυναίκες, αιώνες τώρα πολεμούμε τους Ρωμαίους. Οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν, πάντα στέκονται στο πλευρό μας. Μόλις κατατροπώσαμε τους Ρωμαίους του Παστιλά. Τώρα θα λιποψυχήσουμε μπροστά σ' έναν ασεβή Ρωμαίο; Εμπρός! Τραβήξτε τα σπαθιά. Ακονίσατε τους πελέκεις. Τεντώσατε τα βέλη. Θάνατος στους Ρωμαίους κατακτητές. Βοήθησέ μας Τοξόκλυτη Θεά. Ίσιωσε τα θανατηφόρα βέλη μας να βρουν τον στόχο τους».
Η νεαρή Ιέρεια αμέσως διατάζει επίθεση. Εμψυχωμένοι από την ατρόμητη Ιέρειά τους που όρμησε πρώτη, 35.000 Κρητικοί, μαζί και γυναικόπαιδα, εφορμούν εναντίον των βυζαντινών κατακτητών. Ο Νικηφόρος Φωκάς ταράζεται από την ξαφνική αντεπίθεση. Αλλά πριν προλάβει να συνέλθει καταμετρά 90.000 χιλιάδες νεκρούς, οι περισσότεροι από τα επίλεκτα βυζαντινά σώματα των Αρμενίων.
Ο Νικηφόρος Φωκάς αναγκάζεται να σαλπίσει υποχώρηση. Έβλεπε πια ότι ήταν πολύ δύσκολο να κατατροπώσει τους Κρητικούς και μάλιστα με τέτοια οχυρά. Αποφάσισε, γράφει ο Λέων Διάκονος, να πολιορκήσει τον Χάνδακα(Ηράκλειο). Αποφάσισε να λιμοκτονήσει τους Κρητικούς μέχρις ότου κατασκευάσει νέες πολιορκητικές μηχανές. Έτσι τελείωσε ο χειμώνας του 960-961.
Κατά την διάρκεια του χειμώνα δεν έπαυσαν τελείως οι εχθροπραξίες. Ομάδες καταδρομών των Κρητικών κτυπούσαν συνεχώς τους βυζαντινούς κατακτητές. Οι απώλειες των Κρητικών έφτασαν τις 30.000 νεκρούς και των βυζαντινών τις 110.000 νεκρούς, αναφέρει ο M. Canard στο Byzance et les Arabes.
Στο τέλος Φεβρουαρίου του 961, ο Νικηφόρος Φωκάς άρχισε πάλι τον πόλεμο με νέο στρατό και εφόδια που παρέλαβε από την Κωνσταντινούπολη. Αντιθέτως η θέση των Κρητικών γινόταν όλο και πιο δύσκολη καθώς τα τρόφιμα λιγόστευαν και ο ναυτικός αποκλεισμός του Νησιού δεν επέτρεπε τον ανεφοδιασμό.
Οι στρατιωτικοί αρχηγοί των Κρητικών, Ναύκλος και Ανεμάς, έκαναν συμβούλιο και αποφάσισαν να περιμένουν, μέσα στην πόλη, βοήθεια από τους Άραβες. Όμως η Κλεαγέτη τους είπε να συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο στα βουνά και να μην πολεμήσουν μέσα στην πόλη διότι το κάστρο ίσως να μην αντέξει την πολιορκία. Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του Ανεμά, η οποία δυστυχώς απεδείχθη μοιραία.
Οι βυζαντινοί κατακτητές άρχισαν την πολιορκία σκάβοντας κάτω από την τάφρο και άρχισαν να ξεκολλούν πέτρες από το τείχος. Πρόσθεσαν ξύλα στα υποστηρίγματα και τους έβαλαν φωτιά. Σε λίγο η φωτιά απανθράκωσε τα υποστηρίγματα και δύο επάλξεις του κεντρικού τείχους κατέρρευσαν. Αμέσως όρμησαν στην πόλη τα βυζαντινά στίφη και άρχισαν γενική σφαγή χωρίς να κάνουν διάκριση αμάχου και μαχομένου πληθυσμού. Τα γυναικόπαιδα έτρεχαν να κρυφτούν στα σοκάκια αλλά οι βυζαντινοί τους εξολόθρευαν ανηλεώς. Για τρεις ολόκληρες ημέρες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να σφάζουν άμαχο πληθυσμό.
Η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου 961. Οι πηγές κατέγραψαν 200.000 νεκρούς Κρητικούς, μαζί με τα γυναικόπαιδα, που γενοκτόνησαν οι βυζαντινοί υπάνθρωποι. Μαζί με τους ήδη νεκρούς Κρητικούς στα πεδία των μαχών, το Ολοκαύτωμα της Κρήτης αριθμεί 270.000 νεκρούς, σφαγιασθέντες από τα βυζαντινά στίφη του Νικηφόρου Φωκά.
Ο Νικηφόρος Φωκάς, χωρίς κανένα ίχνος θεοσέβειας, ανδρείας και πολιτισμού, ζήτησε να βρουν το πτώμα της Ιέρειας Κλεαγέτης. Μόλις οι βυζαντινοί το βρήκαν, ο βάρβαρος Αρμένιος στρατηγός διέταξε να της κόψουν το κεφάλι και να το καρφώσουν σε ένα κοντάρι. Αφού το έφτυσε, το περιέφερε πάνω στο άλογό του ως τρόπαιο.
Ο Νικηφόρος Φωκάς για να ολοκληρώσει την καταστροφή της Κρήτης διατάσσει την φυλετική αλλοίωση του Κρητικού λαού. Εγκαθιστά στο ηρωικό Νησί βαρβάρους Σλάβους, Ρώσους και Αρμένιους. Επιπλέον διατάσσει τους μοναχούς των χριστιανών να εκχριστιανίσουν βιαίως τον Κρητικό λαό. Ο Νίκων ο «Μετανοείτε» αποβιβάζεται στην Κρήτη με προστασία βυζαντινής φρουράς και αρχίζει νέες σφαγές.
Παρά την τρομακτική γενοκτονία, οι Κρητικοί ανένηψαν και συνέχισαν τον Ιερό Αγώνα για Ελευθερία, κάτι που αποδεικνύεται με την απειλητική επιστολή που έστειλε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1192, όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου μας.
Η Γενοκτονία 270.000 Κρητικών από τους βυζαντινούς κατακτητές το 961 έχει χαραχθεί βαθιά στην μνήμη όλων των Ελλήνων παρά τις προσπάθειες των νεοβυζαντινών κατακτητών να την διαγράψουν.
Ξεπερνώντας κάθε όριο θράσους, ο «πατριάρχης» των χριστιανών Βαρθολομαίος, πριν από δύο χρόνια, έστησε τον ...ανδριάντα(!) του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη(!!!).
Όπως δείχνουν τα γεγονότα υπάρχουν ακόμη ανοικτοί λογαριασμοί μεταξύ Ελλήνων και βυζαντινών.


Πηγές:
Λέων Διάκονος, Ιστορία
M. Canard, Byzance et les Arabes
Πρίσκος, Κρητικά, στην συλλογή Jus Graeco-Romanum
Γρηγορίου Παπαδοπετράκη, Ιστορία των Σφακίων, Αθήνα 1971

Ισίδωρος Ηλιάκης 

Στο φως ο ομαδικός τάφος των σφαγιασθέντων Ελλήνων το 390 μ.κ.χ. στην Θεσσαλονίκη

Βρέθηκε ο ομαδικός τάφος των 17.000 Ελλήνων που δολοφονήθηκαν από τον Θεοδόσιο Α΄ υπερασπίζοντας την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία.
Έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών.

Στον ανασκαφικό χώρο της Μοναστηρίου στην Θεσσαλονίκη ανακαλύφθηκε τμήμα του ομαδικού τάφου των 17.000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α'. Πρόκειται περί κοινοταφίου και όχι περί κανονικών ταφών δεδομένης της πλήρους απουσίας κτερισμάτων.

Στο μικρό αυτό τμήμα, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, ανακαλύφθηκε μεγάλη ποσότητα σκελετών, με φανερές κρανιακές κακοποιήσεις, που για την μεταφορά τους χρησιμοποιήθηκαν μεγάλοι γερανοί και αριθμός από φορτηγά. 



Σχετικά με το θέμα αυτό είναι χρήσιμο να δούμε τα Ιστορικά γεγονότα:
Τον Δεκέμβριο του 390 μ.κ.χ. ο χριστιανός Γότθος στρατηγός Βοθέριχος αρχηγός της Ρωμαϊκής φρουράς της Θεσσαλονίκης, προσπαθώντας να επιβάλλει με την βία τον Χριστιανισμό στους Έλληνες κατοίκους της πόλεως, βρίσκεται αντιμέτωπος με την εξέγερση του λαού που προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει την Εθνική του ταυτότητά του υπερασπίζοντας την πατρώα ελληνική θρησκεία. Η Ρωμαϊκή φρουρά της πόλεως, που αποτελείτο από μισθοφόρους Γότθους Χριστιανούς,  στην αρχή αιφνιδιάστηκε και πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες σκοτώθηκαν. "Οι Έλληνες εξεγείρονται και σκοτώνουν πολλούς αξιωματικούς και στρατιώτες της φρουράς (εξ αυτών και τον Βοθέριχο) γράφουν οι ιστορικοί.
Ο Θεοδόσιος πληροφορείται το συμβάν και με δόλιο τρόπο, τάχα για να εξευμενίσει τα οξυμένα πνεύματα, καλεί τον λαό της πόλεως στον Ιππόδρομο, για να παρακολουθήσουν την ιπποδρομία. Όταν έκλεισαν ερμητικά οι πύλες και ξεχύθηκαν πάνοπλοι στις κερκίδες του σταδίου οι Γότθοι μισθοφόροι του αυτοκράτορα, ήταν αργά για οποιαδήποτε διαφυγή.
Ο πανικός, οι αγωνιώδεις οιμωγές, το αίμα χιλιάδων άοπλων πολιτών που έρεε σαν ποτάμι στις κερκίδες, ήταν τα μόνα που επικρατούσαν.  Εκεί μέσα, μόνο σε τρεις ώρες, κατασφάζει με την βοήθεια των Γότθων 7.000 Έλληνες, σύμφωνα με τον ιστορικό Θεοδώρητο, ενώ κατά τον Κεδρηνό, τον Θεοφάνη και άλλους, ο αριθμός των θυμάτων ξεπερνά τις 15.000. «Τους θέρισαν όλους», γράφει ο Θεοδώρητος, «σαν καλαμιές στον θερισμό».
Λίγες τέτοιες θηριώδεις σφαγές, κατευθυνόμενες υπό οργανωμένης και θεσμοθετημένης εξουσίας κατά των ιδίων των πολιτών της, έχουν καταγραφεί στην διάρκεια της ιστορίας. Μία απ’ αυτές είχαν την οδυνηρή ατυχία να βιώσουν με το αίμα τους οι Θεσσαλονικείς.
Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους ιστορικούς το πιο αποτρόπαιο, εν ψυχρώ έγκλημα, ενός μονάρχη της αρχαιότητας. Πραγματική θηριωδία. Το πιο βδελυρό της ιστορίας. Ξεπέρασε σε αγριότητα και διαστροφή και τα πιο ειδεχθή εγκλήματα.
Ο Θεοδόσιος ενώ θα έπρεπε να κατατάσσεται στον εφιαλτικό πίνακα των πλέον κατάπτυστων αιμοβόρων μοναρχών, αναβιβάζεται από την Εκκλησία, χωρίς αιδώ, στο βάθρο του «αγίου» και «μέγα». Ο «άγιος» Αυγουστίνος τον αποκαλεί «τέλειο χριστιανό μονάρχη», ενώ ο Θεοδώρητος «Πανεύφημο βασιλέα και θεοφιλέστατο».
«Τους θέρισαν όλους! Σαν καλαμιές στον θερισμό. Μέσα σε λίγες ώρες έσφαξαν 15.000 άνδρες. γυναίκες, παιδιά γέροντες....» γράφει ο Θεοδώρητος Κύρου στην "Εκκλησιαστική Ιστορία".

Η σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης στα 390 μ.κ.χ. από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον επονομαζόμενο "Μέγα" και "Άγιο", σηματοδοτεί την έναρξη του Χριστιανικού Μεσαίωνα για την πόλη της Θεσσαλονίκης και θέτοντας εκτός νόμου την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία έδωσε εντολή να αφανιστούν όλα τα αρχαία μνημεία της πόλης. Όσοι επιμένουν να λατρεύουν τους Θεούς των πατέρων τους καταγγέλλονται ως "παράφρονες και αγριάνθρωποι", στιγματίζονται, κατακεραυνώνονται από την θεϊκή κατάρα και εξοντώνονται από τον ίδιο τον αυτοκράτορα που εκτελεί Ουράνιες εντολές! Συγχρόνως χάνουν όλα τα δικαιώματα τους ως πολίτες της Αυτοκρατορίας, οι περιουσίες τους δημεύονται και τα παιδιά τους πουλιούνται σκλάβοι.
Η επίσημη δικαιολογία για την σφαγή της Θεσσαλονίκης είναι "αντίποινα" για τον θάνατο του Γότθου μισθοφόρου Βουδερίχου που ήταν ευνοούμενος του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου. 15.000 νεκροί Έλληνες για έναν Γότθο Μισθοφόρο.
Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους μελετητές το πιο αποτρόπαιο, εν ψυχρώ έγκλημα ενός μονάρχη στην Ιστορία. Πραγματική θηριωδία! Όμως δεν ήταν μόνον ο Θεοδόσιος απηνής διώκτης του Ελληνισμού. Η Ρωμαική Ανατολική Αυτοκρατορία (Βυζάντιο) δεν υπήρξε ποτέ Ελληνικό ούτε φιλελληνικό. Ούτε καν ανεκτικό προς την Ελληνικότητα.  Δεν ονομάστηκε ποτέ "Ελλάς", ούτε "Νέα Ελλάς", ούτε "Νέαι Αθήναι" ούτε καν Βυζάντιο. Το συνηθισμένο όνομα, αυτό που απαντάται στα επίσημα κείμενα της Αυτοκρατορίας, στους χρονικογράφους και τους ιστορικούς της εποχής είναι "το Κράτος", "Η Βασιλεία των Ρωμαίων", "Το Χριστιανικό Κράτος", "Το Ορθόδοξον Βασίλειον", "η Ρωμανία».
Για τον ίδιο συγγραφέα - αυτοκράτορα οι Βυζαντινοί είναι "εκλεκτόν γένος", "Αγία Σιών", "Νέα Ιερουσαλήμ" "λαός ως αληθώς περιούσιος".
Το όνομα Έλλην για αιώνες ήταν απαγορευμένο επί ποινή θανάτου και συνώνυμο του ειδωλολάτρη.
Κανένας από τους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου δεν υπήρξε Έλληνας. Ο Κωνσταντίνος ο επονομαζόμενος Μέγας δεν γνώριζε ούτε καν Ελληνικά. Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανός, «ευγενής εξ Ιβήρων» σύμφωνα με τον Λέοντα τον Γραμματικό. Ο Ηράκλειτος ήταν Καππαδόκης, ο Βασίλειος, ο ιδρυτής της Μακεδονικής Δυναστείας ήταν Αρμένιος, ο Ιωάννης Τσιμισκής ήταν Αρμένιος και ο Παλαιολόγος ήταν Σέρβος. Ο συνεκτικός κρίκος του Βυζαντινού κράτους ήταν η ορθοδοξία. 
Οι υπήκοοι του δεν ήταν όλοι Έλληνες. Τα ξένα στοιχεία (Σλάβοι η Αρμένιοι) ήταν πολύ πιο πολυάριθμα και πολύ πιο ισχυρά. Κατά την Βυζαντινή περίοδο ο Ελληνισμός απλά επιβίωνε χωρίς εθνική υπόσταση, διωκόμενος ανηλεώς ως έθνος και ως πολιτισμός.
Η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες βυθίστηκε πολλές φορές στο σκοτάδι της αμάθειας και της δεισιδαιμονίας από τους δυνάστες που την επιβουλεύτηκαν. Πάντοτε όμως το Φως που την βοηθά να αναγεννηθεί είναι ένα, κι αυτό είναι Ελληνικό!



Πηγή: http://ermionh.blogspot.gr/2014/02/17000.html



Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Η μεγάλη προδοσία της ορθοδοξίας το 1940: Φωτογραφίες με ρασοφόρους και Γερμανούς

Τ12.png
To Άγιο Όρος στην Κατοχή
Το 1941 η τριπλή κατοχή σκιάζει την Ελλάδα. Ξεκινά μια σειρά δύσκολων ετών, πείνα, εκτελέσεις και καταστροφή για όλο τον ελληνικό λαό. Μέρος της ελληνικής υπαίθρου αποτελεί και η χερσόνησος του Άθω, το γνωστό Άγιο Όρος, όμως εκεί η κατάσταση είναι διαφορετική.
Την στιγμή που ο Αδόλφος Χίτλερ κατασφάζει και κατακαίει την Ευρώπη, οι Αγιορείτες μοναχοί, άγιοι πρόγονοι του σημερινού Εφραίμ, αποφασίζουν να πάρουν κι αυτοί, πολιτική θέση στο πλευρό της ναζιστικής Γερμανίας. Ακολουθεί το πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Αδόλφο Χίτλερ:
«Εν Αγίω Όρει τη 13/26 Απριλίου 1941
Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον.
Εξοχότατε,
Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Αθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν’ απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα και παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι και αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς και Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας και διαδόχους τούτων.
Το Αγιον Όρος, Εξοχώτατε, συνέστη εις Πανορθόδοξον μοναχικήν πολιτείαν, εις ήν ανέκαθεν διαβιούν εν αγαστή ομονοία μοναχοί ακωλύτως προσερχόμενοι από διάφορα ορθόδοξα Έθνη, κατά τον Θ΄ μ.Χ. αιώνα, πνευματικώς μεν εξαρτωμένων από του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, πολιτικώς δε αυτοδιοικούμενον υπό της Ιεράς Συνάξεως των Αντιπροσώπων των Είκοσιν Ιερών και Κυριάρχων Μονών και πολιτειακώς υπαγομένων υπό την προστασίαν και κηδεμονίαν των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και των διαδόχων Αυτών.
Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι’ αλλεπαλλήλων τυπικών και Χρυσοβούλων των ιδρυτών και ευεργετών των Ιερών μονών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Μακεδόνος (882), Ιωάννου Τσιμισκή (972), Κωνσταντίνου Μονομάχου (1046), Στεφάνου Δουσάν (1346) και άλλων Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων και των μετέπειτα Σουλτανικών Φιρμανίων τελευταίως δε υπό του Καταστατικού Χάρτου του 1926, ούτινος δύο αντίτυπα εσωκλείομεν.
Το ουτωσί καθιερωθέν προνομιακόν και αυτοδιοίκητον καθεστώς του Ιερού τούτου Τόπου, αποτελέσαν αντικείμενον συζητήσεων και επικυρώσεων διαφόρων διεθνών συνθηκών περιεθριγκώθη τέλος, διά του 62ου άρθρου της Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Όρους Αθω οθενδήποτε και αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τα κτήματα και τα πρότερα αυτών δικαιώματα και θ’; απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων και προνομίων.
Των εν Αγίω Όρει ενασκουμένων Μοναχών, ανεξαρτήτως τόπου προελεύσεως και Εθνικότητος, σκοπός και αποστολή καθ’ όλον τον υπερχιλιετή βίον του Αγίου Όρους, υπήρξεν η διατήρησις, προαγωγή και εξασφάλισις των Ιερών αυτού σκηνωμάτων, η διά της ακαταπονήτου φιλεργίας των εν αυτώ ενασκουμένων μοναχών καλλιέργεια της τε εκκλησιαστικής και κλασσικής φιλολογίας και καλλιτεχνίας, ο ασκητικός βίος και η διηνεκής προσευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου.
Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Όρει ενασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς και εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν και την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν και ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν Αυτής.
Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων και Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής και καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν και μακροημέρευσιν επ’ αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους.
Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως»
ΑΘΛ1.png
Πηγή: Ιστορικόν Διπλωματικόν Αρχείον του Υπουργείου Εξωτερικών.Αναδημοσίευση: περιοδικόν Ελληνικόν Πάνθεον, τεύχος 13, Ιουνίου-Αυγούστου 2001, σελίδα 18.
Οι Αγιορείτες μοναχοί μάλιστα δεν θα σταματήσουν εκεί. Σύντομα θα αναρτήσουν και πορτραίτο του δικτάτορα στο ρώσικο μοναστήρι στην αίθουσα των πορτραίτων. Εκεί αργότερα θα δειπνήσει και γερμανική αντιπροσωπεία που θα γίνει δεκτή με τιμές από τους μοναχούς. Αργότερα το ίδιο έτος θα αποσταλεί και δεύτερο τηλεγράφημα προς τον Αδόλφο Χίτλερ:
»
««Ανοικτή Επιστολή Ιεράς Επιστασίας
Προς την Αυτού Εξοχότητα
Αρχηγόν του Γ΄ Ράιχ
Αδόλφον Χίτλερ
Ημείς οι 20 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των ισάριθμων ιερών μονών των αποτελουσών την Μοναστικήν Πολιτείαν του Αγιωνύμου Όρους Άθω δημοσιεύομεν εις επήκοον πάντων την ανοικτήν ταύτην συγχαρητήριον επιστολήν διά τάς κατά των Σοβιετικών νίκας σας. Καί αγαλλόμενοι κραυγάζομεν εν θαυμασμώ: Έπεσεν το Ζιτομίρ καί εσώθη η Χριστιανοσύνη.
Κύριος ο Θεός κρατύνη την υμετέραν εξουσίαν εις έτη πλείστα.
Οι 20 αντιπρόσωποι της ενιαυσίου συνάξεως των 20 κυριάρχων μονών της Αθωνικής Πολιτείας.Α΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Λαύρας, Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Εσφιγμένου.Β΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Βατοπεδίου, Κουτλουμουσίου, Καρακάλου, Σταυρονικήτα.Γ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Ιβήρων, Παντοκράτορος, Φιλοθέου, Σίμωνος Π¨ετρας.Δ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Χιλιανδαρίου, Ξηροποτάμου, Αγ. Παύλου, Οσίου Γρηγορίου.Ε΄ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Αγ. Διονυσίου, Ζωγράφου, Αγ. Παντελεήμονος, Κωνσταμονίτου».»
Γιατί όμως μια τέτοια βιασύνη των μοναχών απέναντι στο πρόσωπο του Χίτλερ; Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι απλή και για να την εντοπίσουμε πρέπει να κατεβούμε στο βαθύ άδυτο της παρασκηνιακής πολιτικής των αγιορείτικων μονών. Το βουλγαρικό μοναστήρι κατά μιαν ιστορική άποψη επιχειρούσε μέσω της συμμαχίας των Βούλγαρων με την Γερμανία να αποσχίσει την χερσόνησο από την ελληνική επικράτεια. Έτσι με την αποστολή των επιστολών αυτών, οι άλλες μονές επιχειρούσαν να στρέψουν τον γερμανό δικτάτορα προς το μέρος τους. Μια διαφορετική ιστορική άποψη, θεωρεί το γεγονός τμήμα της πάγια πολιτικής των αγιορειτών σε ότι αφορά τους κατακτητές. Η απόλυτη υποτέλεια εξασφάλισε και εξασφαλίζει την ακεραιότητα της θέσης τους και του αμύθητου πλούτου τους. Η ίδια άποψη τονίζει ότι και κατά την τουρκική κατοχή, το Άγιο Όρος παραδόθηκε ολοκληρωτικά και μετά βαΐων και κλάδων στον Τούρκο κατακτητή και έλαβε από αυτόν τεράστιο ποσό για την συνέχιση της λειτουργίας του.Την εποχή που ο Ελληνικός πεινούσε οι καλόγεροι πουλούσαν το αλεύρι τους στους Γερμανούς!!
Όποια κι αν είναι η ιστορική αλήθεια, ένα παραμένει αδιάψευστο γεγονός: Την στιγμή που ο ελληνικός λαός μάχονταν τον κατακτητή, θυσίαζε τα παιδιά του και δέχονταν βαρύ το τίμημα της ελευθερίας, το Άγιο Όρος παρέθετε δείπνα και συνέχαιρε τον κατακτητή για τις νίκες του στον σοβιετικό λαό.
Ας δούμε όμως και ένα ακόμα ενδιαφέρον θέμα, σχετικό με τις σχέσεις των Γερμανών και των μοναχών του Άθω.
Με την κατάρρευση του μετώπου, οι αγιορείτες μοναχοί θεώρησαν σωστό να εξοπλίσουν με τα χρήματα των μονών τους ένα στρατιωτικό σώμα, για την προστασία τους. Το σώμα αυτό που έφερε παραδοσιακή φορεσιά με φουστανέλα, έτυχε της αναγνώρισης και της έγκρισης των τοπικών γερμανικών αρχών, οι οποίες δεσμευτήκαν να το συνδράμουν σε περίπτωση ανάγκης, από την Ιερισσό, στην οποία εδράζονταν μικρή γερμανική δύναμη. Το σώμα αυτό αντικαταστάθηκε από την τακτική χωροφυλακή (υπό την γερμανική διοίκηση πάντα) που απέστειλε, τον Μάιο του 1941, μικρή δύναμη φρουράς στο Άγιο Όρος. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει για μια ακόμη φορά την αγαστή σύμπνοια των μονών του Άγιου Όρους με τους χασάπηδες της Βέρμαχτ.
»Είναι όμως ξέχωρα όλα αυτά από την γενικότερη στάση της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ;
Σαφέστατα όχι. Πάμπολλα είναι τα παραδείγματα σύμπνοιας και συνεργασίας της επίσημης ορθοδόξου εκκλησίας με τον Γερμανό κατακτητή. Για να μην μακρηγορήσουμε θα αναφερθούμε μόνο σε μερικά (μιας που θα παραθέσουμε αργότερα άρθρο για το θέμα).
1. Το 1941 ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ορκίζεται σε μια νύχτα από τους ναζί, και με την σειρά του ορκίζει την κυβέρνηση των Ναζί.
2. Ο επίσκοπος Ιωαννίνων Σπυρίδων, με επιστολή του στο ποίμνιό του, το προτρέπει να εμπιστεύεται τις γερμανικές αρχές κατοχής και να μην βοηθά τους αντάρτες
3. Ο επίσκοπος Μεσολογγίου Ιερόθεος, συνεργάτης των ναζί, που με την βοήθειά τους καταλήστευσε το ποίμνιο του και άνοιξε, το 1944, με την βοήθειά τους τον τάφο του προκατόχου του για να του κλέψει την χρυσή ράβδο.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις αυθαιρεσίες και δεν είναι καθόλου μεμονωμένες ή άσχετες από την κατάσταση στο Άγιο Όρος.
Φθάνοντας στο τέλος του άρθρου μας αναρωτιόμαστε: Ποίος ονόμασε την περιοχή αυτή άγια και γιατί;
(ΚΛΙΚ για μεγαλύτερη απόλαυση) Θεοφιλέστατου Μελετίου επισκόπου Πατάρων προς Χίτλερ Α΄ επιστολή
«
Από τον «Ελευθεριακό Κόσμο». Ο Πούλος μιλά. Δεξιά ένας παπάς παρακολουθεί. http://eleftheriakos.blogspot.com/2010/01/blog-post_8654.html
Από την γερμανική επίσκεψη στο Άγιο Όρος
Το πορτραίτο του Αδόλφου

Παράθεση γεύματος στην γερμανική αντιπροσωπεία στο ρώσικο μοναστήρι

Γερμανοί και ιερείς στις Καρυές

Από την γερμανική επίσκεψη στο Άγιο Όρος

Η επιστολή του Σπυρίδωνος
Ο σωστός Έλληνας αντιστέκεται καπνίζοντας








Ο ανθελληνικός ρόλος της Εκκλησίας επί Τουρκοκρατίας

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"


Προς το τέλος του βίου της βυζαντινής αυτοκρατορίας αρχίζει να αναγεννάται το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, γεγονός δυσάρεστο για τους ρωμιοσυνιστές και πατριαρχικούς, οι οποίοι τάχιστα έπρεπε να κάνουν κάτι, ώστε να σταματήσουν αυτή την απροσδόκητη εξέλιξη. Ο διακεκριμένος βυζαντινολόγος Αλ. Διομήδης γράφει: «Ο καλογερισμός επολεμούσε λυσσωδώς κάθε τάσιν αναγεννήσεως του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος, την οποίαν εθεώρει ολεθριωτέραν και από την υποδούλωσιν εις τον Τούρκον, διότι εκινδύνευον να μη τηρηθούν αλώβητοι και αμείωτοι αι ιεραί παραδόσεις της Εκκλησίας» (εγκ. Ήλιος, τόμος Ελλάς Α, σελ. 474).
Ο Γεώργιος Σχολάριος (Γεννάδιος), ο μετέπειτα οικουμενικός Πατριάρχης, δήλωνε λίγο πριν την άλωση: «Χάνεται αλίμονο η πίστη, έχει περιφρονηθεί. Όλα είναι φοβερή απιστία. Άλλους τους έχει κυριέψει η ελληνολατρεία, άλλους ο αυτοματισμός και η αθεΐα» και πρόσταζε: «Τους γουν δυσεβείς και αλάστορας (= καταραμένους) τούτους Ελληνιστάς…και πυρί και σιδήρω και ύδατι και πάσι τρόποις εξαγάγετε της παρούσης ζωής…Ράβδιζε, είργε (= φυλάκιζε), είτα γλώτταν αφαίρει, είτα χείρα απότεμνε, κι αν και ούτω μένη κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ». Αυτός ήταν που έκαψε τα βιβλία του ελληνίζοντος φιλοσόφου Πλήθωνα πριν και μετά την Άλωση και έδωσε εντολή στον Μανουήλ Ραούλ Οισή να δολοφονήσει τον μοναχό Ιουβενάλιο για τις ελληνοκεντρικές του απόψεις. Ο ίδιος απορρίπτει μετά βδελυγμίας το όνομα Έλλην, διότι προφανώς του θυμίζει «ειδωλολατρία»: «Αν και μιλώ ελληνικά – έλεγε – δεν είμαι Έλλην…αν με ρωτήσει κάποιος τι είμαι, θα του απαντήσω χριστιανός».
Ο Σχολάριος ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της προδοσίας. Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος παραδέχεται ότι «περί του ανδρός τούτου παραδίδωσιν, ότι διαρκούσης της πολιορκίας διετέλει εις συνεννόησιν μυστικήν προς τον σουλτάνον» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. 5, βιβλ. 14ο, κεφ. Β’, σελ. 16). Δίνοντας οι Χριστιανοί την Πόλη στους Τούρκους γλύτωσαν μια για πάντα από τον Ελληνισμό. Οι σύγχρονοι οπαδοί της ρωμιοσύνης φθάνουν ώς το σημείο να υποστηρίξουν ότι καλά έκαναν οι Χριστιανοί και παρέδωσαν την Πόλη στους Τούρκους – άρα παραδέχονται και οι ρωμιοσυνιστές ότι η Πόλη έπεσε ύστερα από προδοσία Χριστιανών, αλλά το δικαιολογούν: «γνώριζαν ότι διατηρώντας την πίστη τους θα έμεναν αδούλωτοι, έστω και αν έχαναν την κρατική τους υπόσταση» (Α. Φιλιππίδης «Ρωμιοσύνη ή βαρβαρότητα», εκδ. 1994, σελ. 78).
Μετά την πτώση της Πόλης ο χριστιανισμός έδρασε και πάλι αρνητικά κατά του ελληνισμού. Οι σύγχρονοι ρωμιοσυνιστές έχουν αλλοιώσει τα γεγονότα, δίνοντας την εντύπωση ότι το Πατριαρχείο ωφέλησε τον ελληνισμό και ότι τον διέσωζε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Γαλουχηθήκαμε απ’ το σχολείο με την πεποίθηση ότι η επανάσταση έγινε «για του Χριστού την πίστη» και ότι ο ελληνισμός διασώθηκε χάρη στην Εκκλησία και τα κρυφά σκολειά. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Κρυφά σκολειά δεν υπήρχαν, ή αν υπήρχαν, αυτά θα ήταν κρυφά όχι από τους Τούρκους αλλά από το Πατριαρχείο, το οποίο πολεμούσε τα γράμματα.
Ο μέγας εθνεγέρτης Περικλής Γιαννόπουλος ξεσκεπάζει όλη την αλήθεια για τον σκοταδιστικό και ανθελληνικό ρόλο της εκκλησίας. Γράφει: «Η μόνη διαφορά που υπάρχει μεταξύ Τούρκου και καλόγερου είναι μόνον, ότι ο ένας φορεί μαύρο και ο άλλος κόκκινο φέσι. Από του ζυγού Ελληνική Συνείδησις και Πνεύμα εκαταβούλιαξαν εις απόλυτον υποταγήν και δουλείαν εις τον μονοκρατορήσαντα πνευματικώς και εθνικώς παπαδισμόν. Εάν ο Τούρκος επείραζε τον καλόγερον, ο ζυγός θα ήτο αδύνατον να συγκρατηθή, θα ανετινάσσετο τάχιστα εις τον αέρα. Αλλ’ ο Τούρκος μεγαλοφυώς περιποιηθείς τον καλόγερον, παραχωρήσας εις αυτόν, ό,τι ποτέ οι Αυτοκράτορές μας χάριν του εθνικού σκοπού δεν του επέτρεψαν, μοιράσας  μαζί τους τον δεσποτισμόν διά μιας μόνης πράξεως στερέωνε δι’ αιώνας την κατάκησίν του. Ο εγκληματίας καλογερισμός ο πάντοτε εμπνέων την αποθάρρυνσιν εις την  φυλήν και υπό τους αυτοκράτορας, ο φωνάζων και εξηγών όλα ως τιμωρίαν θεϊκήν, ο ξεσβερκωνόμενος ότι επέσαμεν ένεκα των αμαρτιών μας, ήτο ευτυχής να απαλλαχθή του αυτοκράτορος και να μονοκρατορήση πνευματικώς και κατά μέγα μέρος πραγματικώς…Τον Τούρκον δεν τον έμελλε τίποτε, διότι ο Τούρκος θέλει μόνον να δουλεύης και να μην τον ανησυχής. Όταν τον παρασκοτίσης, σύντομα σου κόβει το κεφάλι και ησυχάζεις και συ κι αυτός μαζί. Ούτω ο καλογερισμός ευρέθη περίφημα, θαυμάσια, διδάσκων ότι εκ Θεού το κακόν, λέγων γύρισε κι απ’ άλλο μέρος να σε χαστουκήσουν, και λέγων εις τον Ελληνισμόν: Κύριε, δεν είμαι μόνον ιδικός σου αντιπρόσωπος, δεν ανήκω μόνον σε σένα, εγώ είμαι κύριος και αντιπρόσωπος και προστάτης όλων των Χριστιανών της Ανατολής. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος της αφαντάστου δουλείας της φυλής επί τόσους αιώνας. Η μονοκρατορία του Χριστιανισμού».
Ας δούμε όμως και μερικούς άλλους συγγραφείς, οι οποίοι απομυθοποιούν τον ρόλο της Εκκλησίας επί Τουρκοκρατίας. Ο Γιάννης Σκαρίμπας γράφει: «Το 21; Το Πατριαρχείο το αφόρισε. Το να από ένα τέτοιο κατεστημένο παπαδαριό, περίμενε το 21 εθνική εξέγερση και χρέος είναι, σα να του ζήταγε να άφηνε το γάμο για να πάει για πουρνάρια, του οποίου το εγωιστικό συμφέρον ήταν να απολαύει της εύνοιας του διβανίου». (Το 21 και η αλήθεια, 1975, τόμ. Α’, σελ. 30). Ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος γράφει: «Ο ανώτερος κλήρος με τον Πατριάρχην επικεφαλής κατέστη παντοδύναμος και απέκτησε προνομιακήν θέσιν μέσα εις την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν» (Η κοινωνική σημασία της Επαναστάσως του 21, 1977, σελ. 71). Ο W.M. Leake λέει: «Κοινό ήταν το αίσθημα που επικρατούσε στους λαϊκούς ότι οι επίσκοποι στάθηκαν μια από τις κύριες αιτίες του τωρινού ξεπεσμού του Ελληνικού Έθνους» (Μ. Πλωρίτη «Του 21, μύθοι και αντι-μύθοι», έκδ. 1980 σελ. 262).
Ο καθηγητής Α. Τσιριντάνης τονίζει: «Ποιος έκανε την επανάσταση του 21; Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μήπως; Όχι! Αυτό δεν ήθελε την Επανάσταση και ο Πατριάρχης την αφόρισε. Βρέθηκαν μερικοί να πουν πως τάχα ο τρομερός αφορισμός ήταν εικονικός, έγινε μόνο για να ξεγελάσει τους Τούρκους. Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε αυτό. Όταν ο αφορισμός ήλθε και στον Μωριά και ήθελε να δέσει τα χέρια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, θα μπορούσε βέβαια ο Πατριάρχης να είχε κατά κάποιο τρόπο να διαμηνύσει στον λαό να μην πάρουν στα σοβαρά τον αφορισμό. Τέτοιο πράγμα όμως δεν έγινε, γιατί απλούστατα ο αφορισμός ήταν αληθινός και σπουδαίος. Έγινε στα σοβαρά, σοβαρότατα» («Το Εικοσιένα», περ. Συζήτηση, τεύχος 195, Ιαν. 1977, σελ. 2).
Ο Γρηγόριος ο Ε’ πλην του αφορισμού της επανάστασης καταδίκασε με εγκύκλιο τη συνήθεια να βαπτίζουν οι Έλληνες τα παιδιά τους με αρχαιοελληνικά ονόματα, προφανώς για να μην αφυπνισθούν, και μόλις ο Κοραής το έμαθε, του απάντησε: «Ταλαίπωρον γένος! Εξ οίων εις οία. Και τούτο κατά την δεκάτην ενάτην εκατονταετηρίδα!». Με άλλη εγκύκλιό του ο Γρηγόριος καταδίκαζε τις σπουδές των επιστημών και διέταζε τους κληρικούς να αποτρέπουν την αποστολή νέων για σπουδές στη Δύση. Σημειωτέον ότι στα μέσα του περασμένου αιώνα ο «φωτοσβέστης» – έτσι αποκαλείτο – Γρηγόριος μετατράπηκε σε «ήρωα», ενώ την ίδια περίοδο η μη Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία μετετράπη σε «Ελληνική Αυτοκρατορία».
Όπως συνάγεται από μια επιστολή-απάντηση του Κοραή στον Παναγιώτη Κοδρικά, η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Λόγιος Ερμής», οι Τούρκοι δεν απαγόρευσαν ποτέ τη δημιουργία σχολείων. Τούτο όμως έπραττε το Πατριαρχείο. Αυτό το επιβεβαιώνει και ο κληρικός της εποχής εκείνης και διδάσκαλος του Γένους Νεόφυτος Βάμβας, ο οποίος τονίζει: «Είτε από αδιαφορία είτε ως αρχή η Υψηλή Πύλη ποτέ δεν εναντιώθηκε στην αναγέννηση των γραμμάτων στην Ελλάδα. Οι πιο πραγματικοί εχθροί ήταν οι προκαταλήψεις και η αδιαφορία του πανίσχυρου κλήρου», ενώ η «Ελληνική Νομαρχία», έργο του Ανώνυμου Έλληνος (του Κοραή;), το οποίο εκδόθηκε το 1806, αποκαλύπτει σαφώς όλη την αλήθεια. Αναφέρει: «Η Τυραννία, το Ιερατείον και η Ευγένεια, αι οποίαι διά ένδεκα σχεδόν αιώνας κατέφθειραν τους Έλληνας και κατερήμωσαν την Ελλάδα, εκρατούσαν το Γένος εις τον σκοταδισμόν. Το Ιερατείον ηθέλησε να ενώση τα εκκλησιαστικά εντάλματα με τους πολιτικούς νόμους, διά να τιμάται εν ταυτώ και να ορίζη χωρίς δυσκολίαν, δι’ αυτό ηθέλησε να τυφλώση τον λαόν με την αμάθειαν…Τι στοχάζεσθε να λέγωσι οι ιεροκήρυκες περιφερόμενοι από εκκλησίας εις εκκλησίαν; Αναφέρουσι ποτέ το ρητόν ‘Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος;’ Εξηγούσι ποτέ τι εστί πατρίς;…Φλερουσι ποτέ τα παραδείγματα του Θεμιστοκλέους, του Αριστείδου, του Σωκράτους και άλλων μυρίων εναρέτων και σοφών;…Οι ιεροκήρυκες αρχινούν από την ελεημοσύνην και τελειώνουν εις την νηστείαν. Αυτοί οι φιλόζωοι και αυτόματοι ψευδοκήρυκες λέγουσι: ‘Αγαπητοί, ο Θεός μάς έδωσεν την Οθωμανικήν Τυραννίαν, διά να μας τιμωρήση διά τα αμαρτήματά μας και παιδεύοντάς μας εις την παρούσαν ζωήν, να μας ελευθερώση μετά θάνατον από την αιώνιαν κόλασιν’».
Χαρακτηριστικό είναι ότι σε ποιήματα εκδιδόμενα από το Πατριαρχείο βρέθηκαν οι εξής στίχοι: «Και πάλι να πειθώμεθα αρχαίς υπερεχούσαις (δηλ. στους Τούρκους) ως κατά θέλησιν Θεού, το κράτος κατεχούσαις. Και πας ο ανθιστάμενος τοιαύτη εξουσία, εναντιούται φανερά τη προσταγή τη θεία» (Γ. Κορδάτος «Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας», τόμ. 9ος, κεφ. ΛΔ’, σελ. 389-390). Καταρρέουν έτσι και οι απόψεις αυτών που υποστηρίζουν ότι το Πατριαρχείο εξαναγκάστηκε να αφορίσει την επανάσταση, αφού από τα προσωπικά αυτά ποιήματα του ιερατείου φαίνεται ξεκάθαρα τι πραγματικά πίστευαν. Δεν τους εξανάγκασαν οι Τούρκοι να γράψουν τέτοια ποιήματα.
Σημειωτέον, ότι μερικοί φωτισμένοι κληρικοί, όπως ο Ευγένιος Βούλγαρις, ο Βενιαμίν ο Λέσβιος, ο Μεθόδιος Ανθρακίτης, ο Διονύσιος ο Σκυλόσοφος και άλλοι, καταδιώχθηκαν από το Πατριαρχείο λόγω του διαφωτιστικού τους έργου και της προσπάθειάς τους για νεοελληνική αναγέννηση.
Γιατί όμως τέτοια εχθρική στάση του Πατριαρχείου κατά των γραμμάτων και της επανάστασης; Ήταν λόγος μόνο τα συμφέροντα που απολάμβαναν οι ανώτεροι κληρικοί; Ασφαλώς όχι. Ένας βασικός λόγος ήταν η επερχόμενη άνθιση του ελληνικού πνεύματος, κάτι που θα είχε ως συνέπεια τη διακοπή της παντοδυναμίας του Χριστιανισμού. Ο Κ.Θ. Δημαράς στο έργο του «Νεοελληνικός Διαφωτισμός» γράφει: «Η τροπή προς την αρχαιότητα, πολύ αισθητή στον φθίνοντα ΙΗ’ αιώνα, εκφράζει είτε συνειδητή είτε ασυνείδητη, μια τάση για ανεξαρτητοποίηση απέναντι της θρησκευτικής ζωής». Αυτό φόβισε τον Χριστιανισμό. Το ότι ο χριστιανισμός δεν ήθελε την επανάσταση και την αναβίωση του ελληνικού πνεύματος επιβεβαιώνεται και από τους σύγχρονους ρωμιοσυνιστές και πατριαρχικούς, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι την επανάσταση του 21 την έκαναν οι Μασόνοι, για να συντρίψουν τη ρωμιοσύνη και τον χριστιανισμό. Χαρακτηριστική η περίπτωση του πρωτοπρεσβύτερου Ι. Ρωμανίδη, ο οποίος γράφει: «Τη αμελεί σύμπραξει των οπλαρχηγών του 1821 οι Ευρωπαίοι εθέσπισαν την έναρξιν της διαλύσεως της Ρωμιοσύνης» (Ρωμιοσύνη», έκδ. 1975, σελ. 195). Μην ξεχνάμε και τη δήλωση του πατριάρχη Βαρθολομαίου το 1991 (όταν ήταν επίσκοπος Χαλκηδόνος) ότι: «Δυστυχώς οι δύο λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές». Η φιλοτουρκική δήλωση του Βαρθολομαίου ομάδα πριν την ενθρόνισή του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (2 Νοεμβρίου 1991) και δημοσιεύτηκε από τις εφημερίδες Αυριανή και Ελεύθερη Ώρα (30 Οκτωβρίου 1991).

Μάριος Δημόπουλος
Γλωσσολόγος-Εθνολόγος
Διατροφολόγος, υποψήφιος δρ. Φυσικοπαθητικής
Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition




Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

Ὀρέστης πηλεύς: Ο εβραιοχριστιανισμός σαν ορθοδοξία, ρωμαιοκαθολικισμός, προτεσταντισμός, μασονία, σατανισμός, γιαχωβαδισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή επιβλήθηκε με τη σπάθη της εξουσίας από τις αρχές του τρίτου αιώνα


ρέστης πηλεύς: Ο εβραιοχριστιανισμός σαν ορθοδοξία, ρωμαιοκαθολικισμός, προτεσταντισμός, μασονία, σατανισμός, γιαχωβαδισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή επιβλήθηκε με τη σπάθη της εξουσίας από τις αρχές του τρίτου αιώνα.

Σήμερα η θρησκεία αυτή διατηρείται ακόμα με νόμους , συντάγματα, κρατική βία , νηπιοβαπτισμούς προσηλυτισμούς με κατηχητικά και θρησκευτικά μαθήματα στα σχολεία.
Η προπαγάνδα των ιερατείων αγωνίζεται να διατηρήσει την πελατεία τους και αν είναι δυνατόν να την αυξήσει.
Όλες αυτές οι προσπάθειες των φωτοσβεστών θα περάσουν στο κενό και δεν θα τα καταφέρουν.
Το ελληνικό φως θα διαλύσει τα σκοτάδια και μαζί τους όλες τις εβραιογενείς θρησκείες του χριστιανισμού , ισλαμισμού και όλα τα παρακλάδια τους.
Όλα τα εβραϊκά κατασκευάσματα θα καταρρεύσουν σαν χάρτινοι πύργοι.
Το φως είναι πάντοτε δυνατότερο του σκότους , έστω και αν είναι λιγοστό.
Το σκοτάδι θριαμβεύει μόνο προσωρινά .
Το φως η αλήθεια και η ελευθερία του ελληνικού πνεύματος θα είναι ο τελικός νικητής σε αυτό το γένος και αυτό το ταξίδι της ανθρωπότητας

Facebook: Έλληνες εναντίων χριστιανών:
Ο χριστιανισμός είναι ο ιός που μεταλλάσσει τον άνθρωπο σε τετράποδο




Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

Η ισχυρότερη πολιτική δύναμη σήμερα στον κόσμο είναι ο πάπας, οι ιμάμηδες των μουσουλμάνων, οι χαχάμηδες των εβραίων, οι σιχ και οι σουχ και οι Σέιχ-Σού και όλα τα τσάνταλα

Και ιδού γιατί κανένας πολιτικός δε τολμάει να τα βάλει με τις θρησκείες. Αλλά όλοι τις προσεταιρίζουνται φρόνιμα και πονηρά:
Οι μάντεις και οι θυσίες πριν από τη μάχη στους αρχαίους, οι σταυροί των σταυροφόρων, ο αγκυλωτός σταυρός, τα ημισέληνα των χαλίφηδων. Χθες μόλις ο Ναβουχοδονόσορας του Ιράκ δεν κράδαινε τον Αλλάχ δαμασκηνό σπαθί πάνω από τους άπιστους αμερικανούς;
Ωστόσο, για όλα αυτά τα μιλλεούνια των φανατικών οι θρησκείες είναι «λόγια μόνο και θεατρικά» που λέει ο Καβάφης. Ελάχιστα τους απασχολούν στην καθημερινή τους μέριμνα. Τους είναι δουλειά για τα Πανηγύρια και για τα Ραμαζάνια τους μόνο.
Έχεις ιδεί ταξιτζή πως κάνει το σταυρό του, όταν πέσει ξαφνικά στο δρόμο του κάποιο εικονοστάσι; Ωσάν να γράφει με το χέρι ακανόνιστες κουλούρες στη στηθαριά του.
Ο πιστός μιας θρησκείας σαν πνευματική μονάδα έχει το μηδενικό βάρος του γκραβιτόνιου. Όταν όμως τον ξυπνήσει ο κίνδυνος για το πιστεύω του και σχηματισθεί σε μάζα, τότε γίνεται κεντρί σκορπιού και άλογο Ούννων.
Ωστόσο στην κοινωνική του συμβίωση δεν ημπορεί ο άνθρωπος να ξεκορμίσει από τις θρησκείες. Όπως δεν ημπορούν τα άτομα να οργανωθούν σε ύλη χωρίς τη βαρυτική δύναμη.
Αυτό το απόδειξε το πιο δυσοίωνο πείραμα της ιστορίας. Είναι η επιστροφή των μαζών της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης μετά την Περιστρόικα στις εκκλησίες και στις μετάνοιες. Εξέχασε εκείνος ο τραγικός λαός ότι την εποχή του Ρασπουτίν και του Στολύπιν για να τον κρατάει ο τσάρος μουζίκο, τον είχε συνηθίσει σε κάθε σταύλο αγελάδας νά “χει ένα εικόνισμα αγίου κι ένα καντήλι αναμμένο; Όχι, δεν το εξέχασε. Αλλά δεν ημπορεί να πάει κόντρα στη βαρυτική δύναμη της φύσης και στην αγιάτρευτη νόσο της συνήθειας. Την πιο βαριά νόσο και την πιο καθολική:
«Εδώ χάμου δυο κορφές
το Ζακόνι κι οι Γραφές,»
καθώς λέει το σαρκαστικό πικρόγελο του Βάρναλη.
Τον ισχυρότερο όμως δεσμό ανάμεσα στη βαρυτική και στη θρησκευτική δύναμη τον δίνει η αλήθεια πως η βαρύτητα γεννά τους αστέρες, και η βαρύτητα τους σκοτώνει.
Προκειμένου για τον άνθρωπο αυτό σημαίνει ότι ο φόβος εγέννησε τη συμβίωση των ανθρώπων κάτω από τη εξουσία του ιερέα-μάγου, και ο φόβος θα την σκοτώσει. Πώς;
Με τις θρησκείες και όλα τα αβυσσαλέα ψεύδη τους που θεμέλιωσαν έναν πολιτισμό σαν το ξενοδοχείο που κατάρευσε στο Λουτράκι.
Εδώ τα πράγματα γίνουνται άκρως δυσάρεστα. Και όπου θ’αρχίσεις να παραμιλάς, καλύτερα να πάψεις να μιλάς.
Ο άνθρωπος που τιμάει τον εαυτό του, και τιμάει και το συνάνθρωπο, ένα μόνο του μένει να κάνει:
Με το φως και την ακτινοβολία της γνώσης να αγωνίζεται να συγκρατεί τη φοβερή δύναμη του σκότους των θρησκειών.
Να πετυχαίνει έτσι την ισορροπία που πετυχαίνεται στον Ήλιο μας με την πάλη ανάμεσα στην άμυνα του φωτός και στην επίθεση της βαρύτητας.
Τότε έχουμε τις καλές ελπίδες.

Του αλησμόνητου Δημήτρη Λιαντίνη. Από τα «Ελληνικά» του. Από τη σελίδα F/b του εκλεκτού φίλου μου κ. Γιώργου Μπαϊζάνου. Τον ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο αυτό κείμενο.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...






Το «άγιο φως» που δεν άναψε ποτέ

Οι κατάρες απ τον Θεό της «αγάπης» Γιαχβέ

Η Βίβλος της ντροπής!! Ανθρωποθυσίες Γενοκτονίες & Κείμενα

Μίσους σε Παλαιά-Καινή Διαθήκη

Ο μισογυνισμός στον χριστιανισμό!! Απίστευτα κείμενα μίσους για την γυναίκα!!!

Ιησούς: Κήρυκας μίσους, διχασμού και ανθελληνισμού

Χριστιανικά εγκλήματα: Στο μοναστήρι Κερατέας καλόγριες δολοφόνησαν 150 παιδιά!!

Παυλιανισμός: Η Παγκόσμια Θρησκεία που ιδρύθηκε πριν δύο χιλιάδες χρόνια;

Η Ρωμαϊκή Συνομωσία για την Εφεύρεση του Ιησού

Η δια εγκλημάτων επιβολή του ιουδαιοεβραιοχριστιανισμου. Ορθόδοξη Ιερά Εξέταση: Κτηνωδίες των πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Μόσχας

Η γενοκτονία των Ελλήνων – Σκυθόπολης

Το χειρόγραφο της Προμηθέας: Τα διαχρονικά πάθη του Ελληνισμού.

Οι Γενοκτονίες κατά των Ελλήνων:

Η καταστροφή του Ελληνικού Έθνους, του Ελληνικού Πολιτισμού, της Ελληνικής Γραμματείας και της Ελληνικής Παιδείας

Καταστροφές Ελληνικών Ιερών από τον χριστιανικό φανατισμό

Η Θαμμένη Ελλάδα – Γιάννης Λάζαρης

Καταστροφές αρχαίων ναών και ποιες εκκλησίες χτίστηκαν πάνω τους.

Πλήρης οδηγός

Θεοδοσιανός κώδικας (Κατά ελλήνων)!

Ιουστινιάνειος κώδικας (Κατά ελλήνων)!

Ιουλιανός: Κατά χριστιανών

Η γενοκτονία 270.000 ελλήνων το 961 από τους βυζαντινοχριστιανούς κατακτητές!!!

Η αλήθεια για την εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού

Στο φως ο ομαδικός τάφος των σφαγιασθέντων Ελλήνων το 390 μ.κ.χ. στην Θεσσαλονίκη

Η μεγάλη προδοσία της ορθοδοξίας το 1940

Φωτογραφίες με ρασοφόρους και γερμανούς

Ο ανθελληνικός ρόλος της Εκκλησίας επί Τουρκοκρατίας

Ὀρέστης πηλεύς: Ο εβραιοχριστιανισμός σαν ορθοδοξία, ρωμαιοκαθολικισμός, προτεσταντισμός, μασονία, σατανισμός, γιαχωβαδισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή επιβλήθηκε με τη σπάθη της εξουσίας από τις αρχές του τρίτου αιώνα

Ποιος κάλεσε τους Τούρκους στην Κύπρο;

Η ισχυρότερη πολιτική δύναμη σήμερα στον κόσμο είναι ο πάπας, οι ιμάμηδες των μουσουλμάνων, οι χαχάμηδες των εβραίων, οι σιχ και οι σουχ και οι Σέιχ-Σού και όλα τα τσάνταλα

Ο Ιστορικός εμπαιγμός για την άλωση της Νέας Ρώμης. Πως οι Χριστιανοί παρέδωσαν την Νέα Ρώμη στους Οθωμανούς και συνέχισαν την κυριαρχία τους στον Ελληνικό κόσμο καταπιέζοντας τους Έλληνες

Ιωάννης Χρυσόστομος... μέγας σκοταδιστής και ανθέλληνας!

Σπάνιο Ντοκουμέντο: Ο όρκος υποταγής των χριστιανών πατριαρχών στο σουλτάνο!! Η μεγάλη προδοσία της ορθοδοξίας στο έθνος!!

Από θεού η δουλεία του Γένους!!!!!! "Σοφά λόγια" του "Αγίου" Γέροντα Κοσμά του Αιτωλού. Κοσμάς Αιτωλός: Δεν είστε Έλληνες. Είστε Χριστιανοί και απάτριδες

Η προδοσία της Εκκλησίας – Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε΄;

Ο αφορισμός της Επανάστασης του 1821 από την Εκκλησία

Υπήρχαν, ή όχι κρυφά σχολεία επί τουρκοκρατίας;

Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας υπό Ιουδαιοχριστιανική κατοχή! "Ελληνικός Στρατός": Από φύλακες της πατρίδας κουβαλητές λειψάνων και εικόνων!!!!

Εθνική τράπεζα ποιου έθνους;;;

Χριστιανισμός και Ιουδαϊσμός - Οι αλήθειες πονάνε τους προσκυνημένους

Χριστιανισμός: Το εργαλείο του παγκόσμιου σιωνισμού για τον έλεγχο της "μάζας"!!

Χριστιανισμός και Εκκλησία: H φιλανθρωπία τους σαρώνει ό,τι άφησε όρθιο η οικονομία τους

Η παρακμή του Ελληνισμού ως συνέπεια της θεοκρατούμενης Ελλάδας. Του Ναύαρχου Αντώνιο Αντωνιάδη, Επίτιμο Αρχηγό Γ.Ε.Ν.

Βόμβα από το Βήμα: Πάνω από 214 εκατ. Ευρώ κάθε χρόνο για την μισθοδοσία ρασοφόρων

Η περιουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος ξεπερνά τα 5 τρις. ευρώ! Στο λαό τίποτα!

Το "ιερό" φαγοπότι άξιας πέντε δις. ευρώ των απατεώνων καλόγερων του άθλιου όρους

Οι χριστιανοφασίστες θα βάζουν στη φυλακή όσους κάνουν κριτική στον χριστιανισμό.

Πάπας Φραγκίσκος: «Μέσα σε κάθε χριστιανό υπάρχει ένας Εβραίος!»

Ορθοδοξία και Μισαλλοδοξία

Πως η χώρα της αριστοφανικής σάτιρας μεταλλάχθηκε στην 3η Θεοκρατία Παγκοσμίως!

"Μέγας" Κωνσταντίνος, Ιουστινιανός, Θεοδόσιος, οι σφαγείς των Ελλήνων, ψηφίστηκαν ως...μεγάλοι..."Έλληνες"!!!!!!!

Παπάς συμπαθεί περισσότερο τους άθεους παρά τους θρησκευόμενους

Κάνε μια εικόνα να κλάψει, μπορείς! Οι ειδωλολατρικές πρακτικές της ορθοδοξίας (προσθήκη παραρτήματος) ;

Παραγωγοί των θαυμάτων οι πωλητές μεταφυσικότητας. Γιατί δεν επεμβαίνουν εισαγγελείς;

Το Ισλάμ δεν είναι μόνον θρησκεία αλλά πολιτικό/οικονομικό & κοινωνικό σύστημα. Του Υποστράτηγου ε.α. Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη

Συμβολισμός της Ελληνικής Σημαίας - Ολοκαύτωμα και γενοκτονία του Ελληνικού λαού από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.χ. έως το έτος 1922

Το θανάσιμο μυστικό του Βατικανού και του «Αγίου» Όρους.. Α’- B

Ηθική Θρησκειών. Από την Ελευθεροτυπία της 18ης Μαρτίου του 2005

Έλληνας..1500 χρόνια απαγορεύονταν αυτή η λέξη με ποινή θανάτου

Η λειψανολατρεία στον χριστιανισμό. Όλα στην υπηρεσία της πίστεως και στο παγκάρι!!
Βιβλίο -"Ελλάς στον τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"
https://nottochurch.blogspot.com/2016/04/blog-post.html


Φονικές και Σκοταδιστικές Θρησκείες της Ερήμου

Αγία Σιών, ΕλλαδοΜασονοΠαπαδοΙσραηλιστάν, ΕλλάδοΜασονοΠαπαδοΓιαχβεδιστάν, Μαριάμ, Γεσουά, "Γεσούα" (ישוע), στην πλήρη μορφή "Γεχοσούα" (יהושע) -σημαίνει ο «Γιαχβέ / Ιεχωβά είναι σωτηρία-, ανθελληνισμός, ανθελληνισμός, ανθελληνισμός, σκοτάδι μέσα στο σκοτάδι, γιαχβεδισμός, γιαχβεδισμός, γιαχβεδισμός, παπάδες, παπάδες, παπάδες, παπαδισμός, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, απάτες, απάτες, απάτες, μισογυνισμός, προσηλυτισμός, προσηλυτισμός, προσηλυτισμός, ιουδαιογιαχβεδοπαυλοσαουλοφλαβιοβαλεριοκωνσταντινοπαπαδογεσουαϊσμός, γιαχβέγονοι, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, γενοκτονίες εκατομμυρίων αρχαίων Ελλήνων οι οποίοι δεν ήθελαν να γίνουν ιουδαιοχριστιανοί, οι οποίοι δεν ήθελαν να γίνουν γιαχβέγονοι / γιαχοβάδες, απάτες, απάτες, απάτες, ιουδαϊσμός, ιουδαιογιαχβεδογεσουαϊσμός, ιουδαιογιαχβεδοπαπαδισμός, μωαμεθανισμός, χριστιανική κατάθλιψη, χριστιανική λειψανολατρεία, χριστιανική πτωματολατρεία και άλλα όλα σε αυτό το blog, όλα σε αυτή την ιστοσελίδα.

Όσο υπάρχουν φονικά έθιμα και παραδόσεις, όσο υπάρχει Εκκλησία Α.Ε., όσο υπάρχει ΙουδαιοΓιαχβεδισμός, ΙουδαιοΓιαχβεδοΠαυλοΣαουλοΦλαβιοΒαλεριοΚωνσταντινοΠαπαδοΓεσουαϊσμός και ΙουδαιοΓιαχβεδοΜωαμεθανισμός, όσο «άνθρωποι» θα τρώνε σάρκες, πτώματα, πρόσωπα, πόδια, χέρια, πλάτες, νεφρά, κεφαλές, συκώτια, αυτιά, γλώσσες, καρδιές, στομάχια, ουρές, έντερα, μωρά, παιδιά, γονείς όντων που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος, δεν υπάρχει σωτηρία των ανθρώπων, δεν υπάρχει σωτηρία των ζώων, δεν υπάρχει σωτηρία του κόσμου.
πρώην νεκροπτωματοφονοζωοψαροσαρκοσκουληκοπαρασιτοφάγος κανίβαλος Βασίλης Καφαταρίδης

http://humanisticecology.blogspot.com/