Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2018

Περί Αντι-Εβραϊκής Υπόθεσης

Polixeni Deli
ΕΛΛΗΝΑΣ ή γιαχβέ - χριστιανός δηλ. γκόιμ

Ο Ισραηλινός ηγέτης της Σεφαρδίας, Ραβίνος Οβάντια Γιόσεφ, στο εβδομαδιαίο κήρυγμα, δήλωσε κατά τη διάρκεια δημόσιας συζήτησης σχετικά με το είδος των εργασιών που επιτρέπεται στους μη Εβραίους να εχουν στο Shabbat: «Οι Γκόιμ γεννήθηκαν μόνο για να μας εξυπηρετήσουν. Χωρίς αυτό τον σκοπο, δεν έχουν καμία θέση στον κόσμο, μόνο για να εξυπηρετήσουν το λαό του Ισραήλ υπαρχουν. Γιατί χρειάζονται οι μη εβραίοι; Θα δουλέψουν, θα οργώσουν, θα θερίσουν, θα καθίσουμε σαν αφεντες και θα φάμε», είπε γελώντας και είχε δίκιο.- «Φανταστείτε όταν πεθαίνει ο γαιδαρος μας, θα πεθάνει, χάνουμε χρήματα. Ο γαιδαρος είναι ο υπηρέτης μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εχει μακροζωία, για να εργαστεί καλά για καποιον Εβραίο» δήλωσε ο ραβίνος, που πρόσφατα έκλεισε τα 90 !!!
«Θυμηθείτε παιδιά μου, ότι ολόκληρη η Γη πρέπει να ανήκει σε εμάς τους Εβραίους και ότι οι Εθνικοί (μη εβραίοι), που είναι απλά περιττώματα των ζώων, δεν πρέπει να έχουν τίποτα». Mayer Amschel Rothschild στο επιθανάτιο κρεβάτι του, 1812

«Οδηγούμε τους Χριστιανούς σε πόλεμο, με το να εκμεταλλευόμαστε την ηλιθιότητα, την άγνοια και την εθνική τους υπερηφάνεια. Θα σφαγιάσουν ο ένας τον άλλον και έπειτα θα έχουμε αρκετό χώρο για τους δικούς μας» Rabbi Reichorn, στο Le Contemporain, Juli 1880
«Εμείς οι Εβραίοι βρισκόμαστε στη βάση σχεδόν όλων των πολέμων σας. όχι μόνο της ρωσικής επανάστασης αλλά και της κάθε σημαντικής επανάστασης στην ιστορία σας.Το κάναμε μόνο με την ακαταμάχητη δύναμη του πνεύματός μας, με ιδέες και προπαγάνδα ». Marcus Eli Ravage Century Magazine Jan 1928
http://terrapapers.com/peri-anti-evraikis-ypothesis/
Μετά σου φταίω εγώ που σε αποκαλώ ΜΑΙΜΟΥ και μου λες να περιορίσω την "οργή" μου, υποθέτοντας ότι νοιάζομαι για μαϊμούδες και οργίζομαι!!!!! 🤣😀😁😅

Polixeni Deli

Η Αληθινή Αιτία για τον Αντι-Σιμητισμό, από τον Ραβίνο Marcus Eli Ravage Φυσικά και μας απεχθάνεστε. Δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητείτε αυτό. Γι’ αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας με αμφισβητήσεις και δικαιολογίες....




Η Αληθινή Αιτία για τον Αντι-Σιμητισμό, από τον Ραβίνο Marcus Eli Ravage
Φυσικά και μας απεχθάνεστε. Δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητείτε αυτό. Γι’ αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας με αμφισβητήσεις και δικαιολογίες. Ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι είναι και εγώ το γνωρίζω αυτό και εμείς καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Σίγουρα, κάποιοι από τους καλύτερους φίλους σας είναι Εβραίοι και όλα τα σχετικά. Το έχω ξανακούσει αυτό πάνω από μια φορά και γνωρίζω επίσης, ότι δεν εννοείτε εμένα προσωπικά -“εμένα” εννοώντας οποιονδήποτε Εβραίο σαν ατομική προσωπικότητα- όταν εκτοξεύετε αυτά εναντίον μας με τον υγιεινό σας τρόπο, γιατί εγώ είμαι, τέλος πάντων, τόσο διαφορετικός, σαν να μην το ξέρατε, σχεδόν εξίσου καλός σαν εσάς.
Η μικρή αυτή εξαίρεση δεν με γεμίζει, ωστόσο, με ευγνωμοσύνη -αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για τώρα. Είναι το επιθετικό, ανερχόμενο, καταπιεστικό, υλιστικό είδος που απεχθάνεστε- αυτούς, που με μια λέξη, σας υπενθυμίζουν τόσο πολύ τη δική σας ανερχόμενη γενιά. Κατανοούμε απόλυτα ο ένας τον άλλον. Δεν σας κατηγορώ.
Μα το Θεό, δεν κατηγορώ κανένα που δεν του αρέσει κάποιος. Αυτό όμως που μου προκαλεί το ενδιαφέρον σε όλη αυτήν την αντι-Εβραϊκή υπόθεση, όπως εσείς το παρουσιάζετε, είναι η πλήρης έλλειψη θάρρους. Αυτός ο πλάγιος και σχετικός τρόπος τον οποίο χρησιμοποιείτε, μεταχειριζόμενοι τέτοιες διάτρητες δικαιολογίες που φαίνεστε να πάσχετε από προβλήματα ευσυνειδησίας τόσο έντονα, που αν η όλη παράσταση δεν ήταν τόσο τραγελαφική, θα ήταν εκνευριστική.
Δεν είναι ότι είστε ερασιτέχνες: ασχολείστε με αυτό πάνω από δεκαπέντε αιώνες. Όμως παρακολουθώντας και ακούγοντας τα παιδικά σας προσχήματα, σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι εσείς οι ίδιοι δεν γνωρίζετε για πιο πράγμα πρόκειται. Μας σιχαίνεστε, αλλά δεν μπορείτε ξεκάθαρα να πείτε το γιατί. Σκέφτεστε μια νέα δικαιολογία -αιτία την ονομάζετε- κάθε μέρα. Έχετε συσσωρεύσει δικαιολογίες για τον εαυτό σας αυτά τα εκατοντάδες χρόνια και κάθε νέο σας εύρημα είναι περισσότερο γελοίο από το προηγούμενο και κάθε καινούρια δικαιολογία αντιφάσκει και εξουδετερώνει την προηγούμενη.
Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, συνήθιζα να ακούω ότι ήμαστε σκαφτιάδες χρημάτων και εμπορικοί υλιστές. Τώρα διαδίδετε το παράπονο ότι κανένα έργο τέχνης και κανένα επάγγελμα δεν είναι ασφαλές ενάντια στην Εβραϊκή εισβολή. Εμείς είμαστε, αν σας πιστέψει κανείς, συγχρόνως και προσηλωμένοι στη φυλή μας και αφιερωμένοι σε αυτήν και μη αφομοιώσιμοι επειδή δεν συνάπτουμε γάμους με σας και ταυτόχρονα είμαστε αναρριχητές και καταπιεστές και μια απειλή στην φυλετική σας ακεραιότητα.
Το επίπεδο διαβίωσής μας είναι τόσο χαμηλό που εμείς δημιουργούμε τις δικές σας εξαθλιωμένες συνοικίες και τις απάνθρωπες βιομηχανίες σας και ταυτόχρονα τόσο υψηλό που σας διώχνουμε από τις ακριβότερες περιοχές σας. Αποφεύγουμε το πατριωτικό μας καθήκον σε καιρό πολέμου γιατί είμαστε ειρηνόφιλοι από τη φύση μας και από παράδοση, αλλά ταυτόχρονα είμαστε οι αρχι-συνωμότες των συμπαντικών πολέμων και οι κύριοι χρηματοδότες των πολέμων αυτών – ανατρέξατε στο τελευταίο Dearborn Independent καθώς και στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Είμαστε συγχρόνως οι ιδρυτές και ηγέτες του καπιταλισμού αλλά και οι κύριοι υποκινητές των επαναστάσεων εναντίον του καπιταλισμού.
Δίχως αμφιβολία, η ιστορία δεν έχει να επιδείξει άλλο παράδειγμα σαν εμάς, για την προσαρμοστικότητα!
Και ναι! Παρ’ ολίγο να ξεχάσω την αιτία όλων των αιτιών. Εμείς είμαστε οι ξεροκέφαλοι άνθρωποι που ποτέ δεν δέχθηκαν τον χριστιανισμό και εμείς είμαστε οι εγκληματίες που σταύρωσαν τον ιδρυτή του. Όμως μπορώ να σας πω ότι αυτόαπατάστε. Σας λείπει είτε η αυτογνωσία είτε το θάρρος να αντιμετωπίσετε με αντικειμενικότητα τα γεγονότα και να σταθείτε μπρος στην αλήθεια. Απεχθάνεστε τον Εβραίο όχι επειδή, όπως ίσως κάποιοι από σας να νομίζουν, αυτός σταύρωσε τον Ιησού αλλά γιατί αυτός τον γέννησε. Η πραγματική αντιμαχία σας με μας δεν είναι γιατί εμείς απορρίψαμε τον Χριστιανισμό, αλλά γιατί σας τον επιβάλλαμε!
Οι χλιαρές, αντικρουόμενες κατηγορίες σας εναντίον μας δεν είναι ένα μπάλωμα στην μαυρίλα της αποδεδειγμένης ιστορικής μας επιθετικότητας. Μας κατηγορείτε για την ανακίνηση της επανάστασης στη Μόσχα. Ας υποθέσουμε ότι αποδεχόμαστε την κατηγορία. Και λοιπόν; Συγκρινόμενο με το τι κατάφερε ο Παύλος, ο Εβραίος της Ταρσού, στη Ρώμη, ο ρωσικός ξεσηκωμός δεν αποτελεί παρά ένα καβγά του δρόμου. Δημιουργείτε πολύ θόρυβο και εκφράζετε μεγάλη οργή για την ανάρμοστη Εβραϊκή επιρροή στα θέατρα και στους κινηματογράφους σας. Πολύ καλά. Δεκτό, το παράπονό σας, είναι βάσιμο. Αλλά τι είναι αυτό συγκρινόμενο με την συγκλονιστική μας επιρροή στις εκκλησίες σας, στα σχολεία σας, στους νόμους σας και στις κυβερνήσεις σας και ακόμα και στις ίδιες τις σκέψεις σας που κάνετε κάθε μέρα;
Ένας αδέξιος Ρώσος παραχαράζει ορισμένα έγγραφα και τα δημοσιεύει σε ένα βιβλίο με το όνομα “Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών” που δείχνουν ότι εμείς συνωμοτήσαμε για να επιφέρουμε τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εσείς πιστεύετε αυτό το βιβλίο. Εντάξει. Για χάρη της συζήτησης εμείς υπογράφουμε την κάθε λέξη του. Είναι γνήσιο και αυθεντικό. Αλλά τι είναι αυτό πέρα από την αναμφισβήτητη ιστορική συνωμοσία που έχουμε πραγματοποιήσει, που δεν έχουμε ποτέ αρνηθεί γιατί εσείς δεν είχατε ποτέ το θάρρος να μας κατηγορήσατε γι’ αυτό, και του οποίου η πλήρης καταγραφή υπάρχει για τον οποιοδήποτε να διαβάσει;
Δεν έχετε ακόμα ξεκινήσει να εκτιμάτε το πραγματικό βάθος της ενοχής μας. Εμείς είμαστε παρείσακτοι. Εμείς είμαστε ταραξίες. Εμείς είμαστε υπονομευτές. Έχουμε πάρει τον φυσικό σας κόσμο, τα ιδανικά σας, τον προορισμό σας και έχουμε προκαλέσει τον όλεθρο. Εμείς βρισκόμαστε πίσω όχι μόνο από τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο αλλά πίσω σχεδόν από όλους σας τους πολέμους, πίσω όχι μόνο από τη Ρωσική αλλά και από κάθε μεγάλη επανάσταση της ιστορίας σας. Εμείς έχουμε επιφέρει τη διχόνοια και τη σύγχυση και την αγανάκτηση στην ιδιωτική και στην δημόσιά σας ζωή. Εξακολουθούμε να το κάνουμε. Κανείς δεν μπορεί να πει για πόσο καιρό θα εξακολουθούμε να το κάνουμε.
Ανατρέξετε λίγο πίσω και αναλογιστείτε τι έχει συμβεί. Δεκαεννέα αιώνες πριν, ήσαστε μια αθώα, ανέμελη, παγανιστική φυλή. Λατρεύατε αναρίθμητους Θεούς και Θεές, τα πνεύματα του αέρα, των τρεχούμενων νερών και του δάσους. Νιώθατε αδιάντροπη περηφάνια στη ομορφιά των γυμνών σας κορμιών. Χαράζατε μορφές των Θεών σας καθώς και του προκλητικού ανθρωπίνου σώματος. Γοητευόσαστε με τις μάχες στις πεδιάδες, στις αρένες και στα πολεμικά εδάφη. Πόλεμος και σκλαβιά αποτελούσαν καθιερωμένους θεσμούς στα κοινωνικά σας συστήματα.
Διασκεδάζοντας στις βουνοπλαγιές και στις πεδιάδες της εξοχής, ασχοληθήκατε με τη θεώρηση του θαύματος και του μυστηρίου της ζωής και θέσατε τα θεμέλια της φυσικής επιστήμης και φιλοσοφίας. Είχατε μια ευγενική, αισθησιακή κουλτούρα, ανεπηρέαστη από τις όποιες ενοχλήσεις μιας κοινωνικής συνειδήσεως ή από οποιεσδήποτε συναισθηματικές αμφισβητήσεις περί ανθρώπινης ισότητας. Ποιος ξέρει ποιο μεγάλο και δοξασμένο πεπρωμένο θα ήταν δικό σας αν σας αφήναμε ήσυχους.
Αλλά δεν σας αφήσαμε ήσυχους.
Σας πήραμε από το χέρι και γκρεμίσαμε το όμορφο και ευγενικό οικοδόμημα που είχατε εγείρει και αλλάξαμε ολόκληρη την πορεία της ιστορίας σας. Σας κατακτήσαμε όπως ποτέ καμιά δικιά σας αυτοκρατορία δεν υπέταξε την Αφρική ή την Ασία. Και το καταφέραμε αυτό δίχως στρατούς, δίχως σφαίρες, δίχως αίμα και αναταραχές, δίχως κανένα είδους εξαναγκασμού. Το καταφέραμε αποκλειστικά και μόνο με την ακαταμάχητη δύναμη του πνεύματός μας, των ιδεών μας, της προπαγάνδας μας.
Σας κάναμε τους πρόθυμους και ασυνείδητους φορείς της αποστολής μας σε ολόκληρο τον κόσμο, στις βαρβαρικές φυλές της γης, στις αναρίθμητες αγέννητες γενιές. Χωρίς να καταλάβετε πλήρως το τι σας κάναμε, γίνατε οι ενεργοί πράκτορες της φυλετικής μας παράδοσης, μεταφέροντας το ευαγγέλιο μας στις ανεξερεύνητες γωνιές του κόσμου. Τα έθιμα της φυλής μας έχουν γίνει ο πυρήνας του ηθικού σας κώδικα. Οι νόμοι της φυλής μας έχουν μορφοποιήσει τη βάση όλων των συνταγμάτων σας και των νομικών σας συστημάτων. Οι θρύλοι μας και τα λαϊκά μας παραμύθια αποτελούν την ιερή, (απόρρητη) από γενεά σε γενεά γνώση, την οποία σιγοτραγουδάτε στα νήπιά σας. Οι ποιητές μας έχουν γεμίσει τα υμνολόγιά σας και τα προσευχητάριά σας. Η εθνική μας ιστορία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος των παστόρων σας και των ιερέων σας και των μελετητών σας.
Οι βασιλιάδες μας, οι πολιτικοί μας, οι προφήτες μας, οι πολεμιστές μας αποτελούν τους ήρωές σας. Η μικρή αρχαία μας χώρα είναι ο Ιερός σας Τόπος. Η εθνική μας λογοτεχνία είναι το Ιερό σας Βιβλίο (Βίβλος). Αυτά που σκέφτηκε και δίδαξε ο λαός μας έχουν ανεξίτηλα ενσωματωθεί τόσο στην ίδια σας την ομιλία όσο και στην παράδοσή σας, ώστε κανείς από σας δεν μπορεί να αποκαλείται μορφωμένος αν δεν γνωρίζει την εθνική μας κληρονομιά.
Εβραίοι τεχνίτες και Εβραίοι ψαράδες αποτελούν τους δασκάλους και τους αγίους σας, με αμέτρητα αγάλματα λαξευμένα με την μορφή τους και αναρίθμητες εκκλησίες αναγερμένες στην μνήμη τους. Μια Εβραία “παρθένα” ενσαρκώνει το ιδανικό σας για την γυναίκα. Ένας εβραίος επαναστάτης-προφήτης είναι η κεντρική μορφή της θρησκευτικής σας λατρείας. Έχουμε γκρεμίσει τα είδωλά σας, έχουμε παραμερίσει την εθνική σας κληρονομιά, και τα έχουμε αντικαταστήσει με το δικό μας Θεό και τις δικές μας παραδόσεις. Καμία κατάκτηση στην ιστορία μπορεί έστω αμυδρά να συγκριθεί με αυτήν την απόλυτη κατάκτησή μας πάνω σε σας.

Πώς το καταφέραμε; Σχεδόν κατά λάθος.
Περίπου δύο χιλιάδες χρόνια πριν, στην μακρινή Παλαιστίνη, η θρησκεία μας είχε παραπέσει στην παρακμή και στον υλισμό. Έμποροι-χρηματιστές είχαν στην κατοχή τους τον ναό. Διεφθαρμένοι, εγωιστές ιερείς επέβαλλαν πρόστιμα στον λαό μας και πάχαιναν. Τότε ένας νεαρός ιδεαλιστής-πατριώτης ήρθε στην επιφάνεια και περιόδευσε τη χώρα καλώντας για μια αναγέννηση της πίστεως. Δεν είχε καμία πρόθεση να ιδρύσει κάποια νέα εκκλησία.
Όπως όλοι οι προφήτες πριν από αυτόν, ο μόνος του στόχος ήταν να εξαγνίσει και να αναζωογονήσει την παλιά θρησκεία. Επιτέθηκε στους ιερείς και απομάκρυνε τους εμπόρους-χρηματιστές από τον ναό. Αυτό τον έφερε σε σύγκρουση με την καθιερωμένη τάξη και τα στηρίγματά της. Οι Ρωμαϊκές αρχές, που είχαν υπό την κατοχή τους τη χώρα, φοβούμενοι την επιθετική του επαναστατικότητα και εκλαμβάνοντάς την ως μια πολιτική προσπάθεια απομακρύνσεώς τους, τον συνέλαβαν, τον πέρασαν από δίκη και τον καταδίκασαν σε θάνατο δια της σταυρώσεως, έναν συνηθισμένο τρόπο εκτέλεσης της εποχής εκείνης.
Οι ακόλουθοι του Ιησού της Ναζαρέτ, κυρίως σκλάβοι και φτωχές γυναίκες, μέσα στο πένθος και την απογοήτευσή τους, στράφηκαν μακριά από τον κόσμο και μετασχηματίστηκαν σε μια αδελφότητα αποτελούμενη από ειρηνιστές μη-αντιδρώντες, μοιράζοντας την μνήμη του εσταυρωμένου ηγέτη τους και διαβιώνοντας μαζί κατά τρόπο κομμουνιστικό. Δεν ήταν παρά μια νέα αίρεση στην Ιουδαία, δίχως δύναμη και σημασία, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία.
Μόνο μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους, η νέα αυτή πίστη απέκτησε σημασία. Ήδη ένας πατριώτης Εβραίος ονομαζόμενος Παύλος ή Σαούλ είχε συλλάβει την ιδέα να ταπεινώσει την Ρωμαϊκή ισχύ καταστρέφοντας το ηθικό των στρατιωτών της με δόγματα αγάπης και μη-αντίστασης, κηρυγμένα από την μικρή αίρεση των Εβραίων Χριστιανών.
Έγινε ο Απόστολος των Εθνικών, αυτός που μέχρι τότε ήταν από τους πλέον δραστήριους διώκτες αυτής της ομάδας και τόσο καλά εκτέλεσε ο Παύλος την αποστολή του ώστε μέσα σε τέσσερις αιώνες η μεγάλη αυτοκρατορία που είχε κυριέψει την Παλαιστίνη μαζί με τον μισό κόσμο, μετατράπηκε σε σωρό από ερείπια.
Και ο νόμος που βγήκε από τη Σιών έγινε η επίσημη θρησκεία της Ρώμης.
Αυτή ήταν η αρχή της κυριαρχίας μας στον κόσμο σας.
Μα ήταν μόνο μια αρχή. Από αυτό το σημείο και μετά, η ιστορία σας δεν παρά μια διαμάχη για κυριαρχία μεταξύ της παλαιάς παγανιστική σας ψυχή και της δικής μας Εβραϊκής ψυχής. Οι μισοί σας πόλεμοι, μεγάλοι και μικροί, είναι θρησκευτικοί πόλεμοι, που έχουν πραγματοποιηθεί βασιζόμενοι στην ερμηνεία ενός ή άλλου εδαφίου της διδασκαλίας μας. Δεν προλάβατε καλά καλά να απελευθερωθείτε από την πρωτόγονη θρησκευτική σας απλοϊκότητα και να επιχειρήσετε την εξάσκηση της παγανιστικής Ρωμαϊκής διδασκαλίας όταν ο Λούθηρος, οπλισμένος με τα δικά μας ευαγγέλια, σηκώθηκε να σας ρίξει κάτω και να ενθρονίσει την δική μας κληρονομιά. Πάρτε τις τρεις κύριες επαναστάσεις των σύγχρονων καιρών – την Γαλλική, την Αμερικάνικη και την Ρωσική. Τι αποτελούν παρά τον θρίαμβο της Εβραϊκής ιδέας για κοινωνική, πολιτική και οικονομική δικαιοσύνη.
Και το τέλος είναι ακόμα πολύ μακριά. Εξακολουθούμε να κυριαρχούμε πάνω σας. Αυτήν ακριβώς τη στιγμή οι εκκλησίες σας είναι τεμαχισμένες από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Φανατικών και Μοντερνιστών, ή με άλλα λόγια μεταξύ αυτών που κρέμονται κατά γράμμα στις διδασκαλίες μας και στις παραδόσεις μας και αυτών που προσπαθούν με αργά βήματα να μας αποβάλλουν.
Στην Dayton, Tennessee, μια κοινωνία μεγαλωμένη με την Βίβλο, απαγορεύει την διδασκαλία της επιστήμης σας γιατί έρχεται σε αντίθεση με την δική μας Εβραϊκή εκδοχή για την προέλευση της ζωής. Και ο Mr.Bryan, ο αρχηγός του αντί-Εβραϊκού Ku Klux Klan στο Εθνικό Δημοκρατικό Συνέδριο, δίνει την υπέρτατη μάχη της ζωής του για δικό μας λογαριασμό, χωρίς να αντιληφθεί την αντίφαση. Ξανά και ξανά η Πουριτανική κληρονομιά της Ιουδαίας ξεσπά κατά κύματα στην λογοκρισία των θεαμάτων, σε Κυριακάτικους ηθικούς νόμους και σε εθνικά απαγορευμένες πράξεις. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, εσείς σαχλαμαρίζετε με την Εβραϊκή επιρροή στις ταινίες!
Είναι να απορεί κανείς γιατί μας απεχθάνεστε; Έχουμε βάλει εμπόδιο στην πρόοδό σας.
Σας έχουμε επιβάλλει ένα ξένο βιβλίο και μια ξένη πίστη που δεν μπορείτε να χωνέψετε, που βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την γηγενή σας ψυχή, που σας έχει μόνιμα σε μια κατάσταση ασθενείας και που δεν έχετε τη δύναμη ούτε να απορρίψετε ούτε όμως και πλήρως να αποδεχτείτε.
Στην ουσία, βέβαια, ποτέ δεν δεχτήκατε τα Χριστιανικά μας διδάγματα. Στην καρδιά σας παραμένετε παγανιστές. Εξακολουθείτε να αγαπάτε τον πόλεμο, τις χαραγμένες μορφές και τον ανταγωνισμό. Εξακολουθείτε να περηφανεύεστε για το γυμνό ανθρώπινο σώμα. Η εθνική σας συνείδηση, παρ’ όλη την δημοκρατία και τις κοινωνικές επαναστάσεις, παραμένει ένα αξιολύπητο ατελές αντικείμενο. Εμείς απλά έχουμε διαιρέσει την ψυχή σας, έχουμε προκαλέσει σύγχυση στις ορμές σας, έχουμε παραλύσει τις επιθυμίες σας.
Στη μέση της μάχης είστε υποχρεωμένοι να γονατίζετε κάτω σε αυτόν που σας πρόσταξε να γυρίσετε το άλλο μάγουλο, που είπε να μην Αντισταθείτε σε κανένα κακό και Ευλογημένοι είναι οι ειρηνοποιοί. Μέσα στον πόθο σας για απόκτηση, ενοχλείστε ξαφνικά από κάποια ανάμνηση από τις ημέρες του κατηχητικού περί καμία έγνοιας για την επόμενη μέρα. Στις βιομηχανικές σας μάχες, όταν θα τσακίζατε μια απεργία δίχως τύψεις, ξαφνικά θυμόσαστε ότι οι φτωχοί είναι ευλογημένοι και ότι οι άνδρες είναι αδέλφια στην Πατρότητα του Κυρίου.
Και καθώς είστε έτοιμοι να υποκύψετε στον πειρασμό, η Εβραϊκή σας εξάσκηση ακουμπά ένα αποτρεπτικό χέρι στον ώμο σας και εκσφενδονίζει το υπερχειλισμένο ποτήρι μακριά από τα χείλη σας. Εσείς οι Χριστιανοί δεν έχετε ποτέ εκχριστιανιστεί. Σε αυτό το σημείο έχουμε αποτύχει. Αλλά όμως έχουμε καταστρέψει για πάντα τη χαρά του παγανισμού για σας.
Έτσι λοιπόν γιατί να μην μας απεχθάνεστε; Αν βρισκόμαστε εμείς στη δική σας θέση κατά πάσα πιθανότητα θα απεχθανόμαστε εσάς πιο έντονα απ’ ότι εσείς εμάς. Όμως εμείς δεν θα είχαμε πρόβλημα να σας πούμε το γιατί. Δεν θα ανατρέχαμε σε υπεκφυγές και σε διάφανα προσχήματα. Με εκατομμύρια αξιοσέβαστους Εβραίους καταστηματάρχες γύρω μας δεν θα προσβάλλαμε την νοημοσύνη σας και την δική μας εντιμότητα ισχυριζόμενοι ότι ο κομμουνισμός είναι μια Εβραϊκή φιλοσοφία.
Και με εκατομμύρια σκληρά εργαζόμενους και αδέκαρους Εβραίους μικροπωλητές και εργάτες δεν θα γελοιοποιούμασταν ισχυριζόμενοι ότι ο καπιταλισμός είναι ένα Εβραϊκό μονοπώλιο. Όχι, θα πηγαίναμε κατευθείαν στο θέμα. Θα ατενίζαμε σκεπτικά αυτήν την μπερδεμένη, αναποτελεσματική αταξία που ονομάζουμε πολιτισμό, αυτό μισό-Χριστιανικό μισό-παγανιστικό συνονθύλευμα και με τις θέσεις μας αντεστραμμένες θα σας λέγαμε στα ίσα: Για αυτό τα χάλι, ευχαριστούμε εσάς, τους προφήτες σας και την Βίβλο σας.


ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ
Ο πρώτος που αντελήφθη τις Δυνατότητες του Πολέμου μέσω Προπαγάνδας
Εσείς οι Χριστιανοί ανησυχείτε και παραπονιέστε για την επιρροή των Εβραίων στον πολιτισμό σας. Είμαστε, όπως λέτε, ένας διεθνής λαός, μια συμπαγής μειονότητα ανάμεσά σας, με παραδόσεις, ενδιαφέροντα, φιλοδοξίες και στόχους ξεχωριστά από τα δικά σας. Και διακηρύσσετε ότι αυτή η κατάσταση πραγμάτων αποτελεί κίνδυνο για την μεθοδική σας ανάπτυξη. Μπερδεύει τις παρορμήσεις σας. Νικά τους σκοπούς σας. Προκαλεί σύγχυση στην πορεία σας. Και αδιαφορώ ποια είναι η απόμακρη καταγωγή και δεδηλωμένη πίστη της φατρίας των κυβερνώντων.
Η επιρροή, από την άλλη μεριά, είναι σίγουρα παρούσα, και είναι κατά πολύ μεγαλύτερη και περισσότερο ύπουλη από ότι δείχνει να αντιλαμβάνεστε. Αυτό είναι που μας μπερδεύει, μας διασκεδάζει και καμιά φορά μας εξάπτει σε αυτό το παιχνίδι σας εναντίον των Εβραίων. Ακούγεται τόσο πομπώδες. Κυκλοφορείτε ψιθυρίζοντας τρομαγμένοι για την ανάμειξη των Εβραίων σε αυτό σε εκείνο και στο άλλο. Μας προκαλεί ρίγος. Συνειδητοποιούμε την πληγή που σας προκαλέσαμε όταν σας επιβάλλαμε την ξένη μας πίστη και τις παραδόσεις μας.
Ας υποθέσουμε, λέμε τρέμοντας, ότι θα ξυπνήσετε και θα καταλάβετε ότι η θρησκεία σας, η εκπαίδευσή σας, η ηθική σας, το κοινωνικό, κυβερνητικό και νομικό σας σύστημα, είναι ουσιαστικά δικά μας δημιουργήματα! Και τότε το ξεκαθαρίζετε και μιλάτε αορίστως για Εβραίους χρηματοδότες και Εβραίους διαφημιστές κινηματογραφικών ταινιών και ο τρόμος μας διαλύεται μέσα στο γέλιο. Ποτέ, αντιλαμβανόμαστε με ανακούφιση, δεν θα μάθετε την πραγματική μαυρίλα των εγκλημάτων μας.
Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Είτε δεν γνωρίζετε είτε δεν έχετε το κουράγιο να μας κατηγορήσετε για εκείνες τις πράξεις για τις οποίες κάποιο τουλάχιστον ίχνος αποδείξεως υπάρχει και που ένας ευφυής δικαστής και ένα σώμα ενόρκων θα μπορούσε να εξετάσει δίχως ανυπομονησία. Γιατί να παίζετε με μη πειστικά ψιλοπράγματα όταν μπορείτε πολύ απλά να μας κατηγορήσετε για σοβαρά και αποδείξιμα αδικήματα; Γιατί να μας πετάτε μια ολοφάνερη και αδέξια πλαστογραφία όπως αυτή των “Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών” όταν μπορείτε κάλλιστα να μας αντιμετωπίσετε με την Αποκάλυψη του Ιωάννου; Γιατί να συζητάτε για Μαρξ και Τρότσκι όταν διαθέτετε τον Ιησού της Ναζαρέτ και τον Παύλο της Ταρσού για να μας αναστατώσετε;
Μας αποκαλείτε υπονομευτές, ταραξίες, καπηλευτές επαναστάσεων
Είναι η αλήθεια και εγώ μαζεύομαι από την ανακάλυψή σας
Μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο με την ελάχιστη προσπάθεια και ανακάτεμα των γεγονότων ότι εμείς βρισκόμαστε πίσω από όλες τις κύριες επαναστάσεις της ιστορίας σας. Δίχως αμφιβολία είχαμε μεγάλο μερίδιο στην Λουθηριανή Επανάσταση και αποτελεί απλά γεγονός ότι ήμαστε οι κύριοι υποκινητές των δημοκρατικών επαναστάσεων της αστικής τάξης του προτελευταίου αιώνα τόσο στην Γαλλία όσο και στην Αμερική. Αν δεν ήμασταν, δεν θα γνωρίζαμε τα συμφέροντά μας.
Αλλά μήπως υψώνετε το δάκτυλό σας να μας καταδείξετε, κατηγορώντας μας για αυτά τα αποτρόπαια και καταγεγραμμένα εγκλήματα; Καθόλου!! Μας αποδίδετε παράλογα, τον τελευταίο μεγάλο Πόλεμο και την αναταραχή στην Ρωσία, που δεν έχουν απλά προκαλέσει την μεγαλύτερη ζημιά στους ίδιους τους Εβραίους αλλά και που ένας μαθητής μπορούσε να προβλέψει ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα.
Αλλά ακόμα και αυτές οι σκευωρίες και επαναστάσεις δεν είναι τίποτα συγκρινόμενα με την μεγάλη συνομωσία που μηχανευτήκαμε στο ξεκίνημα αυτής της εποχής και που προοριζόταν να μετατρέψει την πίστη ενός Εβραϊκού δόγματος στην θρησκεία του Δυτικού Κόσμου. Η Μεταρρύθμιση δεν είχε σχεδιαστεί από καθαρό δόλο. Πήρε για μας εκδίκηση από έναν παλαιό εχθρό και αποκατέστησε την Βίβλο μας δίνοντάς την τιμητική θέση στην Χριστιανοσύνη.
Οι Δημοκρατικές επαναστάσεις του δεκάτου όγδοου αιώνα μας απελευθέρωσαν από τις χρόνιες πολιτικές και κοινωνικές ανικανότητες. Εμάς μας ευεργέτησαν, αλλά εσάς δεν σας προκάλεσαν καμία ζημιά. Αντιθέτως, σας έφεραν ευημερία και σας διεύρυναν. Χρωστάτε τα πρωτεία σας στον κόσμο, σε αυτές. Αλλά η αναταραχή που έφερε την Χριστιανοσύνη στην Ευρώπη ήταν – ή τουλάχιστον μπορεί πολύ εύκολα να φανεί ότι ήταν – σχεδιασμένη και εκτελεσμένη από Εβραίους σαν πράξη εκδίκησης ενάντια σε μια μεγάλη Εθνική πολιτεία.
Και όταν μιλάτε για Εβραϊκές συνομωσίες, δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω γιατί δεν αναφέρεστε στην καταστροφή της Ρώμης και ολόκληρου του πολιτισμού της αρχαιότητας που ήταν συγκεντρωμένος κάτω από το λάβαρό της, από τα χέρια του Εβραϊκού Χριστιανισμού.
Είναι απίστευτο, αλλά φαίνεται ότι εσείς οι Χριστιανοί δεν γνωρίζετε από πού ήρθε η θρησκεία σας, πώς και γιατί. Οι ιστορικοί σας, με μία μόνο μεγάλη εξαίρεση, δεν σας τα λένε. Τα έγγραφα σε αυτήν την υπόθεση, που είναι μέρη της Βίβλου, τα ψέλνετε αλλά δεν τα διαβάζετε. Έχουμε κάνει τη δουλειά μας τόσο τέλια. Πιστεύετε την προπαγάνδα μας τόσο ανεπιφύλακτα.
Ο ερχομός του Χριστιανισμού δεν είναι για σας ένα συνηθισμένο ιστορικό γεγονός που ξεπήδησε μέσα από άλλα γεγονότα της εποχής. Είναι η εκπλήρωση μιας θεϊκής Εβραϊκής προφητείας – με εναρμονισμένες δικές σας βελτιώσεις. Δεν επέφερε, όπως εσείς το αντιλαμβάνεστε, την καταστροφή ένας μεγάλου Εθνικού πολιτισμού και μιας μεγάλης Εθνικής αυτοκρατορίας με την οποία ο Εβραϊσμός βρισκόταν σε πόλεμο. Δεν έριξε την ανθρωπότητα σε βαρβαρότητα και σε σκοτάδι για χίλια χρόνια. Ήρθε για να φέρει τη σωτηρία σε έναν Εθνικό κόσμο!
Αλλά εδώ, υπήρξε ένα φοβερό υπονομευτικό κίνημα, που εκκολάφτηκε στην Παλαιστίνη, που εξαπλώθηκε από Εβραίους ταραχοποιούς, που χρηματοδοτήθηκε από Εβραϊκά κεφάλαια, που διδάχθηκε από Εβραϊκά φυλλάδια και γραπτά, σε μια εποχή που ο Εβραϊσμός και η Ρώμη βρίσκονταν σε μια μάχη θανάτου και που κατέληξε με το γκρέμισμα της μεγάλης Εθνικής αυτοκρατορίας. Ούτε καν το βλέπετε αυτό, παρ’ όλο που ένα ευφυές παιδί, ανεπηρέαστο από θεολογική μαγεία, θα μπορούσε να σας εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει μετά από μια βιαστική μόνο ανάγνωση της απλής καταγραφής.
Και συνεχίζετε να φλυαρείτε για Εβραϊκές συνομωσίες και παραθέτετε περιπτώσεις σαν τον Μεγάλο Πόλεμο και την Ρωσική Επανάσταση! Και ύστερα απορείτε που εμείς οι Εβραίοι πάντα αντιμετωπίζαμε τους αντισημίτες τόσο επιπόλαια, αρκεί να μην κατέφευγαν στην βία;
Και έχετε υπ’ όψη, ότι μια αυθεντία σαν τον Gibbon προσπάθησε πριν από χρόνια να σας διαφωτίσει. Έχει περάσει πάνω από ενάμισης αιώνας από τότε που «Η παρακμή και η Κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» τα ξεμπρόστιασε όλα. Ο Gibbon, ο οποίος δεν ήταν κανένας ιερέας που έπαιζε με την Ιστορία, δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει το τέλος μιας μεγάλης εποχής επινοώντας βλακώδεις ηλιθιότητες σχετικά με την φαυλότητα και την διαφθορά της Ρώμης, σχετικά με την παρακμή των ηθικών αξιών και της πίστης σε μια αυτοκρατορία που βρισκόταν ακριβώς την εποχή εκείνη στην πιο δοξασμένη και δημιουργική της περίοδο.
Πώς θα μπορούσε; Ζούσε στην Αυγουστιανή Εποχή στο Λονδίνο που – παρ’ όλο τα δύο χιλιάδες χρόνια από τον ερχομό της Χριστιανικής σωτηρίας, αποτελούσε την καλύτερη απομίμηση της Ρώμης του Αυγούστου όσον αναφορά την εξευγενισμένη ακολασία, που μπορούσαν να παρουσιάσουν οι ομιχλώδεις νησιώτες.
Όχι. Ο Gibbon ήταν ένας φυλετικά συνειδητοποιημένος Εθνικός και ένας θαυμαστής της κουλτούρας της Παγανιστικής Δύσης, καθώς επίσης και ιστορικός με μυαλό και μάτια. Έτσι δεν είχε καμία δυσκολία υποδεικνύοντας την αρρώστια που είχε σαπίσει και εξαφανίσει το ευγενικό οικοδόμημα του αρχαίου πολιτισμού. Έθεσε την Χριστιανοσύνη – τον νόμο που εξαπλώθηκε από την Σιών και τον λόγο του Θεού από την Ιερουσαλήμ – σαν την βασική αιτία της παρακμής και κατάρρευσης της Ρώμης και των όσων αντιπροσώπευε.
Μέχρι εδώ καλά. Αλλά ο Gibbon δεν προχώρησε όσο έπρεπε. Βλέπετε, γεννήθηκε και πέθανε έναν αιώνα πριν την εφεύρεση του επιστημονικού αντί-Σημιτισμού. Δεν υπολόγισε καθόλου το στοιχείο της ΠΡΟΘΕΣΗΣ. Είδε μια ξένη πίστη να ξεπετάγεται από την Ανατολή και να κατακυριεύει τα όμορφα μέρη της Δύσης. Δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι σε αυτό το καταστρεπτικό τέλος ήταν αφιερωμένη η όλη δολοπλοκία της σωτηρίας.


Και όμως τα γεγονότα είναι τόσο ξεκάθαρα όσο θα θέλατε.
Αφήστε με, εν συντομία, να εξιστορήσω για μια ακόμα φορά την ιστορία, δίχως θαύματα, προφητείες ή μαγείες. Για να έχουμε μια καλύτερη προοπτική, θα πρέπει να πάω λίγο περισσότερο πίσω. Η δράση αποτελείται βολικά από τέσσερις πράξεις, φτάνοντας στο αποκορύφωμα στην τρίτη. Ο χρόνος, όπου σηκώνεται η πρώτη αυλαία, είναι περίπου το 65 π.Χ. Τα πρόσωπα του δράματος είναι, εκτός από τους μικρούς ρόλους, η Ιουδαία και η Ρώμη. Η Ιουδαία είναι ένα μικρό βασίλειο πέρα από τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Για πέντε αιώνες δεν αποτελούσε παρά γεωγραφικό όρο.
Ξανά και ξανά είχε καταπατηθεί και καταστραφεί και ο πληθυσμός του είχε εξοριστεί ή σκλαβωθεί από τους ισχυρούς γείτονες. Κατ’ όνομα μόνο ανεξάρτητο, είναι την εποχή αυτή ασταθής όσο ποτέ και βρίσκεται στο χείλος εμφυλίου πολέμου. Η αυτοκρατορία της Δύσης, με τον πυρήνα της στην Δημοκρατική Πόλη της Ρώμης, αν και ακόμα δεν αποτελεί κυρίαρχο του κόσμου, οδεύει τάχιστα προς τα ‘κει. Είναι αναγνωρισμένη ως η μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη της εποχής καθώς επίσης και διάδοχος της Ελλάδος και το κέντρο του Πολιτισμού.
Μέχρι το σημείο αυτό, οι δύο πολιτείες είχαν ελάχιστη ή και καθόλου επαφή, η μία με την άλλη. Τότε χωρίς καμία πρόσκληση από την ίδια, ζητήθηκε από την Ρώμη να ανακατευτεί στις Ιουδαϊκές υποθέσεις. Μια αντιδικία είχε δημιουργηθεί ανάμεσα σε δύο αδέλφια σχετικά με τη διαδοχή στον ασήμαντο θρόνο και ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος, που έτυχε να βρίσκεται στην Δαμασκό ασχολούμενος με σοβαρότερα θέματα, ζητήθηκε να διαιτητεύσει στους διεκδικητές. Με την απλοϊκή ευθύτητα ενός δημοκρατικού στρατιώτη, ο Πομπήιος εξόρισε ένα από τα αδέλφια, πέταξε την ανώτερη βαθμίδα του ιερατείου στον αντίζηλο και διέλυσε τελείως την βασιλική αξιοπρέπεια.
Ο συλλογισμός του Πομπήιου είχε σαν στόχο να γίνει η Ιουδαία Ρωμαϊκή κτήση.
Οι Εβραίοι, ίσως όχι περίεργο, αντέδρασαν. Και η Ρώμη για να τους κατευνάσει και για να συμβιβαστεί με την τοπική καχυποψία, αποκατέστησε την βασιλική εξουσία. Διόρισε, δηλαδή, έναν δικό της βασιλιά. Ήταν γιος φοροεισπράκτορα, από την φυλή των Ιδουμαίων, ονομαζόμενο Ηρώδη. Αλλά οι Εβραίοι δεν ηρέμησαν και εξακολούθησαν να δημιουργούν φασαρίες. Η Ρώμη το θεώρησε μεγάλη αχαριστία από μεριά τους.
Όλα αυτά δεν είναι παρά ένας πρόλογος και έχει εισαχθεί στην δράση για να κατανοηθεί το τι επακολουθεί. Η Εβραϊκή δυσφορία μετατράπηκε σε δυσαρέσκεια και σε ανοικτή εξέγερση όταν οι Εθνικοί ηγέτες τους άρχισαν να εισάγουν στην Ιερουσαλήμ τις ευλογίες της Δυτικής κουλτούρας. Χαραγμένες απεικονίσεις, αθλητικοί αγώνες, Ελληνικό δράμα και παραστάσεις μονομάχων δεν ήταν του γούστου των Εβραίων. Οι ευσεβείς τα θεώρησαν ως προσβολή κάτω από την μύτη του Ιεχωβά, παρ’ όλο που οι τοπικοί αξιωματούχοι εξηγούσαν υπομονετικά ότι αυτά όλα είχαν σκοπό την διασκέδαση και την διαπαιδαγώγηση της μη-Εβραϊκής φρουράς. Οι Εβραίοι αντιστάθηκαν με ιδιαίτερη σθεναρότητα στην έλευση του αποτελεσματικού Ρωμαίου φόρο-εισπράκτορα. Μα πάνω απ’ όλα, ήθελαν πίσω ένα βασιλιά της δικής τους φυλής και της δικής τους βασιλικής γενιάς.
Στα πλήθη μέσα, η επανάσταση πήρε την μορφή μιας αναγέννησης της παλιάς πίστης σε έναν Μεσσία, έναν διορισμένο από τον Θεό σωτήρα που θα απολύτρωνε τον λαό του από τον ξένο ζυγό και θα καθιστούσε την Ιουδαία υπέρτατη δύναμη ανάμεσα στα έθνη. Δεν υπήρχε ανεπάρκεια διεκδικητώναυτής της αποστολής. Στην Γαλιλαία, ένας Ιούδας οδήγησε μια μάλλον ισχυρή εξέγερση, που γνώρισε μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Ο Ιωάννης, ο αποκαλούμενος Βαπτιστής, δρούσε στην χώρα της Ιορδανίας. Ακολουθήθηκε από έναν άλλο άνθρωπο της βόρειας χώρας, τον Ιησού της Ναζαρέτ. Και οι τρεις ήταν δάσκαλοι της τεχνικής να ενσωματώνουν εμπρηστικές, πολιτικό – ανατρεπτικές θέσεις σε άκακες θεολογικές φράσεις. Και οι τρεις χρησιμοποίησαν το ίδιο σημάδι εξέγερσης – Έφτασε η ώρα. Και οι τρεις γρήγορα συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν και οι δύο Γαλιλαίοι με σταύρωση.
Ξέχωρα από προσωπικές αρετές, ο Ιησούς της Ναζαρέτ υπήρξε, όπως και οι προκάτοχοί του, ένας πολιτικός ταραχοποιός απασχολημένος με το να απελευθερώσει την χώρα του από τον ξένο κατακτητή. Υπάρχουν ακόμα αρκετές αποδείξεις ότι διατηρούσε και μια φιλοδοξία να γίνει βασιλιάς μιας ανεξάρτητης Ιουδαίας. Υποστήριζε, ή τέλος πάντων όπως υποστήριξαν αργότερα οι βιογράφοι του, ότι κρατούσε από την αρχαία βασιλική οικογένεια του Δαυίδ. Αλλά η πατρότητά του είναι κάπως μπερδεμένη. Οι ίδιοι συγγραφείς που εξιχνιάζουν την καταγωγή του συζύγου της μητέρας του πίσω στον ψαλμωδό-βασιλιά επίσης σκιαγράφησαν τον Ιησού ως τον γιο του Ιεχωβά και παραδέχτηκαν ότι ο Ιωσήφ δεν ήταν πατέρας του.
Φαίνεται ωστόσο ότι ο Ιησούς κατάλαβε σύντομα την ματαιότητα της πολιτικής του αποστολής και έστρεψε τα ρητορικά του ταλέντα και την μεγάλη του δημοτικότητα με τα πλήθη προς μια διαφορετική κάπως κατεύθυνση. Ξεκίνησε να κηρύττει μια πρωτόγονη μορφή λαϊκισμού, σοσιαλισμού και φιλειρηνισμού. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής του προγράμματός του ήταν να κερδίσει την εχθρότητα των δυναμικά ισχυρότερων, οικονομικά, τάξεων, γενικά των ιερέων και των πατριωτών και να περιορίσει τους πιστούς του στους φτωχούς, στην εργατική τάξη και στους σκλάβους.
Μετά τον θάνατό του, αυτοί οι χαμηλής τάξεως απόστολοί του δημιούργησαν μια κομμουνιστική αδελφότητα. Ένα κήρυγμα που ο αποθανών ηγέτη τους είχε κάποτε πραγματοποιήσει σε μια λοφοπλαγιά, συγκέντρωνε για αυτούς την ουσία της διδασκαλίας του, και το μετέτρεψαν στον κανόνα της ζωής τους. Ήταν μια φιλοσοφία υπολογισμένη να συγκινήσει βαθύτατα ταπεινούς ανθρώπους. Παρηγορούσε αυτούς που βασανίζονταν εδώ στην γη με υποσχόμενες αμοιβές πέρα από τον τάφο. Έκανε αρετές τις αναγκαιότητες των αδυνάτων.
Άνδρες δίχως ελπίδα στο μέλλον, ωθούνταν να μην σκέφτονται το αύριο. Άνδρες ανίκανοι να αντιδράσουν σε προσβολές ή τραυματισμούς διδάσκονταν να μην αντιστέκονται σε κανένα κακό. Άνδρες καταδικασμένοι σε μια ζωή δουλικότητας και ανέχειας, βεβαιώνονταν για την αξιοπρέπεια της εργασίας και της φτώχειας. Οι αδύναμοι, οι καταφρονημένοι, οι καταπατημένοι, θα αποτελούσαν – από τούδε και στο εξής – τους εκλεκτούς και τους αγαπημένους του Θεού. Στους κοσμικούς, στους φιλόδοξους, στους πλούσιους και στους ισχυρούς θα απαγορευόταν η είσοδος στον παράδεισο.
Το αποτέλεσμα, τότε, της αποστολής του Ιησού ήταν η δημιουργία μιας νέας αίρεσης στην Ιουδαία. Δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Η Ιουδαία, όπως η σημερινή Αμερική, αποτελούσε γόνιμο έδαφος για περίεργα δόγματα. Οι Εβιονίμ (Εβραίοι Χριστιανοί) – οι άποροι, όπως αυτοαποκαλούνταν – δεν θεωρούσαν τα πιστεύω τους ως μια νέα θρησκεία. Εβραίοι γεννήθηκαν και Εβραίοι παρέμειναν.
Οι διδασκαλίες του κυρίου τους ήταν ενταγμένες περισσότερο σε μια μορφή κοινωνικής φιλοσοφίας, έναν ηθικό κώδικα συμπεριφοράς, έναν τρόπο ζωής. Στους σημερινούς Χριστιανούς, που ποτέ δεν κουράζονται να ρωτάνε γιατί οι Εβραίοι δεν δέχτηκαν τον Ιησού και τις διδασκαλίες του, μπορώ μόνο να απαντήσω ότι για ένα μεγάλο διάστημα κανείς, πάρα μόνο οι Εβραίοι τον δέχτηκαν. Το να νιώθει κανείς έκπληξη γιατί όλος ο Εβραϊκός λαός δεν έγινε Εβιονίμ είναι σαν να περιμένει όλους τους Αμερικανούς να γίνουν Ουνιταριανοί ή Βαπτιστές ή Χριστιανοί Επιστήμονες. Σε συνηθισμένους καιρούς μικρή σημασία θα δίνονταν στην κουρελιασμένη αδελφότητα. Δούλοι και εργάτες οι περισσότεροι, η αδυναμία τους ίσως και να είχε ενθαρρυνθεί από τις ισχυρές τάξεις.
Αλλά με την χώρα να βρίσκεται στην μέση μιας μάχης με έναν ξένο εχθρό, η μη-κοσμική φιλοσοφία πήρε έναν επικίνδυνο προσανατολισμό. Ήταν ένα δόγμα των ψευδαισθήσεων, της παραίτησης και της ήττας. Απειλούσε να κάμψει το ηθικό των πολεμιστών του έθνους εν καιρώ πολέμου.
Αυτές οι ευλογίες των ειρηνοποιών, αυτό το γύρισμα του άλλου μάγουλου, αυτή η μη-αντίσταση, αυτή η αγάπη για τον εχθρό, φαινόταν σαν μια ΣΚΟΠΙΜΗ προσπάθεια παράλυσης και εγκλωβισμού της θελήσεως του έθνους σε μια κρίση και βεβαιωμένη ΝΙΚΗ για τον εχθρό.
Έτσι δεν ήταν περίεργο που οι Εβραϊκές αρχές άρχισαν να καταδιώκουν τους Εβιονίμ. Εισέβαλαν στις συγκεντρώσεις τους και τις διέλυαν, οι ηγέτες τους ρίχτηκαν στην φυλακή, τα δόγματά τους κηρύχτηκαν εκτός νόμου. Φάνηκε για λίγο ότι η αίρεση αυτή σύντομα θα εξαφανίζονταν. Τότε, ξαφνικά, η αυλαία σηκώθηκε για την τρίτη πράξη και τα γεγονότα πήραν μια νέα τροπή.
Ίσως ο πιο αμείλικτος εχθρός των αιρέσεων ήταν κάποιος Σαούλ, ένας σκηνοποιός. Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ταρσό και άρα άνθρωπος με κάποια μόρφωση στην Ελληνική κουλτούρα, απεχθανόταν τις νέες διδασκαλίες για τη μη-κοσμικότητα και την αποξένωσή τους από την ζωή. Σαν Εβραίος πατριώτης φοβόταν την επίδρασή τους στον εθνικό αγώνα. Πολυταξιδεμένος άνθρωπος, γλωσσομαθής, ήταν ο πλέον κατάλληλος για να πηγαίνει στις σκορπισμένες Εβραϊκές κοινότητες για να εξουδετερώνει την εξάπλωση των σοσιαλιστικών, ειρηνιστικών τους δογμάτων. Οι αρχηγοί της Ιερουσαλήμ τον διόρισαν κύριο διώκτη των Εβιονίμ.
Βρισκόταν στο δρόμο για την Δαμασκό για να συλλάβει μια ομάδα αιρετικών όταν του ήρθε μια πρωτότυπη ιδέα. Στην αλλόκοτη φράση του Βιβλίου των Πράξεων, είδε ένα όραμα. Είδε, στην πραγματικότητα, δύο. Αντιλήφθηκε, αρχικά, πόσο ελάχιστες ήταν οι πιθανότητες της μικρής Ιουδαίας να κερδίσει έναν ένοπλο αγώνα εναντίον της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης του κόσμου. Δεύτερον, και σημαντικότερο, συνειδητοποίησε ότι η πλανεμένη αίρεση που αυτός κατέπνιγε, θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε ένα ακαταμάχητο όπλο ενάντια στον τρομακτικό αντίπαλο. Παθητικότητα, μη-αντίσταση, παραίτηση, αγάπη, αποτελούσαν επικίνδυνες διδασκαλίες στην πατρίδα.
Διασπαρμένες όμως στις εχθρικές λεγεώνες, θα μπορούσαν ίσως να διασπάσουν την πειθαρχία τους και να επιφέρουν ακόμα και την νίκη στην Ιερουσαλήμ. Ο Σαούλ, με λίγα λόγια, ήταν πιθανότητα ο πρώτος άνθρωπος που είχε αντιληφθεί τις δυνατότητες διεξαγωγής πολέμου μέσω της προπαγάνδας.
Ταξίδεψε στην Δαμασκό, και εκεί προς έκπληξη τόσο των φίλων του όσο και αυτών που είχε σκοπό να καταστείλει, ανακοίνωσε τον προσηλυτισμό του στην θρησκεία και ζήτησε την ένταξη του στην αδελφότητα. Κατά την επιστροφή του στην Ιερουσαλήμ ξεδίπλωσε την νέα του στρατηγική μπροστά στους έκπληκτους Γέροντες της Σιών. Μετά από πολλές διαφωνίες και βαθύτερες συζητήσεις, υιοθετήθηκε. Περισσότερη αντίσταση σημειώθηκε από τους ηγέτες των Εβιονίμ της πρωτεύουσας.
Δυσπιστούσαν ως προς τα κίνητρά του και φοβούνταν ότι η πρότασή του να απογυμνωθεί η θρησκεία από τις αρχαίες Εβραϊκές συνήθεις και τελετές για να γίνει αποδεκτή από τους Εθνικούς, θα γέμιζε την αδελφότητα με ξένους μισό-προσηλυτισμένους και θα μείωνε τη δύναμή της. Αλλά στο τέλος κέρδιζε και τη δική τους υποστήριξη. Και έτσι ο Σαούλ, ο τρομερότερος διώκτης των ακολούθων του Ιησού, έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος των Εθνικών. Ετσι, ταυτόχρονα, ξεκίνησε και η διασπορά στις παγανιστικές χώρες της Δύσης, μια ολότελα καινούρια Ανατολίτικη θρησκεία.
Δυστυχώς για το σχέδιο του Παύλου, η νέα στρατηγική λειτούργησε παραπάνω από καλά. Η ανακαινισμένη και κάπως σαγηνευτική του θεολογία, προσηλύτιζε πιστούς γρηγορότερα από ότι τολμούσε να ελπίζει ή ακόμα και να ευχόταν. Η ιδέα του, θα πρέπει να έχουμε πάντα υπ’ όψη μας, σε αυτήν την φάση ήταν καθαρά αμυντική. (αυτό είναι συζητήσιμο). Δεν είχε καμία σκέψη ευαγγελισμού του κόσμου. Έλπιζε μόνο να αποθαρρύνει τον εχθρό. Έχοντας επιτύχει αυτό, και με την Ρωμαϊκή φρουρά έξω από την Παλαιστίνη, ήταν έτοιμος για ανακωχή.
Αλλά οι σκλάβοι και οι καταπιεσμένοι της Αυτοκρατορίας, οι άθλιοι κληρωτοί και το πεινασμένο προλεταριάτο της ίδιας της πρωτεύουσας, βρήκαν τόση παρηγοριά στην προσαρμοσμένη Παυλική εκδοχή της αίρεσης όσο και οι καημένοι Εβραίοι πριν από αυτούς είχαν βρει στα πρωταρχικά διδάγματα του σταυρωμένου τους κυρίου. Το αποτέλεσμα αυτής της απρόβλεπτης επιτυχίας ήταν να ανοιχτούν τα μάτια του εχθρού στο τι ακριβώς συνέβαινε. Ανησυχητικές αναφορές για κρούσματα απειθαρχίας ανάμεσα στους στρατιώτες άρχισαν να κατακλύζουν την Ρώμη από τους διοικητές του στρατού στην Παλαιστίνη και αλλού. Αντί να προκαλέσουν την παύση στις αυτοκρατορικές αρχές, οι νέες τακτικές πείσμωσαν περισσότερο την αποφασιστικότητά τους.
Η Ρώμη έπεσε πάνω στην Ιερουσαλήμ με φωτιά και ξίφος και μετά από μια τρομακτική πολιορκία που διήρκεσε τέσσερα χρόνια, κατέστρεψε την φωλιά της αναστάτωσης (70 μ.Χ). Τουλάχιστον νόμιζε ότι την κατέστρεψε.
Οι ιστορικοί της εποχής δεν μας αφήνουν αμφιβολίες για τις προθέσεις της Ρώμης. Μας λένε ότι ο Νέρων έστειλε τον Βεσπασιανό και τον γιο του τον Τίτο με απόλυτες και ρητές εντολές να συντρίψουν την Παλαιστίνη μαζί με τον χριστιανισμό. Για τους Ρωμαίους, η χριστιανοσύνη δεν ήταν παρά Ιουδαϊκή Μαχητικότητα, μια ερμηνεία εν πάση περιπτώσει, που δεν απέχει και πολύ από τα γεγονότα. Όσο αναφορά την ευχή του Νέρωνα, πραγματοποιήθηκε τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Η Παλαιστίνη συντρίφτηκε τόσο ολοκληρωτικά που παραμένει μέχρι και σήμερα ένα πολιτικό ερείπιο. (Το Ισραήλ δεν υπήρχε όταν γράφτηκε αυτό το άρθρο). Αλλά η χριστιανοσύνη δεν καταστράφηκε τόσο εύκολα.
Εν αντιθέτως, μόνο μετά από την πτώση της Ιερουσαλήμ το πρόγραμμα του Παύλου αναπτύχθηκε στο μέγιστο. Μέχρι τώρα, όπως έχω πει, η τακτική του ήταν απλά να φοβίσει και να διώξει τον κατακτητή, με τον ίδιο τόπο που ο Μωυσής μόλυνε τους Φαραώ. Προχωρούσε με επιφύλαξη και δισταγμό, προσέχοντας να μην ξυπνήσει τον ισχυρό αντίπαλο. Ήταν διατεθειμένος να παίξει με το νέο του όπλο μπρος τη μύτη του εχθρού και να τον κάνει να νιώσει την άκρη του, αλλά δείλιαζε στο να το καρφώσει με όλη του τη δύναμη.
Τώρα που έχει συμβεί το χειρότερο και η Ιουδαία δεν έχει πλέον να χάσει τίποτα άλλο, πέταξε τις αναστολές του και μετέφερε τον πόλεμο στη χώρα του εχθρού. Ο στόχος τώρα δεν ήταν τίποτα λιγότερος από το να ταπεινωθεί η Ρώμη όπως αυτή είχε ταπεινώσει την Ιερουσαλήμ, να τη σβήσει από το χάρτη όπως αυτή είχε σβήσει την Ιουδαία.
Αν τα ίδια γραπτά του Παύλου δεν σας πείθουν για αυτήν την ερμηνεία των πράξεών του, σας εφιστώ την προσοχή σας στον πιο ειλικρινή του συνεργάτη, τον Ιωάννη. Εκεί που ο Παύλος, ενεργώντας μέσα στην σκιά του βασιλικού παλατιού και τον μισό καιρό αιχμάλωτος σε Ρωμαϊκές φυλακές, είναι υποχρεωμένος να ασχολείται με παραβολές και κρυμμένες ενδείξεις, ο Ιωάννης, απευθυνόμενος σε δυσαρεστημένους Ασιάτες, έχει την πολυτέλεια της απλής ομιλίας. Όπως και να έχει, το φυλλάδιό του με τον τίτλο «Αποκάλυψη», είναι, στην ουσία, μια αποκάλυψη της όλης καταπληκτικής υπόθεσης.
Η Ρώμη, φανταστικά αποκαλούμενη Βαβυλωνία, περιγράφεται λεπτομερώς με τη γλώσσα εκρηκτικού μίσους, σαν την μητέρα των πόρνων και των βδελυγμάτων της γης, σαν τη γυναίκα μεθυσμένη με το αίμα των αγίων (Εβραίων), σαν τον καταπιεστή των «ανθρώπων και μαζών και εθνών και γλωσσών» και – για να αφαιρεθεί κάθε αμφιβολία για την ταυτότητά της – σαν «τη μεγάλη πόλη που κυριάρχησε πάνω στους βασιλιάδες της γης».
Ένας άγγελος θριαμβευτικά φωνάζει: «Η Βαβυλωνία η μεγάλη έχει πέσει, έχει πέσει». Στην συνέχεια ακολουθεί μια οργιαστική εικόνα καταστροφής. Εμπόριο και βιομηχανία και θαλάσσιες συναλλαγές βρίσκονται στο τέλος. Τέχνη και μουσική και «η φωνή του γαμπρού και της νύφης» έχουν σιωπήσει. Σκοτάδι και ερήμωση κυριαρχούν σαν το πέπλο πάνω στην σκηνή. Οι ευγενικοί χριστιανοί κατακτητές κυλιούνται ηδονικά μέσα στο αίμα μέχρι τις σέλες των αλόγων τους. «Αγαλλιάστε πάνω από αυτήν, εσύ ουρανέ, και σεις άγιοι απόστολοι και προφήτες, γιατί ο Θεός την εκδικήθηκε για σας».
Και ποιο το τέλος και ο σκοπός όλου αυτού του χάους και της καταστροφής; Ο Ιωάννης δεν συγκρατεί τα λόγια του για να μας πει. Γιατί κλείνει την ευσεβή του προφητεία με ένα όραμα από τις δόξες της νέας – δηλαδή της αποκατεστημένης – Ιερουσαλήμ. Όχι κάποια αλληγορική φαντασίωση, να ξέρετε, αλλά κυριολεκτικά η Ιερουσαλήμ, η πρωτεύουσα του μεγάλου ξαναενωμένου βασιλείου των «δώδεκα φυλών των παιδιών του Ισραήλ» (Το Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948 δηλ. 20 χρόνια μετά που γράφτηκε αυτό το άρθρο).




Μπορεί κανείς να απαιτήσει κάτι πιο ξεκάθαρο;
Φυσικά, κανένας πολιτισμός δεν θα μπορούσε να αντισταθεί για πάντα ενάντια σε τέτοιου είδους επίθεσης. Μέχρι το έτος 200 οι προσπάθειες του Παύλου και του Ιωάννη και των διαδόχων τους είχαν προχωρήσει τόσο πολύ σε όλες τις τάξεις της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ώστε η χριστιανοσύνη είχε γίνει το κυρίαρχο δόγμα σε όλη την αυτοκρατορία. Εν τω μεταξύ, όπως διορατικά είχε προβλέψει ο Παύλος, η Ρωμαϊκή ηθική και πειθαρχία είχαν ξεπέσει, τόσο που όλο και συχνότερα, οι ρωμαϊκές λεγεώνες, που κάποτε αποτελούσαν τον τρόμο του κόσμου και την σπονδυλική στήλη της Δυτική κουλτούρας, γνώριζαν την ήττα από βάρβαρους εισβολείς.
Στο έτος 326 ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ελπίζοντας να ελέγξει την ύπουλη νόσο, υπέκυψε στον προσηλυτισμό και ανακήρυξε την χριστιανοσύνη σαν επίσημη θρησκεία. Ήταν πλέον αργά. Μετά από αυτόν ο αυτοκράτορας Ιουλιανός προσπάθησε να καταφύγει για μια ακόμη φορά στην καταστολή. Αλλά ούτε αντίσταση ούτε εκχώρηση δικαιωμάτων ωφελούσαν. Το Ρωμαϊκό πολιτικό σώμα είχε καταντήσει σκουληκοφαγωμένο από Παλαιστινιακή προπαγάνδα.
Ο Παύλος είχε θριαμβεύσει. Αυτός είναι ο τρόπος που, αν ήμουν εγώ ένας αντισημίτης ψάχνοντας για ένα αξιόπιστο δείγμα Εβραϊκής υπονομευτικής συνωμοσίας, θα ερμήνευα την έλευση ένας διαμορφωμένου Ιουδαϊκού δόγματος στον Δυτικό κόσμο.
@Marcus Eli Ravage / ραβίνος

Δημοσιεύτηκαν στο THE CENTURY MAGAZINE, τον Ιανουάριο του 1928
@miastala.com 2009
terrapapers

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Η Θαμμένη Ελλάδα (Γιάννης Λάζαρος)

Η διαταγή των χριστιανών βυζαντινών αυτοκρατόρων ήταν ρητή: «ες έδαφος φέρειν» κι από τότε (δ΄ αι. μ.Χ.) και για πολλούς αιώνες μανιασμένα πλήθη ρασοφόρων ισοπέδωναν ο,τιδήποτε θύμιζε τον ωραιότερο Πολιτισμό, που γεννήθηκε ποτέ στη Γη. Το βιβλίο αυτό, που περιέχει εκατοντάδες έγχρωμες φωτογραφίες από ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας, αποτελεί ένα φωτογραφικό οδοιπορικό των θλιβερών καταστροφών των Ελληνικών ναών. Συγγραφέας: Γιάννης Λάζαρης





Περισσότερες πληροφορίες



Τρίτη 14 Αυγούστου 2018

Δράσεις ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ

Πέρα από τις δράσεις Διαφωτισμού που είδαμε στο προηγούμενο άρθρο ας δούμε και κάποιες πιο μαχητικές δράσεις. Δράσεις ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ.
Η ελευθερία του λόγου στη σύγχρονη κοινωνία μας καλύπτει το κρίσιμο και εκτεταμένο λάθος της ασυλίας που παρέχεται στη διάδοση των θρησκευτικών ψευδών. (Όταν κι όπου το θρησκευτικό ψεύδος κυριαρχούσε, έκαιγε στην πυρά την ελευθερία του λόγου). Στον σημερινό κόσμο η διάδοση ψευδών ειδήσεων στιγματίζεται κοινωνικά και κάποτε, όταν θεωρηθεί βλαπτική, τιμωρείται. Εκτός κι αν είναι σίγουρο ότι τα διαδιδόμενα ψέματα είναι "της πλάκας" κι όχι για να τα πάρει κανείς στα σοβαρά. Στην περίπτωση της διάδοσης των θρησκευτικών ψευδών τι ισχύει; Είναι μεν "της πλάκας" αλλά συνιστούν και δεσμά αιχμαλωσίας εκτεταμένων μαζών. Να τις κρατούν σε ιδεολογική καθυστέρηση, βολική για τις εξουσίες.

Οι κληρικοί είναι οι πιο ανεύθυνοι των αγορητών. Λένε ότι "σημεία και τέρατα" θέλουν στο ποίμνιο, αφού αυτοί που δεν θα επιδέχονταν την αποπλάνηση απλώς δεν είναι παρόντες για να διατυπώσουν τις αντιρρήσεις τους. Και αυτό είναι λάθος. Θα έπρεπε να υπάρχει κριτικός αντίλογος· να "ταρακουνήσει" την αποκοιμισμένη συνείδηση των μελών του ποιμνίου· θα πρέπει να υπάρξει ένας "ΑΝΤΙ-ΑΜΒΩΝΑΣ". Που να καταγγέλλει το ψέμα και την παραπλάνηση. Δημόσια, οργανωμένα και επίμονα. Και με χρήση της πολιτικής αλλά και της νομικής επιστήμης.

Οι θρησκευόμενοι ανατριχιάζουν με την απρέπεια, την έλλειψη σεβασμού και την ιεροσυλία αυτών που θέλουν να κριτικάρουν την πίστη τους. Ίσως και κάποτε ν’ αντιδρούν λιγότερο ψύχραιμα. Η Εκκλησία θα πει ότι η συμμετοχή στη θρησκευτική διαδικασία είναι εθελοντική (όπου δεν είναι "κοινωνικά" επιβαλλόμενη), και ότι αυτό περιέχει και εξαντλεί το δικαίωμα αντίρρησης. Έχεις αντίρρηση; Μην έρχεσαι, μη συμμετέχεις, δεν σε υποχρεώνει κανείς. Δεν είναι όμως έτσι. Όπως η Εκκλησία δεν αυτοπεριορίζεται στον εσωτερικό της κόσμο αλλά έχει απόψεις, και διατυπώνει τις απόψεις της ως κοινωνικός εταίρος, και συχνά και εξόφθαλμα άκρως παρεμβατικά και ως πολιτικός Συν-εταίρος, για κάθε θέμα κοσμικού χαρακτήρα, έτσι και κάθε μέλος ή οργάνωση της κοινωνίας δικαιούται να διατυπώνει τις απόψεις του για την Εκκλησία και τη θρησκεία. Και μια και ο αντι-άμβωνας δεν θα ήταν καθόλου ευπρόσδεκτος μέσα στους ναούς (όπως ήταν στην Εκκλησία του Δήμου της αρχαίας Αθήνας) θα πρέπει να στηθούν αντι-άμβωνες σε άλλους χώρους και με άλλα μέσα.

Το Διαδίκτυο είναι το πιο προσβάσιμο από τα άτομα και από οργανώσεις για δημοσιοποίηση αντιρρήσεων και καταγγελιών. Όμως οι οργανώσεις "Αθεΐας" θα πρέπει να συνεργαστούν και με προοδευτικές πολιτικές δομές (σα να μην μας έχουν όμως απομείνει ριζοσπαστικές δομές που να μην λογαριάζουν τα ψηφάκια) στην αντιμετώπιση περιπτώσεων συμπεριφορών του κλήρου που καταχρώνται και αυτήν την δήθεν υφιστάμενη διάκριση ρόλων Κράτους – Εκκλησίας (την υπόσχεσή της του Διαχωρισμού την κατάπιε η "αριστερά" μας) και κάνουν τον εθελοντικό χαρακτήρα της συμμετοχής στο θρησκεύεσθαι συστημικό εξαναγκασμό. Το ζήτημα έχει σαφώς τεράστια πολιτική διάσταση. Αλλά και νομική. Και είναι εύλογο ότι θα υπάρξουν νομικά γραφεία με ενδιαφέρον για αυτόν τον χώρο άσκησης της επιστήμης τους.

Εμείς οι ενήλικες έχουμε, κουτσά-στραβά, απαλλαγεί από την αναγκαστική παρέμβαση της εκκλησίας στα προσωπικά μας: ονοματοδοσία παιδιών, πολιτικοί γάμοι και κηδείες, επίκειται και η αποτέφρωση κτλ. Θα άξιζε όμως να αναπτύξουμε και μια νέα κουλτούρα πολιτικών τελετών ξεφεύγοντας με φαντασία από τα τετριμμένα. (Οι νυφούλες και πεθερούλες ας σκεφτούν να βρουν κάτι ωραιότερο από τον Ησαΐα).

Το μέγα πρόβλημα όμως αφορά τα παιδιά μας. Που η δεσποτεία της Εκκλησίας αδιάλλακτα εμμένει (για να αναπαράγει το πελατολόγιό της) στο να τα προσηλυτίζει στο ψέμα της θρησκείας μέσα από το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών, που άλλο δεν είναι παρά μία ομολογιακή ΚΑΤΗΧΗΣΗ. Κατήχηση και προσευχή. Προσευχή είναι το να ζητάς να καταργηθούν οι νόμοι του σύμπαντος για να ικανοποιηθεί κάποια επιθυμία, άλλοτε συλλογικού χαρακτήρα και άλλοτε απλά ατομική. Διδάσκει την πίστη σε υπερφυσικές επιρροές. Σε κάποια μαγεία δηλαδή. Η κατήχηση στα σχολεία θα πρέπει να καταγγελθεί ως ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. Είναι πνευματική κακοποίηση να προπαγανδίζεις ψέματα σε μικρά παιδιά. Εκεί πρέπει να επικεντρωθούν οι προσπάθειές μας για την Εκκοσμίκευση. Και αφού οι πολιτικοί μας καθόλου δεν είναι ανανεωτές-καθοδηγητές του κόσμου αλλά υπολογιστές ψηφακίων, δεν απομένει παρά η οδός της νομικής καταγγελίας. Η δικαιοσύνη όταν την ξυπνήσεις από την παρελκυστική της ρουτίνα απαιτώντας ισχυρά ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, θα υπερασπιστεί τελικά κι αναπόφευκτα την τιμή της.

Θα πρέπει να εκλείψει και το "παιδομάζωμα", η ομηρία των παιδιών, σύμφωνα με την οποία τα ανήλικα παιδιά γονιών που υποτίθεται ότι ακολουθούν κάποια Χ θρησκεία, αυτόματα από τη γέννησή τους χαρακτηρίζονται ως Χ-θρησκειό-πουλα. Για να ψηφίσεις στις εκλογές χρειάζεται πρώτα να ενηλικιωθείς, ώστε ώριμα και λογικά – υποτίθεται – να επιλέγεις. Και γιατί να μην χρειάζεται να περάσεις πρώτα από μια απελευθερωμένη παιδεία πριν επιλέξεις τις πνευματικές πεποιθήσεις σου; Γιατί να ανήκεις και να φορτωθείς εκ γενετής με μια από τις θρησκευτικές ανοησίες που προκαλούν διχασμό, ιστορικές έχθρες και διαιωνίζουν βεντέτες και πολέμους;
Τέλος θα πρέπει να καταγγελθεί το καθεστώς της θρησκευτικής ταυτότητας. Υποτίθεται ότι ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας, νομικά και οικονομικά, θα γίνει κάποτε και θα είναι πλήρης και πραγματικός. Θρησκευτικές τελετές δεν θα μπορούν να υποκαθιστούν νομικά τις υποχρεωτικά κοσμικές πράξεις. Η θρησκευτική ταυτότητα θα πρέπει να εξαλειφθεί από κάθε κοσμική διαδικασία. Δεν θα πρέπει ποτέ και πουθενά να απαιτείται ο προσδιορισμός της. Θα πρέπει η διοίκηση να γίνει έκδηλα αρνητική σε όποιο αίτημα δήλωσής της από άτομα ή ομάδες. Να γίνει κάτι το εντελώς αδιάφορο για την καριέρα του κάθε ανθρώπου και για τις τυπικές σχέσεις του με τους άλλους· όπως ας πούμε ένα αθώο hobby του. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε και να ξεχάσουμε αυτή τη στάμπα.

Αυτά είναι κάποια από όσα μπορούμε να κάνουμε άμεσα και καθημερινά. Ως εκδήλωση εντιμότητας έναντι της αλήθειας και ενδιαφέροντος για την κοινή μας πρόοδο προς ένα επίπεδο πολιτισμού με περισσότερη Επίγνωση.

Petros Pap.

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018

ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΒΡΑΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΙΕΡΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΒΡΑΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΙΕΡΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ЭIЄ


Τα κυριότερα από τα αρχαία Ελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών.--

Α---
ΑΒΔΗΡΟΣ - ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ - ΑΓΑΠΗΝΩΡ - ΑΓΑΥΗ - ΑΓΕΥΣ - ΑΓΗΝΩΡ - ΑΓΟΡΑΚΡΙΤΟΣ - ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ - ΑΓΙΣ - ΑΓΛΑΊΑ - ΑΓΝΟΔΙΚΗ - ΑΓΝΩ - ΑΓΝΩΝ - ΑΔΜΗΤΟΣ - ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ - ΑΔΩΝΙΣ - ΑΕΘΛΙΟΣ - ΑΕΛΛΩ - ΑΕΡΟΠΗ -ΑΕΡΟΠΟΣ - ΑΕΤΙΩΝ - ΑΘΗΝΑ - ΑΘΗΝΙΩΝ - ΑΙΑΣ - ΑΙΓΙΝΑ - ΑΘΗΝΑΪΣ - ΑΙΓΕΥΣ - ΑΙΓΙΣΘΟΣ - ΑΙΓΛΗ - ΑΙΓΥΠΤΟΣ - ΑΙΘΡΑ - ΑΙΑΚΟΣ - ΑΙΘΗΡ - ΑΙΛΙΑΝΟΣ - ΑΙΜΩΝ - ΑΙΟΛΟΣ - ΑΙΣΧΥΛΟΣ -ΑΙΣΩΠΟΣ - ΑΙΩΡΑ - ΑΚΑΔΗΜΟΣ - ΑΚΤΑΙΗ - ΑΚΤΑΙΟΣ -ΑΚΤΩΡ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΛΘΑΙΑ - ΑΛΚΑΙΟΣ - ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ - ΑΛΚΗΣΤΗ - ΑΛΚΕΙΔΗΣ - ΑΛΚΕΤΑΣ - ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ - ΑΛΚΙΝΟΟΣ - ΑΛΚΜΕΝΗΣ - ΑΛΚΜΗΝΗ - ΑΛΚΥΟΝΗ - ΑΜΥΝΤΑΣ - ΑΜΦΙΘΟΗ - ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ - ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ - ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ - ΑΝΑΚΡΕΩΝ - ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ - ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ - ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ - ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ - ΑΝΤΕΙΑ - ΑΝΤΑΙΟΣ - ΑΝΤΙΓΟΝΗ - ΑΝΤΙΓΟΝΟΣ - ΑΝΤΙΜΑΧΗ - ΑΝΤΙΜΑΧΟΣ - ΑΝΤΙΝΟΟΣ - ΑΝΤΙΟΠΗ - ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ - ΑΝΤΙΦΩΝ - ΑΠΕΛΛΗΣ - ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ - ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟΣ - ΑΡΓΟΣ - ΑΡΕΤΗ - ΑΡΙΑΔΝΗ - ΑΡΕΙΑΝΟΣ - ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ - ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ -ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ - ΑΡΙΣΤΕΑΣ - ΑΡΙΣΤΟΔΙΚΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - ΑΡΙΩΝ - ΑΡΚΑΣ - ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ - ΑΡΜΟΔΙΟΣ - ΑΡΜΟΝΙΑ - ΑΡΠΙΝΑ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ - ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ - ΑΣΠΑΣΙΑ - ΑΣΩΠΟΣ - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΑΤΘΙΣ - ΑΤΡΕΥΣ - ΑΥΓΗ - ΑΥΞΩ - ΑΥΡΑ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ - ΑΧΙΛΛΕΥΣ ...


Β---
ΒΑΥΒΩ - ΒΑΦΗΣ - ΒΑΦΥΚΛΗΣ - ΒΑΚΙΣ - ΒΑΚΧΟΣ - ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ- ΒΕΛΛΕΡΕΦΟΝΤΗΣ - ΒΕΡΕΝΙΚΗ - ΒΙΑΣ - ΒΟΙΩΤΟΣ - ΒΙΩΝ - ΒΟΙΩ - ΒΟΡΕΑΣ - ΒΟΤΡΥΣ - ΒΡΑΣΙΔΑΣ - ΒΡΙΣΗΙΣ - ΒΡΟΝΤΗΣ - ΒΡΟΝΤΙΝΟΣ - ΒΡΟΤΕΑΣ - ΒΡΥΑΣ - ΒΡΥΜΗ - ΒΡΥΣΩΝ - ΒΥΖΑΣ - ΒΩΡΟΣ ... ...

Γ---
ΓΑΙΑ - ΓΑΛΑΤΕΙΑ - ΓΑΛΗΝΗ - ΓΑΛΗΝΟΣ - ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ - ΓΑΥΑΝΗΣ - ΓΕΙΤΩΝ - ΓΕΛΩΣ - ΓΕΜΙΝΟΣ - ΓΗ - ΓΗΡΥΟΝΗΣ - ΓΛΑΥΚΗ - ΓΛΑΥΚΙΑΣ - ΓΛΑΥΚΙΔΗΣ - ΓΛΑΥΚΟΣ - ΓΛΥΚΩΝ - ΓΝΗΣΙΠΠΟΣ - ΓΟΡΓΙΑΣ - ΓΟΡΓΟΣ - ΓΟΡΓΩ - ΓΡΑΙΚΟΣ - ΓΡΥΛΟΣ - ΓΡΥΝΕΙΟΣ - ΓΥΓΗΣ - ΓΥΗΣ - ΓΥΠΑΙΕΥΣ - ΓΥΛΙΠΠΟΣ ...

Δ---
ΔΑΕΙΡΑ - ΔΑΙΔΑΛΟΣ - ΔΑΜΑΣΙΑΣ - ΔΑΜΑΣ - ΔΑΜΑΣΚΙΟΣ - ΔΑΜΑΣΤΗΣ - ΔΑΜΙΣ - ΔΑΜΟΚΛΗΣ - ΔΑΜΟΦΩΝ - ΔΑΜΩΝ - ΔΑΜΟΦΙΛΗ - ΔΑΝΑΗ - ΔΑΝΑΟΣ - ΔΑΡΔΑΝΟΣ - ΔΑΦΝΗ - ΔΑΦΝΗΣ - ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΗΣ - ΔΕΙΝΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΔΕΙΝΩ - ΔΕΙΝΩΝ - ΔΕΛΦΙΩΝ - ΔΕΞΙΠΠΟΣ - ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ - ΔΗΛΙΟΣ - ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΑ - ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ - ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ - ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ -ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ - ΔΗΜΟΦΙΛΗ - ΔΗΜΟΦΩΝ - ΔΗΜΟΧΑΡΗΣ - ΔΙΑΓΟΡΑΣ - ΔΙΗΑΝΕΙΡΑ - ΔΙΗΔΑΜΕΙΑ - ΔΙΚΑΙΑΡΧΟΣ - ΔΙΚΤΥΣ - ΔΙΝΩΝ - ΔΙΟΓΕΝΗΣ - ΔΙΟΔΩΡΟΣ - ΔΙΟΚΛΗΣ - ΔΙΟΜΙΔΗΣ - ΔΙΟΝΥΣΟΣ - ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ - ΔΙΟΤΙΜΑ - ΔΙΟΦΑΝΗ - ΔΙΟΦΑΝΤΗ - ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ - ΔΙΟΧΑΝΤΗ - ΔΙΦΙΛΗ - ΔΙΦΙΛΟΣ - ΔΙΩΝΗ - ΔΙΩΝ - ΔΙΩΞΙΠΠΗ - ΔΟΥΡΙΣ - ΔΡΥΑ - ΔΡΥΚΑΛΟΣ - ΔΡΥΟΠΗ - ΔΥΜΑΣ - ΔΥΝΑΜΕΝΗ -ΔΩΡΟΣ - ΔΩΤΩ ...

Ε----
ΕΙΡΗΝΗ - ΕΚΑΒΗ - ΕΚΑΛΗ - ΕΚΑΤΑΙΟΣ - ΕΚΑΤΗ - ΕΚΤΩΡ - ΕΛΑΤΟΣ - ΕΛΕΝΗ - ΕΛΕΝΟΣ - ΕΛΙΚΗ - ΕΛΛΑΝΙΚΟΣ - ΕΛΛΗ - ΕΛΛΗΝ - ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ - ΕΝΑΡΕΤΗ - ΕΝΙΠΠΕΥΣ - ΕΝΥΩ - ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ - ΕΠΑΦΟΣ - ΕΠΙΓΕΝΗΣ - ΕΠΙΔΙΚΟΣ - ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ - ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ - ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ - ΕΠΙΖΗΛΟΣ - ΕΡΑΣΤΟΣ - ΕΡΑΤΩ - ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ - ΕΡΓΙΝΟΣ - ΕΡΓΟΤΙΜΟΣ - ΕΡΕΧΘΕΥΣ - ΕΡΙΦΥΛΗ - ΕΡΜΑΙΟΣ -ΕΡΜΕΙΑΣ - ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ - ΕΡΜΗΣ - ΕΡΜΙΟΝΗ - ΕΡΜΟΔΩΡΟΣ - ΕΡΣΗ - ΕΡΥΞΙΑΣ - ΕΡΥΞΙΜΑΧΟΣ - ΕΡΩΣ - ΕΤΕΟΚΛΗΣ - ΕΤΟΙΜΟΚΛΗΣ - ΕΥΑΓΟΡΑΣ - ΕΥΑΛΙΟΣ - ΕΥΑΝΘΗΣ - ΕΥΓΕΩΝ - ΕΥΔΗΜΟΣ - ΕΥΔΟΞΙΑ - ΕΥΔΟΞΟΣ - ΕΥΔΩΡΑ - ΕΥΝΙΚΗ - ΕΥΝΟΜΟΣ - ΕΥΗΝΟΣ - ΕΣΤΙΑ - ΕΥΘΑΛΕΙΟΣ - ΕΥΘΥΔΗΜΟΣ - ΕΥΘΥΚΛΗΣ - ΕΥΘΥΜΙΔΗΣ - ΕΥΘΥΝΟΥΣ - ΕΥΚΛΕΑΣ - ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ - ΕΥΚΡΑΤΙΔΗΣ - ΕΥΜΑΙΟΣ - ΕΥΜΑΧΟΣ - ΕΥΜΕΝΗΣ - ΕΥΜΗΛΟΣ - ΕΥΜΟΛΠΗ - ΕΥΜΟΛΠΟΣ - ΕΥΝΙΚΗ - ΕΥΝΟΜΟΣ - ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ - ΕΥΠΕΙΘΗΣ - ΕΥΠΟΛΕΜΟΣ - ΕΥΠΟΛΙΣ - ΕΥΡΥΔΙΚΗ - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - ΕΥΡΙΑΔΗΣ - ΕΥΡΥΑΛΗ - ΕΥΡΥΑΛΟΣ - ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ- ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ - ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ- ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ - ΕΥΡΥΝΟΜΗ - ΕΥΡΥΣΘΕΥΣ - ΕΥΡΩΠΗ - ΕΥΤΕΡΠΗ - ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ - ΕΥΧΑΡΗΣ - ΕΥΦΟΡΙΩΝ - ΕΦΙΠΠΟΣ - ΕΦΡΟΝΙΟΣ - ΕΧΕΚΡΑΤΗΣ - ΕΧΙΔΝΑ ...

Ζ---
ΖΑΓΡΕΥΣ - ΖΑΛΕΥΚΟΣ - ΖΕΦΥΡΟΣ - ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ - ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ - ΖΗΘΟΣ - ΖΗΛΟΣ - ΖΗΝΙΣ - ΖΗΝΟΒΙΟΣ - ΖΗΝΟΔΟΤΟΣ - ΖΗΝΟΔΩΡΟΣ - ΖΗΝΩΝ - ΖΗΤΗΣ - ΖΩΙΛΟΣ - ΖΩΝΑΙΟΣ - ΖΩΟΓΟΝΟΣ - ΖΩΤΙΑΤΗΣ - ΖΩΣΙΜΟΣ ...

H---
ΗΒΗ - ΗΓΕΛΟΧΟΣ - ΗΓΗΜΩΝ - ΗΓΗΣΑΝΔΡΟΣ - ΗΓΗΣΙΑΝΑΞ - ΗΓΗΣΙΑΣ - ΗΓΗΣΙΠΠΟΣ - ΗΓΗΤΩΡ - ΗΓΙΑΣ - ΗΕΤΙΩΝ -ΗΛΕΚΤΡΑ - ΗΛΕΚΤΡΙΩΝ - ΗΛΙΟΔΩΡΟΣ - ΗΛΙΟΣ - ΗΝΙΟΧΟΣ - ΗΠΙΟΝΗ - ΗΡΑ - ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ - ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ - ΗΡΕΑΣ - ΗΡΙΓΟΝΗ - ΗΡΙΛΛΟΣ - ΗΡΙΝΝΑ - ΗΡΟΔΟΤΟΣ - ΗΡΟΔΩΡΟΣ - ΗΡΟΦΙΛΗ - ΗΡΟΦΙΛΟΣ - ΗΡΩ - ΗΡΩΝ - ΗΣΙΟΔΟΣ - ΗΣΙΟΝΗ - ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ - ΗΦΑΙΣΤΟΣ - ΗΧΩ - ΗΩ...

Θ---
ΘΑΛΕΙΑ - ΘΑΛΗΣ - ΘΑΛΗΤΑΣ - ΘΑΛΛΩ - ΘΑΜΥΡΙΣ - ΘΑΡΥΠΟΣ - ΘΕΑΓΕΝΗΣ - ΘΕΑΝΩ - ΘΕΛΞΙΩΠΗ - ΘΕΜΙΣ - ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ - ΘΕΟΔΗΓΙΟΣ - ΘΕΟΚΛΗΣ - ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ - ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ - ΘΕΟΞΕΝΙΟΣ - ΘΕΟΔΩΡΟΣ - ΘΕΡΣΙΠΠΟΣ - ΘΕΡΣΙΤΗΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΘΕΣΠΙΣ - ΘΕΣΙΟΣ - ΘΕΤΙΣ - ΘΕΥΔΙΟΣ - ΘΕΩΝ - ΘΗΒΑΪΣ - ΘΗΡΙΑΜΕΝΗΣ - ΘΗΣΕΥΣ - ΘΟΗ - ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ - ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ - ΘΡΑΣΥΛΛΟΣ - ΘΡΑΣΥΜΑΧΟΣ - ΘΥΕΣΤΗΣ - ΘΥΙΑ - ΘΥΜΟΧΑΡΗΣ - ΘΥΡΣΗ - ΘΥΩΝΗ ...

Ι---
ΙΑΚΧΟΣ - ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ - ΙΑΜΟΣ - ΙΑΠΕΤΟΣ - ΙΑΣΩ - ΙΑΣΩΝ - ΙΑΣΙΩΝ - ΙΒΥΚΟΣ - ΙΔΑΙΑ ΙΔΑΙΟΣ - ΙΔΟΜΕΝΕΥΣ - ΙΕΡΑΞ - ΙΕΡΟΚΛΗΣ - ΙΘΑΚΟΣ - ΙΘΥΚΛΗΣ - ΙΚΑΡΙΟΣ - ΙΚΕΤΑΣ - ΙΚΤΙΝΟΣ- ΙΛΙΟΝΗ -ΙΛΛΟΣ - ΙΛΛΥΡΙΟΣ - ΙΜΒΡΙΟΣ - ΙΝΑΧΟΣ - ΙΝΩ - ΙΞΙΟΝΗ - ΙΞΙΩΝ - ΙΟΒΑΤΗΣ - ΙΟΚΑΣΤΗ - ΙΟΛΛΑΣ - ΙΟΛΗ - ΙΟΝΗ - ΙΠΠΑΡΧΟΣ - ΙΠΠΗ - ΙΠΠΙΑΣ - ΙΠΠΟΔΑΜΕΙΑ - ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ - ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ - ΙΠΠΩΝ - ΙΠΠΟΣΘΕΝΗΣ - ΙΡΙΣ - ΙΣΑΙΟΣ - ΙΣΑΝΔΡΟΣ - ΙΣΘΜΙΟΝΙΚΗΣ - ΙΣΙΔΩΡΟΣ - ΙΣΜΥΝΗ - ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ - ΙΣΤΡΟΣ - ΙΤΗ - ΙΤΥΣ - ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ - ΙΦΙΚΡΑΤΕΙΑ - ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ - ΙΦΙΤΟΣ - ΙΩΛΚΙΟΣ - ΙΩ - ΙΩΝ ...

Κ---
ΚΑΔΜΟΣ - ΚΑΛΑΜΙΣ - ΚΑΛΑΣ -ΚΑΛΛΙΑΣ - ΚΑΛΛΙΔΙΚΗ - ΚΑΛΛΙΚΛΗΣ - ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ - ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ - ΚΑΛΛΙΝΟΣ - ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ - ΚΑΛΛΙΜΕΔΩΝ - ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ - ΚΑΛΛΙΟΠΗ - ΚΑΛΛΙΠΠΟΣ - ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗΣ - ΚΑΛΛΙΡΟΗ - ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ - ΚΑΛΛΙΣΤΩ - ΚΑΛΥΨΩ - ΚΑΡΑΝΟΣ - ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ - ΚΑΡΠΟΣ - ΚΑΡΠΩ - ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ - ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ - ΚΑΣΤΩΡ - ΚΕΚΡΩΨ - ΚΕΛΕΟΣ - ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ -ΚΗΦΕΥΣ - ΚΗΦΙΣΟΔΩΡΟΣ - ΚΙΜΩΝ - ΚΙΝΗΣΙΑΣ - ΚΙΝΥΡΑ - ΚΙΝΥΡΙΣ - ΚΙΡΚΗ - ΚΙΣΙΟΣ - ΚΛΕΑΡΧΟΣ - ΚΛΕΙΝΙΟΣ - ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ - ΚΛΕΙΤΟΣ - ΚΛΕΙΩ - ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ - ΚΛΕΟΔΑΙΟΣ - ΚΛΕΟΔΑΜΟΣ - ΚΛΕΟΔΑΜΟΣ - ΚΛΕΟΜΗΔΗΣ - ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ - ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ - ΚΛΕΩΝ - ΚΛΙΤΙΑΣ - ΚΛΥΜΕΝΗ - ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ - ΚΛΥΤΙΔΗΣ - ΚΛΥΤΟΣ - ΚΛΩΘΩ - ΚΝΗΜΟΣ - ΚΟΔΡΟΣ - ΚΟΙΝΟΣ - ΚΟΝΩΝ - ΚΟΡΕΝΝΑ - ΚΟΡΙΝΝΑ - ΚΟΡΙΝΝΟΣ - ΚΟΡΥΔΩΝ - ΚΟΥΡΟΣ - ΚΡΑΝΑΟΣ - ΚΡΑΤΗΣ - ΚΡΑΤΙΝΟΣ - ΚΡΑΤΥΛΟΣ - ΚΡΕΩΝ - ΚΡΙΤΙΑΣ - ΚΡΙΤΟΔΗΜΟΣ - ΚΡΙΤΟΛΑΟΣ - ΚΡΙΤΩΝ - ΚΡΟΝΟΣ - ΚΤΗΣΙΑΣ - ΚΤΗΣΙΒΙΟΣ - ΚΥΒΕΛΗ - ΚΥΔΙΑΣ - ΚΥΔΩΝ - ΚΥΜΟΘΟΗ - ΚΥΝΘΙΑ - ΚΥΨΕΛΟΣ ...

Λ---
ΛΑΕΡΤΗΣ - ΛΑΪΟΣ - ΛΑΚΥΔΗΣ - ΛΑΚΩΝ - ΛΑΜΑΧΟΣ - ΛΑΜΠΕΤΙΑ - ΛΑΜΠΡΟΚΛΗΣ - ΛΑΜΠΡΟΣ -ΛΑΜΠΩΝ - ΛΑΟΔΑΜΑΣ - ΛΑΟΔΑΜΕΙΑ - ΛΑΟΔΙΚΗ - ΛΑΟΘΟΗ - ΛΑΟΦΙΛΟΣ - ΛΑΣΟΣ - ΛΑΧΑΡΗΣ - ΛΑΧΕΣΙΣ - ΛΑΧΗΣ - ΛΕΑΝΔΡΟΣ - ΛΕΟΝΤΕΥΣ - ΛΕΠΤΙΝΗΣ - ΛΕΥΚΑΤΗ - ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ - ΛΕΥΚΟΘΕΗ - ΛΕΥΚΩΝ - ΛΕΩΔΑΜΑΣ - ΛΕΩΚΡΑΤΗΣ - ΛΕΩΝ - ΛΕΩΝΙΔΑΣ - ΛΕΩΣΘΕΝΗΣ - ΛΕΩΧΑΡΗΣ - ΛΗΔΑ - ΛΗΤΩ - ΛΙΒΥΗ - ΛΙΝΟΣ - ΛΥΚΑΟΝΑΣ - ΛΥΚΑΙΟΣ - ΛΥΚΕΑΣ - ΛΥΚΙΟΣ - ΛΥΚΙΣ - ΛΥΚΟΜΗΔΗΣ - ΛΥΚΟΣ - ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ - ΛΥΚΟΦΡΩΝ - ΛΥΚΩΝ - ΛΥΣΙΑΣ - ΛΥΣΙΜΑΧΗ - ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ - ΛΥΣΙΠΠΟΣ - ΛΥΣΙΣ - ΛΥΣΙΚΡΑΤΗ - ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ ...

Μ---
ΜΑΓΝΗΣ - ΜΑΙΑΣ - ΜΑΚΑΡ - ΜΑΚΕΔΩΝ - ΜΑΝΤΙΑΣ - ΜΑΝΤΙΟΣ -ΜΑΝΤΩ - ΜΑΡΣΥΑΣ - ΜΕΓΑΚΛΗΣ - ΜΕΓΑΛΟΣΤΡΑΤΗ - ΜΕΓΑΡΗ - ΜΕΓΑΣ - ΜΕΓΑΣΘΕΝΗΣ - ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ - ΜΕΛΑΜΠΟΥΣ - ΜΕΛΑΝΘΙΟΣ - ΜΕΛΑΝΘΩ - ΜΕΛΑΝΙΠΠΙΔΗΣ - ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ - ΜΕΛΗΣΙΑΣ - ΜΕΛΙΚΕΡΤΗ - ΜΕΛΙΣΣΟΣ - ΜΕΛΙΤΗ - ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ - ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ - ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ - ΜΕΝΕΚΑΛΟΣ - ΜΕΝΕΚΛΗΣ - ΜΕΝΕΚΡΑΤΗΣ - ΜΕΝΕΛΑΟΣ - ΜΕΝΙΠΠΟΣ - ΜΕΝΤΩΡ - ΜΕΝΩΝ - ΜΕΡΟΠΗ - ΜΕΣΙΝΙΔΗΣ - ΜΕΤΩΝ - ΜΗΔΕΙΑ - ΜΗΔΕΟΣ - ΜΗΡΙΟΝΗ - ΜΗΤΙΣ - ΜΗΤΡΟΔΩΡΟΣ - ΜΗΤΡΟΚΛΗΣ - ΜΗΤΩΝ - ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ - ΜΙΚΩΝ - ΜΙΛΩΝ - ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ - ΜΙΝΩΣ - ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ - ΜΝΗΣΙΚΛΗΣ - ΜΟΡΦΕΑΣ - ΜΟΣΧΙΝΑ - ΜΟΥΣΑΙΟΣ - ΜΥΚΗΝΗ - ΜΥΛΛΙΑΣ - ΜΥΝΗΣ - ΜΥΡΙΝΗ - ΜΥΡΜΗΞ - ΜΥΡΤΙΛΟΣ -ΜΥΡΤΙΣ - ΜΥΡΩΝ - ΜΥΡΩΝΙΔΗΣ ...

Ν---
ΝΑΪΡΧΟΣ -ΝΑΡΚΙΣΟΣ - ΝΑΥΚΛΕΙΔΗΣ - ΝΑΥΚΡΑΤΗΣ - ΝΑΥΜΑΧΙΟΣ - ΝΑΥΠΛΙΟΣ - ΝΑΥΣΙΘΟΗ - ΝΑΥΣΙΚΑ - ΝΑΥΣΙΚΡΑΤΗΣ - ΝΑΥΣΙΜΑΧΟΣ - ΝΑΥΣΙΝΙΚΟΣ - ΝΕΑΡΧΟΣ - ΝΕΔΩΝ - ΝΕΙΟΚΛΗΣ - ΝΕΜΕΣΗ - ΝΕΟΚΡΙΤΟΣ - ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ - ΝΕΟΡΟΣ - ΝΕΣΣΟΣ - ΝΕΣΤΟΡΑΣ - ΝΕΦΕΛΗ - ΝΗΙΣ - ΝΗΡΕΥΣ - ΝΗΡΙΤΗ - ΝΗΡΙΤΟΣ - ΝΗΣΑΙΗ - ΝΗΣΩ - ΝΗΦΑΙΗ - ΝΙΚΑΓΟΡΑΣ - ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ - ΝΙΚΑΡΕΤΗ - ΝΙΚΙΑΣ - ΝΙΚΟΔΩΡΟΣ - ΝΙΚΟΚΛΗΣ - ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ - ΝΙΚΟΜΗΔΗΣ - ΝΙΚΟΣΘΕΝΗΣ - ΝΙΚΩΝ - ΝΙΟΒΗ - ΝΗΡΕΥΣ - ΝΙΣΑΙΟΣ - ΝΙΣΟΣ - ΝΟΗΜΩΝ - ΝΟΜΙΟΣ - ΝΥΜΦΟΔΩΡΟΣ ...



Ξ---
ΞΑΝΘΙΠΗ - ΞΑΝΘΙΠΠΟΣ - ΞΑΝΘΟΣ - ΞΕΝΑΡΧΟΣ - ΞΕΝΙΔΗΣ - ΞΕΝΟΔΑΜΟΣ - ΞΕΝΟΚΛΕΙΑ - ΞΕΝΟΚΛΗΣ - ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ - ΞΕΝΟΚΡΙΤΟΣ - ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ-ΞΕΝΟΦΙΛΟΣ - ΞΕΝΟΔΙΚΗ - ΞΕΝΟΦΩΝ - ΞΕΝΩΝ - ΞΟΥΘΟΣ - ΞΥΝΟΦΡΩΝ ...

Ο---
ΟΔΙΟΣ - ΟΔΥΣΣΕΥΣ - ΟΙΑΓΡΟΣ - ΟΙΔΙΠΟΥΣ - ΟΙΝΕΥΣ - ΟΙΝΟΜΑΧΟΣ - ΟΙΝΟΠΙΔΗΣ - ΟΙΝΟΠΙΩΝ - ΟΙΣΤΡΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΣ - ΟΛΥΜΠΙΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΟΔΩΡΟΣ - ΟΛΥΜΠΟΣ - ΟΛΥΝΘΙΟΣ - ΟΜΗΡΟΣ - ΟΝΗΤΩΡ - ΟΝΑΣΙΑΣ - ΟΝΕΙΡΟΣ - ΟΝΟΜΑΚΛΗΣ - ΟΠΙΤΗΣ - ΟΡΕΣΤΗΣ - ΟΡΘΑΙΟΣ - ΟΡΜΕΝΟΣ - ΟΡΟΙΔΟΣ - ΟΡΤΙΛΟΧΟΣ - ΟΡΦΕΥΣ - ΟΦΕΛΕΣΤΗΣ - ΟΦΕΛΤΗΣ - ΟΨΙΜΟΣ - ΟΥΡΑΝΙΑ ...

Π---
ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ - ΠΑΙΩΝΕΙΟΣ - ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ - ΠΑΛΑΙΜΩΝ - ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ - ΠΑΛΛΑΣ - ΠΑΜΦΙΛΗ - ΠΑΜΦΥΛΟΣ - ΠΑΝ - ΠΑΝΔΑΡΟΣ - ΠΑΝΔΡΟΣΟΣ - ΠΑΝΔΙΩΝ - ΠΑΝΔΩΡΑ - ΠΑΝΔΩΡΟΣ - ΠΑΠΠΟΣ - ΠΑΡΙΣ - ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ - ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ - ΠΑΣΙΘΕΑ - ΠΑΣΙΦΑΗ - ΠΑΤΡΟΚΛΗΣ - ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ - ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ - ΠΕΙΘΕΑΣ - ΠΕΙΘΩ - ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ - ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ - ΠΕΛΑΣΓΟΣ - ΠΕΛΙΑΣ - ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ - ΠΕΛΟΨ - ΠΕΝΘΕΑΣ - ΠΕΡΔΙΚΑΣ - ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ - ΠΕΡΙΚΛΗΣ - ΠΕΡΣΑΙΟΣ - ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ - ΠΕΡΣΕΥΣ - ΠΕΡΣΗΣ - ΠΗΓΑΣΟΣ - ΠΗΛΕΥΣ - ΠΗΝΕΛΟΠΗ - ΠΗΡΩ - ΠΙΓΡΗΣ - ΠΙΕΡΙΩΝ - ΠΙΕΡΟΣ - ΠΙΝΔΑΡΟΣ - ΠΙΤΘΕΥΣ - ΠΙΤΤΑΚΟΣ - ΠΛΑΝΗΤΙΑΔΗΣ - ΠΛΑΤΩΝ - ΠΛΕΙΣΤΟΝΙΚΗΣ - ΠΛΕΙΩΝΗ - ΠΛΗΘΩΝ - ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΛΩΤΩ - ΠΟΘΕΙΝΗ - ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ - ΠΟΛΥΑΙΝΟΣ - ΠΟΛΥΒΙΟΣ - ΠΟΛΥΓΝΩΤΗΣ - ΠΟΛΥΔΑΜΑΣ - ΠΟΛΥΔΑΜΝΕΙΑ - ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ - ΠΟΛΥΔΩΡΗ - ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ - ΠΟΛΥΚΑΣΤΗ - ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΣ - ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ - ΠΟΛΥΜΗΔΗΣ - ΠΟΛΥΜΝΙΑ - ΠΟΛΥΝΕΙΙΚΗΣ - ΠΟΛΥΝΟΗ - ΠΡΑΞΙΘΕΑ - ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ - ΠΡΟΜΗΦΕΥΣ - ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ - ΠΡΩΤΕΥΣ - ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ - ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΑ - ΠΡΩΤΩ - ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ - ΠΥΘΕΥΣ - ΠΥΘΩΝ - ΠΥΡΡΑ - ΠΥΡΡΑΝΘΟΣ - ΠΥΡΡΙΑΣ - ΠΥΡΡΙΜΑΧΟΣ - ΠΥΡΡΟΣ ...

Ρ---
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ - ΡΕΑ - ΡΟΔΗ - ΡΟΔΙΑ - ΡΟΔΟΣ - ΡΟΔΩΠΗ - ΡΟΙΚΟΣ - ΡΑΜΦΙΑΣ - ΡΕΑ - ΡΗΓΙΛΛΑ - ΡΗΓΙΝΟΣ - ΡΗΝΗ - ΡΗΣΟΣ -ΡΗΤΟΡΙΟΣ - ΡΙΑΝΟΣ - ΡΙΝΩΝ - ΡΟΔΙΑ - ΡΟΔΕΙΑ - ΡΟΔΕΙΑΣ - ΡΟΔΟΧΡΟΥΣ - ΡΟΙΚΟΣ - ΡΩΞΑΝΗ ...

Σ---
ΣΑΠΦΩ - ΣΑΡΑΠΙΩΝ - ΣΑΡΠΗΔΩΝ - ΣΑΤΝΙΟΣ - ΣΑΤΥΡΟΣ - ΣΕΙΡΙΟΣ - ΣΕΛΕΥΚΟΣ - ΣΕΜΕΛΗ - ΣΘΕΝΕΛΑΟΣ - ΣΘΕΝΙΔΑΣ - ΣΙΔΗ - ΣΙΚΕΛΗ - ΙΚΕΛΙΔΑΣ - ΣΕΙΛΗΝΟΣ - ΣΙΒΥΛΑ - ΣΙΜΜΙΑΣ - ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ - ΣΙΣΥΦΟΣ - ΣΚΑΜΩΝ - ΣΚΙΡΩΝΙΔΗΣ - ΣΚΟΠΑΣ -ΣΚΟΠΕΛΙΑΝΟΣ - ΣΜΙΧΙΑΣ - ΣΟΛΩΝ - ΣΟΦΙΛΟΣ - ΣΟΦΟΚΛΗΣ - ΣΠΕΙΩ - ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ - ΣΠΙΝΘΑΡΟΣ - ΣΤΑΦΥΛΟΣ - ΣΤΕΦΩΝ - ΣΤΗΣΑΓΟΡΑΣ - ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΣ - ΣΤΙΛΠΩΝ - ΣΤΡΑΒΩΝ - ΣΤΡΑΤΟΚΛΗΣ - ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ - ΣΤΡΑΤΤΙΣ - ΣΤΡΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΣΙΟΣ - ΣΥΡΟΣ - ΣΦΟΔΡΙΑΣ - ΣΩΚΡΑΤΗΣ - ΣΩΠΑΤΡΟΣ - ΣΩΦΙΛΟΣ - ΣΩΦΡΩΝ ...

Τ---
ΤΑΙΝΑΡΟΣ - ΤΑΛΩΣ - ΤΑΝΤΑΛΟΣ - ΤΑΡΣΗ - ΤΑΫΓΕΤΗ - ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ - ΤΕΙΣΙΑΣ - ΤΕΚΤΑΙΟΣ - ΤΕΚΤΩΝ - ΤΕΛΑΜΩΝ - ΤΕΛΑΥΓΗΣ - ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ - ΤΕΛΕΣΤΗΣ - ΤΕΛΕΣΤΩ - ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ - ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ - ΤΗΘΥ - ΤΗΛΕΒΟΗΣ - ΤΗΛΕΚΛΕΙΔΗΣ - ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ - ΤΗΛΕΦΑΣΣΗ - ΤΗΛΕΦΗ - ΤΗΛΕΦΙΔΗΣ - ΤΗΛΕΦΟΣ - ΤΗΜΕΝΟΣ - ΤΗΡΕΑΣ - ΤΗΡΩ - ΤΙΜΑΓΟΡΑΣ - ΤΙΜΑΙΟΣ - ΤΙΜΑΝΔΡΟΣ - ΤΙΜΑΡΑΤΟΣ - ΤΙΜΑΡΕΤΗ - ΤΙΜΟΣΘΕΝΗΣ - ΤΙΜΟΧΑΡΗΣ - ΤΙΜΩΝ - ΤΙΜΩΝΙΔΗΣ - ΤΟΛΜΑΙΟΣ - ΤΟΛΜΗΔΗΣ - ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΣ - ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ - ΤΡΥΤΩΝ - ΤΥΝΔΑΡΗΣ - ΤΥΡΙΜΜΑΣ - ΤΥΡΤΑΙΟΣ - ΤΥΧΙΟΣ - ΤΥΦΩΝ - ΤΥΦΩΝΗ ...

Υ---

ΥΑΓΝΙΣ - ΥΑΚΙΝΘΟΣ - ΥΓΕΙΑ - ΥΔΡΕΑ - ΥΔΡΕΑΣ - ΥΛΛΟΣ - ΥΛΟΤΗΣ - ΥΠΑΤΗΣ - ΥΠΑΤΙΑ - ΥΠΕΡΟΧΗ - ΥΠΕΙΡΟΧΟΣ - ΥΠΕΡΙΔΗΣ - ΥΠΕΡΙΩΝ - ΥΠΕΡΕΙΑ - ΥΠΕΡΤΙΜΟΣ - ΥΠΕΡΒΟΛΟΣ - ΥΨΙΠΥΛΗ ..

Φ---
ΦΑΕΘΩΝ - ΦΑΙΔΙΜΟΣ - ΦΑΙΔΡΑ - ΦΑΙΔΡΟΣ - ΦΑΙΔΩΝ - ΦΑΙΣΤΙΟΣ - ΦΑΙΣΤΟΣ - ΦΑΛΑΡΙΣ - ΦΑΛΕΑΣ - ΦΑΝΙΑΣ - ΦΑΝΗΣ - ΦΑΝΟΔΙΚΟΣ - ΦΑΝΟΚΛΗΣ - ΦΑΝΟΣΤΡΑΤΗ - ΦΕΙΔΙΑΣ - ΦΕΙΔΩΝ - ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ - ΦΕΡΕΣΥΔΗ - ΦΕΡΟΥΣΑ - ΦΗΜΙΟΣ - ΦΗΜΟΝΟΗ - ΦΘΙΑ - ΦΙΛΑΙΝΙΣ -ΦΙΛΑΡΕΤΗ - ΦΙΛΕΤΑΙΡΟΣ - ΦΙΛΕΥΣ - ΦΙΛΗΜΩΝ -ΦΙΛΗΤΑΣ - ΦΙΛΙΝΟΣ - ΦΙΛΙΠΠΟΣ - ΦΙΛΙΣΚΟΣ - ΦΙΛΙΣΤΟΣ - ΦΙΛΛΙΣ - ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ - ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ - ΦΙΛΟΛΑΟΣ - ΦΙΛΟΜΗΛΑ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ - ΦΙΛΟΠΟΝΟΣ - ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΦΙΛΩΤΑΣ - ΦΙΛΟΠΟΙΜΗΝ - ΦΙΛΩΝ - ΦΙΛΩΤΕΡΑ - ΦΙΝΕΥΣ - ΦΙΝΤΙΑΣ - ΦΙΝΤΥΣ - ΦΟΙΒΗ - ΦΟΙΒΟΣ - ΦΟΙΝΙΞ - ΦΟΡΜΙΩΝ - ΦΡΙΞΟΣ - ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ - ΦΡΟΝΤΙΣ - ΦΡΥΝΗ - ΦΡΥΝΙΧΟΣ - ΦΥΛΑΡΧΟΣ - ΦΥΛΕΥΣ - ΦΥΛΛΙΣ - ΦΥΛΩ - ΦΥΡΣΗ ΦΩΚΙΩΝ - ΦΩΚΥΛΙΔΗΣ ...

Χ---
ΧΑΒΡΙΑΣ - ΧΑΙΡΕΑΣ - ΧΑΙΡΕΔΗΜΟΣ - ΧΑΙΡΕΙΑΣ - ΧΑΙΡΕΣΤΡΑΤΟΣ - ΧΑΙΡΗΜΩΝ - ΧΑΛΚΩΝ - ΧΑΡΗΣ - ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ - ΧΑΡΙΚΛΗΣ - ΧΑΡΙΛΑΟΣ - ΧΑΡΙΣ - ΧΑΡΙΝΟΣ - ΧΑΡΙΤΩΝ - ΧΑΡΙΣΙΟΣ - ΧΑΡΜΙΔΗΣ - ΧΑΡΜΟΣ - ΧΑΡΩΝ -ΧΕΙΡΩΝ - ΧΕΛΙΔΟΝΑ - ΧΕΡΣΙΑΣ - ΧΕΡΣΙΦΡΩΝ - ΧΕΙΛΩΝ - ΧΙΜΑΙΡΑ - ΧΙΟΝΗ - ΧΙΟΝΙΣ - ΧΙΩΝ - ΧΛΩΡΙΣ - ΧΟΙΡΙΛΟΣ - ΧΡΥΣΑΝΘΙΣ - ΧΡΥΣΗΙΣ - ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ - ΧΡΥΣΟΚΟΜΗΣ - ΧΡΥΣΟΘΕΜΙΣ ...

Ψ---
ΨΑΛΜΑΧΑΡΗ - ΨΑΛΜΑΧΑΡΗΣ - ΨΑΜΑΘΗ - ΨΑΜΜΗΤΙΧΟΣ ...

Ω---
ΩΓΥΓΗΣ - ΩΓΥΓΙΑ - ΩΚΑΛΕΙΑ - ΩΚΕΑΝΙΣ - ΩΚΕΑΝΟΣ - ΩΚΕΛΟΣ - ΩΚΥΠΕΤΗ - ΩΚΥΡΡΟΗ - ΩΚΥΤΗΣ - ΩΛΗΝΟΣ - ΩΜΑΡΗΣ - ΩΡΕΙΘΥΙΑ - ΩΡΙΩΝ - ΩΡΟΣ - ΩΤΟΣ - ΩΦΕΛΙΩΝ ...

ΕΠΕΙΔΗ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΙΝΑΙ "Αρχαία Ελληνικά ονόματα ανδρών και γυναικών" ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΔΕΝ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΤΑ ΘΕΩΝ, ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Ή ΑΘΗΝΑ Ή ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΛΠ. ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ. ΕΔΙΝΑΝ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΕΙΧΑΝ ΣΑΝ ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΘΕΟΥ Π.Χ. ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ, ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ, ΚΛΠ.
ΑΥΤΗ ΔΕ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΔΟΓΜΑ.



Πηγές: ellaniapili.blogspot.com

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

AΠ. ΠΑΥΛΟΣ Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ: ΜΙΑ "ΙΣΤΟΡΙΑ" ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ


Μανώλης Δημητρίου Βολονάκης
26-6-2018
AΠ. ΠΑΥΛΟΣ Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΜΙΑ "ΙΣΤΟΡΙΑ" ΑΠΑΤΗΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ

Ο πραγματικός ιδρυτής του χριστιανισμού 

Η συζήτηση για τον πραγματικό ιδρυτή και διαμορφωτή του χριστιανισμού δεν είναι καινούργια. Αντιθέτως έχει απασχολήσει θεολόγους, θρησκειολόγους, φιλοσόφους και ερευνητές σχεδόν από την εμφάνιση της νέας θρησκείας. Η Εκκλησία βεβαίως φρόντισε να καταστρέψει ή να “θάψει” όλες τις σχετικές παλιές αμφισβητήσεις και “αιρετικές” απόψεις γι” αυτό και σήμερα είναι δύσκολο να εντοπιστούν, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Είναι χαρακτηριστική δε η λυσσαλέα αντίδραση του Ιερατείου Ανατολής και Δύσης κάθε φορά που έρχεται στην επιφάνεια κάποιο αρχαίο χειρόγραφο που καταρρίπτει το δια των αιώνων διαμορφωμένο δόγμα του επίσημου χριστιανισμού.

Στις μέρες μας φυσικά είναι πολύ δύσκολο να φιμωθούν οι ελεύθερες και ανεξάρτητες φωνές γι” αυτό όλο και περισσότεροι ανεξάρτητοι θεολόγοι, αλλά και μη προκατειλημμένοι ερευνητές εντοπίζουν και αναδεικνύουν τον ουσιαστικό ρόλο του Σαούλ-Παύλου στη διαμόρφωση αυτού που αποκαλούμε πλέον “χριστιανισμό” ενώ αν θέλαμε να αποδώσουμε το δίκαιο θα ονομάζαμε ορθότερα “παυλισμό” ή “παυλιανισμό’.

Για να καταλάβουμε όμως τη “συνεισφορά” του πανούργου ραβίνου στην διαμόρφωση και κυρίως στην παγκόσμια εξάπλωση της νέας θρησκείας θα πρέπει να πάμε λίγα χρόνια πριν την (υποτιθέμενη) γέννηση του Ιησού και να εξετάσουμε τη θεολογική-φιλοσοφική καθώς και την πολιτική κατάσταση της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.

Βρισκόμαστε λοιπόν στην αρχή του τέλους της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Η ρωμαϊκή δημοκρατία έχει οριστικά πεθάνει και το άταφο πτώμα της περιφέρεται στους λαούς του αναδυόμενου Imperiumπερισσότερο ως άλλοθι της κατοχής και λιγότερο ως ελπίδα αποκατάστασης ενός πολιτεύματος που αποδείχθηκε πολύ φιλελεύθερο για τις διεστραμμένες ορέξεις των Ρωμαίων εξουσιαστών.

Οι λαοί της αυτοκρατορίας γογγύζουν κάτω από ένα ασφυκτικά καταπιεστικό καθεστώς που παράγει διαρκώς όλο και περισσότερη αδικία, φτώχεια, αναξιοπρέπεια, αμάθεια. Είναι φυσικό λοιπόν να στρέφονται προς το υπερβατικό, να ελπίζουν και να εύχονται τη λύτρωσή τους από υπερφυσικά όντα, παντοδύναμα, τα μόνα ικανά να αντιμετωπίσουν το τέρας της PaxRomana. Μέσα σ” αυτό το περιβάλλον γεννιούνται νέοι θεοί, ανασταίνονται παλαιοί ή και ανακατεύονται πολλοί δημιουργώντας ένα νέο ισχυρότερο που συγκεντρώνει τις δυνάμεις όλων σε μια υπόσταση. Το φαινόμενο αυτό αποκαλείται θρησκευτικός συγκρητισμός και είναι πραγματικά πολύ έντονο τούτη την εποχή σ” αυτό το παγκόσμιο χωνευτήρι της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Οι Ρωμαίοι δεν ενδιαφέρονται για τις θρησκείες των υπόδουλων λαών. Απαιτούν μόνον ως ελάχιστο δείγμα ενότητας της αυτοκρατορίας την ταυτόχρονη με τις εθνικές θρησκείες λατρεία του εκάστοτε Ρωμαίου αυτοκράτορα ως Θεού. Φυσικά δεν είναι ψώνια. Δεν θεωρούν τον εαυτό τους πραγματικά θεό. Απλά χρησιμοποιούν αυτό το τέχνασμα για να κρατούν σε μια κοινή συνισταμένη τους εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους πολιτισμούς που διαφεντεύουν.

Η απαίτηση αυτή των κατακτητών δεν προβληματίζει σχεδόν κανέναν λαό. Με περισσή υποκρισία αποδίδουν τιμές θεού στον Ρωμαίο Καίσαρα κι έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Εκτός από τους Εβραίους. Παραδομένοι στον καταπιεστικό και αντιφυσικό μονοθεϊσμό του Αβραάμ, οι Εβραίοι αδυνατούν να αποδεχτούν αυτή τη “βλάσφημη” απαίτηση των κατακτητών. Φυσικά το ιερατείο, αποτελούμενο από μορφωμένους και έξυπνους ανθρώπους δεν έχει πρόβλημα να υποκριθεί ότι συμμορφώνεται, αλλά ο απλός λαός βουτηγμένος μέσα στον φανατισμό και τη δεισιδαιμονία του γιαχβισμού νοιώθει να πνίγεται και αντιδρά. Αντιδρά δε προς δυο κατευθύνσεις. Είτε με τη δημιουργία επαναστατικών ομάδων, γνωστών ως “ζηλωτών” οι οποίοι επιδίδονται σε ένα ιδιότυπο ανταρτοπόλεμο με τις ρωμαϊκές λεγεώνες, σε δολιοφθορές και δολοφονίες είτε με τον πιο παθητικό τρόπο του αναχωρητισμού, τη δημιουργία δηλαδή ευσεβιστικών, μοναστικών ταγμάτων, τα οποία αποσύρονται από τα κοινά, ζουν απομονωμένα μακριά από τις πόλεις και επιδίδονται στον ησυχασμό, στην εσωτερική καλλιέργεια, αλλά και στο κήρυγμα το οποίο περιλαμβάνει τόσο ηθικοθρησκευτικές προτροπές προς τους υπόλοιπους Εβραίους, όσο και σφοδρή αντιπαράθεση με το επίσημο ιερατείο που απεμπολεί τον μωσαϊκό νόμο και την αληθινή πίστη προς τον ένα και μοναδικό Θεό (Γιαχβέ) για να εξασφαλίσει εγκόσμιες εξουσίες, χρήμα και άνετη ζωή. Κυρίως τα έχουν με τους Φαρισαίους την κυρίαρχη την εποχή εκείνη ραβινική σχολή, την οποία κατηγορούν ότι κατήντησε τον μωσαϊκό νόμο νεκρό γράμμα αφού επικεντρώνεται στους τύπους και αδυνατεί ή καλύτερα αρνείται να προβάλλει το πνεύμα του.

Η κοινότητα των Εσσαίων είναι η πιο γνωστή τέτοια ομάδα αναχωρητών και ο χειρότερος εχθρός των Φαρισαίων.

ΣΥΝΑΧΙΖΕΤΑΙ


Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018

ΜΕ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΑΛΛΑΣΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΟΥ!! ΠΡΩΤΟΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΑΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!


  ΓΙΑΤΙ 301 ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ  ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ??ΑΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΛΥΘΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑ!!
ΕΣΕΙΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΕΤΕ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΑΜΥΘΗΤΑ ΠΟΣΑ!!
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ  ΕΔΩ!!http://apollonios.pblogs.gr/2011/04/sok-me-nomo-toy-syntagmatos-harizoyn-kathe-hrono-2-750-000-sthn-.html
Με νόμο του κράτους απαλλάσσονται την καταβολής κάθε φόρου στο ελληνικό δημόσιο
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ   Γνωστές τεράστιες βιομηχανίες που λειτουργούν στην Ελλάδα, είναι εβραϊκών συμφερόντων και δεν πληρώνουν κανέναν φόρο!!! ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο ΕΒΡΑΙΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡ!!!
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΥΠΟΥΡΓΟ!!

Με βάση το υπ' αριθμόν 182 Προεδρικό Διάταγμα (22-3-1978), βάσει του οποίου το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, όντας Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου(!) έχει (και ασκεί) δικαιώματα, τα οποία μόνο το Κράτος κατέχει. Ειδικότερα, με αυτό το Π.Δ.!
«Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Ελλάδος) δικαιούται να εισπράττει φόρους, για δική του χρήση, από τους εβραίους που διαμένουν στην Ελλάδα, αντί του ελληνικού κράτους»!!! Με απλά λόγια, κανένας εβραίος δεν πληρώνει φόρο στο ελληνικό δημόσιο, αλλά μόνο στο Κ.Ι.Σ.!!! Επειδή όμως ο νόμος «επεκτάθηκε», αργότερα, αποφασίσθηκε πως και οι χριστιανοί που μετέχουν στο Κ.Ι.Σ. απαλλάσσονται της καταβολής φόρων στο ελληνικό δημόσιο ...;!!!
Εάν μάλιστα αναλογισθούμε ότι το Κ.Ι.Σ. έχει αυθαίρετα απαγορεύσει ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ τη διέλευση των Ελλήνων από την οδό Μελιδόνη στον Κεραμεικό, όπου στεγάζεται η Συναγωγή και άλλα εβραϊκά διοικητικά κτίρια, σε έναν χώρο όπου βρίσκονται ερείπια του αρχαίου νεκροταφείου του Κεραμεικού, δημιουργούνται πολλά εύλογα ερωτηματικά, αναφορικά με τη ταυτότητα αυτών που κατέχουν πραγματικά τα ηνία της εξουσίας στην Ελλάδα ...;
Το Κ.Ι.Σ. πέραν του γεγονότος ότι μπορεί να δέχεται περιουσίες εβραίων και να φορολογεί αυτούς, υποκαθιστώντας το ελλαδικό κράτος, γεγονός πρωτοφανές, είναι παράλληλα απαλλαγμένο και το ίδιο από την καταβολή φόρων, όσον αφορά τη διαχείριση των πόρων του. Επιπλέον το Κ.Ι.Σ. δεν καταβάλλει κανέναν φόρο στο ελλαδικό κράτος για την απόκτηση, δωρεά, αγορά, οποιασδήποτε κινητής ή ακίνητης περιουσίας, ενώ παράλληλα δικαιούται να εισάγει αδασμολόγητα προϊόντα προς εβραϊκή χρήση.
Κατ' επέκταση, το Κ.Ι.Σ. έχει συγκροτήσει όπως προκύπτει από τον εσωτερικό του κανονισμό, έναν αυτάρκη και αυτοδιοικούμενο οργανισμό που επεκτείνεται σε όλους τους νομοθετικούς, αστυνομικούς, δικαστικούς, διοικητικούς, θρησκευτικούς, εκπαιδευτικούς, οικονομικούς, κ.α. τομείς, υποδομή η οποία απαιτείται για τη λειτουργία ενός ανεξάρτητου κράτους. Τα προνόμια τα οποία έχουν παραχωρηθεί από το ελληνικό κράτος στο Κ.Ι.Σ. είναι παράνομα και αντισυνταγματικά, αφού με τον συγκεκριμένο κανονισμό του Κ.Ι.Σ., αυτοβούλως έχει δημιουργηθεί ένα "κράτος εν κράτη" από την ελληνική εβραϊκή κοινότητα. Και μάλιστα, αυτό το "κράτος" δεν μετέχει σε καμία υποχρέωση έναντι του ελληνικού κράτους και απλά εισπράττει χωρίς ποτέ να αποδίδει τίποτε προς το ελληνικό δημόσιο...! (ολόκληρη η σχετική δημοσίευση βρίσκεται εδώ)
Μετά από αυτά, δικαίως αναρωτιέται ο γράφων, αλλά και ο κάθε έλληνας πολίτης: Και γιατί κύριε Παπανδρέου, κύριε Παπακωνσταντίνου και κύριοι βουλευτές, να πληρώνουν οι απλοί έλληνες πολίτες τη στιγμή που άλλοι έλληνες πολίτες (εβραίοι στο θρήσκευμα) δεν συμπαρατάσσονται στην στήριξη της οικονομίας αυτής της χώρας, αλλά και δεν συνδράμουν για την οικονομική της σωτηρία; Γιατί, άραγε, θα πρέπει εις έκαστος μισθωτός, συνταξιούχος ή δημόσιος υπάλληλος, να ανεχθεί την φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν κάποιοι άλλοι (εβραίοι) πολίτες απολαμβάνουν ειδικής μέριμνας, προστασίας και ουσιαστικής απαλλαγής από τις εισφορές φόρων; Αν αναλογιστούμε μάλιστα πως μεγάλες (έως τεράστιες) βιομηχανίες που λειτουργούν στη χώρα δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή ως φόρο και χάνονται πάρα πολλά δισεκατομμύρια ετησίως, λόγω ειδικού νόμου, με ποια σοβαρότητα έρχεται σήμερα το κράτος να κυνηγήσει τον μικροεπιχειρηματία που «φοροδιαφεύγει»;
Τα ερωτήματα, βέβαια, θα μείνουν ερωτήματα και κανείς δεν θα βρεθεί να απαντήσει, κυρίως λόγω ελλείψεως επιχειρημάτων και δευτερευόντως λόγω ελλείψεως σοβαρότητας ...; «Το σύστημα είναι ένοχο», κύριε πρωθυπουργέ, και καλά θα κάνατε, τόσο εσείς όσο και το «τσίρκο» που έχετε ονομάσει κυβέρνηση, να επαναπροσανατολίσετε τις πολιτικές σας και την στάση σας απέναντι στον ελληνικό λαό ...;
Πολλοί βάζουν στοιχήματα, κύριε πρωθυπουργέ, εάν θα αντέξετε ως κυβέρνηση μέχρι τον ερχόμενο Οκτώβριο, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που στοιχηματίζουν (κυριολεκτικά) την πολιτική σας ύπαρξη έως το τέλος του Μαΐου, οπόταν και θα ανακοινωθούν τα νέα (συμπληρωματικά) οικονομικά μέτρα, τα οποία θα είναι και η ουσιαστική ταφόπλακα της λαθροκυβέρνησης της οποίας σήμερα ηγείστε. Εάν σας αναφέρω πως ήδη συζητιέται που θα προσφύγετε για να ξεχάσετε την πολιτική σας πανωλεθρία (περί διωγμού θα πρόκειται ουσιαστικά) και γίνονται αναφορές για ΗΠΑ ή και για Σουηδία, φυσικά δεν θα γίνω πιστευτός (βλέπετε, ο Καραμανλής φρόντισε να «ξεχάσει» τον πόνο του στις Αυστριακές Άλπεις ...;), αλλά σας υπενθυμίζω πως εσείς είχατε δηλώσει ότι "ο πολιτικός έχει πάντα έτοιμη την βαλίτσα του πίσω από την πόρτα" ...; Και αναρωτιέμαι: Υπάρχει τόση αυτογνωσία στην πολιτική δειλία και στην ατολμία αντιμετώπισης των πολιτικών σας ευθυνών; Και το τελευταίο, δεν αφορά μόνο τους σημερινούς κυβερνώντες, αλλά και άλλους που έχουν ήδη φύγει από τη χώρα (Μαντέλης, Αδριανόπουλος και λίαν συντόμως έπεται δραματική συνέχεια) ...;
Η λαϊκή οργή, η αγανάκτηση και η αγωνία για την απόδοση του δικαίου, πρόκειται πολύ σύντομα να «τσακίσει» (κυριολεκτικά) όλη αυτή την πολιτική νομενκλατούρα των golden boys της οικονομίας και της πολιτικής, που άγονται και φέρονται εργαζόμενοι για τα προσωπικά τους συμφέροντα και αδιαφορώντας πως ουσιαστικά συμβάλουν στον αφελληνισμό ή και στην σμίκρυνση της χώρας ...;
Δικαίωμά σας, κύριε πρωθυπουργέ να επιθυμείτε να κυβερνάτε ...; Δικαίωμά σας είναι να προσπαθείτε να εδραιώσετε το καθεστώς σας (περί καθεστώτος πρόκειται και όχι περί κυβερνήσεως) για το μεγαλύτερο δυνατό χρονικό διάστημα ...; Τα πολιτικά σας ατοπήματα και οι ηθικές σας επιθέσεις εναντίον του ελληνισμού, τα κατ' εξακολούθησιν ψεύδη σας και η δουλικότητα στις προσταγές των «μεγάλων», είναι αυτά που θα βρείτε μπροστά σας και που θα σας εξακοντίσουν στο πολιτικό «πυρ το εξώτερον» ...;
Εάν νομίζετε πως κυβερνάτε αυτόν τον τόπο, πως διαθέτετε πραγματική (και όχι εικονική) πυγμή, άμεσα οφείλετε να ανακοινώσετε δεκαετή αναδρομική καταβολή φόρων της εβραϊκής κοινότητας (καθώς και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου της Ελλάδας). Πιστέψτε με, ούτε θα φτωχύνουν (φυσικά και θα τους λείψουν τα χρήματα που θα δώσουν, αλλά σε έναν καλό εβραίο πάντα λείπουν τα χρήματα επειδή ζει γνωρίζοντας πως θα μπορούσε να έχει αποκτήσει περισσότερα), καθώς και όλων εκείνων των ελλήνων χριστιανών που μετέχουν στο Κ.Ι.Σ. Εκτός εάν στην Ελλάδα υπάρχουν πολίτες διαφόρων κατηγοριών, με βάση τη θρησκεία τους ...; και σε αυτή την περίπτωση, διαβλέπω πως -τελικά- οι χριστιανοί αποτελούν πολίτες γ' κατηγορίας, αφού ως α' κατηγορίας αντιμετωπίζετε τους εβραίους και ως β' κατηγορίας τους μουσουλμάνους (οι οποίοι στην Ελλάδα χρήζουν ειδικής κρατικής μέριμνας σε πλείστες όσες των περιπτώσεων) ...;
Κύριε πρωθυπουργέ, η χώρα επτώχευσε επειδή εσείς οι πολιτικοί αγνοήσατε ηθελημένα (ή δεν γνωρίζατε) βασικούς κανόνες της οικονομίας, αλλά και της ηθικής ...; Εσείς λοιπόν οφείλετε να βρείτε την λύση και σταματείστε αυτή την φορολογική επιδρομή εναντίον των ελλήνων, οι οποίοι ούτε «έφαγαν», ούτε έκρυψαν, αλλά και ούτε κέρδισαν τίποτε περισσότερο από το μεροκάματο που βγάζουν με κόπο ...;
Ζητείστε-απαιτείστε λοιπόν τα χρεωστούμενα (και όχι όλα, δεν χρειάζεται) από την ελληνική εβραϊκή κοινότητα και το καθοδηγητικό της όργανο (Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, και να είστε βέβαιος πως όλα τα οικονομικά προβλήματα της χώρας θα λυθούν ως διά μαγείας ...; (μην σας πω και πως οιτοκογλύφοι θα σκεφτούν πολύ σοβαρά να μας δανείσουν και χωρίς τόκο ...;)!!!

apolloniosblog.blogspot.com

Τρίτη 19 Ιουνίου 2018

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ: ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΑΤΗ! ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ


Αγαπάτε αλλήλους»  Αυτές οι δυο λέξεις αποτελούν μια παροιμιώδη χριστιανική φράση την οποία χρησιμοποιούν πολλοί για να μας αποδείξουν ότι το μήνυμα του Χριστιανισμού είναι η αγάπη· ότι η εντολή της αγάπης είναι η υπέρτατη εντολή και ότι ο Χριστιανισμός είναι η κατ' εξοχήν θρησκεία της αγάπης.  Αυτή η φράση, ως έχει, εμφανίζεται μόνον στα εξής δύο κείμενα του «Κατά Ιωάννην» ευαγγελίου (το πως διέφυγε απ' τους άλλους ευαγγελιστές μια τόσο σημαντική επιθυμία του Ιησού, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) όπου ο Ιησούς εν μέσω «θεολογικών» λόγων στα κεφάλαια 13 και 15 λέει: 

«Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγά πη σα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους. εν τούτω γνώ σονται πάντες ότι εμοί μα θη ταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Κατά Ιωάννην 13: 34-35).  [Απόδοση: «Σας δίνω μια καινούργια εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως σας αγάπησα εγώ, έτσι ακριβώς να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. Aπ' αυτό θα μάθουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας».]  Και: «Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα η χαρά η εμή εν υμίν μείνη και η χαρά υμών πληρωθή. Αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς» (Κατά Ιωάννην 15: 11-12).  [Απόδοση: «Σας τα έχω πει αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να παραμείνει μέσα σας, κι έτσι η χαρά σας να ολοκληρωθεί. Tούτη είναι η δική μου εντολή: N' αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως ακριβώς σας αγάπησα».]  
Ας κοιτάξουμε προσεκτικά τα κείμενα αυτά. Απ' αυτά βλέπουμε ότι, την εντολή αυτή ο Χριστός την δίνει στους μαθητές του, και ότι είναι μια καινούργια εντολή: «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως και εγώ αγάπησα εσάς. Έτσι θα γνωρίζουν όλοι ότι είστε μαθητές μου». Περίεργο! Δεν την ήξεραν νωρίτερα;  Εδώ ο Ιησούς τονίζει καθαρά και μόνο στους μαθητές του (όπως, παρομοίως ο Θεός δίνει τις «Δέκα Εντολές», που απευθύνονται στους Εβραίους και μόνο σ' αυτούς), «αγαπάτε αλλήλους». Δεν τους είπε να αγαπάνε όλο τον κόσμο αδιακρίτως, αυτούς που δεν γνωρίζουν και αυτούς που διαφέρουν! Η νέα εντολή είναι σαφής και δεν έχει να κάνει με τον καθολικό χαρακτήρα της γενικής αγάπης ως Πλατωνικής Ιδέας. Ούτε υπονοείται η αγάπη όλων των ανθρώπων για όλους τους ανθρώπους. Στο «Κατά Λουκάν» ευαγγέλιο λέει: «Πλην τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντάς με βασιλεύσαι επ' αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου» (Κατά Λουκάν 19: 27).  [Απόδοση: «Όσο για τους εχθρούς μου εκείνους, που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και σφάξτε τους μπροστά μου».]  Είναι λοιπόν μια εσωτερική εντολή, δηλαδή εντολή για τους εντός της ομάδος των μαθητών. Εκ των υστέρων και κατ' επέκταση γίνεται εντολή και γι' αυτούς που θέλησαν να γίνουν μαθητές κατά τις επιταγές του Χριστιανισμού. Είναι δηλαδή εντολή προς τους χριστιανούς και για τους χριστιανούς.  Μπορεί η εντολή αυτή, όπως ανακοινώνεται, να ήταν καινούργια γι' αυτήν την ομάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν την είχαν σκεφτεί και προφέρει πριν από την χριστιανική μεσσιανική κίνηση. Οι στωικοί, οι πλατωνικοί, ο Κικέρων και άλλα φιλοσοφικά ρεύματα είχαν διακηρύξει την αγάπη πολύ πριν από τα ευαγγέλια είτε με μερικό είτε με καθολικό ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Η έννοια της αγάπης είτε εντός μιας ομάδας είτε καθολικά υπήρχε ήδη. Δεν την πρωτοδίδαξε ο Χριστός στην ανθρωπότητα. Η ιδέα της αγάπης ήταν ήδη γνωστή. Όλα αυτά ήταν ήδη πολύ γνωστά και μεταξύ των Εβραίων και δεν χρειαζόταν πλέον κάποιον Ιησού για να τους τα κάνει πιο γνωστά. Ο Ιησούς σ' αυτά τα χωρία δεν τους είπε κάτι καινούργιο. Απλώς αναμασάει τα ήδη από πολλών αιώνων γεγραμμένα.  Στην «Επί του Όρους Ομιλία» ο Ιησούς για να νεωτερίσει κάπως, ξεπερνά τα όρια των σχετικών χωρίων της Παλαιάς Διαθήκης και διδάσκει μια ασυγκράτητη και άνευ όρων αγάπη και καμία αντίδραση κατά του κακού: «Ηκούσατε ότι ερρέθη, οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος· Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρω· αλλ' όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην· και τω θέλοντί σοι κριθήναι και τον χιτώνα σου λαβείν, άφες αυτώ και το ιμάτιον· και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον εν, ύπαγε μετ' αυτού δύο· τω αιτούντι σε δίδου και τον θέλοντα από σου δανείσασθαι μη αποστραφής» (Κατά Ματθαίον 5: 38-42).  [Απόδοση: «Ακούσατε πως ειπώθηκε: Mάτι σου έβγαλαν, μάτι να βγάλεις· δόντι σου έβγαλαν, δόντι να βγάλεις. Eγώ όμως σας λέω να μην αντιστέκεστε στον κακόβουλο, αλλά όποιος σε χτυπήσει στο δεξί μάγουλο, στρέψε του και το άλλο. Kαι σ' εκείνον που θέλει να σε πάει στο δικαστήριο και να σου πάρει τον χιτώνα, άφησέ του και το πανοφώρι σου. Kαι όποιος σε αγγαρέψει ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δυο μίλια. Σ' εκείνον που σου ζητά, δίνε, κι εκείνον που θέλει να δανειστεί από σένα μην τον αποστραφείς».]  Ο ίδιος ο Ιησούς όμως, όταν δέχθηκε ράπισμα από έναν υπηρέτη του αρχιερέα, δεν έστρεψε και το άλλο μάγουλο, και ούτε δέχθηκε το χαστούκι αδιαμαρτύρητα: «Ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περv του κακού· ει δε καλφς, τι με δέρεις;» (Κατά Ιωάννην 18: 23).  [Απόδοση: «Αν μίλησα άσχημα, απόδειξέ το. Aν όμως μίλησα σωστά, γιατί με χτυπάς;».]  Επιστρέφοντας στο «Κατά Ματθαίον» ευαγγέλιο, διαβάζουμε: «Ος εάν μη δέξηται υμάς μηδέ ακούση τους λόγους υμών, εξερχόμενοι έξω της οικίας ή της πόλεως εκείνης εκτινάξατε τον κονιορτόν των ποδών υμών. Αμήν λέγω υμίν, ανεκτότερον έσται γη Σοδόμων και Γομόρρας εν ημέρα κρίσεως ή τη πόλει εκείνη» (Ματθαίον 10: 14-15 και παρομοίως και στα άλλα ευαγγέλια).  [Απόδοση: « Αν κάποιος δεν σας δεχτεί κι ούτε ακούσει τα λόγια σας, βγαίνοντας έξω από το σπίτι εκείνο ή την πόλη εκείνη, τινάξτε ακόμη και τη σκόνη από τα πόδια σας. Πράγματι, σας λέω, επιεικέστερη θα είναι η τιμωρία στις πόλεις των Σοδόμων και των Γομόρρων την Hμέρα της Kρίσης, παρά στην πόλη εκείνη».]  Η Ιστορία μάς διδάσκει ότι η αγάπη των χριστιανών για τους χριστιανούς είναι ότι χειρότερο παράδειγμα υπάρχει κατά της έννοιας της αγάπης. Με αυτό βεβαίως εννοούμε όλα όσα συνέβησαν ανάμεσα στις διάφορες χριστιανικές αιρέσεις και σχίσματα. Η δε αγάπη των χριστιανών για μη χριστιανούς ξεπέρασε κάθε όριο φαντασίας σε εκδίκηση και θηριωδία. Και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αν λάβει κανείς υπόψιν του την «θεϊκή αγάπη», που «ακτινοβολά» μέσα από την Παλαιά Διαθήκη ...;  Περιττό να αναφερθούν λεπτομέρειες από την «Αποκάλυψη του Ιωάννη». Διαβάστε την. Γέμει από κάθε είδους ασχήμιες, πληγές, απειλές, φόνους, φόβους, τρόμους, διαστροφές, επιβλαβή έντομα, καταστροφές, λίμνες με πυρ και θείον και με μια μανιακή συμπλεγματική εκδικητικότητα ενός παντοδυνάμου και παναγάθου Θεού, για τον οποίον ο Ιωάννης έχει δηλώσει ότι «ο Θεός αγάπη εστίν» (Α΄ Ιωάννου 4: 16)!  «Πάτερ, άφες αυτοίς» Όπως την αγάπη έτσι και την συγχώρεση επικαλούνται πολλοί χριστιανοί απολογητές ως ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματα του Χριστιανισμού. Μας λένε μάλιστα ότι αγάπη και συγχώρεση πάνε μαζί και ότι μόνο στον Χριστιανισμό υπάρχει καθολική και άνευ όρων συγχώρεση. Οπότε πρέπει να εξετάσομε εδώ κατά πόσον αυτά ισχύουν και με το ζήτημα της συγχώρεσης.  Πρώτα απ' όλα στον Ιουδαϊσμό, την πατρική θρησκεία του Χριστιανισμού δηλαδή, δεν υπάρχει συγχώρεση αλλά σκληρή και ωμή ανταπόδοση, σύμφωνα με τον ακρογωνιαίο λίθο της θεϊκής νομοθεσίας που ο ίδιος ο Θεός έδωσε στον φίλο του και προφήτη Μωυσή. Πρόκειται για τον ίδιο Θεό του Χριστιανισμού, ο οποίος χάραξε στην πέτρα τον Νόμον της Ανταποδόσεως ή Αντεκδικήσεως και μάλιστα τρεις φορές ( Έξοδος 21: 23-25, Λευιτικόν 24: 17-21 και Δευτερονόμιον 19: 21):«Θα δώσεις ψυχήν αντί ψυχής, οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείραν αντί χειρός, πόδαν αντί ποδός, έγκαυμα αντί εγκαύματος, μώλωπα αντί μώλωπος».  Μετά όμως ο ίδιος Θεός διά του Υιού του, Ιησού Χριστού, μας προτρέπει -όπως προαναφέρθηκε- να στρέφουμε και το άλλο μάγουλο, αν και ο ίδιος δεν τήρησε αυτή τη διδαχή (δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις, δηλαδή).  Αυτό που λένε πολλοί χριστιανοί, ότι μόνο στον Χριστιανισμό υπάρχει συγχώρεση, είναι τουλάχιστον λάθος, αν δεν είναι ψέμα. Εκτός του ότι συγχώρεση υπάρχει σε πολλές φιλοσοφίες και θρησκείες, στον Χριστιανισμό η συγχώρεση δεν είναι ούτε καθολική ούτε άνευ όρων. Η χριστιανική δογματική το δηλώνει απεριφράστως: «Το προπατορικό αμάρτημα το φέρει κάθε άνθρωπος ερχόμενος εις τον κόσμο». Εξαιτίας αυτού του φρικιαστικού, ανηθίκου, αχαρακτηρίστου και αντιφατικού αξιώματος (και ορισμένων άλλων ακόμα) οι χριστιανοί θεολόγοι χρειάστηκαν να δημιουργήσουν το δόγμα της «αμώμου συλλήψεως» του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, που τελικά ήταν Θεός και αυτός ο ίδιος, ακόμα και ως άνθρωπος έπρεπε να είναι αναμάρτητος και ως εκ τούτου να μην φέρει το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ και της Εύας! Έτσι η Εβραιοπούλα Μαριάμ έπρεπε να καταστεί έγκυος όχι διά της πεπατημένης οδού αλλά διά του Αγίου Πνεύματος του Θεού Γιαχβέ και να παραμείνει παρθένος τόσο κατά τη σύλληψη όσο και κατά τη γέννηση (στον Χριστιανισμό η ερωτική συνεύρεση είναι βαρύτατη αμαρτία, η παρθενία υπέρτατη αρετή, ενώ τα γεννητικά όργανα αποκαλούνται στις «ιερές» γραφές, ως «ασχημοσύνη»). Η Καθολική Eκκλησία απαίτησε «άμωμο σύλληψη» όχι μόνο για τον Ιησού Χριστό αλλά και για την ίδια τη μητέρα του, την Παναγία Θεομήτορα Μαριάμ. Μόνο έτσι απέφυγαν και οι δύο το αβάσταχτο βάρος του προπατορικού αμαρτήματος.  Το προπατορικό αμάρτημα, συγχωρείται μόνο με το βάπτισμα, την απόταξη του Σατανά και με το να παραμείνεις ακράδαντα πιστός χριστιανός! Όσα μωρά γεννιούνται πεθαμένα και όσα (ή όσοι) πεθάνουν πριν βαπτιστούν γίνονται «διαβολάκια» και καταδικάζονται στην αιώνια κόλαση, λόγω του προπατορικού αμαρτήματος. Από την άλλη πλευρά ισχυρίζονται ότι, όσα νήπια πεθάνουν μετά το βάπτισμα και προτού ενηλικιωθούν γίνονται αγγελάκια δίπλα στον Θεό Γιαχβέ! Σε κάνουν δηλαδή να παρακαλείς να πεθάνεις όσο πιο μικρός γίνεται για να μην σου δοθεί χρόνος να διαπράξεις αμαρτίες και έτσι να γίνεις αγγελάκι του Γιαχβέ! Καταστροφική θρησκεία από πάσης απόψεως!  Πέραν του προπατορικού αμαρτήματος έχομε και την εξής αμαρτία που είναι η μόνη παντελώς ασυγχώρητη. Αυτή είναι η «βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος». Αν και δεν είναι σαφές σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η βλασφημία και αμαρτία, οι διάφοροι κληρικοί την απέδιδαν στους λαϊκούς κατά το δοκούν. Εξαιτίας αυτής της αόριστης και ασαφούς αμαρτίας κατεστράφησαν εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, προσωπικότητες και υπάρξεις ανά τους αιώνες. Αυτή συμπληρώνει το προπατορικό αμάρτημα γιατί αποδίδονταν και σε πολλούς γονείς που είχαν την κακοτυχία να χάσουν αβάπτιστα παιδιά. Οι λαϊκοί αυτοί για να εξιλεωθούν, παρ' όλο που σύμφωνα με το εκκλησιαστικό δόγμα αυτό δεν ήταν πλέον δυνατόν, δώριζαν όλη την περιουσία τους, ό,τι είχαν και δεν είχαν, στις εκκλησίες και έτσι μετατρέπονταν σε πάμφτωχους επαίτες με εξαθλιωμένες οικογένειες. Με αυτούς τους εκφοβισμούς και την επιβολή ενοχών οι εκκλησίες καταλήστευαν τον δεισιδαίμονα κοσμάκη και συσσώρευαν αμύθητα πλούτη και ακίνητη περιουσία. Καταστροφική θρησκεία λοιπόν σε όλο της το μεγαλείο!  Κακή τύχη είχαν και απειράριθμοι χριστιανοί πιστοί κατά το μυστήριο της εξομολογήσεώς τους. Ανάλογα με τις αμαρτίες για τις οποίες ζητούσαν συγχώρεση και ανάλογα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες και πολλές φορές με την διάθεση του εξομολόγου ιερέως έπρεπε να υποστούν πολλά σκληρά επιτίμια. Μερικά τέτοια επιτίμια επί παρατεταμένα χρονικά διαστήματα ήταν: Τεράστιος αριθμός μετανοιών, χρονοβόρα επανάληψη προσευχών, επιβλαβείς νηστείες, αγρυπνίες, εκφοβισμοί, αναθέματα, απαγόρευση της θείας μεταλήψεως, βαρύτιμα τάματα, κλπ. Τα επιτίμια αποτελούσαν μια μέθοδο πλύσεως εγκεφάλου και θρησκευτικού παραληρήματος των πιστών των οποίων η προσωπικότητα καταρρακωνόταν από τις ενοχές που αυτά υποκινούσαν. Όλα αυτά είναι καταγραμμένα στα πολλά και διάφορα δογματικά βιβλία του Χριστιανισμού.  Με τα τάματα αυτά πολλές οικογένειες επτώχευσαν και οι εκκλησίες πλούτησαν. Για πολλούς αιώνες είχαμε και τον θαυμάσιο θεσμό των «συγχωροχαρτίων». Αυτός ο θεσμός κατά εποχές και κατά τόπους υπήρχε τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή. Είναι ψέμα το ότι τα συγχωροχάρτια ήταν εφεύρημα μόνο της Δυτικής Εκκλησίας. Ο πιστός πλήρωνε όσα σου ζητούσαν οι κληρικοί των διαφόρων βαθμίδων και πατριαρχείων και αναλόγως αγόραζε τη συγχώρεση που ήθελε ή αυτήν που αυτοί του έταζαν. Αν δεν είχε να πληρώσεις τότε αγόραζε μερική λιγότερη συγχώρεση ή δεν του πωλούσαν καθόλου. Να κόψει τον λαιμό του δηλαδή, αν δεν έχει να πληρώσει ...; Υπήρχαν ακριβά συγχωροχάρτια πολυτελείας και φτωχικά φτηνά. Να τί θα πει εκκλησία που θεμελίωσε ο Ιησούς και καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα του Γιαχβέ ...;  Ο ίδιος ο Χριστός, όπως αναφέρεται μόνο στο «Κατά Λουκάν» («Πατέρα συγχώρεσέ τους· δεν ξέρουν τι κάνουν», [23: 34]), συγχώρεσε τους διώκτες του από τον σταυρό. Ακόμα λένε ότι συγχώρεσε την πόρνη, μόνο στο «Κατά Ιωάννην (8: 1-11). Δεν έκανε όμως το ίδιο με τους Αρχιερείς, Γραμματείς και Φαρισαίους προς τους οποίους συχνά και με ξέφρενη οργή εξαπολύει τρομερές ύβρεις και απειλές σε όλα τα ευαγγέλια. Όπως σε όλα τα χριστιανικά θέματα έτσι και σε τούτο πρυτανεύει η αντίφαση.  Στην παραβολή του αχάριστου και απάνθρωπου δούλου «οφειλέτου μυρίων ταλάντων», ο κύριός του θα τον παραδώσει στους βασανιστές μέχρις ότου να του επιστρέψει τα ωφειλόμενα χρήματα και καταλήγοντας ο Ιησούς λέει: «Tο ίδιο θα κάνει και ο Πατέρας μου ο ουράνιος σ' εσάς, αν δεν συγχωρήσετε ο καθένας σας τον αδελφό του, μέσα από την καρδιά του, τα παραπτώματά του» (Κατά Ματθαίον 18: 23-35). Όπως ακριβώς με το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού ...;κ.λπ.» του θεϊκού Μωσαϊκού Νόμου. Βλέπουμε δηλαδή εν προκειμένω ότι η συγχώρεση τελείται υπό ορισμένες συνθήκες. Δεν αποδίδουμε εδώ δίκιο ή άδικο, αλλά να μην μας διατυμπανίζουν οι διάφοροι αδαείς ή εκ προθέσεως ιεροκήρυκες ότι η χριστιανική συγχώρεση και αγάπη είναι τυφλή, καθολική και χωρίς συνθήκες.  Η συγχώρεση όπως λαμβάνει χώρα στον Χριστιανισμό είναι ουσιαστικά ένα χριστιανικό τέχνασμα εξαιρετικά αποδοτικό και καταστροφικό συνάμα. Έχοντας κατατάξει σχεδόν τα πάντα στον κατάλογο των αμαρτιών, -π. χ. το τί και πόσο τρώει ή πίνει κανείς (επικίνδυνες και ανθυγιεινές νηστείες), να είσαι εθνικός ή τελώνης, να είσαι πλούσιος, το διαζύγιο και το να ξαναπαντρευτείς (Ματθαίος 5: 32, 19: 1-12, Μάρκος 10: 1-12, Λουκάς 16: 18), την ιδέα του ερωτισμού (Ματθαίος 5: 28 «Εγώ δε λέγω υμίν ότι πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού»), το να σκέπτεσαι τον αύριο, κ.λπ.- είναι σίγουρο ότι ο Χριστιανισμός δεν θα αποκτούσε οπαδούς ακόμα και από τα περιθωριακά στοιχεία και αποβράσματα της κοινωνίας που προσείλκυσε στην αρχή. Δεν θα είχε παραμείνει κανείς εκεί μέσα. Αλλά όπως καθόρισε σχεδόν τα πάντα ως αμαρτίες έτσι απέδιδε και τη συγχώρεσή τους κάτω από κατάλληλες συνθήκες όταν αυτές κρίνονταν ικανοποιητικές.  Οι εκκλησίες με τις φρούδες υποσχέσεις, συγχωρήσεις και τα συγχωροχάρτια τους απέκτησαν αμέτρητους σκλάβους και συσσώρευσαν αμύθητα πλούτη και περιουσίες. Οι ενοχές, λύπες, συντριβές και οι νευρώσεις, ακόμα και μετά την συγχώρεση, έγιναν το καθημερινό σαράκι της κοινωνίας και της ψυχολογικής υγείας των ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά όμως πολλοί βρίσκουν πολύ βολικό μέσο την συνεχή εξομολόγηση και συγχώρεση έστω και με όλα τα επιτίμια για να διαπράττουν παντός είδους αμαρτίες, αφού στο τέλος θα συγχωρηθούν όσες φορές και αν αμαρτήσουν και ό,τι και αν κάνουν. Έτσι λένε: «Θα κάνω ό,τι θέλω και όταν πλησιάζει το τέλος θα εξομολογηθώ, θα κοινωνήσω και θα συγχωρεθώ» (τρανό παράδειγμα ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος, ο οποίος αν και μέγας εγκληματίας στο τέλος «άγιασε»).  Σε όλη την ιστορία και θεολογία του Εβραιοχριστιανισμού ο διαχωρισμός πιστών και απίστων τίθεται κατηγορηματικώς, είναι σαφής και αδιάλλακτος. Οι άπιστοι δεν θα βρούνε καμία συγχώρεση και έχει ήδη αποφασισθεί ότι κατά την κρίση θα βρεθούν ένοχοι. «Εν δε το άδη ουκ έστι μετάνοια»· δεν υπάρχει συγχώρεση και δεύτερη ευκαιρία. Θα καταδικαστούν αιωνίως. Στην ιστορία της χριστιανικής λαίλαπας δεν υπήρχε καμία συγχώρεση, λύπη, οίκτος, κατανόηση, κ.λπ., προς κάθε αλλόθρησκο, μέλος άλλου πολιτισμού, ή όποιον δεν πείθονταν για να υπακούει τις χριστιανικές επιταγές, διδασκαλίες και δεισιδαιμονίες.  Εσχάτως διάφοροι ιερωμένοι και απολογητές δεν μπορούν να καλύψουν τη σχιζοφρενική αντίφαση μεταξύ της αγάπης και φιλευσπλαχνίας ενός παντοδυνάμου, φιλευσπλάχνου και παναγάθου Θεού και της ατελεύτητης τιμωρίας, της μη συγχωρήσεως, του εκφοβισμού, της καταδίκης στην αιώνια κόλαση της φωτιάς των βασανιστηρίων και των διαβόλων και όλα όσα αναφέρομε εδώ. Έτσι βρήκαν διάφορα πονηρά και δόλια μέσα για ψευτοδικαιολογίες. Π. χ. λένε: «Καταδικάζομε την κακή πράξη και την αμαρτία, αλλά όχι τον πράξαντα και τον αμαρτωλό». Μα καλά, γίνεται πράξη και αμαρτία χωρίς υποκείμενο; Έτσι βγαίνει μια πράξη μόνη της χωρίς κανείς να την έχει σκεφθεί και μετά να την διαπράξει; Δηλαδή πώς τιμωρείται μόνο η κακή πράξη και η αμαρτία; Απλώς ως ιδέα και αφήνεται ο αμαρτωλό ελεύθερος και όπως ήταν και πριν αμαρτήσει; Τότε γιατί συνεχώς αναγγέλλονται αιώνιες τιμωρίες και τα φρικτά βασανιστήρια; Γιατί επαναλαμβάνονται φράσεις όπως: «Θα σε τιμωρήσει ο Θεός», «Θα έχεις να δώσεις απολογία επί του φοβερού βήματος του Χριστού», και «καλήν απολογίαν την επί τού φοβερού βήματος τού Χριστού αιτησόμεθα» κλπ; Γιατί εκφοβίζεται ο κόσμος με τέτοιες φράσεις;  Η ιστορία του Χριστιανισμού από το 313 μέχρι και σήμερον διδάσκει κάθε άλλο από συγχώρεση και αγαθή ή ανυπόκριτη αγάπη που τα πάντα υπομένει. Όταν ο μονοκράτορας Κωνσταντίνος έδωσε το πράσινο φως στους χριστιανούς, η επιλογή κάθε ανθρώπου που βρέθηκε κοντά τους ήταν, ή χριστιανός ή νεκρός. Τα εγκλήματα των χριστιανικών εκκλησιών είτε μεταξύ των είτε εναντίον των άλλων θρησκειών και λαών είναι το χειρότερο κακό που συνέβη ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο υπερχιλιετής Μεσαίωνας, το σφαγείο της Σκυθόπολης, η ολοκληρωτική αμορφωσιά, η καύση των μάγων και μαγισσών, οι σταυροφορίες, η Ιερά Εξέταση, η σωματική και η ηθική τυραννία των ατόμων, οι εξοντώσεις των αιρετικών, οι θρησκευτικοί πόλεμοι, ο εκχριστιανισμός της Ευρώπης και της αμερικανικής ηπείρου, η εναντιότητά του κατά της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της προόδου και πάρα πολλά άλλα τοιαύτα αποτελούν τις πλέον φρικιαστικές σελίδες της ιστορίας.  Επίλογος  Πολλοί αμαθείς ή πιθηκίζοντες θα ρωτήσουν: Αν δεν είναι η αγάπη, τότε ποιο είναι το μήνυμα του Χριστιανισμού στον κόσμο;  Η απάντηση είναι σύντομη και απλή: Ο Χριστιανισμός δεν μας είπε τίποτα για την εδώ ζωή ή για την αγάπη που δεν το είχαμε σκεφτεί, συζητήσει, αναπτύξει, και φιλοσοφήσει πριν απ' αυτόν. Αν υπάρχει κάτι που να καθορίζει την κεντρική ιδέα και το άξονα περιστροφής της θεολογίας του Χριστιανισμού αυτό είναι η άνευ ορίων οργή του «Παντοδυνάμου και Παναγάθου Γιαχβέ» και ο συνεχής και άκρατος εκφοβισμός μαζί με τον αέναο αγώνα κατά του σατανά και την από στιγμή σε στιγμή εσχατολογική κρίση. Οργή, φόβος, τρόμος, σατανάς, διάβολοι, την προσμονή της εσχάτης κρίσεως από στιγμή σε στιγμή ...; Πάνω απ' όλα όμως ο εκφοβισμός: « ...;και εγένετο φόβος μέγας εφ' όλην την εκκλησίαν και επί πάντας τους ακούοντας ταύτα» (Πράξεις 5: 11).  Αντί του εντός των χριστιανικών ομάδων περιορισμένου ή του γενικώς αορίστου «αγαπάτε αλλήλους» η κεντρική ιδέα του Χριστιανισμού, πέραν από εκδίκηση κατάρα και έσχατη τιμωρία, αντιπροσωπεύεται πλήρως με το «εκφοβίζετε αλλήλους». Στον Χριστιανισμό παντού και πάντοτε διαχέεται ένας διαρκής, έντονος και αγχώδης φόβος, γεγονός κυριολεκτικά αποδεδειγμένο από τη θεωρία, τη διδασκαλία και την ιστορική διαδρομή του. Ο απροκάλυπτος και άκρατος εκφοβισμός δηλαδή ...;  Πηγή: «Άρθρα και μελέτες επί του χριστιανικού φαινομένου» (Ιωάννης Ρούσσος)
 
: ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΠΑΣ.ΕΞΩΛΕΣΤΑΤΟΝ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ Ο Π.Π. ΓΕΡΜΑΝΟΣ!!!

Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΠΑΣ.ΕΞΩΛΕΣΤΑΤΟΝ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ Ο Π.Π. ΓΕΡΜΑΝΟΣ!!!

Ο Διάκος στην Αλαμάνα, διάκος δεν ήταν; Ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι παπάς δεν ήταν και ο μπουρλοτιέρης στο Κούγκι του Σουλίου παπάς δεν ήταν; Χρειαζόταν να πλαστεί ο μύθος της ευλογίας της σημαίας από έναν μητροπολίτη για να δηλωθεί η συμμετοχή του κλήρου στην Επανάσταση; ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν ήταν στα Καλάβρυτα τη μέρα που τον απεικονίζει πασίγνωστη ρομαντική ζωγραφική εικόνα. 


ο Παπαφλέσσας δεν υπήρξε ποτέ παπάς ή καλόγερος. Απεναντίας μελέτησε τους Έλληνες, γι 'αυτό κι έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τους αφορισμούς του ανθελληνικού παπαδαριού και τα «εξωλέστατος» του πλατσικολόγου Π.Π Γερμανού. ".... ο δε Δικαίος, άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος, περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τίνι τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του Έθνους, δια να πλουτίση εκ των αρπαγών, τους εβεβαίωνεν, ότι είναι τα πάντα έτοιμα. »(« Απομνημονεύματα »). Ο Δημητσανίτης δεσπότης Π. Π. Γερμανός για τον ηρωϊκό Παπαφλέσσα 


Δίχως ίχνος ντροπής η ελληνική πολιτεία διδάσκει στους νέους της ότι οι ανθέλληνες ιεράρχες και το παπαδαριό όχι μόνον συνέβαλαν στην επανάσταση αλλά κι ότι σ 'αυτούς κυρίως χρωστάμε την ελευθερία μας! Στα πλαίσια αυτής της προπαγάνδας μας παρουσιάζουν για ιερωμένους ανθρώπους οι οποίοι για να αποφύγουν την σύλληψή τους από τους Τούρκους, αλλά και για να κινούνται με άνεση - όπως βεβαίως όλο το παπαδαριό την διέθετε επί τουρκοκρατίας - μέσα στην οθωμανική επικράτεια, αναγκάστηκαν να παριστάνουν τους παπάδες. Μια τέτοια περίπτωση είναι και του Παπαφλέσσα. Ο Ιστοριοδίφης Ευαγγελίδης Τρ. Ε. , Θα μας διαφωτίσει για την αληθινή ιστορία του Παπαφλέσσα μέσα από την ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ (1930). Φαίνεται ότι την εποχή εκείνη δεν είχε συντελεστεί ακόμα πλήρως το έγκλημα της παραποίησης της ελληνικής ιστορίας υπέρ της ορθοδοξίας. Να, λοιπόν τι γράφει: Ο παππούς του Γεώργιος φονεύθηκε στα Ορλωφικά (1770). Ο πατέρας του Δημήτριος επίσης το 1799 σε συμπλοκή με Τούρκους πέριξ της Σπάρτης. Άφησε ορφανού 27 γιους και μια θυγατέρα. Ο Γρηγόριος Φλέσσας γεννήθηκε στην Πολιανή το 1788. Υπήρξε ο εμψυχωτής και ο κύριος μοχλός της Επανάστασης, αφού κατόρθωσε να υπερνικήσει τα προβαλλόμενα εμπόδια από τους προκρίτους, τους κοτζαμπάσηδες και τους κληρικούς. Μαθήτευσε στην σχολή της Δημητσάνης. Μετά το πέρας των σπουδών του δημοσίευσε σάτιρες, στις οποίες καταφέρονταν κατά της οθωμανικής διοίκησης. Υπέγραφε ως «Φως Καλάμιος τούνομα Γρηγόριος». Προδόθηκε όμως στους Τούρκους και μετά από ένοπλη αντίσταση και καταδίωξη αναγκάστηκε να καταφύγει στη μονή της Ρεκίτσας, περιφέρειας Σπάρτης. Εκεί ο ηγούμενος τον συμβούλεψε να ντυθεί καλόγερος και ν 'αλλάξει όνομα.Κατόπιν πήγε στη Ζάκυνθο όπου γνωρίστηκε με τον Κολοκοτρώνη και άλλους. Από εκεί μεταβαίνει στην Κωνσταντινούπολη και κατορθώνει να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του μητροπολίτη Δέρκων. Προσλαμβάνει ως καθηγητή του τον Αινιάνα και μελετά τις δημηγορίες του Θουκυδίδη. Γνωρίζεται με φιλικούς οι οποίοι του εμπιστεύονται τα πάντα και δέχεται τον επικίνδυνο ρόλο του αποστόλου. Στη συνέχεια ο συγγραφέας περιγράφει την συνεχή δράση του Παπαφλέσσα, σε πολλά μέρη της οθωμανικής επικράτειας υπέρ της επανάστασης, καθώς και τις προετοιμασίες του με πολεμικά εφόδια αλλά και όλη την ηρωική πολεμική του δράση. Αναφέρει ότι ο Π.Π. Γερμανός, ο δήθεν ευλογήσας την επανάσταση, τον υβρίζει «εξωλέστατον», λόγω της συνεχούς του επιμονής για την εδώ και τώρα κήρυξη της επανάστασης. Ξένοι πρόξενοι και ιστορικοί (Hew, Φίνλεϋ) εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τις πολεμικές αρετές και την ικανότητά του στην οργάνωση της μάχης. Βλέπετε ότι ο Παπαφλέσσας μελέτησε Θουκυδίδη κι όχι τις δουλικές χριστιανικές ανοησίες του τύπου «αγαπάτε τους εχθρούς ημών». Επομένως ο Παπαφλέσσας δεν υπήρξε ποτέ παπάς ή καλόγερος. Απεναντίας μελέτησε τους Έλληνες, γι 'αυτό κι έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τους αφορισμούς του ανθελληνικού παπαδαριού και τα «εξωλέστατος» του πλατσικολόγου Π.Π Γερμανού!! 
Επίσης ο Παπαφλέσσας είχε άλλου είδους συνήθειες που δεν αρμόζουν σε άγαμους κληρικούς: 


Η φήμη του πορνόβιου, του απόκοτου και ασύδωτου αλαζόνα συνόδευε τον Φλέσσα δια βίου... 
Αν και περιβεβλημένος το μοναχικό σχήμα (για λόγους κοινωνικού κύρους), ο Φλέσσας ήταν από νωρίς έκδοτος στις ηδονές, με μανιώδη ροπή προς τον έκλυτο βίο. Στην Πολη μολις μυείται στη Φιλική ωφελείται από τις εισφορες των κατηχούμενων, νοικιάζει χωριστή οικία και ντύνεται ευσχήμως στην αρχή και κατόπιν «λαμπρώς και μεγαλοπρεπώς». 
Συνελήφθη μάλιστα από τις τουρκικές αρχές όχι για τη συνωμοτική του δράση, πα΄ρα «δια την άτοπον και ανοίκειον διαγωγήν του Γρηγορίου, δίδοντος παράδειγμα διαφθοράς εις την συνοικίαν αυτού.» Ευτυχώς το επεισόδιο έκλεισε με νουθεσίες προς τον Ρωμιό ιερέα ειπωμένες από οθωμανικά χείλη: «Ε παπά δεν είναι εντροπή εις το ιδικόν σου σχήμα, να φέρνης κάθε νύχτα γυναίκας εις το σπίτι σου, και να σηκώνης την ησυχίαν των γειτόνων;» 


[Δημητρίου Αινιάνος, Απαντα, Ατλας 1962 ] 
[Κωστή Παπαγιώργη, Κανέλος Δεληγιάννης, Καστανιώτη, 2001] 
Ο Μακρυγιάννης ειρωνεύεται τον πατριωτισμό του Παπαφλέσσα και των πατριωτών του και ρίχνει και το φαρμάκι του γιατί... άκουσον άκουσον... του άρεσαν οι γυναίκες. 


...και τον γενναίον Παπά-Φλέσια, οπού γλεντάγει εις το Λιοντάρι με τις γυναίκες και τα λαλούμενα -και δια-να γλεντάγη βάσταξε κι' όλους τους ανθρώπους (δια-να πάθω εγώ με τους συντρόφους μου), πρέπει να φέρω και την αγιωσύνην του εδώ να μιλήση με τους πατριώτες του τους Αρκάδιους, οπού γνωρίζουν τον πατριωτισμό και την αρετή ένας του άλλου. 

πηγη...http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=2029 
http://apollonios.pblogs.gr/ 

ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

"Άγια" απάτη του αναπτήρα


Σεκερτζής Απόλλων

Όταν ένας άνθρωπος έχει γεννηθεί μέσα σε απίστευτα ΑΛΗΘΟΦΑΝΗ ΨΕΥΔΗ... Έχει προβληματική διάνοια από την λακτόζη, γλουτενη ,πτωμαΐνη και ένα σωρό άλλα τοξικά τρόφιμα που καταναλώνει εν αγνοία του...ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ...τότε είναι αναμενόμενη η εν λόγω πραγματικότητα του!!!!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...






Το «άγιο φως» που δεν άναψε ποτέ

Οι κατάρες απ τον Θεό της «αγάπης» Γιαχβέ

Η Βίβλος της ντροπής!! Ανθρωποθυσίες Γενοκτονίες & Κείμενα

Μίσους σε Παλαιά-Καινή Διαθήκη

Ο μισογυνισμός στον χριστιανισμό!! Απίστευτα κείμενα μίσους για την γυναίκα!!!

Ιησούς: Κήρυκας μίσους, διχασμού και ανθελληνισμού

Χριστιανικά εγκλήματα: Στο μοναστήρι Κερατέας καλόγριες δολοφόνησαν 150 παιδιά!!

Παυλιανισμός: Η Παγκόσμια Θρησκεία που ιδρύθηκε πριν δύο χιλιάδες χρόνια;

Η Ρωμαϊκή Συνομωσία για την Εφεύρεση του Ιησού

Η δια εγκλημάτων επιβολή του ιουδαιοεβραιοχριστιανισμου. Ορθόδοξη Ιερά Εξέταση: Κτηνωδίες των πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Μόσχας

Η γενοκτονία των Ελλήνων – Σκυθόπολης

Το χειρόγραφο της Προμηθέας: Τα διαχρονικά πάθη του Ελληνισμού.

Οι Γενοκτονίες κατά των Ελλήνων:

Η καταστροφή του Ελληνικού Έθνους, του Ελληνικού Πολιτισμού, της Ελληνικής Γραμματείας και της Ελληνικής Παιδείας

Καταστροφές Ελληνικών Ιερών από τον χριστιανικό φανατισμό

Η Θαμμένη Ελλάδα – Γιάννης Λάζαρης

Καταστροφές αρχαίων ναών και ποιες εκκλησίες χτίστηκαν πάνω τους.

Πλήρης οδηγός

Θεοδοσιανός κώδικας (Κατά ελλήνων)!

Ιουστινιάνειος κώδικας (Κατά ελλήνων)!

Ιουλιανός: Κατά χριστιανών

Η γενοκτονία 270.000 ελλήνων το 961 από τους βυζαντινοχριστιανούς κατακτητές!!!

Η αλήθεια για την εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού

Στο φως ο ομαδικός τάφος των σφαγιασθέντων Ελλήνων το 390 μ.κ.χ. στην Θεσσαλονίκη

Η μεγάλη προδοσία της ορθοδοξίας το 1940

Φωτογραφίες με ρασοφόρους και γερμανούς

Ο ανθελληνικός ρόλος της Εκκλησίας επί Τουρκοκρατίας

Ὀρέστης πηλεύς: Ο εβραιοχριστιανισμός σαν ορθοδοξία, ρωμαιοκαθολικισμός, προτεσταντισμός, μασονία, σατανισμός, γιαχωβαδισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή επιβλήθηκε με τη σπάθη της εξουσίας από τις αρχές του τρίτου αιώνα

Ποιος κάλεσε τους Τούρκους στην Κύπρο;

Η ισχυρότερη πολιτική δύναμη σήμερα στον κόσμο είναι ο πάπας, οι ιμάμηδες των μουσουλμάνων, οι χαχάμηδες των εβραίων, οι σιχ και οι σουχ και οι Σέιχ-Σού και όλα τα τσάνταλα

Ο Ιστορικός εμπαιγμός για την άλωση της Νέας Ρώμης. Πως οι Χριστιανοί παρέδωσαν την Νέα Ρώμη στους Οθωμανούς και συνέχισαν την κυριαρχία τους στον Ελληνικό κόσμο καταπιέζοντας τους Έλληνες

Ιωάννης Χρυσόστομος... μέγας σκοταδιστής και ανθέλληνας!

Σπάνιο Ντοκουμέντο: Ο όρκος υποταγής των χριστιανών πατριαρχών στο σουλτάνο!! Η μεγάλη προδοσία της ορθοδοξίας στο έθνος!!

Από θεού η δουλεία του Γένους!!!!!! "Σοφά λόγια" του "Αγίου" Γέροντα Κοσμά του Αιτωλού. Κοσμάς Αιτωλός: Δεν είστε Έλληνες. Είστε Χριστιανοί και απάτριδες

Η προδοσία της Εκκλησίας – Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε΄;

Ο αφορισμός της Επανάστασης του 1821 από την Εκκλησία

Υπήρχαν, ή όχι κρυφά σχολεία επί τουρκοκρατίας;

Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας υπό Ιουδαιοχριστιανική κατοχή! "Ελληνικός Στρατός": Από φύλακες της πατρίδας κουβαλητές λειψάνων και εικόνων!!!!

Εθνική τράπεζα ποιου έθνους;;;

Χριστιανισμός και Ιουδαϊσμός - Οι αλήθειες πονάνε τους προσκυνημένους

Χριστιανισμός: Το εργαλείο του παγκόσμιου σιωνισμού για τον έλεγχο της "μάζας"!!

Χριστιανισμός και Εκκλησία: H φιλανθρωπία τους σαρώνει ό,τι άφησε όρθιο η οικονομία τους

Η παρακμή του Ελληνισμού ως συνέπεια της θεοκρατούμενης Ελλάδας. Του Ναύαρχου Αντώνιο Αντωνιάδη, Επίτιμο Αρχηγό Γ.Ε.Ν.

Βόμβα από το Βήμα: Πάνω από 214 εκατ. Ευρώ κάθε χρόνο για την μισθοδοσία ρασοφόρων

Η περιουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος ξεπερνά τα 5 τρις. ευρώ! Στο λαό τίποτα!

Το "ιερό" φαγοπότι άξιας πέντε δις. ευρώ των απατεώνων καλόγερων του άθλιου όρους

Οι χριστιανοφασίστες θα βάζουν στη φυλακή όσους κάνουν κριτική στον χριστιανισμό.

Πάπας Φραγκίσκος: «Μέσα σε κάθε χριστιανό υπάρχει ένας Εβραίος!»

Ορθοδοξία και Μισαλλοδοξία

Πως η χώρα της αριστοφανικής σάτιρας μεταλλάχθηκε στην 3η Θεοκρατία Παγκοσμίως!

"Μέγας" Κωνσταντίνος, Ιουστινιανός, Θεοδόσιος, οι σφαγείς των Ελλήνων, ψηφίστηκαν ως...μεγάλοι..."Έλληνες"!!!!!!!

Παπάς συμπαθεί περισσότερο τους άθεους παρά τους θρησκευόμενους

Κάνε μια εικόνα να κλάψει, μπορείς! Οι ειδωλολατρικές πρακτικές της ορθοδοξίας (προσθήκη παραρτήματος) ;

Παραγωγοί των θαυμάτων οι πωλητές μεταφυσικότητας. Γιατί δεν επεμβαίνουν εισαγγελείς;

Το Ισλάμ δεν είναι μόνον θρησκεία αλλά πολιτικό/οικονομικό & κοινωνικό σύστημα. Του Υποστράτηγου ε.α. Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη

Συμβολισμός της Ελληνικής Σημαίας - Ολοκαύτωμα και γενοκτονία του Ελληνικού λαού από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.χ. έως το έτος 1922

Το θανάσιμο μυστικό του Βατικανού και του «Αγίου» Όρους.. Α’- B

Ηθική Θρησκειών. Από την Ελευθεροτυπία της 18ης Μαρτίου του 2005

Έλληνας..1500 χρόνια απαγορεύονταν αυτή η λέξη με ποινή θανάτου

Η λειψανολατρεία στον χριστιανισμό. Όλα στην υπηρεσία της πίστεως και στο παγκάρι!!
Βιβλίο -"Ελλάς στον τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"
https://nottochurch.blogspot.com/2016/04/blog-post.html


Φονικές και Σκοταδιστικές Θρησκείες της Ερήμου

Αγία Σιών, ΕλλαδοΜασονοΠαπαδοΙσραηλιστάν, ΕλλάδοΜασονοΠαπαδοΓιαχβεδιστάν, Μαριάμ, Γεσουά, "Γεσούα" (ישוע), στην πλήρη μορφή "Γεχοσούα" (יהושע) -σημαίνει ο «Γιαχβέ / Ιεχωβά είναι σωτηρία-, ανθελληνισμός, ανθελληνισμός, ανθελληνισμός, σκοτάδι μέσα στο σκοτάδι, γιαχβεδισμός, γιαχβεδισμός, γιαχβεδισμός, παπάδες, παπάδες, παπάδες, παπαδισμός, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, απάτες, απάτες, απάτες, μισογυνισμός, προσηλυτισμός, προσηλυτισμός, προσηλυτισμός, ιουδαιογιαχβεδοπαυλοσαουλοφλαβιοβαλεριοκωνσταντινοπαπαδογεσουαϊσμός, γιαχβέγονοι, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, εθνοπροδοσίες, γενοκτονίες εκατομμυρίων αρχαίων Ελλήνων οι οποίοι δεν ήθελαν να γίνουν ιουδαιοχριστιανοί, οι οποίοι δεν ήθελαν να γίνουν γιαχβέγονοι / γιαχοβάδες, απάτες, απάτες, απάτες, ιουδαϊσμός, ιουδαιογιαχβεδογεσουαϊσμός, ιουδαιογιαχβεδοπαπαδισμός, μωαμεθανισμός, χριστιανική κατάθλιψη, χριστιανική λειψανολατρεία, χριστιανική πτωματολατρεία και άλλα όλα σε αυτό το blog, όλα σε αυτή την ιστοσελίδα.

Όσο υπάρχουν φονικά έθιμα και παραδόσεις, όσο υπάρχει Εκκλησία Α.Ε., όσο υπάρχει ΙουδαιοΓιαχβεδισμός, ΙουδαιοΓιαχβεδοΠαυλοΣαουλοΦλαβιοΒαλεριοΚωνσταντινοΠαπαδοΓεσουαϊσμός και ΙουδαιοΓιαχβεδοΜωαμεθανισμός, όσο «άνθρωποι» θα τρώνε σάρκες, πτώματα, πρόσωπα, πόδια, χέρια, πλάτες, νεφρά, κεφαλές, συκώτια, αυτιά, γλώσσες, καρδιές, στομάχια, ουρές, έντερα, μωρά, παιδιά, γονείς όντων που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος, δεν υπάρχει σωτηρία των ανθρώπων, δεν υπάρχει σωτηρία των ζώων, δεν υπάρχει σωτηρία του κόσμου.
πρώην νεκροπτωματοφονοζωοψαροσαρκοσκουληκοπαρασιτοφάγος κανίβαλος Βασίλης Καφαταρίδης

http://humanisticecology.blogspot.com/