Η Ιστορία μας

Οι Άπιστοι

Χ

Το 146 π.Χ. η Ελλάδα κατελήφθη από τη Ρώμη και οι Έλληνες έγιναν υπήκοοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ήτοι Ρωμαίοι πολίτες με Ελληνική εθνικότητα.

Αν και η πολιτική και η πολιτιστική ζωντάνια στον ελλαδικό χώρο με την κατάργηση της πόλης-κράτους βαθμιαία ξέφτιζε, για πεντακόσια ακόμη χρόνια συνεχίστηκε η απήχηση του ελληνικού πολιτισμού στους λαούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και η κοσμοπολίτικη εξάπλωση και επίδραση του αρχαιοελληνικού πνεύματος στη διαμόρφωση νέων πεποιθήσεων και ιδεολογιών. Αυτό το πνεύμα της ελευθερίας και της ομορφιάς το έβλεπαν απόλυτα εχθρικά οι Εβραιοχριστιανοί, σαν τον μέγιστο φορέα αμφισβήτησης της διαμορφούμενης ιδεολογίας τους. Ήταν το φεγγοβόλο αντίπαλο δέος απέναντι στην φτώχια, στην παραίτηση από τη χαρά της ζωής, στη στέρηση και στην υποταγή που έφερνε το κίνημά τους. Και βάλθηκαν να το εξαφανίσουν με όλο τον φανατισμό και τη βαρβαρότητα που τους χαρακτηρίζει. Όταν κατά τον τέταρτο αιώνα η στρατοκρατική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επέλεξε να βασίσει τη συνεκτικότητά της στην δουλική και άκριτη ιδεοληψία των χριστιανών, ήρθε το τέλος των Ελλήνων, του Ελληνισμού, της Ελλάδας.

Άγριες ορδές φανατικών ρασοφόρων γκρέμισαν, έκαψαν, ρήμαξαν, έκλεψαν, εξανδραπόδισαν, σκότωσαν βάναυσα κάθε έμψυχο ή άψυχο που σχετίζονταν με τον Ελληνικό πολιτισμό. Υπό την καθοδήγηση και με την παραίνεση των ιεραρχών τους και κάποτε με την κάλυψη αυτοκρατορικών διαταγμάτων. Είναι όλα αυτά λεπτομερώς καταγεγραμμένα, θα χρειαζόταν ένας τεράστιος χώρος για να τα απαριθμήσουμε. Όμως πρόκειται χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση για το ΜΕΓΙΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ και κατά του ανθρώπινου πολιτισμού που ρίχτηκε έτσι στον Μεσαίωνα για χίλια χρόνια. Σκεφτείτε πώς θα ‘ταν ο κόσμος σήμερα αν δεν είχε μεσολαβήσει αυτή η βάρβαρη καταστροφή κι οπισθοδρόμηση. Σκεφτείτε πως θα ήταν να διατρέχεις μιαν Ελλάδα με ακέρια τα αρχαία της κτίσματα, τους ναούς, τα στάδια, τα αγάλματα, τις βιβλιοθήκες, τους παπύρους και τις περγαμηνές με τα έργα, μιαν Ελλάδα με τη συνέχεια του πνεύματος και της ομορφιάς! Όλα αυτά δεν πέσανε μόνα τους. Αυτόν τον πολιτισμό τον κατάστρεψε η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Αυτή η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ είναι η ΈΝΟΧΗ!!! Πρέπει να δικαστεί. Και θα δικαστεί όταν η ιστορία θα γράφεται αληθινά και δεν θα χαλκεύεται από το ιερατείο και τους δικούς του.

Οι υπό ανελέητο διωγμό Έλληνες υποχρεώθηκαν να σβήσουν το Έλληνες και να το αντικαταστήσουν με το Χριστιανοί. Πάει ο Ελληνισμός, βαθμιαία εξέπνευσε. Το ιερατείο είχε νικήσει. "Ρωμιοί και Χριστιανοί" γινήκαν όλοι. Μόνο κάποιοι λίγοι ξέθαψαν το Γραικοί και το διατήρησαν σαν εθνική ταυτότητα. Τίποτα στην χριστιανική αυτοκρατορία δεν ήταν ελληνικό εκτός από τη γλώσσα που ήδη είχε εξαπλωθεί στους λαούς σαν κοινή τους διεθνής γλώσσα. Αλλά κι αυτήν "ρωμαίικα" την είπαν. Για τους άρχοντες και τους λόγιους του Βυζαντίου "Ελλάδα" δεν υπήρχε. Είτε ως Ρωμανία αναφέρονταν είτε και σαν τα ασήμαντα "Κατωτινά μέρη". Εγκατάλειψη, φτώχια, αλλεπάλληλες οι κάθοδοι και οι καταστροφές από βαρβαρικά φύλλα, απώθηση των γηγενών κι εγκατάστασή εποίκων, μεσαίωνας αμάθειας, πλήρης η απώλεια εθνικής συνείδησης και μνήμης. Όταν κάποιοι δυτικοί περιηγητές ρωτούσαν ντόπιους -"Τι είστε;" η απάντηση ήταν "Χριστιανοί". Μόνο κατά τους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου, από τους Κομνηνούς και μετά, όταν η "αυτοκρατορία" συνεχώς συρρικνώνονταν γύρω απ’ την Πόλη και στον Μοριά - από τη μια οι Τούρκοι από την άλλη Φράγκοι και Βενετοί - άρχισαν ν ’αναφαίνονται κάποιες αναφορές σε Ελλάδα.

Με την Άλωση "επιβίωσε" και μια χαρά βολεύτηκε ο Πατριάρχης (και ο κάθε επόμενος που συνωστίζονταν ποιος θα πλειοδοτήσει με χρήμα στον "θεόσταλτο" Σουλτάνο για να πάρει τη θέση) να διαφεντεύει τους χριστιανούς της ανεξίθρησκης Μωαμεθανικής Αυτοκρατορίας. Και να οικονομάει πλούτο και να φτιάχνει τεράστιες περιουσίες. Η ιεραρχία της εκκλησίας λειτουργούσε σαν ο επιτηρητής του σουλτάνου πάνω στο λαό, να πληρώνει και να μη σηκώνει κεφάλι στο τούρκο. Τέσσερεις ακόμη αιώνες εγκατάλειψης, σκοταδιού, αμάθειας για το λαό, απαγόρευσης για σχολείο που να μην είναι ιερατικό, αποθάρρυνσης κάθε ίχνους εθνικής συνείδησης, κι αφορισμοί από την εκκλησία των διάφορων μικροεξεγέρσεων που κατά καιρούς ξεσπούσαν εδώ κι εκεί στο Μοριά ή στη Ρούμελη σαν αποτέλεσμα φεουδαρχικών ανταγωνισμών. Φράγκοι, Βενετοί και Τούρκοι και Κοτζαμπάσηδες να πολεμούν και να αλληλοτρώγονται, με σφαγές αντιποίνων για τον κοσμάκη, Μαλτέζοι και Καταλανοί κι άλλοι πειρατές να λεηλατούν και ν’ αρπάζουν κόσμο για τα σκλαβοπάζαρα, οι έλληνες όλο και να λιγοστεύουν μεταναστεύοντας ή αλλαξοπιστώντας για να γλυτώσουν τα χαράτσια, το παιδομάζωμα με τη συνεργεία της εκκλησίας να μετατρέπει σε μουσουλμάνους γενίτσαρους ή διοικητικά στελέχη ή υπηρέτες τα επιλεγμένα παιδιά των ντόπιων, τελικά ένας λαός συνονθύλευμα από διάφορες "φάρες" γηγενών, Τούρκων, "εξελληνισμένων" Σλάβων, πολλών Αρβανιτών, Βλάχων, κλπ που έμαθε να επιβιώνει άγρια κι όπως-όπως. Απλά να επιβιώνει και να στασιάζει δώθε-κείθε. Ούτε Αναγέννηση πέρασε, ούτε Ουμανισμό, ούτε Διαφωτισμό. Φρόντιζε και το Πατριαρχείο να μην εμφανίζονται τέτοια μιάσματα.

Κι έτσι θα συνεχίζονταν αν δεν ερχόταν απέξω, τέλη 18ου – αρχή 19ου αιώνα, ο επαναστατικός αντίκτυπος κοσμοϊστορικών αλλαγών σαν τη Γαλλική επανάσταση, τη δημιουργία εθνικών κρατών, την εξάπλωση του Διαφωτισμού. Και να κάποιοι δικοί μας από την Εσπερία με μόρφωση και γνώση και εθνικό ΚΑΗΜΟ, και να πολλοί Ευρωπαίοι διανοούμενοι εραστές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος που ονειρεύονταν ΕΚΕΙΝΗ την Ελλάδα, και να οι μεγάλες δυνάμεις που είπαν να βάλουν τέλος στην εξάπλωση της παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και να ο Αλή Πασάς που άναψε τις φωτιές, και να η Ελληνική Επανάσταση. Ελληνική γιατί κάποιο όνομα έπρεπε να πάρει. Το Βυζαντινή αποκλείστηκε μετά βδελυγμίας. Τι απέμενε; Η Αρχαία Ελλάδα, η δήθεν "συνέχισή" της! Κανείς από τις επαναστατημένες φάρες των γηγενών, των Αρβανιτών, των Σλάβων, των Βλάχων, δεν είχε ενδοιασμό να είναι κατευθείαν απόγονος του Περικλή και του Μεγαλέξανδρου. Όλοι εγίναν Έλληνες λοιπόν. Και με την αξία τους.

Μόνο που δεν βγήκε έτσι όπως το ήθελαν οι οραματιστές της Ελληνικής αναγέννησης. Δηλαδή ένα σύγχρονο, συγκροτημένο, δημοκρατικό κι ευρωπαϊκό όχι ανατολίτικο κράτος. Γιατί και πάλι η Ορθόδοξη Εκκλησία έδρασε συμφεροντολογικά και μακιαβελικά.
Αφού είχε λυσσάξει να αποτρέψει την επανάσταση, αφού ανθελληνικά πρόδωσε και κατέδωσε κινήσεις και φορείς της προετοιμασίας της, αφού αφόρισε σκαιά την ίδια την επανάσταση, όταν είδε ότι αυτή θα πετύχει, έκανε την αναίσχυντη κωλοτούμπα (τι πείραζε δα αυτό το άτιμο το "ελληνο…";)και την καπέλωσε. Συνεννοήθηκε με τους κοτζαμπάσηδες και τους κάθε λογής κρατούντες του παλιού φεουδαρχικού κατεστημένου και την είπανε επανάσταση ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ. Ο εθνικοαπελευθερωτικός και ταξικός αγώνας του λαού έγινε θρησκευτικός πόλεμος. Και μια και είχε ήδη φορέσει και μανδύα "ελληνικό" την είπανε την επανάσταση ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ. Ώστε να είναι αυτοί μέσα. Και τίποτα να μην αλλάξει στο κοτζαμπασίδικο θεοκρατικό νεοελληνικό κράτος. Η Εκκλησία ξανακαβάλησε την εξουσία και μας περνιέται - χωρίς ίχνος ντροπής – ως ο προστάτης του επί χίλιαπεντακόσια χρόνια ΘΎΜΑΤΌΣ της, του Ελληνισμού!!!

Μην αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί είμαστε στο χάλι που είμαστε.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ:

TZINIS

>>>>>Τελικό τέλος<<<<<

Εκατοντάδες χιλιάδες εκκλησίες και παρεκκλήσια σε όλων τον κόσμο παρακαλούν το θεό μέρα νύχτα να τους δίνει υγία ψωμη φαή κλπ. αγαθά..... και το θεό δεν του καίγετε καρφί. 

                                                                                                   ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ: 

Ποιός; Ποιό πολύ ανώτερος θεός είναι αυτός που έκανε,τον θεό που μας έκανε;Απαντήστε.

ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΥΠΕΧΕΙ....

                       ΛΟΓΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ: Προβλήματα επικοινωνίας και αποδοχής.

    Όλες οι προτάσεις μας εκ προοιμίου, είναι υποτιμητικές για το ΕΓΩ (εγωισμό) των άλλων. Και συνήθως ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΙ.

    Κάθε νέα θεωρία πρόταση ανακάλυψη συγκρούετε με το ΕΓΩ ΜΑΣ, και αν είμαστε σε θέση να την κρίνουμε την υιοθετούμαι, αλλά πάλει συγκρούετε με το ΕΓΩ ΜΑΣ και δεν την χρησιμοποιούμε.  

   Και προ πάντως αν είσαι άσημος άγνωστος μη καθιερωμένος από τα κατεστημένα.

   Και για αυτό δεν συμφωνούμαι οι άνθρωποι οι πολιτικοί τα κόμματα κλπ. Κανέναν δεν τον ενδιαφέρει η υψηλή αντικειμενικήεπιθετική λογική, η αλήθεια η αντικειμενικότητα και η ποιότητα.

Ανωτερότητα.  Τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ να τους ψάχνετε, μόνον στις εξαιρετικές εξαιρέσεις και επί τοις %Πρώτα να είσαι άνθρωπος, και μετά οτιδήποτε άλλο, λούστρος, βασιλιάς, πολιτικός, γιατρός, δικαστής κλπ.  Για να ΥΠΑΡΧΕΙ ένα ΠΡΑΓΜΑ, πρέπει να έχει ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, αλλιώς δεν ΥΠΑΡΧΕΙ.

   Υπάρχει η αντικειμενική και η υποκειμενική αλήθεια, και για να είναι αλήθεια ένα πράγμα πρέπει να ΜΗΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΩΣ ΨΕΜΑ είτε μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ είτε όχι.

  Δεν υπάρχει ΤΕΛΙΚΟΣ σκοπός στην σκοπιμότητα του κόσμου και της δημιουργίας!!! Υπάρχει μόνον ΑΡΧΙΚΟΣ σκοπός, κατασκευαστικός. ΤΑ ΠΑΝΤΑ (ΟΛΑ) ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ από την φύση ή τον θεό αν θέλετε. 

  Στη φύση, υπάρχει ΜΟΝΟΝ βιολογική προσαρμοστικότητα στην ΑΝΑΓΚΗ (φυσική μηχανική), δεν υπάρχει "πνευματική" διανοητική ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ.

  Στη φύση ή στο θεό δεν υπάρχει ΗΘΙΚΗ, ΛΥΠΗ, ΑΓΑΠΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΣΥΜΠΟΝΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ούτε ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ στην σκοπιμότητα του ανθρώπου, της δημιουργίας του κόσμου, κλπ. εκεί υπάρχει ΜΟΝΟΝ βιολογική μηχανική και προσαρμοστικότητα στην ΑΝΑΓΚΗ, δεν υπάρχει "πνευματική" διανοητική ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ. Είμαστε ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.

   Δεν υπάρχει ΕΝΑΣ με στοιχειώδη λογική να αναρωτηθεί αν ο θεός της αγάπης, να είναι ποιο μαλάκας από ΕΜΑΣ; Και έκανε τα μικρόβια, τα βακτηρίδια, τους καταραμένους ιούς, να στραπατσάρουν την σοφία Του κλπ. Και χιλιάδες ή εκατομμύρια άνθρωποι πτηνά (πουλερικά) χοίροι επιχειρήσεις περιουσίες κλπ. Να χάνουν τη ζωή τους από την σοφία του την αγάπη του κλπ. Αηδίες; =Θεία δίκη.... -Ποιος στο είπα ρε καθίκι;

  Αντικειμενικά λογικά επιστημονικά θεός δεν υπάρχει, υποκειμενικάπαραλογικά υπάρχουν θεοί  άγγελοι διάβολοι κόλαση παράδεισος, δικαίωση ή άβυσσος…

  Ο θεός κατασκευάζετε όπως θέλει ο καθένας, και ανάλογα με την μόρφωση του την ευφυΐα του και το ντοπάρισμα που έχει φάει από το κατεστημένο κλπ.

 @ Αντικειμενικά λογικά επιστημονικά θεός δεν υπάρχει, υποκειμενικά παραλογικά υπάρχουν θεοί  άγγελοι διάβολοι κόλαση παράδεισος, δικαίωση ή άβυσσος…

@ Ο θεός κατασκευάζετε όπως θέλει ο καθένας, και ανάλογα με την μόρφωση του την ευφυΐα του και το ντοπάρισμα που έχει φάει κλπ. 

=Δυστυχώς: Υπάρχει θεός ΜΟΝΟΝ εκεί που υπάρχουν άνθρωποι.
=Θεός υπάρχει μόνον για παράλογους αγαθούς μ-βλάκες και απατεώνες 

                    Θρησκευτικοπολιτικησυμφοροντοκαθαρματικότητα. Υπάρχουν τρεις θεοί άσχετοι με το πώς τους θέλαμε: (1) Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΘΕΟΣ = η φύσης, δηλαδή, ο χώρος η ύλη η κίνηση (ανάγκη). (2) ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. (3) ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = αυτόν που έκαναν οι άνθρωποι. Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τώρα (21 αιώνας) ώμος δεν δικαιολογούνται.

  Για όσους θέλουν να υπάρχει θεός....υπάρχει, για όσους δεν θέλουν δεν υπάρχει. Είναι καθαρός υποκειμενική περίπτωση. Και αντιστρόφως ανάλογη του ντοπαρίσματος. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ θεός δεν υπάρχει, αλλά ΜΟΝΟΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, είτε μας συμφέρει είτε όχι.

   Θεοί, άγγελοι, διάβολοι, ψυχή, παράδεισος, κόλαση, καλό κακό, πνεύματα καλά κακά, ΤΥΧΗ, υπερφυσικές δύναμης, μεταφυσικά φαινόμενα,  μετεμψύχωση, μετενσάρκωσης, υπερπέραν κλπ.
  Δεν υπάρχει από θεού ή την φύση δικαιοσύνη, λύπη, αγάπη, στοργή, καλοσύνη, ισότητα, συμπόνια, συναίσθημα, αναγνώριση, κύρωση, αλλά ΜΟΝΟΝ αδικία, ανισότητα, σαδισμός, πόνος, θλίψη, θάνατος.

                                      ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΙΣ ΘΕΟΙ: 

@ Π Ρ Ο Σ:  Α Γ Ι Ο Υ Σ   Ν Τ Α Β Α Τ Ζ Η Δ Ε Σ  (εν γνώση ή αγνοία.)

1) Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΘΕΟΣ = η φύσης, δηλαδή, ο χώρος η ύλη η κίνηση.

2) ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

3) ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = αυτόν που έκαναν οι άνθρωποι. Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τώρα (21 αιώνας) όμως δεν δικαιολογούνται.         Περισσότερα για θεούς θρησκείες στις σελίδες:

                         http://users.otenet.gr/~tzinis/9-10-11-11b12.htm                                                 Υπάρχουν τρις αλήθειες:
1) Η υποκειμενική, η ευχάριστη, η καλή, η γλυκιά. (Με αυτή ξεγελούμε τον εαυτόν μας).
2) Η αντικειμενική, η δυσάρεστη, η κακή, η πικρή, η ανυπέρβλητη, ο θάνατος.
3) Τελικός η αλήθεια είναι ΜΙΑ, όλα είναι ΨΕΜΑΤΑ! Παράδεισος κόλαση αιωνιότητα κλπ.
    Συνεχίζει να είναι αλήθεια ένα πράγμα, μέχρι την στιγμή που θα αποδεχτεί ως ψέμα.
Μόνον Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ για προεκτάσεις προς το ΔΙΚΑΙΟ
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΤΟ ΑΝΩΔΥΝΟ ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ.
                          Ανάγκας και θεοί πείθονται.  Τι εστί Θεός; -’νθρωπος Αθάνατος -Τι δε ’νθρωπος; -Θεός Θνητός! (ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ)
   Και είπαν οι άνθρωποι... ότι δήθεν είπε ο θεός:  Και είπεν ο Θεός: "Ποιήσωμεν
άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέρα και καθ' ομοίωσιν" (ΓΕΝΕΣΗΣ) Εμείς ή ο θεός το είπε;
    Υπάρχουν τρις θεοί άσχετοι με το πώς τους θέλαμε: 1) Ο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ Ή ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΘΕΟΣ = η φύσης, δηλαδή, ο χώρος η ύλη η κίνηση. 2) ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. 3) Ο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΘΕΟΣ αυτόν που έκαναν οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα , τα κακά και τα μη κακά (καλά δεν υπάρχουν) δημιούργησαν τον θεό τα πνεύματα τα κακά και τα μη κακά, διάβολο κλπ. από αμορφωσιά και επιπολαιότητα.

Στη φύση ή στο θεό δεν υπάρχει ΗΘΙΚΗ, ΛΥΠΗ, ΑΓΑΠΗ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΣΥΜΠΟΝΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,  

               Όλα τα προσδιορίζει το συμφέρον. ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ υπάρχουν μόνον για μ-βλάκες

@Δεν υπάρχουν ιδεολογίες, υπάρχει μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ, η ιδεολογία όλων των ιδεολογιών *Τ Ο   Σ Υ Μ Φ Ε Ρ Ο Ν, αυτό προσδιορίζει όλες της  ενέργειες του ανθρώπου, συνειδητές ή ασυνείδητες, και βρίσκετε στην κορυφή όλων των επιδιώξεων του. ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ. Το αντίθετο είναι απατεωνιά.  Όλα τα προσδιορίζει το συμφέρον. ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ υπάρχουν μόνον για μ-βλάκες. 

 @Συγνώμη μήπως κατά λάθος υπάρχει κανένας ΜΗ μαλάκας στην υπηρεσία σας;

http://users.otenet.gr/~tzinis/FHYSICS-Gr.htm

http://users.otenet.gr/~tzinis/B3-FYSIKH-gr.htm

Με εκτίμηση ΤΖΙΝΙΣ Χ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ http://users.otenet.gr/~tzinis/   E-mail:tzinis@otenet.gr  

Πηγή: Ηλ. Ταχυδρομείο 

Ποιος Σκότωσε Περισσότερους Ανθρώπους Στην Βίβλο; Ο Θεός Η Ο Σατανάς; Η Σοκαριστική Αλήθεια Αποκαλύπτεται!

Απάντηση: Ο ΘΕΟΣ
Μέτρησα τον αριθμό των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από τον Θεό στην Αγία Γραφή.Και είναι 2.038.344. Αυτός ο αριθμός, βέβαια,υποτιμά σημαντικά τον συνολικό αριθμό των θανάτων που έχουν προκληθεί από τον Θεό. Περιλαμβάνονται μόνο τα εγκλήματα για τα οποία δίνονται συγκεκριμένοι αριθμοί. Υπάρχουν πολλές εκδηλώσεις στην Αγία Γραφή, όπου δεν αναφέρεται ο αριθμός των θανάτων.Ο Κατακλυσμός του Νώε, τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ή οι πολλές πληγές, οι λιμοί, κλπ όλα είναι άγνωστες μεταβλητές, που ενδέχεται να ωθήσουν τον αριθμό αυτό και πάνω από τριάντα εκατομμύρια.

Ο Σατανάς από την άλλη είναι τεκμηριωμένο ότι προκάλεσε τον θάνατο μόνο 10 ατόμων στο γραπτό κείμενο της Βίβλου. Ακόμη και εκείνοι οι 10 σκοτωμοί είναι ύποπτοι, επειδή ο Θεός επιτρέπει ουσιαστικά στον Σατανά να κάνει τις δολοφονίες ως μέρος ενός «στοιχήματος» (οικογένεια του Ιώβ). Δεν με πιστεύετε; Εδώ είναι η γραφή:

Ιώβ. 1,1 Ἄνθρωπος τις ἦν ἐν χώρᾳ τῇ Αὐσίτιδι, ᾧ ὄνομα Ἰώβ, καὶ ἦν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἀληθινός, ἄμεμπτος, δίκαιος, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος.

Ιώβ. 1,1 Εις την Αυσίτιδα χώραν εζούσεν ένας άνθρωπος ο οποίος ωνομάζετο Ιώβ. Ητο ευθύς και έντιμος, άμεμπτος, δίκαιος απέναντι όλων, ευσεβής προς τον Θεόν, απέφευγε κάθε πονηρόν πράγμα, κάθε αμαρτωλήν πράξιν.

Ιώβ. 1,2 ἐγένοντο δὲ αὐτῷ υἱοὶ ἑπτὰ καὶ θυγατέρες τρεῖς.

Ιώβ. 1,2 Αυτός είχεν αποκτήσει επτά υιούς και τρεις θυγατέρας.

Ιώβ. 1,3 καὶ ἦν τὰ κτήνη αὐτοῦ πρόβατα ἑπτακισχίλια, κάμηλοι τρισχίλιαι, ζεύγη βοῶν πεντακόσια, θήλειαι ὄνοι νομάδες πεντακόσιαι, καὶ ὑπηρεσία πολλὴ σφόδρα καὶ ἔργα μεγάλα ἦν αὐτῷ ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ ἦν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος εὐγενὴς τῶν ἀφ᾿ ἡλίου ἀνατολῶν.

Ιώβ. 1,3 Είχε δε πλήθος ζώα εις την ιδιοκτησίαν του· επτά χιλιάδας πρόβατα, τρεις χιλιάδας καμήλους, πεντακόσια ζεύγη βοών, αγέλην από πεντακοσίας θηλείας όνους. Δια την επιστασίαν και βοσκήν όλων αυτών είχε μεγάλον αριθμόν υπηρετών. Καλός δε και πλούσιος καθώς ήτο, είχε κάμει μεγάλα έργα εις την χώραν του. Και έτσι ο άνθρωπος εκείνος ήτο ενας από τους πολύ διακεκριμένους ανθρώπους των ανατολικών εκείνων χωρών.

Ιώβ. 1,4 συμπορευόμενοι δὲ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους ἐποιοῦσαν πότον καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, συμπαραλαμβάνοντες ἅμα καὶ τὰς τρεῖς ἀδελφὰς αὐτῶν ἐσθίειν καὶ πίνειν μετ᾿ αὐτῶν.

Ιώβ. 1,4 Τα παιδιά του εσυνήθιζαν να μεταβαίνουν με την σειράν των στο σπίτι του καθ' ενός από αυτά και παρέθεταν συμπόσιον κάθε ημέραν. Παρελάμβαναν δε μαζή των και τας τρεις αδελφάς των να τρώγουν και να πίνουν μαζή των.

Ιώβ. 1,5 καὶ ὡς ἂν συνετελέσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ πότου, ἀπέστελλεν Ἰὼβ καὶ ἐκαθάριζεν αὐτοὺς ἀνιστάμενος τὸ πρωΐ καὶ προσέφερε περὶ αὐτῶν θυσίας κατὰ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν καὶ μόσχον ἕνα περὶ ἁμαρτίας περὶ τῶν ψυχῶν αὐτῶν· ἔλεγε γὰρ Ἰώβ· μή ποτε οἱ υἱοί μου ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτῶν κακὰ ἐνενόησαν πρὸς Θεόν. οὕτως οὖν ἐποίει Ἰὼβ πάσας τὰς ἡμέρας.

Ιώβ. 1,5 Οταν δε ετελείωναν αι ημέραι των συμποσίων, έστελλεν ο Ιώβ άνθρωπον, και εκαλούσε όλα τα τέκνα του και τα εκαθάριζε δια θυσιών προς τον Θεόν. Εσηκώνετο, δηλαδή, ενωρίς το πρωϊ και προσέφερε δι' αυτά θυσίας, αναλόγους με τον αριθμόν των. Προσέφερε και ένα μόσχον ως θυσίαν προς εξιλέωσιν των αμαρτιών των δια τας ψυχάς των. Εκανε δε τούτο ο Ιώβ, διότι εσκέπτετο και έλεγε· “μήπως τυχόν τα παιδιά μου εσκέφθησαν κατά την ώραν των συμποσίων σκέψεις αμαρτωλάς και ημάρτησαν έτσι απέναντι του Θεού;” Ετσι εφέρετο και επορεύετο ο Ιώβ όλας τας ημέρας της ζωής του.

Ιώβ. 1,6 Καὶ ἐγένετο ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη, καὶ ἰδοὺ ἦλθον οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ ὁ διάβολος ἦλθε μετ᾿ αὐτῶν.

Ιώβ. 1,6 Καποιαν όμως ημέραν οι άγγελοι του Θεού παρουσιάσθησαν ενώπιον του Κυρίου. Μαζή δέ με αυτούς ήλθεν και ο διάβολος.

Ιώβ. 1,7 καὶ εἶπεν ὁ Κύριος τῷ διαβόλῳ· πόθεν παραγέγονας; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ διάβολος τῷ Κυρίῳ εἶπε· περιελθὼν τὴν γῆν καὶ ἐμπεριπατήσας τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν πάρειμι.

Ιώβ. 1,7 Ο Κυριος είπεν στον διάβολον· “από που έχεις έλθει;” Ο διάβολος απεκρίθη και είπεν· 

“αφού περιήλθαν όλην την γην και περιεπάτησα εις ολόκληρον την υπό τον ουρανόν, ήλθα εδώ”.

Ιώβ. 1,8 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Κύριος· προσέσχες τῇ διανοίᾳ σου κατὰ τοῦ παιδός μου Ἰώβ, ὅτι οὐκ ἔστι κατ᾿ αὐτὸν ἐπὶ τῆς γῆς, ἄνθρωπος ἄμεμπτος, ἀληθινός, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος;

Ιώβ. 1,8 Ο Κυριος τον ηρώτησεν· “έστρεψες τον νουν σου και έδωσες προσοχήν στον δούλον μου τον Ιώβ, δια να ίδης ότι δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος αρετής όμοιος προς αυτόν επάνω εις την γην, άμεμπτος, ακέραιος, ευσεβής, ξένος και αμέτοχος προς κάθε πονηρόν και αμαρτωλόν έργον;”

Ιώβ. 1,9 ἀπεκρίθη δὲ ὁ διάβολος καὶ εἶπεν ἐναντίον τοῦ Κυρίου· μὴ δωρεὰν Ἰὼβ σέβεται τὸν Κύριον;

Ιώβ. 1,9 Ο διάβολος απήντησε και ειπέ προς τον Κυριον· “μήπως δωρεάν και χωρίς αμοιβάς αυτός σέβεται σε τον Κυριον;

Ιώβ. 1,10 οὐ σὺ περιέφραξας τὰ ἔξω αὐτοῦ καὶ τὰ ἔσω τῆς οἰκίας αὐτοῦ καὶ τὰ ἔξω πάντων τῶν ὄντων αὐτοῦ κύκλῳ; τὰ δὲ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ εὐλόγησας καὶ τὰ κτήνη αὐτοῦ πολλὰ ἐποίησας ἐπὶ τῆς γῆς.

Ιώβ. 1,10 Οχι βέβαια. Συ, με την παντοδύναμον προστασίαν σου, ως με ασφαλή και απαραβίαστον φραγμόν, δεν περιεφρούρησες και περιφρουρείς τα περί αυτόν και όσα υπάρχουν εις την οικίαν του και όλα τα εξωτερικά του πράγματα ολόγυρα; Και επί πλέον όλα τα έργα των χειρών του τα έχεις ευλογήσει και εις μεγάλον αριθμόν έχεις πληθύνει τα ζώα του εις την χώραν του.

Ιώβ. 1,11 ἀλλὰ ἀπόστειλον τὴν χεῖρά σου καὶ ἅψαι πάντων, ὧν ἔχει· ἦ μὴν εἰς πρόσωπόν σε εὐλογήσει.

Ιώβ. 1,11 Αλλα άπλωσε το χέρι σου, έγγισε και αφαίρεσε όλα αυτά, που έχει, και τότε ασφαλώς θα δυσφορήση και θα σε βλασφημήση κατά πρόσωπον”.

Ιώβ. 1,12 τότε εἶπεν ὁ Κύριος τῷ διαβόλῳ· ἰδοὺ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτῷ, δίδωμι ἐν τῇ χειρί σου, ἀλλ᾿ αὐτοῦ μὴ ἅψῃ. καὶ ἐξῆλθεν ὁ διάβολος ἀπὸ προσώπου Κυρίου. -

Ιώβ. 1,12 Τοτε ο Κυριος είπεν στον διάβολον· “ιδού, όλα όσα έχει, τα παραδίδω εις την εξουσίαν σου. Αυτόν όμώς τον ίδιον δεν θα τον εγγίσης καθόλου”. Ο διάβολος έφυγεν από έμπροσθεν του Κυρίου.

Ιώβ. 1,13 Καὶ ἦν ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη, οἱ υἱοὶ Ἰὼβ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτοῦ ἔπινον οἶνον ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν τοῦ πρεσβυτέρου.

Ιώβ. 1,13 Μιαν, λοιπόν, ημέραν τα παιδιά και αι θυγατέρες του Ιώβ έτρωγαν εις κοινόν συμπόσιον εν τη οικία του μεγαλυτέρου αδελφού των.

Ιώβ. 1,14 καὶ ἰδοὺ ἄγγελος ἦλθε πρὸς Ἰὼβ καὶ εἶπεν αὐτῷ· τὰ ζεύγη τῶν βοῶν ἠροτρία, καὶ αἱ θήλειαι ὄνοι ἐβόσκοντο ἐχόμεναι αὐτῶν,

Ιώβ. 1,14 Τοτε ένας αγγελιαφόρος ήλθεν στον Ιώβ και του είπε· “τα ζευγάρια των βοϊδιών σου αροτριούσαν και αι θήλειαι όνοι έβοσκαν αμέρινοι εκεί πλησίον των.

Ιώβ. 1,15 καὶ ἐλθόντες οἱ αἰχμαλωτεύοντες ᾐχμαλώτευσαν αὐτὰς καὶ τοὺς παῖδας ἀπέκτειναν ἐν μαχαίραις· σωθεὶς δὲ ἐγὼ μόνος ἦλθον τοῦ ἀπαγγεῖλαί σοι.

Ιώβ. 1,15 Αίφνης επήλθον εναντίον αυτών λησταί και ήρπασαν τα βόϊδια και τας θηλυκάς όνους, αφού προηγουμένως έσφαξαν με τας μαχαίρας των τους δούλους σου. Εγώ μόνος διέφυγα την σφαγήν και σωθείς ήλθον εδώ, δια να σου αναγγείλω το θλιβερόν γεγονός”.

Ιώβ. 1,16 ἔτι τούτου λαλοῦντος, ἦλθεν ἕτερος ἄγγελος καὶ εἶπε πρὸς Ἰώβ· πῦρ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέκαυσε τὰ πρόβατα καὶ τοὺς ποιμένας κατέφαγεν ὁμοίως· σωθεὶς δὲ ἐγὼ μόνος ἦλθον τοῦ ἀπαγγεῖλαί σοι.

Ιώβ. 1,16 Ενώ ακόμη αυτός ωμιλούσε, ήλθεν άλλος αγγελιαφόρος και είπε προς τον Ιώβ· “φωτιά έπεσεν από τον ουρανόν και έκαυσεν εξ ολοκλήρου τα πρόβατα, κατέφαγε δε και τους βοσκούς η φωτιά αυτή. Εγώ μόνος διεσώθην από την καταστροφήν και ήλθα να σου αναγγείλω το θλιβερόν γεγονός”.

Ιώβ. 1,17 ἔτι τούτου λαλοῦντος ἦλθεν ἕτερος ἄγγελος καὶ εἶπε πρὸς Ἰώβ· οἱ ἱππεῖς ἐποίησαν ἡμῖν κεφαλὰς τρεῖς καὶ ἐκύκλωσαν τὰς καμήλους καὶ ᾐχμαλώτευσαν αὐτὰς καὶ τοὺς παῖδας ἀπέκτειναν ἐν μαχαίραις· ἐσώθην δὲ ἐγὼ μόνος καὶ ἦλθον τοῦ ἀπαγγεῖλαί σοι.

Ιώβ. 1,17 Ενῷ ακόμη αυτός ωμιλούσε, και παρείχε τας θλιβεράς πληροφορίας, ήλθεν άλλος αγγελιοφόρος και είπε προς τον Ιώβ· “έφιπποι λησταί χωρισμένοι εις τρία τμήματα, ήλθαν εναντίον μας και περικύκλωσαν τας καμήλους και τας ήρπασαν. Τους δούλους σου, που εφύλασσαν αυτάς, εφόνευσάν με τας μαχαίρας των. Εγώ μόνος διέφυγα την σφαγήν και σωθείς ήλθα να σου αναγγείλω το θλιβερόν γεγονός”.

Ιώβ. 1,18 ἔτι τούτου λαλοῦντος ἄλλος ἄγγελος ἔρχεται λέγων τῷ Ἰώβ· τῶν υἱῶν σου καὶ τῶν θυγατέρων σου ἐσθιόντων καὶ πινόντων παρὰ τῷ ἀδελφῷ αὐτῶν τῷ πρεσβυτέρῳ,

Ιώβ. 1,18 Ενῷ και αυτός ακόμη ωμιλούσε, έρχεται άλλος αγγελιαφόρος αναγγέλλων προς τον Ιώβ· “καθ' ον χρόνον οι υιοί σου και αι θυγατέρες σου έτρωγαν και έπιναν εις την οικίαν του μεγαλυτέρου αυτών αδελφού,

Ιώβ. 1,19 ἐξαίφνης πνεῦμα μέγα ἐπῆλθεν ἐκ τῆς ἐρήμου καὶ ἥψατο τῶν τεσσάρων γωνιῶν τῆς οἰκίας, καὶ ἔπεσεν ἡ οἰκία ἐπὶ τὰ παιδία σου, καὶ ἐτελεύτησαν· ἐσώθην δὲ ἐγὼ μόνος καὶ ἦλθον τοῦ ἀπαγγεῖλαί σοι.

Ιώβ. 1,19 αιφνιδίως ήλθε μέγας βίαιος άνεμος από την έρημον επέπεσεν ορμητικός εις τας τέσσαρας γωνίας της οικίας, η δε οικία εκρημνίσθη επάνω εις τα παιδιά σου και εκείνα ετάφησαν κάτω από τα ερείπια. Εγώ δε μόνος από τους υπηρέτας εσώθην και ήλθα να σου αναγγείλω το θλιβερόν γεγονός”.
Ιώβ 1:1-19

Μπερδευτήκατε; Το ίδιο κι εγώ.
Τώρα ας κάνουμε ένα βήμα παραπέρα, ας αναφέρουμε κάποιους πραγματικούς αριθμούς στις δολοφονίες του Θεού.


''ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ''Απόδειξη 

Αριθμός νεκρών 

Σύνολο

Ο Θεός πνίγει τους πάντες στη γη (εκτός από τον Νώε και την οικογένειά του) Γένεση 7:23 30.000.000 30.000.000

Ο Θεός ρίχνει βροχή φωτιά και θειάφι στα Σόδομα και τα Γόμορρα, σκοτώνοντας τους όλους. Gen.19: 24 1000 30001000

Η γυναίκα του Λωτ γιατί κοίταξε πίσω Gen.19: 26 1 30001001

Ο Er ο οποίος ήταν "κακός στα μάτια του Κυρίου" Gen.38: 7, 1 Chr.2: 3 1 30001002

Ο Αυνάν για να χυθεί το σπέρμα του Gen.38: 10 1 30001003

Η 7η Αιγυπτιακή Πληγή: Χαλάζι Exodus 9:25 30.000 30031003

Ο Θεός σκοτώνει κάθε αιγυπτιακό πρωτότοκο παιδί. Ex.12 :29-30 500.000 30531003

Ο Θεός πνίγει τον αιγυπτιακό στρατό Ex.14 28 1000 30532003

Ο Θεός και ο Μωυσής βοηθούν τον Ιησού του Ναυή να σκοτώσει τους Αμαληκίτες Ex.17 13 1000 30533003

Όσους χορεύουν γυμνοί γύρω από τον χρυσό μόσχο του Ααρών Ex.32 :27-28, 35 3000 30536003

Οι γιοί του Ααρών επειδή πρόσφεραν παράξενη φωτιά στον Θεό Lev.10:1-3, Num.3:4, 26:61 2 30536005

Ένας βλάσφημος Lev.24 :10-23 1 30536006

Ο Θεός έκαψε μέχρι θανάτου έναν άγνωστο αριθμό διαμαρτυρόμενων Αριθμοί 11:01 100 30536106

Ο Θεός έστειλε «μια πολύ μεγάλη πληγή" σε όσους διαμαρτυρήθηκαν για το φαγητό. Num.11: 33 10.000 30546106

Ο Θεός σκότωσε όσους μουρμούρισαν, με μια μάστιγα. Num.14 :35-36 100 30546206

Ένας άνθρωπος που μάζεψε τα μπαστούνια του Σαββάτου Num.15 :32-36 1 30546207

Τους Κορέ, Δαθάν και Αβειρων (και τις οικογένειές τους) Num.16: 27 12 + 30546219

Κάηκαν μέχρι θανάτου για να προσφέρουν θυμίαμα Num.16: 35, 26:10 250 30546469

Για διαμαρτυρίες Num.16: 49 14.700 30561169

Σφαγή των Αραδιτών Num.21 :1-3 3000 30564169

Σε όσους διαμαρτυρήθηκαν για την έλλειψη τροφίμων και νερού, ο Θεός έστειλε φλογερά φίδια να δαγκώσουν τους ανθρώπους, και πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους. Num.21: 6 100 30564269

Ο Θεός παραδίδει τα Bashanites στα χέρια του Μωυσή και ο Μωυσής σκοτώνει όλους "έως ότου δεν έμεινε κανένας ζωντανός." Num.21 :34-35 1000 30565269

Για «διάπραξη πορνείας με τις κόρες του Moab" Num.25: 9 24.000 30589269

Σφαγή Μαδιανίτων (32.000 παρθένες διατηρήθηκαν στη ζωή) :1-35 Num.31 90.000 + 30679269

Η σφαγή της Anakim, τα παιδιά του Ησαύ, και του Χορίμ Δευτερονόμιο 2:21-22 5000 30684269

Ο Θεός σκλήρυνε την καρδιά του βασιλιάς της Εσεβών, έτσι ώστε οι Ισραηλίτες να μπορέσουν να σφάξουν τον λαό του. (Συμπεριλαμβάνονται αρκετές πόλεις) Dt.2 :33-34 3000 30687269

Ο Θεός παρέδωσε τον βασιλιά της Βασάν, έτσι ώστε οι Ισραηλίτες να μπορέσουν να σφάξουν τον λαό του. Dt.3 :3-6 60.000 30747269

Σφαγή της Ιεριχούς Joshua 6:21 1000 30748269

Ο Θεός λέει στον Ιησού του Ναυή να σκοτώσει δια λιθοβολισμού τον Achan (και την οικογένειά του) για τη λήψη καταραμένου πράγματος. Joshua 7:10-12, 24-26 5 + 30748274

Ο Θεός λέει στον Ιησού του Ναυή να επιτεθεί στο Ai και να κάνει ό, τι έκανε στην Ιεριχώ (να τους σκοτώσει όλους). Ιησούς του Ναυή 8:1-25 12.000 30760274

Ο Θεός σφάζει τους Αμορραίους και κυνηγά ακόμη και αυτούς που προσπαθούν να ξεφύγουν. Joshua 10:10-11 1000 30761274

Ο Joshua σκοτώνει 5 βασιλιάδες και κρεμάει τα πτώματά τους σε δέντρα Joshua 10:24-26 5 30761279

Σφαγή 7 πόλεων Joshua 10:28-42 7000 30768279

Ο Θεός παραδίδει τα Hazorites. Ιησούς του Ναυή 11:8-12 1000 30769279

Σφαγή του Anakim Joshua 11:20-21 1000 30770279

Ο Θεός παραδίδει τους Χαναναίους και Φερεζαίους Κριτές 1:04 10.000 30780279

Ο Ehud παραδίδει ένα μήνυμα από το Θεό: ένα μαχαίρι στην κοιλιά του βασιλιά Jg.3 :15-22 1 30780280

Ο Θεός παραδίδει τους Μωαβίτες Jg.3 :28-29 10.000 30790280

Σφαγή των Χαναναίων Jg.4: 15 1000 30791280

Ο Θεός αναγκάζει τους στρατιώτες των Μαδιανίτων να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο. Jg.7 :2-22, 8:10 120.000 30911280

Ο Θεός παρέδωσε τους Αμμωνίτες στον Ιεφθάε για να σφαγιασθούν. Jg.11 :32-33 1000 30912280

Το Πνεύμα του Κυρίου έρχεται στον Samson Jg.14: 19 30 30912310

Το Πνεύμα του Κυρίου δεσπόζει τον Samson Jg.15 :14-15 1000 30913310

Ο Θεός υποβοηθάει την τρομοκρατική πράξη του Σαμψών Jg.16 :27-30 3000 30916310

"Ο Κύριος πάταξε τον Benjamin" Jg.20 :35-37 25.100 30941410

Περισσότεροι Βενιαμίτες Jg.20 :44-46 25.000 30966410

Γιατί έψαχναν μέσα στην κιβωτό του Κυρίου 1 Sam.6: 19 50070 31016480

Ο Θεός παρέδωσε τους Φιλισταίους 1 Sam.14: 12 20 31016500

Ο Θεός αναγκάζει τους Φιλισταίους στρατιώτες να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο. 1 Sam.14: 20 1000 31017500

Ο Θεός παραγγέλλει στον Σαούλ να σκοτώσει κάθε άνδρα Αμαληκίτη, γυναίκα, και παιδί. 1 Sam.15 :2-3 1000 31018500

Ο Samuel (κατ'εντολή του Θεού) οδηγεί τον Agag στο θάνατο 1 Sam.15 :32-33 1 31018501

Ο Θεός παραδίδει τους Φιλισταίους. 1 Sam.23 :2-5 1000 31019501

«Ο Κύριος πάταξε τον Nabal." 1 Sam.25: 38 1 31019502

Ο Θεός παραδίδει τους Φιλισταίους στο Δαβίδ (πάλι). 2 Sam.5: 19, 25 1000 31020502

Ο Ουζά για την προσπάθειά του να κρατήσει την κιβωτό από πτώση 2 Sam.6 :6-7, 1 Chr.13 :9-10 1 31020503

Το Αγοράκι του Δαβίδ και της Bathsheba 2 Samuel 12:14-18 1 31020504

Ο Θεός στέλνει τριετές πείνα λόγω της πράξης του Σαούλ . 2 Sam.21: 1 5000 31025504

Οι Επτά γιοι του Σαούλ που κρεμάστηκαν στο ονομά του 2 Sam.21 :6-9 7 31025511

Από πανούκλα ως τιμωρία για την απογραφή του Δαβίδ (μόνο οι άνδρες. Πιθανότατα 200.000, αν και μεταξύ των θυμάτων υπήρξαν γυναίκες και παιδιά) 2 Sam.24: 13, 1 Chr.21: 7 70.000 + 31095511

Ένας προφήτης επειδή πίστεψε το ψέμα άλλου προφήτη 1 Kg.13 :1-24 1 31095512

Ο Βαασά σκότωσε τους πάντες στο σπίτι του Ιεροβοάμ ", σύμφωνα με τη ρήση του Κυρίου." 1 Kings 15:29 1000 31096512

Ο Zimri σκότωσε τους πάντες στο σπίτι του Βαασά "σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου." 1 Kg.16 :11-12 1000 31097512

Οι θρησκευτικοί ηγέτες σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια ενός διαγωνισμού προσευχής 1 Kg.18 :22-40 450 31097962

Ο Θεός παραδίδει τους Σύριους στα χέρια των Ισραηλιτών 1 Kg.20 :28-29 100.000 31197962

Ο Θεός ρίχνει ένα τοίχος πάνω σε στρατιώτες της Συρίας 1 Kg.20: 30 27.000 31224962

Ο Θεός έστειλε ένα λιοντάρι να φάει έναν άνθρωπο για να την δολοφονία ενός προφήτη 1 Kg.20 :35-36 1 31224963

Ο Οχοζίας σκοτώνεται επειδή μίλησε σε λάθος θεό. 2 Βασιλέων 1:2-4, 17, 2 Chr.22 :7-9 1 31224964

Κάηκαν μέχρι θανάτου από τον Θεό 2 Kg.1 :9-12 102 31225066

Ο Θεός στέλνει δύο αρκούδες για να σκοτώσουν τα παιδιά που κοροίδεψαν το φαλακρό κεφάλι του Ελισσαιέ 2 Kg.2 :23-24 42 31225108

Ποδοπατούνται μέχρι θανάτου επειδή αμφισβήτησαν τον Ηλία 2 Kg.7 :17-20 1 31225109

Ο Θεός προκαλεί πείνα για επτά χρόνια. 2 Kg.8: 1 10.000 31235109

Jezebel, έκφυλη γυναίκα 2 Kg.9 :33-37 1 31235110

Ο Jehu σκότωσε "το μόνο που απέμεινε από τους Αχαάβ στη Σαμάρεια ... σύμφωνα με τη ρήση του Κυρίου" 2 Kg.10 :16-17 100 31235210

Ο Θεός έστειλε τα λιοντάρια για να σκοτώσουν "κάποιους" ξένους 2 Kg.17 :25-26 3 + 31235213

Αποκοιμίζοντας τους στρατιώτες των Ασσυρίων 2 Kg.19: 35, 2 Chr.32: 21, Is.37: 36 185.000 31420213

Σαούλ 1 Chronicles 10:14 1 31420214

Ο Θεός παραδίδει το Ισραήλ στα χέρια του Ιούδα 2 Chronicles 13:15-17 500.000 31920214

Jeroboam 2 Chr.13: 20 1 31920215

"Ο Κύριος πάταξε τους Αιθίοπες." 2 Chr.14 :9-14 1.000.000 32920215

Ο Θεός σκοτώνει τον Jehoram βγάζοντας τα έντερά του έξω 2 Chr.21 :14-19 1 32920216

Ιουδαίοι στρατιώτες επειδή εγκατέλειψαν τον Κύριο 2 Chr.28: 6 120.000 33040216

Ο Θεός παρέδωσε τους Ισραηλίτες στα χέρια των Χαλδαίων. 2 Chr.36 :16-17 1000 33041216

Σύζυγο του Ιεζεκιήλ Ιεζεκιήλ 24:15-18 1 33041217

Ανανίας και Sapphira Πράξεις 5:1-10 2 33041219

Ηρώδης Πράξεις 12:23 1 33041220

Σίγουρα θα σας έχει γεννηθεί το ερώτημα... «Όλα αυτά για την αγάπη του ''Θεού"»;

Πηγή: erevoktonos.blogspot.com

Ο Χριστιανισμός νομίζετε ότι δεν έχει καμία σχέση με το Ισλάμ?

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ 13:12-16

12 Όλοι οι Ισραηλίτες θα το ακούσουν και θα φοβηθούν και κανείς τους πια δεν θα ξανακάνει τέτοιο κακό πράγμα.

13 Όταν θα ’χετε πια εγκατασταθεί στις πόλεις που σας δίνει ο Κύριος, ο Θεός σας, μπορεί ν’ ακούσετε κάποτε να λένε ότι σε κάποια απ’ αυτές 

14 βγήκαν από το λαό άνθρωποι κακοί και παραπλάνησαν τους κατοίκους της πόλης τους παρακινώντας τους να πάνε να λατρεύσουν άλλους θεούς, που εσείς δεν τους γνωρίζετε.

15 Τότε να εξετάσετε καλά την υπόθεση και να τη διερευνήσετε σε βάθος ζητώντας από παντού πληροφορίες. Κι αν πραγματικά συνέβηκε ανάμεσά σας τέτοια βδελυρή πράξη, και το πράγμα είναι βέβαιο,

16 τότε πρέπει να σφάξετε αλύπητα τους κατοίκους εκείνης της πόλης καθώς και τα ζώα της. Θα καταστρέψετε την πόλη μαζί με ό,τι βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν.

ΑΓΆΠΗ και μόνο ΑΓΆΠΗ

Κωνσταντίνος Gr (Konstantinos Gr)

Ζούμε σε μια εποχή πολύ παράξενη. Τα πάντα αλλάζουν γύρω μας και αυτά που ξέραμε μέχρι εχτές για σίγουρα και αναλλοίωτα σήμερα γίνονται πεπερασμένα και άνευ αξίας. Τα πάντα αλλάζουν εκτός της ανθρώπινης ευπιστίας σε θέματα θρησκευτικά. Πράγματι είναι εκπληκτικό! Είναι, ίσος, το μόνο που δεν έχει αλλάξει τώρα και αιώνες. Εντύπωση προκαλεί το με πόση βεβαιότητα έχουν προσκολληθεί οι άνθρωποι σε αυτό το θέμα και δεν εννοούν με τίποτα να σκεφτούν κάπως ελεύθερα και προσωπικά. 

Συζητώντας πολλές φορές ακούω, την με πολύ αφελή πεποίθηση στερεότυπη φράση < ο Θεός μας είναι αγάπη> χωρίς ποτέ αυτοί οι άνθρωποι να σκεφτούν πάνω σε αυτό που λένε ή να προβληματιστούν αν πράγματι είναι έτσι. Απλά τους το είπαν άλλοι και με την αφελή ευπιστία τους το παπαγαλίζουν σίγουροι ότι αποδίδουν την αλήθεια χωρίς να κουράσουν το μυαλό τους με σκέψεις. Ποτέ δεν κουράστηκαν για να σκεφτούν πόση πολύ αγάπη χρειάζεται για να ξεριζωθεί μια υπάρχουσα βαθιά ριζωμένη θρησκεία χιλιετιών από την συνείδηση λαών και να ριζωθεί μια καινούρια.

Πράγματι χρειάζεται ένας <Θεός αγάπη> για να εκπονηθούν επαίσχυντοι αυτοκρατορικοί νόμοι για να καταστραφούν βιαίως εκ θεμελίων όλοι οι τόποι της παλαιάς λατρείας και πάνω τους να χτιστούν οι νέοι!

Πράγματι χρειάζεται ένας <Θεός αγάπη> για να βασανιστούν φρικτά και να θανατωθούν όλοι, κυριολεκτικά όλοι, οι πιστοί της παλαιάς θρησκείας, οι αλλόθρησκοι, οι αιρετικοί ή να καούν ζωντανοί τελετουργικά!

Πράγματι χρειάζεται ένας <Θεός αγάπη> για να καταστραφεί πολιτισμός εκατοντάδων χρόνω και να ταφούν ολόκληροι λαοί στον τάφο του σκοταδισμού για χιλιετίες!

Πράγματι χρειάζεται ένας <Θεός αγάπη> για να εξαλειφθεί το μέγα έγκλημα και αμαρτία της 
Γνώσης και Λογικής!
Μα τόση αγάπη..................

Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια θα ξυπνήσει και πάλι ο <Θεός αγάπη> με καινούριες ιδέες, αυτή την φορά από καινούριους φορείς, με καινούριες φρικαλεότητες ίσος χειρότερες των προηγουμένων. Εύχομαι να έχω φύγει και να μην το ζήσω.
Λυπάμαι τους απογόνους μας.

Η Ελληνική καταγωγή του χριστιανικού μύθου (βίντεο)

Από Επανελληνισμός των Ελλήνων

Αντι-Ορνιθο-Dogs · 

Από που αντέγραψαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων για να φτιάξουν με διαταγή τους την δική τους θρησκεία που επέβαλαν σε όλους τους υπόδουλους της Αυτοκρατορίας τους αφού κατέστρεψαν ότι προϋπήρχε κι έσφαξαν τους ιερείς κι ιέρειες, φιλοσόφους, επιστήμονες κι όλους τους εγγράμματους?

Περισσότερες πληροφορίες

Φωτογραφικό Υλικό: Άλμπουμ No 1

Φωτογραφικό Υλικό: Άλμπουμ Νο 2

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

Δεν πηγαίνετε στην εκκλησία; - Όχι

Δεν πηγαίνετε στην εκκλησία;
- Όχι.
- Γιατί;
- Ένας κανονικός, διανοητικά υγιής άνθρωπος, ο οποίος σέβεται τον εαυτό του και τον λαό του, δεν πηγαίνει εκεί.
- Πού πηγαίνεις;
- Στο αρχαίο Ιερό Ναό.
- Γιατί;
- Να τιμήσω τους Πατέρες και τους Προγόνους μου.
- Και στην εκκλησία δεν μπορείτε να τιμήσετε;
- Είναι αδύνατο.
- Γιατί;
- Δεν έχω προγόνους στο Ισραήλ.

Πώς οι χριστιανοί διέλυσαν τον Αρχαίο Κόσμο

 

Το 313 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος είδε στο όνειρο του έναν σταυρό με τα γράμματα Χ και Ρ χαραγμένα κάτω από την επιγραφή «Εν τούτω νίκα». Είχε εκστρατεύσει εναντίον της Ιταλίας όπου κυριαρχούσε ο Μαξέντιος, αλλά η περιοχή ανήκε επισήμως στον Λικίνιο. Το έμβλημα που είδε στο «όραμα» του και υιοθέτησε θα τον οδηγούσε την επομένη στη νίκη.

Η ιστορία είναι fake history, καθώς όχι μόνο κυκλοφόρησε χρόνια μετά, αλλά επιπλέον, σε δύο εντελώς διαφορετικές εκδοχές. Ο Κωνσταντίνος δεν ήταν ποτέ εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά αφοσιωμένος στην πίστη όπως υποστηρίζουν οι (μεταγενέστεροι) αγιογράφοι. Επισήμως ωστόσο, ήταν ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας που ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Μια μικρή εβραϊκή θρησκεία που αγνοήθηκε παντελώς από τη ρωμαϊκή ελίτ τράβηξε την προσοχή του πιο ισχυρού ανθρώπου στον κόσμο. Λίγες δεκαετίες αργότερα, το 380 μ.Χ. ο Θεοδόσιος καθιέρωσε τον χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Δεδομένου ότι ο χριστιανισμός ήταν ο ιστορικός νικητής του ρωμαϊκού πολυθεϊσμού, η επικρατούσα άποψη όσον αφορά το πώς η νέα θρησκεία υπερίσχυσε πολιτισμικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια διαστρεβλωμένη εικόνα, όπως γράφει το newstatesman.com.

Στη Βικιπαίδεια υπάρχει ολόκληρη σειρά θεμάτων σχετικά με τις «διώξεις που υπέστη η Εκκλησία», συμπεριλαμβανομένου ενός εκτεταμένου απολογισμού των χριστιανών που μαρτύρησαν στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αλλά δεν υπάρχουν αντίστοιχα θέματα για τη βίαιη καταστολή της παλαιότερης ρωμαϊκής θρησκείας από την Εκκλησία.

Όπως επισημαίνει η Catherine Nixey στο βιβλίο της «The Darkening Age», η ιστορία της διαδεδομένης δίωξης των χριστιανών είναι προϊόν του μάρκετινγκ της Εκκλησίας και των μεθόδων που χρησιμοποιούσε για τη στρατολόγηση πιστών.

Όπως κάνουν σήμερα οι βομβιστές αυτοκτονίας, έτσι και οι χριστιανοί δήλωναν πρόθυμοι στη δημόσια εκτέλεση. «Ήταν μια δόξα ανοιχτή σε όλους, ανεξάρτητα από την τάξη, την εκπαίδευση, τον πλούτο και το φύλο».

Αλλά η εκτέλεση χριστιανών ήταν εξαιρετικά σπάνια, καθώς οι περισσότεροι Ρωμαίοι ηγεμόνες είχαν καταλάβει ότι δεν υπάρχει κανένα κέρδος κάνοντας ήρωες τους εξτρεμιστές της θρησκείας.

Το 111 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Τραϊανός επέμεινε σε επιστολή προς τον φίλο του Πλίνιο τον Νεότερο, κυβερνήτη της Βιθυνίας, ότι θα έπρεπε να τιμωρεί μόνο τους πιο ανυπότακτους από τους αντάρτες. Όποιος δηλώνει πρόθυμος να προσευχηθεί στους «θεούς μας» ας του δοθεί χάρη.

Οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν απειλή για τις προγονικές παραδόσεις των Ρωμαίων και για τις δομές της πολιτικής εξουσίας, επειδή αρνούνταν τη θρησκευτική λατρεία με τους τρόπους που ακολουθούσε η πλειονότητα των γειτόνων τους.

Αλλά Ρωμαίοι, όπως ο Τραϊανός και ο Πλίνιος, δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον να διερευνήσουν τα κίνητρά των χριστιανών. «Δεν πρέπει να κυνηγηθούν», επέμεινε ο Τραϊανός - ο οποίος είχε πιο σημαντικά πράγματα να κάνει από το να ανησυχεί για το μυαλό μερικών περίεργων τύπων.

Από τη στιγμή που εκτελούσαν ένα μίνιμουμ των «κανονικών» τελετών, ήταν στο απυρόβλητο.

Η παραδοσιακή ρωμαϊκή θρησκεία ήταν μια ευρύχωρη πλατφόρμα πεποιθήσεων και πρακτικών, που μπορούσε να φιλοξενήσει τη λατρεία πολλών διαφορετικών θεοτήτων -τις ρωμαϊκές εκδοχές των Ελλήνων Ολύμπιων θεών, δηλαδή ο Jupiter και ο Mars, εν ολίγοις, ο Δίας και ο Άρης, μαζί με τις πολυπολιτισμικές προσθήκες όπως ο Αιγύπτιος Όσιρις, τις χρηστικού χαρακτήρα οντότητες, όπως η Fortuna και τους θεοποιημένους αυτοκράτορες.

Η θρησκευτική ορθότητα ήταν από πολλές απόψεις πρακτική ή εθιμοτυπική και όχι ζήτημα πίστης.

Όπως γράφει η Nixey, η κυριαρχία του χριστιανισμού σήμανε το τέλος αυτής της ανεκτικής κοινωνίας, αφού όλοι αναγκάστηκαν να συμμορφωθούν με την πίστη και τις κοινωνικές, πολιτισμικές, φυλετικές, σεξουαλικές και οικογενειακές επιταγές της.

Κάποιοι εξέχοντες υποστηρικτές του «παλαιού τρόπου» ζήτησαν από τις αρχές να επιδείξουν ανεκτικότητα στις θρησκευτικές διαφορές που προέκυψαν στην νεόκοπη χριστιανική πλέον, αυτοκρατορία.

Η Nixey παραπέμπει στον Ρωμαίο πολιτικό, ρήτορα και διανοούμενο Κόιντο Αυρήλιο Σύμμαχο, ο οποίος παρακαλούσε το 382 μ.Χ τον αυτοκράτορα Γρατιανό να επιτρέψει την παραμονή του βωμού στη Γερουσία της Ρώμης.

«Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του έθιμα, το δικό του θρησκευτικό τελετουργικό», υποστήριζε ο Σύμμαχος, θέτοντας το ερώτημα: «Τι σημασία έχει ποιά είναι η σοφία με την οποία κάθε άνθρωπος αναζητά την αλήθεια;» Αλλά αγνοήθηκε. Το θυσιαστήριο εξαφανίστηκε και το 408 μ.Χ., τέθηκε σε ισχύ ένας νέος νόμος, σύμφωνα με τον οποίον όλοι οι βωμοί και τα σύμβολα των παλιών θεών έπρεπε να καταστραφούν.

Η γλώσσα περί «δίωξης» και «μαρτυρίου» είναι υπόθεση μονόπλευρη. Ωστόσο, υπήρξαν μη Χριστιανοί οι οποίοι υπέστησαν διώξεις και μαρτύρησαν για την άρνησή τους να υιοθετήσουν τη νέα θρησκεία. Σε αντίθεση με τον Τραϊανό και άλλους πολυθεϊστές ηγέτες, οι Χριστιανοί δεν προσέφεραν στους αντιπάλους τους την ευκαιρία να ξεφύγουν από την τιμωρία με μια γρήγορη προσευχή στον «σωστό» Θεό. Αντ 'αυτού, έκαναν επιδρομές στα σπίτια τους και έψαχναν ακόμη και στις σκέψεις τους αναζητώντας μυστικές αμαρτίες ενάντια στον έναν και πραγματικό Θεό.

Στο βιβλίο αναφέρεται η ιστορία του Αιγύπτιου μοναχού Shenoute, ο οποίος οδήγησε μια ομάδα χριστιανών συμπατριωτών του να ρίξουν την πόρτα του σπιτιού ενός πολίτη για να ανακαλύψει τα απαγορευμένα αγάλματα των παλιών παγανιστών θεών. Η εισβολή ήταν, εξάλλου, δικαιολογημένη από τον Shenoute, καθώς όπως έλεγε: «Δεν υπάρχει έγκλημα για όσους έχουν τον Χριστό».

Στο όνομα της θρησκευτικής συμμόρφωσης επιτρέπονταν παντός είδους παραβιάσεις -σήμερα θα τις λέγαμε, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών.

Κλασικό και γνωστό παράδειγμα της βίας των χριστιανών είναι η περίπτωση της φιλοσόφου και επιστήμονα Υπατίας, η οποία λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου, ενώ το σώμα της στη συνέχεια, διαμελίστηκε και κάηκε σε κομμάτια στην πυρά, το 415 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια.

Το έγκλημα διέπραξε μια συμμορία χριστιανών, που κατηγόρησε την Υπατία, εκτός των άλλων, για μαγεία. Εννοείται ότι, η κλασική παιδεία, η λογοτεχνία, η φιλοσοφία ξαφνικά θεωρούνταν ύποπτες. Το να είσαι ευσεβής σήμαινε -για τη νέα πίστη- όχι μόνο να συμμετέχεις στη δημόσια θρησκευτική πρακτική, αλλά και να βάζεις καρδιά, μυαλό, γνώσεις στο καλούπι της νέας «πραγματικότητας». Η Nixey υπογραμμίζει την αισθητική και πολιτισμική βία της μετάβασης από τον ρωμαϊκό παγανισμό στον χριστιανισμό.



Αναφέρεται επίσης, στην μεγάλη αντίθεση μεταξύ της ελίτ του αρχαίου κόσμου και των προκλητικών προνομίων που απολάμβανε και των ασκητών της ύστερης αρχαιότητας, κατά την οποία οι πιο ευσεβείς μοναχοί και ερημίτες εγκατέλειπαν τα εγκόσμια.

Όμως, αποσιωπά την πιθανότητα κάποιος από τους δούλους, τις πόρνες, τους εργάτες και τις συζύγους που τροφοδότησαν τις απολαύσεις των πλούσιων Ρωμαίων, να επιθυμούσε ένα καταφύγιο σε έναν κόσμο όπου η αυτοσυγκράτηση αποκτούσε νέα αξία.

Από την άλλη ωστόσο, αναφέρεται στην ευρείας κλίμακας καταστροφή των αρχαιοτήτων από τους χριστιανούς, που θυμίζει τις καταστροφές στην αρχαία Παλμύρα από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.

Η ριζοσπαστικοποιημένη χριστιανική τρομοκρατία έχει μακρά ιστορία. Όπως έγραφε ο Ρωμαίος ποιητής και φιλόσοφος Τίτος Λουκρήτιος Κάρος, τον πρώτο αιώνα π.Χ., «Tantum religio potuit suadere malorum» (Η θρησκεία έχει πείσει τους ανθρώπους σε τόσο κακό).

Γιατί η ρωμαϊκή αυτοκρατορία έγινε χριστιανική; Τι οδήγησε στη βία και τον πόνο, ενώ ο πολυθεϊσμός είχε, όπως είχε αποδείξει η ιστορία, λειτουργήσει τόσο καλά επί τόσους πολλούς αιώνες;

Ο Κωνσταντίνος, ένας φιλόδοξος στρατιωτικός και ένας αδίστακτος αυτοκράτορας που σκότωσε τη σύζυγό και τον μεγαλύτερο γιο του για να σπείρει τον τρόμο και να εδραιώσει την εξουσία του, δεν μπορεί να είχε κίνητρο τη θρησκευτική ευσέβεια.

Για εκείνους οι οποίοι ήταν στην εξουσία, σε μια γεμάτη έριδες και δύσκαμπτη αυτοκρατορία, η επιβολή μιας νέας θρησκείας ίσως έμοιαζε με ευπρόσδεκτη ευκαιρία για να «μαρκάρουν» τόσους πολλούς και διαφορετικούς πληθυσμούς με τη δική τους εξουσία, να τους ενώσουν κάτω από έναν αυτοκράτορα και έναν Θεό.

Όπως καταλήγει το δημοσίευμα, αυτή η κατάβαση στον σκοτεινό κόσμο της θρησκευτικής καταπίεσης, ο απολογισμός της πολιτισμικής βίας, συνιστά μια καίρια υπενθύμιση, ότι η μισαλλοδοξία, η άγνοια και η εχθρότητα είναι μια πολύ παλιά ιστορία.

Πηγή: schizas.com Πύλη Ιάσωνος και Ρέας

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Επανελληνισμός των Ελλήνων 3

ΑΠΟ Γεώργιος Κοσμόπουλος

ΣΤΙΣ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ
Οι τρεις Ιεράρχες εορτάζονται από την Εκκλησία στις 30 Ιανουαρίου και τιμώνται και από την πολιτεία με αργία δημοσίου επειδή…… «διέσωσαν» τα ελληνικά γράμματα. Δεν μας λένε όμως από ποιους διέσωσαν τα Ελληνικά γράμματα; αφού η Ελληνική γλώσσα ήταν, η διεθνής γλώσσα του τότε γνωστού κόσμου! Ως γνωστόν τα έργα των Ελλήνων φιλοσόφων και οι επιστήμες στο θεοκρατικό Βυζάντιο ήταν υπό διωγμό, και τα αρχαία ελληνικά συγγράμματα καίγονταν κατ’ εξακολούθηση από τους εβραιοχριστιανούς στις πλατείες και τον Ιππόδρομο.
H δήθεν.. ελληνικότητα των τριών Ιεραρχών είναι ένας μύθος ελληνοχριστιανικής φαντασίας, κανείς από αυτούς δεν υπήρξε Έλληνας η έστω και φιλέλληνας. Οι τρεις ιεράρχες είναι εχθροί των Ελλήνων αφού δεν επέτρεπαν να βαφτίζονταν τα Ελληνόπουλα με ελληνικά ονόματα αλλά μόνο με Εβραιοχριστιανικά. Έτσι από τα πέντε περίπου χιλιάδες ελληνικά ονόματα ελάχιστα σήμερα διασώθηκαν και αυτό οφειλόταν στον πατριωτισμό και στην ελληνική συνείδηση κάποιων απλών παπάδων, που έγραφαν στα… παλιά τους τα παπούτσια τις εντολές των δεσποτάδων. Ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο «Θεολόγος» ήταν Καππαδόκες, ο δε Ιωάννης ο Χρυσόστομο ήταν Σύριος, μάλιστα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αντιόχεια της Συρίας, και εντελώς αυθαίρετα παρουσιάζεται ως Έλληνας. Ας δούμε όμως πως «υπερασπίστηκαν» τον ελληνισμό πολιτισμό οι τρεις αυτοί ανθέλληνες.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙ-ΑΝΖΗΝΟΣ (Μέγας ανθέλληνας) Έγραψε: «Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου ελληνικά χείλη, να μην αγγίξουν τα χέρια μου ελληνικά χέρια και ούτε ελληνικά τραγούδια να μολύνουν τα αφτιά και την γλώσσα μου». («Επιτάφιος εις τον πατέρα, παρόντος Βασιλείου», παρ. ι')
Η σοφία των Ελλήνων είναι τύφος... Οι Έλληνες είναι αλαζόνες...δεισιδαίμονες...αυθάδεις...». («Εις Ήρωνα τον φιλόσοφο»)

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: (Κατά Ελλήνων)
«Προσταγή, (!!!) μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».
Βασίλειος ο Μέγας, Χ. (εις τον προφήτη Ησαΐα προοιμ. 7.196.3. Βασίλης)

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ (Κατά Ελλήνων)

«Αν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) κοιτάξεις, θα δεις, τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, (των Ελλήνων φιλοσόφων!) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ, (έμπυο!) και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν σκωλήκων... Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, από των φιλοσόφων λαβόντες... Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατ' αυτών μάχης».
Ι. Χρυ¬σόστομος ( εις άγον Ιωάννη τον ευαγγελιστή (ομιλία ξς΄ 59.369.12 -370.11).

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Κατά της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης.
Με εμπρηστικές δηλώσεις υπονόμευε την ύπαρξη της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης του Σεραπείου. Δαίμονες ήταν λοιπόν κατά τον "σοφό" ιεράρχη τα βιβλία της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης και ψυχοθυσιαστήρια οι βιβλιοθήκες των Ελλήνων!!!