Φονικές Μυθολογίες

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΡΗΜΑΞΑΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

<font <="" font=""></font>
Αυτοί που ρήμαξαν το ελληνικό πνεύμα! Αυτοί που ρήμαξαν την ανθρώπινη ψυχή!

Τι ακριβώς έχασε το ανθρώπινο γένος από τον διωγμό των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος; Φυσικά και δεν χάθηκαν εγχειρίδια υπερ- τεχνολογιών, υπερ- όπλων, και κρυμένων υπερ- θησαυρών, όπως γράφουν με στόμφο κάποιες δίποδες νεροχελώνες.

Τι χάσαμε;

Ο Δ. Λιαντίνης θα μας γράψει στο βιβλίο του "Τα Ελληνικά": Ο Γκαίτε είναι η προέκταση του Σαίξπηρ, και ο Σαίξπηρ του Αισχύλου. Ο Κάτουλος είναι προέκταση του Αρχίλοχου, και ο Μπάυρον του Κάτουλου. Ο Λουκρήτιος είναι προέκταση του Επίκουρου, και ο 'Ενγκελς του Λουκρήτιου.

Ένα μικρό παράδειγμα λοιπόν: Αισχύλος, Αρχίλοχος, Επίκουρος.

Από τον Αισχύλο μας σώθηκαν (όπως σώθηκαν), 7 από τις περίπου 90 τραγωδίες του, ενώ για να έχουμε και ένα μέτρο του εγκλήματος, από τον Σοφοκλή σώθηκαν 7 από τα 130, από τον Ευριπίδη 17 από τα 92! Από τους τρεις μεγαλύτερους τραγικούς ποιητές μας σώθηκαν δηλαδή 31 από τις 312! Αλλά... από όλους τους υπόλοιπους τραγικούς ποιητές δεν σώθηκε κανένα έργο!

Ακόμα παραπέρα, από τον Αρχίλοχο μας έμειναν μόνο σπαράγματα. Πότε από επιγραφές, οι οποίες δεν καταστρέφονται, από εμβόλιμα κείμενα σε άλλους συγγραφείς ή τους τελευταίους δύο αιώνες από την παπυρολογία!

Ο Επίκουρος; Από τους 300 παπύρους που υπολογίζεται ότι έγραψε ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος, μας σώθηκαν τρεις επιστολές και η διαθήκη του, ενώ ότι έχουμε για την σκέψη του είναι από άλλους συγγραφείς, εμβόλιμα κείμενα, πολεμική κλπ...

Σκεφτείτε δηλαδή ότι η αναγέννηση του ανθρώπινου πνεύματος, από τον χιλιόχρονο βυζαντινο-χριστιανικό μεσαίωνα έγινε με αποσπάσματα μερικών Ελλήνων!

Αλλά και από αυτούς πόσα γνωρίζουμε; Πόσο τους κατανοούμε;
Εδώ είναι μία ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή. Διότι αν όλοι μας ακούσαμε τουλάχιστον τον Αισχύλο, τον Επίκουρο ή τον Αρχίλοχο, πόσοι άραγε έχουμε ακούσει για τον Αρίσταρχο από την Σαμοθράκη; Ο Δ. Λιαντίνης θα γράψει και πάλι στο ίδιο του βιβλίο, "ο Δάντης είναι η προέκταση του Βιργίλιου, και ο Βιργίλιος του Ομήρου." Τι μπορούμε να καταλάβουμε από το μεγαλύτερο ποιητικό έργο του ανθρώπινου γένους; Από το έργο για το οποίο ο μεγάλος τραγικός ποιητής Αισχύλος έλεγε ότι οι Τραγωδίες του δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μόνον τα ψιχία από τα μεγάλα δείπνα του Ομήρου; Εκεί έχει συντελεστεί το μεγαλύτερο έγκλημα. Εκεί έχουμε το απόλυτο τίποτε. Όλος ο θησαυρός από το Ομηρικό πνεύμα, από τις ρίζες του ελληνικού πνεύματος δηλαδή, χάθηκε! Όλες οι μελέτες που είχαν γίνει από τους μεγάλους γραμματικούς της Αλεξάνδρειας παραδόθηκαν στην πυρά και στην μανία των αμόρφωτων οπαδών της θρησκείας της ερήμου, όπως αποκαλούσαν οι ίδιοι οι Έλληνες, τους ιουδαιοχριστιανούς!

Ποιος μπορεί να βρει ένα κείμενο του Αρίσταρχου; Το μόνο που μας έμεινε από το τεράστιο έργο του, είναι μία φράση: "Όμηρον εξ Ομuρου σαφηνίζειν". Ακόμα και σήμερα, αυτή η μία φράση, είναι η πρώτη που μαθαίνει κάποιος όταν θέλει να μελετήσει Όμηρο! Ας σκεφτούμε τώρα τι παράδοση είχε ο Αρίσταρχος εξ Σαμοθράκης 215 -145 πχχ , ο οποίος παρέλαβε την διδασκαλία του Αριστοφάνη του Βυζάντιου 257-180 πχχ , ο οποίος με την σειρά του υπήρξε μαθητής του Ερατοσθένη, που είχε δάσκαλο τον Ζηνόδοτο τον Εφέσιο... από όλη αυτή την παράδοση, δεν μας έμεινε τίποτε! Τα έργα τους τα κατάπιαν οι φλόγες του ιουδαιοχριστιανικού φανατισμού και της εξ ερήμου αμάθειας! Να υπολογίζουμε επομένως, για να είμαστε και ταπεινοί όπως μας δίδαξαν οι ερημίτες, πως τον Όμηρο θα τον διαβάζουμε, θα τον μελετάμε μια ζωή, μα ποτές δεν θα τον καταλάβουμε. Διότι το πνεύμα και τα δεδομένα του Ομήρου, είχαν την τύχη που μας παράστησε ο Κωστής Παλαμάς:
"...Του ρασοφόρου σύντριψεν ο πέλεκυς κ' η αξίνα,
τα μεγαλόχαρα είδωλα στα βάθη των ναών.
Των συντριμμένων η ψυχή δε χάθηκε μ' εκείνα,
φωτοπλανήτης έγινε στα χάη των ουρανών,
όσο που νέα ζωντάνεψεν αγαλματένια κρίνα,
στου διαλεκτού το λογισμό, στους κήπους των σοφών."
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ

apollonios.pblogs.gr

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Απαγορεύουμε να διδάσκουν αυτοί που νοσούν από την μανία των ανοσίων Ελλήνων (!!!!!!!!!!!!!!!!!!??????)

Απαγορεύουμε να διδάσκουν αυτοί που νοσούν από την μανία των ανοσίων Ελλήνων. (έβριζε με χειρότερα λόγια τους αρχαίους Έλληνες που έδωσαν στον κόσμο επιστήμες, επιστήμονες, πολιτισμό, δημοκρατία, τέχνες, γράμματα, φιλόσοφους, γιατρούς, πολιτικούς, ...το ίδιο κάνουν όλοι παπάδες, μοναχοί και πατριάρχες 1700 χρόνια. το ίδιο κάνουν πάρα πάρα πολλοί κοιμισμένοι ιουδαιογιαχβεδοπαπαδοσαουλογεσουασιστές, ρομπότ του συστήματος, ελληνικής καταγωγής)

We forbid to teach those who are sick from the fury of the impious Greeks.

Christians blame the divine Emperor Julian that did not allow them to teach the Greek letters. But they are who prohibited the Greeks to teach.

Κατηγορούν οι χριστιανοί το θείο Αυτοκράτορα Ιουλιανό πως δεν τους άφηνε να διδάσκουν τα Ελληνικά γράμματα. Αυτοί όμως είναι που απαγόρευσαν την διδασκαλία στους Έλληνες.

“ή τούτων ολιγωρούντας ειδέναι, ως ούτε μεθέξουσί τινος των της ημετέρας πολιτείας ούτε ουσίας κινητής ή ακινήτου κύριοι είναι συγχωρηθήσονται, αλλά παντός αφαιρεθέντες πράγματος εν ενδείαι καταλειφθήσονται προς τωι και ταις αρμοδίαις υποβληθήναι ποιναίς.

παν δε μάθημα παρά των νοσούντων την των ανοσίων Ελλήνων μανίαν διδάσκεσθαι κωλύομεν, ώστε μη κατά τούτο προσποείσθαι αυτούς παιδεύειν τους εις αυτούς αθλίως φοιτώντας, ταις δε αληθείαις τας των δήθεν παιδευομένων διαφθείρειν ψυχάς'; I.11.10 “ταύτα τοίνυν επί τοις αλιτηρίοις Ελλησί” ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ - CODEX IUSTINIANUS I.I DE PAGANIS, SACRIFICIIS ET TEMPLIS

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ!!! ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ!!!!

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ!!!ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ!!!

Πεθαίνετε, διότι εσκοτώσατε το Πνεύμα.
Ενόσω δεν αναστηθή και αναστηλωθή το Πνεύμα,
αδύνατον να αρχίση η υπάρχουσα Ζωντανή Ελλάς.
Περικλής Γιαννόπουλος
(1870-1910)

Διά να είναι η Φυλή εις το χάλι που είναι, φανερόν οτι οι τωρινοί Έλληνες είσθε οι χειρότεροι που υπήρξαν ποτέ
Περικλής Γιαννόπουλος
1870-1910

Τό νά αυτοτιτλοφορείσαι "Ελλην" καί τό νά έχης συνείδηση τί αυτή η έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. "Ελλην" δέν είναι νά έχης ταυτότητα καί υπηκοότητα αυτού τού Κράτους πού θέλει, χωρίς νά τ' αξίζη, νά λέγεται "Ελλάς". "Ελλην" σημαίνει Φώς καί Πνεύμα. Σημαίνει Ανθρωπος καί Εξανθρωπιστής. Σημαίνει Αρετή καί Κάλος κι Ανδρεία. Σημαίνει Ελευθερία καί Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. "Ελλην" σημαίνει Αρμονία καί Ηθος καί Ερως γιά τήν Φύση καί τόν Κόσμο. Βαρύ τό φορτίο τής κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος καί λίγοι έχουν τό δικαίωμα νά τό φέρουν.

Ο Περικλής Γιαννόπουλος υπήρξε Ελλην! Ελάτρευσε τήν έννοια "Ελλάς" σέ όλη τήν πληρότητά της, τραγούδησε σέ μιά κοινωνία Κουφών, αυτήν τήν Ελλάδα, έζησε μιά ζωή γεμάτη από Ελλάδα καί πέθανε μ' έναν Ελληνοπρεπή, θυσιαστικό θάνατο - σάν Ηθοποιός Αρχαίας Τραγωδίας - φωταυγάζοντας στούς τυφλούς καί κραυγάζοντας στούς κουφούς τήν έννοια "Ελλάς". Γι' αυτά του τά εγκλήματα, καταδικάστηκε απ' αυτή τή μικρόψυχη κοινωνία τών τυφλών καί κουφών καί τό Ανθελληνικό, Χριστιανικό και Ρωμαϊκο κράτος, στή μέγιστη ποινή τής Λήθης, τήν οποία εκτίει ακόμη.

Οι Ιδέες του όμως ενέπνευσαν καί επέζησαν μέσα από τά έργα τών φίλων του: τού Κωστή Παλαμά, τού Ανδρέα Λασκαράτου, τής Μυρτιώτισας, τού Αγγελου Σικελιανού, τού Γρηγόρη Ξενόπουλου, τού Ιωνος Δραγούμη, τού Βλάσση Γαβριηλίδη, τού Πικιώνη καί πολλών άλλων. Ιδέες πού σημειοθέτησαν, εχάραξαν καί ευχήθηκαν αυτό που ο ίδιος έλεγε "Ελληνική Αναγέννηση".

Ο Περικλής Γιαννόπουλος εγεννήθη στήν Πάτρα, τόν Φεβρουάριο τού 1870. Ο πατέρας του ήταν Γιατρός καί κατήγετο από τό Μεσολόγγι. Η Μητέρα του από τήν αρχοντική Βυζαντινή οικογένεια τών Χαιρέτηδων. Μέλη αυτής τής οικογενείας, όπως ο παπούς του Θεόφραστος, έδωσαν τό όνομά τους στήν Κρητική επανάσταση τού 1841 (επανάσταση Χαιρέτη). Τά παιδικά του χρόνια στήν Πάτρα, ήταν χρόνια ευτυχισμένα κι ανέμελα, ενός παιδιού γεμάτου κίνηση καί ζωή. Η αγάπη γιά τή ζωή καί η ορμητική, νεανική απόλαυσή της ήταν και πάλι τό κύριο χαρακτηριστικό τών δύο χρόνων που σάν φοιτητής Ιατρικής, έζησε στό πολύβουο, κοσμοπολίτικο Παρίσι. Η σωματική του διάπλαση καί τό όμορφο πρόσωπο μέ τά γαλανά μάτια καί τό αγέρωχο, ανδροπρεπές ύφος, έκαναν τόση εντύπωση, ώστε, παρομοιάζοντάς τον μέ άγαλμα τού Πραξιτέλους, τού κόλησαν τό παρατσούκλι: "le Dieu Apollon". Ο Αγγελος Σικελιανός έγραψε γι' αυτήν τήν περίοδο τής ζωής του: "η νιότη του έπαιξε παράφορα, τόν αυλό, γιά νά χορέψουν μύριοι Σάτυροι, που εξέβγαιναν μπροστά του, μεθυσμένοι από τή ζέστα τού ήλιου". Μετά τόν θάνατο του πατέρα του καί τά οικονομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν, επιστρέφει στήν Αθήνα καί γράφεται στή Νομική Σχολή, όπου όμως δέν φοίτησε ποτέ. Αρχισε διψασμένα καί μανιωδώς νά διαβάζει - λές κι ήθελε νά αναπληρώση τά χαμένα χρόνια που επέρασαν κι αυτά που θά 'ρχονταν καί δέν θά ζούσε. Έκανε μεταφράσεις Ευρωπαίων Κλασσικών καί κυρίως μελετούσε Αρχαίους Συγγραφείς. Προσπάθησε νά βρή στ' Αρχαία κείμενα, αυτήν τήν Ελληνουσία που γεννά Πνεύμα, γεννά Πολιτισμούς, γεννά Ανθρωποποιές αξίες. Μάζευε υπομονετικά καί μεθοδικά όλα αυτά τά στοιχεία καί τά μετέπλαθε στίς γνωστές "Περικλογιαννοπούλειες Ιδέες", πού άλλοι ειρωνεύτηκαν καί άλλους - τούς Νοούντες - ενθουσίασαν.

Γιά τίς Ιδέες αυτές υπήρχαν πάντα πρόθυμες στήλες στίς εφημερίδες καί τά περιοδικά τής εποχής, νά τίς φιλοξενήσουν. Στόν Νουμά, τά Παναθήναια, τήν Ακρόπολη, τήν Εστία, τό Αστυ, κτλ. Πολλά άρθρα τά υπέγραφε μέ τ' όνομά του. Αλλα μέ πολλά ψευδώνυμα, οπως: Ονούφριος, Απολλώνιος, Λίνος, Μαίανδρος, κτλ. Τά τελευταία άρθρα του είχαν τήν υπογραφή "Θ. Θάνατος". Τά σημαντικότερα έργα του είναι: "Κριτική", "Ελληνική Γραμμή", "Ελληνικόν Χρώμα", "Σύγχρονος Ζωγραφική", "Πρός τούς Καλλιτέχνας μας" καί τά τελευταία του: "Νέον Πνεύμα" καί "Εκκλησις πρός τό Πανελλήνιον κοινόν".

Τό ύφος τών άρθρων του ήταν πάντα επιθετικό. Κεντούσε καί ξυπνούσε ναρκωμένες συνειδήσεις, αλλά κυρίως απέπνεε "Ελλάδα". Γιά τά έργα του έγραψε ο Παλαμάς: "Μιά πνοή πνέει μέσα τους πλατειά συνθετική. Ανοίγει παράθυρα, δείχνει ορίζοντες, σπέρνει στοχασμούς, υποβάλλει ιδέες, κηρύχνει αλήθειες, ξυπνάει τήν Ιστορία, γαργαλίζει τήν περιέργεια, τεντώνει τά μάτια τής Κριτικής. Η ρητορική του είναι καί η Αρετή του καί η Αμαρτία του".

Τά πρώτα του έργα, όπως "Ελληνική Γραμμή", "Ελληνικόν Χρώμα", κτλ., ήταν κυρίως αισθητικά. Ηταν μιά Ιδεαλιστική θεώρηση τών Αξιών καί τών Τεχνικών που θά έπρεπε νά διέπουν τήν Αρχιτεκτονική, τήν Ζωγραφική, τήν Γλυπτική. Μιά θεώρηση τής ιδιαιτερότητος, τής Αρμονίας καί τής Πνευματόχρωας αισθητικής που μοναδικά προβάλλει η Ελληνική Φύσις καί τό Ελληνικό Φώς.

Ο Γιαννόπουλος οραματίστηκε ένα σύστημα Ελληνικής Κοσμοθεωρήσεως καί Βιοθεωρήσεως τό οποίο αγκαλιάζει κι εξετάζει κάθε πτυχή τού Ελληνικού Βίου - Πνευματική, Ηθική, Αισθητική, Πολιτική, ακόμη καί Μεταφυσική - καί χαράζει κατευθύνσεις εξελίξεων στό Μέλλον. Ο Γρηγ. Ξενόπουλος γράφει σχετικά: "Καί ό,τι κάμνει διά τήν Ζωγραφικήν, τό αυτό καί μέ τήν Αρχιτεκτονικήν, Γλυπτικήν, ποίησιν, Διήγημα, Δράμα, Γλώσσαν, κτλ.. Εξετάζει πώς είναι έκαστον καί μάς διδάσκει πώς έπρεπε νά είναι. Καί ολίγον κατ' ολίγον, αρχίζων από τήν Τέχνην, περών εις τήν Γλώσσαν, προχωρών εις τήν Κοινωνίαν καί καταλήγων εις τήν Πολιτείαν συμπληρώνει εν σύστημα καθολικής Ελληνικής αναγεννήσεως, πάντοτε επί τη βασει τής ιδίας αρχής καί βάσεως, φύσει δέ Μεγαλοϊδεάτης μέ πίστιν ακλόνητον εις τήν αξίαν καί δύναμιν τής αθανάτου Φυλής, καταστρώνει τό μέγα σχέδιον καί ρίπτει τό στερεόν θεμέλιον τού ονειρευμένου του Νεοελληνικού Πολιτισμού, μεγάλου ως ο Αρχαίος, μεγαλυτέρου από κάθε άλλον σημερινόν". Περιφρονεί κάθε ξενόφερτο καί κάθε ξενομανές καί μόνο μίσος, συμφέροντα κι εχθρότητα, βλέπει στή συμπεριφορά τών ξένων (πόσο επίκαιρα καί σήμερα όλα αυτά, μετά από 80 χρόνια που τίποτε δέν άλλαξε!) απέναντι τής Ελλάδος, τούς οποίους γενικά καλεί Φράγκους. "Οταν δέν εκτελούμεν τόν εκπολιτιστικόν προορισμόν μας, μάς βρίζουν οι Φράγκοι. Οταν τόν εκτελούμεν, τόν αρνούνται καί πάλιν μάς βρίζουν". Καί αλλού: "Ο Ελληνισμός από καταβολής Κόσμου δέν είχε καμμίαν ημέραν ΣΚΟΤΕΙΝΗΝ καί ούτε ένα δευτερόλεπτον δυνάμενον νά παραβληθή πρός τά Φραγκικά Μεσαιωνικά Σκότη. Ητο, είναι καί θά είναι ολόκληρος πάντα καί εν αποσυνθέσει ακόμη, ΦΩΤΕΙΝΟΤΑΤΟΣ. Ο Φραγκόκοσμος ατίμως ηθέλησε νά εξαπλώση τό δικό του Σκοτάδι καί εφ' ημών". Πιστεύει ότι μόνη η Ελλάς μέ τίς αναλείωτες Αξίες τού Πολιτισμού της, είναι δυνατόν νά παράγη ανθρώπους καί ότι η σχέσις Ελληνικής Γής πρός τόν Έλληνα Ανθρωπο, δέν είναι σχέσις Φυσική, αλλά Μεταφυσική, Θεία, ανεξήγητη. Τό Μέγα Θαύμα καί τό Μέγα Μυστήριον! Κι ο Εξανθρωπισμός τής Οικουμένης είναι η αποστολή τής Ελληνικής Ψυχής. Τρείς είναι οι αναβαθμοί τών "Περικλογιαννοπούλειων" Ιδεών, κατά τόν Δημήτριο Βεζάνη: Ο πρώτος, η αφύπνιση τού Εθνους, η προσπάθεια δηλαδή ν' αποκτήση τό Έθνος συνείδηση εαυτού καί αποστολής του. Ο δεύτερος, η δημιουργεία ενός μεγάλου Κράτους, που νά περιλαμβάνη όλους τούς Ελληνες καί όλα τά Ελληνικά εδάφη. Κι ο τρίτος, η πρός τά έξω ακτινοβολία τού Ελληνισμού, που ονομάζει Εξανθρωπισμό κι Εξελληνισμό τής Οικουμένης. Φωναζει στούς πάντες: "Εχετε υπεράνθρωπα καθήκοντα νά εκτελέσητε. Χωρίς νά τά εκτελέσητε δέν έχετε κανέν δικαίωμα νά φέρετε τό όνομα ΕΛΛΗΝ".

Είχε βαθειά κι ακράδαντη πίστη ότι ο Ελληνικός Πυρήν παραμένει ακέραιος στό βάθος κάθε Ελληνος, ακόμη κι αυτού τού σημερινού τής καταπτώσεως. Έλεγε ότι καί μόνο η χρησιμοποίηση από τούς Ελληνες τού υβριστικού επιθέτου "Ρωμηός", αρκεί γιά νά δείξη τό μέγεθος αυτής τής καταπτώσεως. Επιτακτική ανάγκη λοιπόν γιά τό Έθνος, να ξαναγίνη ο "Ρωμηός", Ελλην!

Λίγο πρίν από τόν θάνατό του, τόν είχε κυριέυσει μιά μεγάλη απογοήτευση που δέν μπορούσε νά μεταδώση στούς άλλους, τούς πολλούς, όπως ήθελε, αυτόν τόν ασίγαστο καί ακράτητο Ελληνισμό, που έκαιγε μέσα του. Εκτός από λίγα φωτισμένα μυαλά, τό μεγάλο Κοινό αδιαφόρησε γιά τό κήρυγμα καί τίς ιδέες του. "Πρέπει νά γίνω Πρακτικός" έλεγε στούς φίλους του, "Πρέπει νά κάνω κάτι τό Πρακτικόν". Καί τό έκανε.

Τό πρωΐ τής 10ης Απριλίου τού 1910, έβρεχε πολύ. Ο Περικλής Γιαννόπουλος, ντυμένος στά ολόλευκα, πήγε μέ αμάξι στό Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού έφαγε σέ παρακείμενο Χάνι, εζήτησε από τόν αμαξά νά ξεζέψη ένα λευκό άλογο. Τό καβάλησε, χωρίς σέλα καί αναβατήρες, καί προχώρησε πρός τήν ακτή. Εκεί, αλείφτηκε αρώματα, στεφανώθηκε μέ αγριολούλουδα καί κάλπασε πρός τά κύματα, μέσα στήν ανοιξιάτικη βροχή. Σάν έφθασε έτσι καβάλα στά βαθειά, γύρισε τό άλογο πρός τήν ακτή καί κρατώντας μέ τό ένα χέρι τά χαλινάρια, πυροβόλησε μέ τ' άλλο στόν κρόταφο καί χάθηκε μέσα στούς αφρούς τών κυμάτων, ενώ τό άλογο ξαναγύριζε ρουθουνίζοντας στήν ακτή.

Μετά από δύο εβδομάδες, η θάλασσα έβγαλε τό πτώμα του στήν Ιερή γή τής Ελευσίνας. Εκεί καί ετάφη, μέ Πρωθυπουργική εντολή - όχι επειδή σκέφτηκαν ότι σ' αυτήν τήν ιερή γή, άρμοζε νά ταφή ένας τόσο άξιος Ελληνας, αλλά γιά τόν φόβο πιθανών επεισοδίων

στήν κηδεία του, στήν Αθήνα, από τούς φίλους του. Στό πορτοφόλι του βρέθηκε ένας οβολός, που σάν Ελληνας θά πλήρωνε στόν Χάρο γιά νά τόν περάση από τήν λίμνη Αχερουσία στά Ηλύσια πεδία!

Στόν χαμό του έκλαψαν οι Φίλοι του, μέ τήν σπαράσουσα μά καί μελωδική δύναμη τού ποιητικού τους λόγου:

Ο Κωστής Παλαμάς:

"Πάει κι ο Αντίνοος έφηβος κι ο πιό λαμπρός που ζούσε

μέ τό όραμα ημερόφαντον ανάστασης ως πέρα

μιάς ομορφιάς Ελλήνισσας, απάνου από τά λόγια,

καί που γοργά τή ζήση του που ζούσε ανάμεσό μας,

καί ξαφνικά, τήν τράβηξε μέσ' από μάς καί φεύγει,

καθώς τραβάς τό χέρι σου νά μή σού τό μολέψη

τό χέρι κάποιου ανάξιου μέ τό χαιρετισμό του."

Ο Μ. Μαλακάσης:

"Τώρα σ' ευλάβεια μνήμης, ω Απολλώνιε ζήσε,

Νέος μαζί κι Αρχαίος - μιά λύπη, μιά χαρά -

Σάν απ' τόν Πραξιτέλη μαρμαρωμένος νά είσαι

Καί σάν ζωγραφισμένος απ' τό Λα-Γκανταρά."

Η Μυρτιώτισσα:

"...Ευγενικέ μας φίλε, η ωραία μορφή σου

ήταν γιά μάς γλυκειά παρηγοριά,

κι ήξερε ν' ανασταίν' η δυνατή ψυχή σου

όλα τά νεκρωμένα μας ιδανικά.

...Ηρθα νά ιδώ τήν άνοιξη - μάς έλεγες στερνά -

γι' αυτήν μονάχα ήρθα στήν ζωή.

Τήν είδα, τήν κατάλαβα, τής ρούφηξα τά μυστικά,

τώρα ξαναγυρίζω στή σιγή."

Ο Αγγελος Σικελιανός:

"...Κι έφερε η φήμη (ας ήταν μέ τού στίχου

μονάχα τήν ευγένεια νά σηκώση

τού θανάτου τόν πέπλο) πώς καταίβη

σέ άλογο απάνω, στό καθάριο κύμα

καί πώς τό στόλισε μ' ανθούς, κι εκείνος

πώς μ' αγριολούλουδα νεκροστολίστη.

Καί μπροστά στού πελάγου τά ζαφείρια

καί μπροστά στήν αρίθμητην ανάσα,

τού αρμυρού καί ηλιόλουστου αγέρα,

τό άλογο εκέντησε μπροστά στό κύμα,

σά μπρός σ' εμπόδιο, π' άλλαζε τού ανέμου

η πλήθια πνοή καί που όσο άν απλωνόταν

συντριμμένο στόν άμμο, ολόρτο πάλι,

φουσκωμένον ανέβαινεν ορμώντας.

Φωτιά δέ θά ν' ανάψωμε, στόν όχτο

τόν έρμο τούτο, τού κορμιού τού ωραίου

τή στάχτη γιά νά πάρωμε. Τό κύμα

δέν τόν εξέβρασε, ως τόν αδελφό του

τόν Σέλεϋ, μές στών φίλων του τά χέρια.

Καί κανείς στή φωτιά δέ θά νά σκύψη,

μέ τολμηρό τό χέρι, τήν καρδιά του

νά ξεσηκώση μέσα από τή στάχτη

καί μέ σέβας Ιερό, νά τηνε δείξη

στό μοναχό της τόν κριτή, τόν Ηλιο!".

"Τίς ήτο ο Περικλής Γιαννόπουλος ο θαλασσοκτονήσας; Τίς δύναται νά τό ειπή; Ο γράφων, όστις τόν εγνώρισε από εικσαετίας, τόσον ήτο εις θέσιν νά τόν καταλάβη, όσον ένας γάϊδαρος γκαρίζων δύναται νά αντιληφθή Μπετόβεν. Δι' εμέ ήτο ο εξοχώτερος τών νέων Ελλήνων". Μέ αυτήν, τήν τελευταία, επιγραμματική φράση τού Βλάσση Γαβριηλίδη, θέλω νά τελειώσω κι εγώ τήν δική μου, σύντομη - καί σίγουρα ελλειπή - αναφορά μνήμης σ' αυτόν τόν σκόπιμα καί υποβολιμαία, άγνωστο γιά τούς πολλούς, "εξoχώτερο τών νέων Ελλήνων".

Πηγή: apollonios.pblogs.gr

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Φρίντριχ Νίτσε - "Ο Αντίχριστος"

Μια σύντομη επίσκεψη σ’ ένα φρενοκομείο δίνει μια αναμφισβήτητη απόδειξη για το ότι η πίστη κάνει τους ανθρώπους μακάριους μόνο σ’ ορισμένες περιστάσεις· για το ότι η μακαριότητα δεν μετατρέπει μια παγιωμένη ιδέα σε αληθή ιδέα, και για το ότι η πίστη δεν κινεί βουνά, αλλά υψώνει βουνά εκεί που δεν υπάρχουν. Σίγουρα η επίσκεψη αυτή δεν θα έπειθε έναν ιερέα· γιατί αυτός δεν δέχεται, από ένστικτο, ότι η αρρώστια είναι αρρώστια, ότι το φρενοκομείο είναι φρενοκομείο. Ο Χριστιανισμός χρειάζεται την αρρώστια όπως ο αρχαίος Ελληνισμός χρειάζεται μια υπεραφθονία υγείας. Να κάνεις τους ανθρώπους άρρωστους· αυτός είναι ο αληθινός κρυφός σκοπός ολόκληρου του συστήματος των λυτρωτικών μεθόδων της Εκκλησίας. Και η Εκκλησία η ίδια, δεν είναι το καθολικό φρενοκομείο ως έσχατο ιδεώδες; Η γη ολόκληρη ένα φρενοκομείο;

Φρίντριχ Νίτσε - "Ο Αντίχριστος"

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

«Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ» 29/05/1453

Mixalis Kitriniaris
«Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ» 29/05/1453
……………………………………………….
Οι τελευταίοι υπερασπιστές της πόλης δεν ήταν Ρωμιοί ( = Έλληνες). Διότι οι Ρωμιοί, δεν κούνησαν καν τα χεράκια τους (σύμφωνα με τον χρονικογράφο Φραντζή). Χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά έκλαιγαν και παρακαλούσαν τον Θεό να τους λυπηθεί και να μην τους αφήσει να πέσουν στα χέρια των αλλοθρήσκων και περίμεναν ουρανόθεν τη βοήθεια της Παναγίας – που όπως ήταν φυσικό δεν ήλθε ποτέ!!!

Έχουμε και λέμε:
– Όλοι οι υπερασπιστές της πόλης ήταν 7.000 Γενουάτες,
υπό την αρχηγία του Ιουστίνη.
– Όταν ο προδομένος, από όλους (παπαδαριο και Δυτικούς) Βασιλιάς Κωνσταντίνος, ζήτησε κατάλογο με εθελοντές να υπερασπιστούν την Πόλη, ΑΠΑΝΤΕΣ ηταν ΑΠΟΝΤΕΣ, οι Ρωμιοί και λοιποί φέρελπις νέοι, έτρεφαν ΚΑΡΓΑ κώλους στις μονές και τις εκκλησιές, αρνούμενοι την υπεράσπισή της, ενώ άλλοι πολιορκούσαν την πόλη μαζί με τους Οθωμανούς μισθοφορικά !!!

Σκληρή η Αλήθεια – για ευπεψία, να μασηθεί καλά !

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Θεοδοσιανός κώδικας (κατά Ελλήνων)!

«Αυτά τα άτομα που έχουν μολυνθεί από την ψευδή πίστη των ειδωλολατρών ή έχουν συμμετάσχει στις εγκληματικές ειδωλολατρικές τελέσεις, δηλαδή οι Εθνικοί, δεν θα γίνονται δεκτοί στην υπηρεσία Μας και δεν θα τιμούνται με διοικητικά ή δικαστικά αξιώματα».

(316 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Ονώριος και Θεοδόσιος «Προς Αυρηλιανό, Έπαρχο Πραιτωρίου», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 10. 21)

«Ας σταματήσει η ψευδής πίστη και ας καταργηθεί η παραφροσύνη των θυσιών. Γιατί αν κάποιος, παραβιάζοντας το νόμο του Θείου Αυτοκράτορα, του πατέρα μας, και την εντολή της Ευσπλαχνίας μας, τολμήσει να τελέσει θυσίες, θα τιμωρηθεί παρ’ αυτά με την επιβολή της ποινής που του ταιριάζει».

(341 μ.κ.ε. Κώνστας (γιος του Μ. Κωνσταντίνου), «Προς Μαδαλιανόν, Βοηθό Έπαρχο Διοικήσεως», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 16, 10, 2)

«Αν και η ψευδής πίστη έχει ξεριζωθεί, επιθυμούμε οι Ναοί που ευρίσκονται εκτός των τειχών της πόλεως να παραμείνουν άθικτοι. Γιατί καθώς κάποια αθλητικά παιγνίδια ή αγωνίσματα σχετίζονται με τους Ναούς, δεν πρέπει να τους εξαφανίσουμε αφού σε αυτούς οφείλεται η τέλεση εορτών που διασκεδάζουν τον λαό της Ρώμης».

(346 μ.κ.ε. Κοινό έδικτο του Κωνσταντίου και του Κώνσταντος «Προς Κατουλλίνον, Έπαρχο της Πόλεως», Θεοδοσιανός Κώδιξ 16, 10, 3).

«Να κλείσουν αμέσως σε όλους τους τόπους και τις πόλεις οι Εθνικοί Ναοί και ν’ απαγορευθεί η είσοδος σε αυτούς, ώστε να μην μπορούν οι άθλιοι ν’ ανοσιουργήσουν. Θέλουμε επίσης να απέχουν όλοι από τις θυσίες. Αν όμως κάποιος διαπράξει αυτό το αδίκημα, θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό. Διατάσσουμε επίσης να περιέρχεται στο αυτοκρατορικό ταμείο η περιουσία αυτών που θα θανατώνονται. Η ίδια ποινή θα επιβάλλεται και στους διοικητές των επαρχιών που θ’ αμελήσουν να τιμωρήσουν τέτοια αδικήματα».

(356 μ.κ.ε. Κοινό έδικτο του Κωνσταντίου και του Κώνσταντος, «Προς τον Φλάβιο Ταύρο, Έπαρχο του Πραιτωρίου», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 16, 10, 4)

«Αν κάποιος παράφρων ή ιερόσυλος επιδοθεί στις απαγορευμένες θυσίες, ασχέτως αν είναι ημερήσιες ή νυκτερινές, αν αναζητήσει συμβουλές γι’ αβέβαια ζητήματα και αν υποθέσει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσει ή να επισκεφθεί κάποιον Ναό για να διαπράξει αυτά τα εγκλήματα, να γνωρίζει ότι θα τιμωρηθεί με θανάτωση και κατάσχεση της περιουσίας του, διότι εμείς με τις δίκαιες αποφάσεις μας έχουμε ορίσει ο Θεός να λατρεύεται με αγνές προσευχές και όχι να εξευτελίζεται με βέβηλα άσματα».

(381 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Γρατιανός, Βαλεντινιανός και Θεοδόσιος, εκδίδουν έδικτο «Προς Φλόρον, Έπαρχο του Πραιτωρίου Ανατολής», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 16, 10, 7)

«Δεν θα μολυνθεί κανείς με θυσίες και δεν θα σφάξει αθώο ζώο. Κανείς δεν θα πλησιάσει τα ιερά ή τους ναούς, ούτε και θα τιμήσει εικόνες κατασκευασμένες από ανθρώπινα χέρια, διότι θα είναι ένοχος με βάση τους ανθρώπινους και θείους νόμους. Και οι δικαστές ακόμη δεσμεύονται απ’ αυτούς τους νόμους και αν κάποιος απ’ αυτούς συμμετάσχει σε ειδωλολατρικές τελετές, περνώντας σε κατώφλι ναού με σκοπό την λατρεία, οπουδήποτε κι αν συμβεί -σε πόλη ή στην διάρκεια ταξιδιού-, θα πληρώσει αμέσως δεκαπέντε χρυσές λίβρες και το προσωπικό του θα πληρώσει ένα ανάλογο ποσό, εκτός κι αν αντισταθούν στο δικαστή και τον καταγγείλουν αμέσως δημοσίως. Όσοι είναι αξιωματούχοι, ή ηγεμόνες θα πληρώνουν πρόστιμο τεσσάρων χρυσών λιβρών και ανάλογο ποσό οι σύνοδοί του».

(391 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Γρατιανός, Βαλεντινιανός και Θεοδόσιος «Προς Αλβίνο, Έπαρχο Πραιτωρίου», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 10, 10 )

«Κανείς δεν επιτρέπεται να θυσιάζει, να περιφέρεται στους Ναούς ή ν’ αποδίδει εκεί τιμές. Όλοι ν’ αποδεχθούν ότι ο νόμος μας τους απαγορεύει την άνομο είσοδό τους στους Ναούς, ώστε αν κάποιος πράξει κάτι σχετικό με θεούς ή τελετές, παραβαίνοντας την απαγόρευση αυτή, δεν θα αποφύγει την τιμωρία, ούτε θα τύχει ελέους από τις αρχές».

(16 Ιουνίου 391 μ.κ.ε. Αυτοκρατορικό έδικτο «Προς Ευάγριο, Αυτοκρατορικό Έπαρχο και Ρωμανό, Αυτοκρατορικό Επιτετραμμένο Αιγύπτου», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 16. 10. 11)

«Κανείς απολύτως, ασχέτως της κοινωνικής τάξεως που προέρχεται ή της ιεραρχικής βαθμίδος που κατέχει, ασχέτως αν κατέχει κάποιο αξίωμα ή έχει αποσυρθεί από αυτό, ασχέτως αν είναι ισχυρός λόγω της καταγωγής του ή ταπεινός ως προς την γενεά του, ασχέτως της οικονομικής του καταστάσεως και της νομικής του υποστάσεως, σε κανέναν τόπο και σε καμμία πόλη, δεν επιτρέπεται να θυσιάσει σε άψυχα αγάλματα. Ούτε και θα τιμήσει, διαπράττοντας κρυφίως στην οικία του αυτή την κακουργία, με πυρά τους Θεούς Λάρητες, με σπονδή οίνου την Θεά Τύχη ή με αρώματα τους Θεούς Πενάτες. Ούτε θα τους ανάψει λυχνάρια, ούτε θα τους κάψει λιβάνι, ούτε θ’ αναρτήσει προς τιμήν τους στεφάνους. Αν τολμήσει κανείς να κάνει άνομο θυσία και να συμβουλευθεί τα σπλάχνα του σφαγίου, προτρέπονται άπαντες να τον καταγγείλουν δημοσίως, όπως είθισται να γίνεται και με τους ενόχους εσχάτης προδοσίας, ώστε να τιμωρηθεί με την πρέπουσα σκληρή τιμωρία, παρ’ όλο που δεν έχει διαπράξει τίποτε ενάντιο ή σχετικό με την ασφάλεια του αυτοκράτορος. Διότι είναι από μόνο του κακούργημα το να θέλει κάποιος να παραβιάσει τους νόμους της φύσεως και να διερευνήσει απαγορευμένα ζητήματα, ν’ ανακαλύψει κρυμμένα μυστικά, ν’ αποτολμήσει απαράδεκτες ενέργειες, να επιδιώξει να μάθει πώς θα εξελιχθεί ο βίος κάποιου άλλου ή να προβλέψει τον θάνατο ενός τρίτου προσώπου.

Και αν κανείς αποδώσει τιμές, ανάπτοντας εμπρός από αυτά λιβάνι, σε φθαρτά αγάλματα κατασκευασμένα από ανθρώπινο χέρι, και αν κατά τρόπο γελοίο νοιώσει σέβας για τα ομοιώματα που ο ίδιος έχει κατασκευάσει, ή αν τυλίξει με γιρλάντες κάποιο δένδρο ή αν υψώσει βωμό με υλικά που ο ίδιος έχει σηκώσει από την γη, ή αν προσπαθήσει να τιμήσει αγάλματα αφιερωμένα στην ματαιότητα με αναθήματα, έστω και ταπεινά αφού και τέτοια ακόμη αποτελούν προσβολή κατά της θρησκείας μας, θα τιμωρηθεί με κατάσχεση της οικίας ή του οικοπέδου στο οποίο απεδείχθη ότι τιμήθηκε η ειδωλολατρική δεισιδαιμονία…».

Διατάσσουμε ότι τα μέρη που έχουν μολυνθεί από καπνό λιβανιού, αν ανήκουν βεβαίως σ’ αυτούς που έκαιγαν το λιβάνι, θα περιέλθουν στην αυτοκρατορική περιουσία. Αν όμως επιχειρήσει κάποιος να τελέσει θυσία σε δημοσίους ναούς και ιερά, ή σε κτίρια και αγρούς που ανήκουν σε άλλους, και αν αποδειχθεί ότι τέτοια μέρη καταπατήθηκαν εν αγνοία του ιδιοκτήτη τους, ο δράστης θα υποχρεωθεί να πληρώσει πρόστιμο είκοσι πέντε χρυσών λιβρών. Αν οποιοσδήποτε γίνει συνεργός σε τέτοια πράξη, θα τιμωρηθεί με ίδιο τρόπο με αυτόν που διέπραξε το έγκλημα. Επιθυμούμε το διάταγμα αυτό να επιβληθεί απ’ τους δικαστές, υπερασπιστές και τους βουλευτές των πόλεων.

Οι πληροφορίες απ’ τους υπερασπιστές και βουλευτές πρέπει να δοθούν αμέσως για να φτάσουν γρήγορα στα δικαστήρια, οπότε τα εγκλήματα αυτά να τιμωρούνται αμέσως. Επιπλέον, αν οι υπερασπιστές ή οι βουλευτές θεωρήσουν ότι ένα τέτοιο αδίκημα πρέπει να συγκαλυφθεί, για να γίνει χάρη σε κάποιους, ή αν το αδίκημα παραβλεφθεί από απροσεξία, θα είναι οι ίδιοι υπόλογοι στον οργισμένο δικαστή. Κι αν οι δικαστές πληροφορηθούν για τέτοια εγκλήματα και μεταθέσουν την τιμωρία, συνεργώντας έτσι με τους δράστες, θα πληρώσουν πρόστιμο τριάντα χρυσών λιβρών. Παρόμοια τιμωρία θα έχει και το προσωπικό τους.

(8 Νοεμβρίου 392 μ.κ.ε. Θεοδόσιος, Αρκάδιος και Ονώριος «Προς Ρουφίνο, Έπαρχο Πραιτωρίου Ανατολής», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 16. 10. 12)

«Κανείς δεν θα έχει ποτέ το δικαίωμα να επισκεφθεί ναούς ή ιερά, όπου κι αν βρίσκονται, ή να τελέσει μιαρές θυσίες. Συνεπώς, ας μην προσπαθήσει κανείς να απομακρυνθεί απ’ το δόγμα της Εκκλησίας. Πρέπει να τηρούνται οι κανόνες που θεσπίσαμε Εμείς πρόσφατα, και να μην τολμούν να παραβλέψουν τα διατάγματα των παλαιών αυτοκρατόρων που αναφέρονται στους αιρετικούς και στους ειδωλολάτρες. Ας ξέρουν πως οτιδήποτε έχει θεσπιστεί εναντίον τους απ’ τον πατέρα Μας, που τώρα είναι μεταξύ των αγίων, είτε αυτό ορίζει τιμωρία είτε πρόστιμο, τώρα θα εφαρμοστεί με μεγαλύτερη αυστηρότητα.

Επίσης, ας γνωρίζουν οι διοικητές των επαρχιών με τους ακόλουθούς τους, οι επικεφαλείς των βουλευτών, οι υπερασπιστές των κοινοτήτων, μαζί με τους βουλευτές και τους διαχειριστές των αυτοκρατορικών Μας κτημάτων, πως αν μάθουμε ότι γίνονται συγκεντρώσεις ειδωλολατρικές στα κτήματα αυτά -χωρίς το φόβο της απώλειας της περιουσίας των, αφού αυτά τα κτήματα δεν μπορούν να προσαρτηθούν στο αυτοκρατορικό ταμείο, διότι ήδη ανήκουν εις αυτόν- , ότι αν έχουν επιχειρήσει τέτοιο αδίκημα, αντίθετα σε αυτό που έχουμε ορίσει, και αν ο δράστης δεν τιμωρήθηκε αμέσως τη στιγμή που τα διέπραττε αυτά, τα πρόσωπα αυτά θα υπόκεινται σε όλες τις απώλειες περιουσιών και τις τιμωρίες που ορίζονται απ’ τα παλαιά διατάγματα.

Ειδικότερα όμως με το νόμο αυτό ορίζουμε και επικυρώνουμε πιο αυστηρές τιμωρίες κατά των διοικητών. Γιατί αν όλες οι προαναφερθείς νόμοι δεν εφαρμοστούν με επιμέλεια και προσοχή, οι διοικητές θα πληρώσουν όχι μόνο το πρόστιμο που είχε οριστεί εναντίον τους, αλλά αυτό που είχε θεσπιστεί εναντίον των δραστών. Ωστόσο αυτά τα πρόστιμα δεν θα ανακαλούνται στην περίπτωση προσώπων που τιμωρήθηκαν δίκαια με την επιβολή αυτών των προστίμων, εξαιτίας της ιεροσυλίας τους».

(395 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος «Προς Ρουφίνο, Έπαρχο Πραιτωρίου Ανατολής», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 10. 13)

«Τα προνόμια που είχαν δοθεί με τους παλιούς νόμους σε ιερείς, μινίστρους, πρεφέκτους ή ιεροφάντες των παλαιών μυστηρίων, γνωστούς με αυτά ή άλλα ονόματα, θα καταργηθούν εντελώς. Τα πρόσωπα αυτά δεν θα είναι μεταξύ των τυχερών που προστατεύονται με τέτοια προνόμια, αφού τα επαγγέλματά τους είναι παράνομα».

(396 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος «Προς Καισάριο, Έπαρχο Πραιτωρίου», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 10. 14)

«Όσοι ναοί βρίσκονται στην επαρχία θα καταστραφούν χωρίς φασαρία και οχλαγωγία. Γιατί μόνο όταν θα έχουν γκρεμιστεί και εξαλειφθεί από προσώπου γης, θα έχει καταστραφεί και η υλική βάση επάνω στην οποία στηρίζονται οι δεισιδαιμονίες».

(399 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Αρκάδιος και Ονώριος «Προς Ευτυχιανόν, Έπαρχο Πραιτωρίου», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 10. 16)

«Απαγορεύεται σε όλους να επιμένουν σε άθλιες ειδωλολατρικές απόψεις, να προσφέρουν καταραμένες θυσίες και να συμμετάσχουν σε άλλες καταδικασμένες, με παλαιότερες αποφάσεις, τελετές. Διατάσσουμε ότι όλα τα ιερά και οι ναοί τους, που βρίσκονται ακόμη άθικτα, θα καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και θα εξαγνιστούν με ύψωση εκκλησίας. Ας γνωρίσουν όλοι ότι αν, με αποδείξεις και ενώπιον ικανού δικαστή, εμφανιστεί ότι κάποιος έχει παραβιάσει το νόμο αυτό, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου».

(14 Νοεμβρίου 435 μ.κ.ε. Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός «Προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου της Ανατολής», Θεοδοσιανός Κώδιξ, 10. 25)

Πηγή: http://www.phorum.gr/viewtopic.php;f=8&t=256468

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ Η ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΦΟΡΟΥΣ!!

Ο ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ!! ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!!ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΑΥΤΟ ΜΠΙΖΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ!!ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ!! (σ.δ.ι.: όλοι άνθρωποι είναι αδέλφια μεταξύ τους. με τα ζώα και τα ψάρια είμαστε αδέλφια. με τους πρώτο-μονοκύτταρους και πρώτο-πολυκύτταρους οργανισμούς έχουμε συγγένεια. προερχόμαστε από τα ζώα και τα ψάρια. προερχόμαστε από τους πρώτο-μονοκύτταρους και πρώτο-πολυκύτταρους οργανισμούς. με τη γη και το σύμπαν έχουμε συγγένεια, προερχόμαστε από τη γη και το σύμπαν, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται. δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. ΒΚ)

Οι Μονές ανεξάρτητα από πού ανήκουν (Εκκλησία της Ελλάδος ή Οικουμενικό Πατριαρχείο) ζητούν να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για όλα τα ακίνητα τους σε όλη την Ελλάδα

Να μην καταβάλλουν ΕΝΦΙΑ, σε όποιο σημείο της Ελλάδος και εάν βρίσκονται, όλα τα μοναστηριακά ακίνητα (ακίνητα των Μονών) είτε αυτά ανήκουν στην Εκκλησία της Ελλάδος είτε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιούνται για λατρευτικούς ή για άλλους σκοπούς (μίσθωσης, κ.λπ.).Αυτό ζητούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας δύο Μονές, οι οποίες αρνούνται να πληρώσουν Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) για τα ακίνητά τους στα οποία δεν τελούνται θρησκευτικές - λατρευτικές τελετές.

Η μεν πρώτη Μονή καλείται να πληρώσει κάτι λιγότερο από 260.000 ευρώ και η δεύτερη λίγο περισσότερο από 140.000 ευρώ.

Οι δύο Ιερές Μονές που προσέφυγαν στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο είναι: 1) της Αναστασίας Φαρμοκολύτριας Χαλκιδικής και 2) του Προφήτου Ηλία της Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας.

Πριν δύο χρόνια ο νόμος 4223/2013 προέβλεψε ότι απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ τα ακίνητα που ανήκουν στις Μονές του Αγίου Όρους, είτε αυτά βρίσκονται μέσα στο Άγιο Όρος είτε εκτός αυτού, και ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιούνται για λατρευτικούς σκοπούς ή μισθώνονται σε τρίτους, χρησιμοποιούνται για κατοικίες, κ.λπ.

Αντίθετα, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ τα ακίνητα των Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Ιερών Μονών, καθώς και των Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που δεν χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς και λατρευτικούς σκοπούς.

Αναγκαίο είναι να αναφερθεί ότι τόσο οι Πατριαρχικές και Σταυροπηγιακές Μονές στην Ελλάδα ( Μονή Βλατάδων, Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας, Μονή Θεολόγου Πάτμου, κ.λπ.) όσο και οι 20 Μονές του Αθλίου Όρους εποπτεύονται πνευματικά και διοικητικά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και εξαιρούνται από την εποπτεία της Εκκλησία της Ελλάδος. Επίσης, δεν εντάσσονται πνευματικά στην Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά στον Οικουμενικό Πατριάρχη. Από διοικητικής πλευράς αποτελούν αυτοδιοίκητη κοινότητα Ιερών Μονών. Μόνο οι Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος υπάγονται πνευματικά στον οικείο Μητροπολίτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Οι δύο Μονές που προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη (η μία υπαγόμενη στο Πατριαρχείο και η άλλη στην Εκκλησία της Ελλάδος) υποστηρίζουν ότι συντρέχει άνιση φορολογική μεταχείριση μεταξύ των Μονών, η οποία, εκτός από το Σύνταγμα, παραβιάζει και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο αυτής, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, και τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, που προστατεύουν το δικαίωμα στη ιδιοκτησία και τους πολίτες από την οικονομική βία.

Παραβιάζονται αυτοί οι νομοθετικοί κανόνες επειδή εισάγουν άνιση φορολογική μεταχείριση για την ίδια κατηγορία θρησκευτικών νομικών προσώπων (Μονές) ως προς τα ακίνητά τους που βρίσκονται μέσα στην Ελληνική Επικράτεια και είναι εκτός Αθλίου Όρους.

Αναφορικά ιδίως ως προς το Σύνταγμα υποστηρίζουν ότι παραβιάζονται οι διατάξεις περί ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1) και περί μη διάκρισης στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 παρ. 5).

Όπως αναφέρουν, ο επίμαχος νόμος απαλλάσσει από τον ΕΝΦΙΑ όχι μόνο τα ακίνητα των Μονών του Αθλίου Όρους που βρίσκονται στην επικράτειά του, αλλά και τα ακίνητα των Μονών του Αθλίου Όρους που βρίσκονται εκτός του Αθλίου Όρους και δεν χρησιμοποιούνται για λατρευτικούς - θρησκευτικούς σκοπούς αλλά εκμισθώνονται ή ιδιοχρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς.

Αντίθετα, σύμφωνα με το γράμμα του επίμαχου νόμου, τα ακίνητα των Μονών τόσο της Εκκλησίας της Ελλάδος όσο και του Οικουμενικού Πατριαρχείου τα οποία δεν χρησιμοποιούνται για λατρευτικούς - θρησκευτικούς σκοπούς δεν απαλλάσσονται του ΕΝΦΙΑ.

Η ιδιαιτερότητα μεταξύ των Μονών, αναφέρουν οι προσφεύγουσες, είναι μόνο πνευματικής φύσης και δεν μπορεί να αποτελέσει συνταγματικά θεμιτό κριτήριο φορολογικής διαφοροποίησης και διαφοροποίησης ως προς την φοροδοτική ικανότητα κάθε Μονής.

Επιπρόσθετα, υπογραμμίζουν ότι η «οριζόντια» επιβολή του ΕΝΦΙΑ παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές ως προς το σκέλος εκείνο που προβλέπει ότι οι φόροι πρέπει να επιβάλλονται σύμφωνα με την φοροδοτική ικανότητα των φορολογουμένων.

Επιπλέον επισημαίνουν ότι ο ΕΝΦΙΑ αποτελεί εξοντωτικό φόρο που εμμέσως δεσμεύει την ακίνητη περιουσία των δύο Μονών, κάτι που παραβιάζει το άρθρο 17 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει την ιδιοκτησία.
Επίσης, η επιβολή του ΕΝΦΙΑ είναι παράνομη, καθώς την τελευταία διετία δεν έχει γίνει η αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, όπως προβλέπει η νομοθεσία.

Οι δύο αυτές υποθέσεις των Μονών το πρώτο δεκαήμερο του ερχόμενου Νοεμβρίου θα εκδικαστούν με την διαδικασία του επείγοντος (νόμος 3900/2010) στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου ως πιλοτικές δίκες.

Δηλαδή οι όποιες αποφάσεις εκδοθούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας για το επίμαχο θέμα θα αποτελέσουν πιλότο για τις εκκρεμείς ανάλογες υποθέσεις στα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας.

Εισηγητής των υποθέσεων αυτών έχει οριστεί ο σύμβουλος Επικρατείας Γιώργος Τσιμέκας, ενώ πρόεδρος θα είναι αυτός που θα επιλεγεί στις αρχές του ερχόμενου Ιουλίου, καθώς με την εκπνοή του Ιουνίου αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης ο σημερινός πρόεδρος Σωτήρης Ρίζος.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ: ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ!! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

http://apollonios.pblogs.gr/2015/03/sto-symboylio-epikrateias-h-anthellhnikh-orthodoxia-gia-na-mhn-p.html

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΠΤΩΜΑΤΟλατρείας:

Ευτυχία Ξυ
16 Μαΐου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΠΤΩΜΑΤΟλατρείας:

Που θα πάτε να προσκυνήσετε σήμερα;

1.Την Παναγία την Σουμελά που κάνει έκτακτη εμφάνιση στον Αγ. Κωνσταντίνο στον Πειραιά.

2.Την Αγ. Ελένη που επίσης κάνει έκτακτη εμφάνιση στην Αγ. Βαρβάρα.

3.Το χέρι της Αγ. Μαγδαληνής στον Αγ. Κοσμά τον Αιτωλό στη Νέα Φιλαδέλφεια (λόγω φόρτου εργασίας δεν μπόρεσε να έλθει ολόκληρη).

4.Και στους τρεις, για να εξασφαλίσω ενισχυμένη ευλογία με καλύτερη θέση στον ουρανό!

--------------------------------

Manolis Dimitriou Volonakis με αυτές τις μ@λ@κίες που παρουσιάζουν στον κόσμο εχουν μαζεύψει ολο το χρήμα του πιστού.

Κυριακη Ανδριανακη Πολλές οι επιλογές. Μπερδεύτηκα. Λέω να πάω μέχρι την οσια Νατάσα την αοιδο μπας και ξεμπερδευτω

Giorgos Freeman Το να μαζέψουν το χρήμα του πιστού προβλημά του. Το θέμα είναι πως τα καρναβάλια αυτά τα πληρώνουν ΟΛΟΙ πιστοί και άπιστοι και ειδικά αυτά με τις τιμές αρχηγού κράτους. Που είναι ο πνευματικός κόσμος οι εκπρόσωποι των επιστημονικών συντεχνιών και ειδικά της ψυχιατρικής κοινότητας να πάρουν θέση γι αυτήν την ασχήμια. Γι αυτήν την επίθεση στον πολιτισμό. Μούγκα όλοι. Το γήπεδο του Ελλαδιστάν είναι των παπάδων. Λέμε πως διεκδικούνε την μισή χώρα. ΛΑΘΟΣ μέγα. Την έχουν κυριεύσει ολόκληρη.

Περισσότερες φωτογραφίες - Αναζήτηση google Ιερά Λείψανα

Αναζήτηση google πτωματολατρεία λειψανολατρεία