Φονικές Μυθολογίες

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Οι νεοέλληνες έχουν παγκόσμια αποκλειστικότητα!! Υβρίζουν τους προγόνους τους!!!

Οι νεοέλληνες που θέλουν να αποκαλούνται και ρωμιοί και έλληνες, νομίζοντας ότι είναι το ίδιο, έχουν μια παγκόσμια αποκλειστικότητα. Όσο και να ψάξει κανείς δεν πρόκειται να βρει άλλον λαό στον πλανήτη, ο οποίος να υβρίζει τους προγόνους του.

Αυτό είναι παγκόσμια πατέντα και την έχει μόνο ο νεορωμιός. Υπερηφανεύεται για τους προγόνους του μόνο όταν…τον συμφέρει, για ότι δημιούργησαν εκείνοι, χωρίς να σκέπτεται ότι τα δημιούργησαν εκείνοι και όχι αυτός, χωρίς να σκέπτεται, για ποιο πράγμα θα είναι υπερήφανες για αυτόν οι μελλοντικές γενιές.

Υπερηφανεύεται μόνο και μόνο διότι είναι απόγονος εκείνων, αλλά την άλλη στιγμή τους αποκαλεί ειδωλολάτρες, και εκμεταλλευτές των δούλων, και ότι χωρίς τους δούλους δεν θα είχε γεννηθεί εκείνος ο πολιτισμός.

Αυτά τα λένε όσοι θέλουν να κάνουν τους έξυπνους στις παρέες τους, κάποιοι που με αλαζονεία επίσης παριστάνουν τους έξυπνους στα καφενεία, χωρίς να έχουν ανοίξει στη ζωή τους ούτε ένα βιβλίο, και όλοι βέβαια, τα έχουν ακούσει από δω κι από κει και από τον οποιοδήποτε τηλεοπτικό δημαγωγό, ο οποίος κατευθύνει συνειδήσεις και έτσι πέφτουν στην παγίδα οι αδαείς. Η υβριστική συμπεριφορά κατά των«ειδωλολατρών» ελλήνων έρχεται να κουμπώσει με τους γνωστούς αναθεματισμούς. Μια επίσης παγκόσμια πρωτοτυπία.

Κανένας λαός στον πλανήτη όταν εκκλησιάζεται, δεν ακούει αναθέματα, κατά των προγόνων του, πάρα μόνον οι νεοέλληνες. (βλ. Κυριακή της Ορθοδοξίας) Και το γεγονός ότι πολλοί δεν καταλαβαίνουν τι ακούν, από αυτούς που ξέρουν πολύ καλά τι λένε, αυτό το κάνει ακόμη χειρότερο.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι σε καμία άλλη ορθόδοξη εκκλησία άλλου ορθόδοξου κράτους, δεν ψάλλοντα οι συγκεκριμένοι επτά αναθεματισμοί κατά της ελληνικής αρχαιότητας, πάρα μόνο στο ρωμαίικο.

Το θέμα της δουλείας στην αρχαία Ελλάδα και η επισήμανση αυτού με σκοπό την υποβάθμιση του αρχαίου κόσμου, έχει καταντήσει καραμέλα που κάποτε πρέπει να αποφασίσουν, αυτοί που την χρησιμοποιούν, να την αποβάλουν, διότι έγινε άνοστη και χωρίς ουσία, λόγω της πρόσβασης στην γνώση, μιας και δεν ζούμε πια στο βυζάντιο. Ας δούμε το καθεστώς της δουλείας στον αρχαίο κόσμο, αρχίζοντας από την ανατολή. Στην περσική αυτοκρατορία το καθεστώς ήταν καθαρά δεσποτικό, και όλοι, ΑΠΑΝΤΕΣ, ήταν δούλοι του μεγάλου βασιλιά. Ακόμη και οι ανώτατοι αξιωματικοί. Οι τύχες και οι ζωές όλων μα όλων ήταν στα χέρια ενός. Του βασιλιά, και δεν χρειάζεται περεταίρω ανάλυση. Πάμε τώρα στην Ρώμη. Εάν κάποια Ρωμαία δέσποινα πλάγιαζε με τον δούλο της, βιαίως ή όχι, δεν παρεπέμπετο «επί μοιχεία», ούτε παραπέμπετο ο δούλος σε δική για βιασμό επειδή ο δούλος δεν εθεωρείτο άνθρωπος, αλλά «RES», δηλαδή ΠΡΑΓΜΑ. Στην Ρώμη, «Οι δούλοι εθεωρούντο πράγματα. Και τους χρησιμοποιούσαν όπως ακριβώς τα ζώα. Ας δούμε τώρα τι ίσχυε στη Ελλάδα και βέβαια στην Αθήνα. Ο δούλος ήταν υπό την προστασία και απολάμβανε την στοργή του εργοδότη του, ως ισότιμο μέλος της οικογενείας.

Αν κάποιος δούλος είχε διαφορές με τον εργοδότη του, η πολιτεία είχε την υποχρέωση να τον μεταθέσει σε άλλον, μακριά, από τον προηγούμενο για λόγους προστασίας και ασφάλειας βεβαίως του δούλου. Οι δούλοι όπως τους παρουσιάζουν οι αδαείς, αφήνεται να εννοηθεί ότι τους εκμεταλλευόταν χωρίς να τους υπολογίζουν. Αν ήταν έτσι τότε θα τους ονόμαζαν σκλάβους, κάτι εντελώς διαφορετικό και θα είχαν την αντιμετώπιση αυτή της Ρώμης. Αμειβόταν για την εργασία τους, και ο μισθός τους ήταν ελάχιστα χαμηλότερος από αυτόν του βουλευτή. Για συγκρίνετε τον μισθό του σημερινού βουλευτή με τον μισθό του σημερινού δούλου, (χωρίς εισαγωγικά), της εργατικής τάξης… Οι εργασίες των δούλων στην αρχαιότητα ήταν: Εργάτες, σε σπίτια, σε αγρούς, υπάλληλοι σε δημόσιες υπηρεσίες, δεσμοφύλακες, λογιστές, αστυνόμοι, καθώς και παιδαγωγοί. Αυτά μπορεί να τα βρει κανείς στο βιβλίο της ιστορίας, της πρώτης Γυμνασίου. Λοιπόν; Για ποιους δούλους μιλάμε; Σύμφωνα με αυτά, οι δούλοι της αρχαίας Ελλάδος, είναι οι αντίστοιχοι σημερινοί άνθρωποι της εργατικής τάξης, οι μπειμπυ σιτερ, ακόμη και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μόνο που οι σημερινοί ζουν μια πραγματικότητα με αβέβαιο μέλλον, και μια ζωή που οδεύει όλο και πιο κοντά στην πραγματική δουλεία. Υπάρχει βέβαια το γεγονός ότι οι δούλοι της αρχαίας Ελλάδος, δεν είχαν το δικαίωμα να αναμιγνύονται στα κοινά και ούτε είχαν δικαίωμα ψήφου. Ο ερευνητής πρέπει να έχει πάντα στο νου του, ότι δεν πρέπει να κρίνει καταστάσεις του παρελθόντος, σύμφωνα με τα κριτήρια, της σύγχρονης εποχής. Αναλογιστείτε μόνο ότι οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές στις 11 Φεβρουαρίου του 1934.

Ας μη πιάσουμε το ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν θα έπρεπε να πολιτεύονται σήμερα, ούτε το ότι η ψήφος ενός αρίστου ηθικού οικογενειάρχη που νοιάζεται για το κοινό καλό, έχει την ίδια ισχύ με αυτήν του λωποδύτη (χάριν της ισότητας) και καθορίζεται η πορεία της κοινωνίας. Και τώρα όσοι υβρίζουν τους αρχαίους έλληνες, αποκαλώντας τους ειδωλολάτρες, ας αφήσουν τις ηθικές κρίσεις και να δουν τι λέει η δεύτερη από τις δέκα εντολές: «Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης, ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς». Ομοίωμα σημαίνει κατασκεύασμα όμοιο με κάποιο πρότυπο # εικόνα #αντίτυπο # απεικόνισμα # ομοίως ποιηθέν # είδωλο. Γίνεται εδώ παράβαση της εντολης, ναι ή όχι; «Ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς…» Δεύτερη παράβαση στην ίδια εντολή. Ποιοί λοιπόν είναι ειδωλολάτρες; Μόνο τον Ιουλιανό ξέρουν να αποκαλούν ειδωλολάτρη και παραβάτη. Ας σταθούμε λοιπόν μπροστά σε έναν καθρέφτη για να δούμε καταπρόσωπο αυτόν που έχει (μικρό ή μεγάλο) μέρος ευθύνης για την παρακμή του αισχίστου είδους που ζούμε σήμερα. Ας προσπαθήσουμε να μαντέψουμε με τι τρόπο θα μας θυμούνται οι μελλοντικές γενιές, αν μας θυμούνται. Και ας αφήσουμε τους αρχαίους στην ησυχία τους, αφού η σύγκριση μαζί τους είναι εις βάρος μας. Η «λάσπη» που τους πετούμε [ας έχουμε υπ όψιν μας ότι υπόκειται στον νόμο της βαρύτητας], δεν τους αγγίζει, διότι βρίσκονται πολύ ψηλά στις συνειδήσεις, όλου του σκεπτόμενου κόσμου, είτε ομολογείται είτε όχι

Πηγή: http://xemandrios1.blogspot.gr/2012/08/blog-post_2818.html

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Κυριακή της ορθοδοξίας και αναθεματισμοί κατά των Ελλήνων

Στο ιστολόγιο PRESS-GR είχε αναρτηθεί την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008 το άρθρο Να παύσουν οι αναθεματισμοί... και λόγω της ημέρας αναδημοσιεύω κείμενο, στο οποίο παραπέμπει με link ο συντάκτης του PRESS-GR. Το κείμενο είχε δημοσιευτεί τον Οκτώβριο του 2002 στον δικτυακό τόπο "Ελληνικός Δρόμος" (Πολιτιστικός Σύλλογος Ελλήνων και Φιλελλήνων Καναδά) και έχει ως εξής:

Κωστής Στεφανόπουλος

Να παύσουν οι αναθεματισμοί κατά του ελληνικού έθνους στις εκκλησίες της Ελλάδας

Μεγίστης ιστορικής-εθνικής σημασίας θέση του ανώτατου άρχοντα του νεότερου Ελληνισμού

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, έκφρασε τη θέση ότι «οι αναθεματισμοί κλπ. κατά των Ελλήνων», που ψάλλονται κάθε χρόνο στις ορθόδοξες εκκλησίες την Κυριακή της Ορθοδοξίας, «πρέπει να παραλείπονται». Η ιστορική-εθνική αυτή τοποθέτηση του κ. Κωστή Στεφανόπουλου αποτελεί την πρώτη και μοναδική αντίδραση της ηγεσίας του Ελληνισμού μετά από 1215 χρόνια, αφ’ ότου η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος Νικαίας το 787 υπό την προεδρία του οικουμενικού πατριάρχη Ταρασίου διατύπωσε τα κείμενα των αφορισμών αυτών στο «Συνοδικόν» της (= Πρακτικά αποφάσεων) και τα καθιέρωσε ως μέρος της επίσημης ακολουθίας, μαζί με δύο ακόμη υβριστικά κατά του ελληνικού έθνους, που τελείται την Α΄ Κυριακή της Σαρακοστής, στην οποία παραβρίσκονταν κατ’ έθιμο η πολιτική, στρατιωτική και πνευματική ηγεσία του ελληνικού κράτους από της ιδρύσεώς του έως σήμερα.

Το ιστορικό της προεδρικής τοποθέτησης

Το ιστορικό της έκφρασης της ιστορικής αυτής μεταστροφής της ηγεσίας του Ελληνισμού έχει ως εξής: Ο «Δαυλός» δημοσίευσε με ιδιαίτερη προβολή στο τεύχος του Σεπτεμβρίου 2000 και με διαφημιστική καμπάνια στα ΜΜΕ τα κείμενα των επτά αναθεματισμών και των δύο ανθελληνικών τροπαρίων. Ο αναγνώστης του «Δ» στη Γερμανία δρ. Γεώργιος Χατζηθεοδώρου, πολιτικός μηχανικός, υφηγητής στο Πολυτεχνείο του Άαχεν, απέστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην οποία περιέλαβε τα κείμενα που δημοσιεύθηκαν και χαρακτήριζε «τραγικό το φαινόμενο της σημερινής ελλαδικής εξουσίας με τους τρόπους ελέγχου των απόψεων και σκέψεων των Ρωμιών, Γραικύλων, Ραγιάδων και Γκιαούρηδων».

Ο δρ. Γεώργιος Χατζηθεοδώρου έστειλε στο «Δ» αντίγραφο της επιστολής του αυτής προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας (την οποία σημειωτέον είχε κοινοποιήσει και στον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο), το πλήρες κείμενο της οποίας έχει ως εξής:

Κύριον

Κωνσταντίνον Στεφανόπουλον

Πρόεδρον της Δημοκρατίας

Προεδρικό Μέγαρο

Αθήναι

Από

Dr – Ing. Georg Chatziteodorou
Privatdozent an der RWTH Aachen
Privat: 40885 Ratingen – Lintorf
Bleibergweg 114
Tel. + Fax 02102/32513
Buro: 40476 Dusseldorf
Golzheimer Str. 129
Tel. + Fax: 0211/514-3432

ΚΟΙΝ.: Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος
Κ. Χριστόδουλον, Αγίας Φιλοθέης 21
105 56 Αθήναι

Κύριε Πρόεδρε,

Στον καθεδρικό ναό Αθηνών παρακολουθήσατε την θεία λειτουργία κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας την 25.03.2002. Επιτρέψατέ μου να ερωτήσω: Δεν υπάρχουν στη χώρα μας πλέον Έλληνες; Μεταμορφώθηκαν όλοι σε Ρωμιούς, Γραικύλους, Ραγιάδες και Γκιαούρηδες, που ανέχονται τα πάντα από τους εξουσιαστές του Ελληνισμού;

Και σ’ αυτή την Κυριακή της Ορθοδοξίας ψάλθηκαν επτά αναθεματισμοί κατά του Ελληνισμού! Παρακαλώ, ας τοποθετηθεί επ’ αυτών και ο λαλίστατος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος:

«Επί τοις φρονούσι και λέγουσι κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου θεότητος, ως κτιστήν εκ τούτου πάντως και αυτήν την θείαν ουσίαν αναγκαζομένοις δοξάζειν. Κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν, άκτιστον δε χαρακτηρίζει ουσίαν, καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσι εις αθεΐαν παντελή περιπίπτειν, και την ελληνικήν μυθολογίαν και τοις την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των χριστιανών πίστει προστριβομένοις, μη ομολογούσι δε κατά τας αγίας θεοπνεύστους θεολογίας και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου θεότητος ανάθεμα τρις».

Δηλαδή, ανάθεμα τρεις φορές στους Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα κ.ά.

«Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη διά παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε ετέρους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταίς και διδάσκειν ανενδοιάστως ανάθεμα τρις».

«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ’ εαυτών και την καθ’ ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα τρις».

«Τοις δεχομένοις και παραδιδούσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα, ότι τε προϋπαρξίς εστι των ψυχών, και ουκ εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο και παρήχθησαν, ότι τέλος εστι της κολάσεως ή αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και διά των τοιούτων λόγων την βασιλείαν των ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ην αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ο Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε και παρέδοτο και διά πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν ότι και η κόλασις ατελεύτητος και η βασιλεία αϊδιος, διά δε των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένους γενομένοις ανάθεμα τρις».

«Τοις ευσεβείν μεν επαγγελλομένοις, τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα τρις».

«Τοις την μωράν των έξωθεν (= Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, ή και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και διά τούτο ανάστασιν, και κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ανάθεμα τρις».

«Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και καθολικών συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντας, ως αλλότριοι της καθολικής εκκλησίας διά την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονές εισι κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ανάθεμα τρις».

Τα ως άνω αναθέματα καταγράφονται στο «Τριώδιον», τα οποία περιέχονται στο «Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας».

Από την «Παρακλητικήν» λαμβάνεται επίσης ένα τροπάριο και ένας μακαρισμός.

Α) Το τροπάριο:

«Ναούς ειδώλων (= ελληνικούς) καθείλετε αθλούντες, και εαυτούς της Τριάδος θείους ναούς εδομήσασθε, αθλοφόροι κυρίου αγγέλων συνόμιλοι».

Β) Ο μακαρισμός:

«Οι καλάμω του Σταυρού, εκ του βυθού της αγνωσίας τους λαούς αναγαγόντες Απόστολοι, την των Ελλήνων πλάνην απεμειώσατε από της γης, απλανείς σωτήρες γενόμενοι των πιστών, αληθώς όθεν μακαρίζεσθε».

Κύριε Πρόεδρε,

Το ελληνικό έθνος προϋπήρξε ιστορικά και πολιτιστικά του χριστιανισμού. Η σημερινή κρίση της ελληνικής ταυτότητας αντικατοπτρίζεται στην πάλη μεταξύ του Έλληνα και του χριστιανισμού.

Οι εξ Ανατολών ψευτοηθικολόγοι είναι αυτοί, που επέβαλαν διά ροπάλου στους Έλληνας τον ψυχοπνευματικό ακρωτηριασμό και την εξουσιαστική μανία τους. Το φάρμακο αντιστροφής της πορείας είναι η γνώση της ιστορίας.

Ο Ελληνισμός βογγάει κάτω από την ταφόπλακα των 1.700 χρόνων. Είναι τραγικό το φαινόμενο της σημερινής ελλαδικής εξουσίας με τους τρόπους ελέγχου των απόψεων και σκέψεων των Ρωμιών, Γραικύλων, Ραγιάδων και Γκιαούρηδων. Δυστυχώς αυτοί έχασαν την ικανότητα να νιώσουν την αλήθεια, διότι τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης ρίχνουν χωρίς διακοπές στην αγορά ιδεών τα νεφελώδη τους προϊόντα.

Η Ορθοδοξία, όπως και οι άλλες ιουδαϊκής προέλευσης θρησκείες, μιλούν για μετά θάνατον ζωή και αφήνουν την παρούσα ζωή σε άθλια χέρια, εδραιώνοντας έτσι την υποδούλωση.

Οποία αθλιότης!!!

Μετά τιμής,

Δρ Χατζηθεοδώρου Γεώργιος

Υφηγητής Πολυτεχνείου Άαχεν Γερμανίας

Η ιστορική απάντηση του προέδρου

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε στον δρα Γ. Χατζηθεοδώρου με τη σύντομη αλλά μεγίστης ιστορικής και εθνικής σημασίας επιστολή, την οποία δημοσιεύουμε:

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Αθήνα, 29 Μαρτίου 2002

Κύριε Χατζηθεοδώρου,

Έλαβα την από 26.3.2002 επιστολήν σας. Οι αναθεματισμοί κλπ. κατά των Ελλήνων εγράφησαν προ αιώνων και θα έπρεπε νυν να παραλείπονται. Η εκκλησία, ως φαίνεται, διστάζει να προβεί σε μεταβολές χάριν της παραδόσεως.

Με χαιρετισμούς

(υπογραφή)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Dr.-Ing Georg Chaziteodorou
Privatdozent an der RWTH Aachen
40885 Ratingen – Lintorf
Bleibergweg 114
GERMANY

Ερινύα, ΝΗΦΕ ΚΑΙ ΜΕΜΝΗΣΟ ΑΠΙΣΤΕΙΝ

http://erinya-hellenica.blogspot.gr

Φωτογραφικό Υλικό: Άλμπουμ No 1

http://nottochurch.blogspot.gr/2015/11/1.html

Φωτογραφικό Υλικό: Άλμπουμ Νο 2

http://nottochurch.blogspot.gr/2016/01/2.html

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Κυριακή των Βαΐων: Η ορθοδοξία γιορτάζει την άθλια Σιών και την Ιερουσαλήμ!!

" «Ιδού ο Βασιλεύς σου, Σιών.» (Στον Μικρό Εσπερινό, ήχος πλ. δ΄.)

" «Λαμπρύνου, η Σιών, η νέα, και βαΐοις ανύμνει μετά παίδων· ιδού ο Βασιλεύς σου, σώζων προς πάθος έρχεται.» (Στον Μικρό Εσπερινό, ήχος β΄, οίκος του Ευφραθά.)

" «Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, Βασιλεύς του Ισραήλ.» (Στον Μεγάλο Εσπερινό, ήχος πλ. β΄ και εις τον Λιτό, Στιχηρό Ιδιόμελον, ήχος α΄.)

[ Η λέξη Ωσαννά είναι Εβραϊκή και σημαίνει «δεόμαστε στο Θεό για τη σωτηρία» (δεόμαστε: προσεύχομαι). Ομοίως καθαρά Εβραϊκές είναι και οι συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις Μεσσίας, Αμήν και Αλληλούια. Μεσσίας σημαίνει «κεχρισμένος», «Χριστός». Αμήν σημαίνει «μακάρι», «σίγουρα», «είθε να γίνει». Αλληλούια σημαίνει «δόξα στο Γιαχβέ» («Ωρολόγιον το Μεγα», έκδοση Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος 1983, σελ. 17). Η λέξη Ιησούς επίσης αποτελεί απόδοση του Εβραϊκού Γιεσουά, που σημαίνει «ο Γιαχβέ είναι η σωτηρία».]

" «Ο ηγαπημένος Ισραήλ» (στον Μεγάλο Εσπερινό, ήχος πλ. β΄) και «τω ηγαπημένω Ισραήλ» (τροπάριο στον Όρθρο).

" «Διό ευφραίνεται θυγάτηρ Σιών.» (Στον Μεγάλο Εσπερινό, ήχος β΄.)

" «Χαίρε, ευφραίνου, πόλις Σιών.» (Στον Μεγάλο Εσπερινό και στο Λυχνικό, ήχος πλ. δ΄.)

" «Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από του Κυρίου· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι.» (Στον Όρθρο, αντίφωνο των αναβαθμών του δ ήχου.)

" «Ευφράνθητι Ιερουσαλήμ· και πανηγυρίσατε οι αγαπώντες Σιών.» (Στον Όρθρο, καταβασία, ο διασώσας εν πυρί, ωδή η΄, ο ειρμός.)

" «Αίνεσιν Εκκλησία οσίων τω ενοικούντι Σιών σοι Χριστέ, προσφέρει· εν σοι, Ισραήλ, τω ποιητή αυτού, χαίρει.» (Από τροπάριο στον Όρθρο.)

" «Άσατε λαοί, θεοπρεπώς εν Σιών, και ευχήν απόδοτε Χριστώ εν Ιερουσαλήμ.» (Ομοίως.)

" «Ασύγκριτος υπάρχει ευπρέπεια εν Σιών.» (Ομοίως.)

" «Κύριος παρέστη· Σιών γαρ εξελέξατο.» (Ομοίως.)

" «Σιών Θεού όρος το άγιον, και Ιερουσαλήμ.» (Όμοίως.)

" «Ισραήλ του Θεού το βασίλειον.» (Ομοίως.)

" «Θεοπρεπώς σε, Βασιλεύ Ισραήλ.» (Ομοίως.)

" «Ο Βασιλεύς σου, Σιών.» (Ομοίως.)

" «Ο Θεός σου, χαίρε, Σιών, σφόδρα, εβασίλευσεν εις τους αιώνας Χριστός.» (Ομοίως.)

" «Ποιμήν ημών Χριστός ο Βασιλεύς Ισραήλ. Υπόδεξαι, Ιουδαία, τον Βασιλέα.» (Στο Απόδειπνο, ωδή θ΄, αλλότριον των μητέρων.)

Την Κυριακή των Βαΐων διαβάζονται επίσης το απαράδεκτο για τους Έλληνες απόσπασμα του Ζαχαρία «εξεγερώ τα τέκνα σου, Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων» (Ζαχ. θ΄, 9-15), ένα του Σοφονίου κι ένα του Ιεζεκιήλ, που μιλάνε για λύτρωση του Ισραήλ από τους εχθρούς του Κρητικούς, επαναλαμβάνοντας τα «χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιων».

Απολλώνια Ελληνική Κίνηση

apollonios.pblogs.gr

Το γενεαλογικό δένδρο του «Ιησού Χριστού» Υπάρχει στο γενεαλογικό δένδρο κάποιο όνομα Ελληνικό;

Ήταν Έλληνας ο «Ιησούς Χριστός», ή Εβραίος;

«Ιησούς Χριστός» ως τίτλος

Καταγωγή του «Ιησού Χριστού»

Ιησούς Χριστός

Από τη Βικιπαίδεια, την Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια

Ο Ιησούς (8-2 π.Χ. – 29-36) είναι το πρόσωπο του οποίου η διδασκαλία αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της Χριστιανικής θρησκείας.

Τo όνομα «Ιησούς» είναι η μεταγραφή, που εμφανίζεται σε διάφορες γλώσσες και βασίζεται στην ελληνική λέξη «Ἰησούς» προερχόμενη από την αραμαϊκή λέξη «ישוע» (Γιεσούα), η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την εβραϊκή λέξη «יהושוע‎» (Γεχοσούαχ που σημαίνει «η Σωτηρία του Γιαχβέ»).

Οι ακόλουθοι του Ιησού τον προσδιόρισαν ως τον αναμενόμενο «Μεσσία» (εβραϊκά: משיח‎, Μασιάχ, που αποτελεί εβραϊκό όρο και σημαίνει «Χρισμένος», από την ελληνική λέξη «Χρίσμα», από την οποία προήλθε ο ελληνικός τίτλος «Χριστός», από όπου προέκυψε και η ελληνική ονομασία «Χριστιανός». Πίστευαν πως ήταν ο σωτήρας, ο εκλεκτός απεσταλμένος του Θεού που θα ελευθέρωνε το έθνος του Ισραήλ από τους εχθρούς του και θα αποτελούσε ευλογία για όλα τα έθνη.

«Ιησούς Χριστός» ως τίτλος

«Ιησούς Χριστός» είναι το όνομα και ο τίτλος (που έλαβε αφού χρίστηκε κατά το βάφτισμά του) του Ιουδαίου Ιησού από την Ναζαρέτ, ο οποίος αποκαλείται στην Αγία Γραφή «Γιος του Θεού». Το όνομα Ιησούς είναι το αντίστοιχο του αραμαϊκού ονόματος Γιεσούα (ישוע) ή στην εβραϊκή του εκδοχή, Γεχοσούα' (יהושע) που σημαίνει «ο Ιεχωβά/Γιαχβέ Είναι Σωτηρία». Το συγκεκριμένο όνομα δεν ήταν ασυνήθιστο την περίοδο που έζησε ο Ιησούς. Γι' αυτό συνήθως πρόσθεταν επιπλέον προσδιορισμούς, αποκαλώντας τον «Ιησούς ο Ναζωραίος» ή «Ναζαρηνός»

Ο όρος Χριστός είναι ισοδύναμος με τον εβραϊκό όρο «מָשִׁיחַ» (Μασιάχ, δηλαδή Μεσσίας) και σημαίνει «Χρισμένος». Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή και για άλλα άτομα πριν τον Ιησού, όπως ο Μωυσής, ο Ααρών και ο Δαβίδ ως συμβολισμοί για τη θέση, το αξίωμα ή την υπηρεσία που θα κατείχε στον μέγιστο βαθμό ο Μεσσίας. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις τον Ευαγγελίων ο Ιησούς Χριστός περιγράφεται με εξέχοντα και μοναδικό τρόπο ως «ο Χριστός ο υιος του Θεού του ζώντος».

Καταγωγή του «Ιησού Χριστού»

Σύμφωνα με τις Χριστιανικές Γραφές, ο Δαβίδ υπήρξε προφητικός τύπος του Χριστού. Μάλιστα, ο Ιησούς γεννήθηκε από τη βασιλική γραμμή του Δαβίδ ως ο προειπωμένος Μεσσίας. Γι' αυτό και ο Ιησούς Χριστός καλείται και «Γιος του Δαβίδ». Ο άγγελος Γαβριήλ είπε στην παρθένα Μαρία σχετικά με το ένδοξο παιδί που κυοφορούσε: «Αυτός θα είναι μεγάλος, και Γιος του Υψίστου θα ονομαστεί. Και θα του δώσει ο Κύριος ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του προπάτορά του». Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Ιησούς Χριστός «παίρνοντας ανθρώπινη φύση, ήρθε στον κόσμο από το γένος του Δαβίδ», ενώ περιγράφεται από τον Ιωάννη να λέει ο ίδιος ο ενδοξασμένος Ιησούς: «Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ, το αστέρι το λαμπρό, το πρωινό».

Το γενεαλογικό δένδρο του «Ιησού Χριστού»

Υπάρχει στο γενεαλογικό δένδρο κάποιο όνομα Ελληνικό;

Από την ιστοσελίδα Η Αλήθεια που κρύβουν επιμελώς

Τώρα που μας βρήκες θα ανακαλύψεις την Αλήθεια που μας κρύβουν επιμελώς. Τα θέματα πονάνε κάποιους που επιθυμούν να επιβάλουν την νέα τάξη και να συντηρούν τον κόσμο σε μια διαρκείς ύπνωση και ένα βαθύ σκοτάδι, προκειμένου να μην αντιδράσει στις προθέσεις τους και στο διεστραμμένο σχέδιό τους. Πολλά συμβαίνουν γύρο μας, ακόμα και οι ποιο δύσπιστοι αντιλαμβάνονται ότι κάθε μέρα γίνονται αλλαγές και πολλές φορές ακατανόητες από κοινούς ανθρώπους. Κάτι δεν πάει καλά. Κάποια θέματα θα σας προβληματίσουν, αν δεν έχετε προβληματιστεί ακόμα. Κάποια τα έχετε απλώς ακούσει αλλά δεν δώσατε σημασία ή σας τα πέρασαν με μαεστρία ώστε να μην αντιδράσετε. Εμείς προσπαθούμε να Εμβαθύνουμε στα θέματα αυτά. Πιστεύουμε ότι μας αφορούν όλους και ότι δεν μας ρωτάνε όταν παίζουν με το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Η γνώση είναι προς όλους και όχι μόνο για τον εαυτό μας. Τα συμπεράσματα τα αφήνουμε σε εσάς μιας και όλα τα συμπεράσματα είναι υποκειμενικά.

Ασυμφωνία στα Ευαγγέλια

Πληροφορίες για τη ζωή του Ιησού -αν και η εποχή του ήταν μία από τις καλύτερα τεκμηριωμένες ιστορικά- δεν έχουμε άλλες, εκτός από εκείνες που περιέχονται στα Ευαγγέλια. Για την καταγωγή του ειδικότερα πληροφορίες περιέχουν μόνο το πρώτο και το τρίτο Ευαγγέλια· κι αυτά όμως δεν συμφωνούν μεταξύ τους, αυτοαναιρούνται, αλληλοαναιρούνται, έχουν πλείστες αντιφάσεις. Η ιστορικότητα του Ιησού όμως θεωρείται αναμφισβήτητη, οπότε είμαστε υποχρεωμένοι να μελετήσουμε τι ακριβώς είναι καταγραμμένο.

Πλήρης ασυμφωνία στην γενεαλογία του Ιησού (από τον Αβραάμ και εντεύθεν) μεταξύ των δύο ευαγγελιστών - κι ας έγραφαν με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.

«Κατά Ματθαίον», α΄ 1-17:

«Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού του Δαβίδ, υιού του Αβραάμ.

Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού, Ιούδας δε εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά εκ της Θάμαρ, Φαρές δε εγέννησε τον Εσρώμ, Εσρώμ δε εγέννησε τον Αράμ, Αράμ δε εγέννησε τον Αμιναδάβ, Αμιναδάβ δε εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών, Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ εκ της Ραχάβ, Βοόζ δε εγέννησε τον Ωβήδ εκ της Ρουθ, Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί, Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαβίδ τον βασιλέα. Δαβίδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα εκ της του Ουρίου, Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, Ροβοάμ δε εγέννησε τον Αβιά, Αβιά δε εγέννησε τον Ασά, Ασά δε εγέννησε τον Ιωσαφάτ, Ιωσαφάτ δε εγέννησε τον Ιωράμ, Ιωράμ δε εγέννησε τον Οζίαν, Οζίας δε εγέννησε τον Ιωάθαμ, Ιωάθαμ δε εγέννησε τον Άχαζ, Άχαζ δε εγέννησε τον Εζεκίαν, Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, Μανασσής δε εγέννησε τον Αμών, Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν, Ιωσίας δε εγέννησε τον Ιεχονίαν και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας Βαβυλώνος. Μετά δε την μετοικεσίαν Βαβυλώνος Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ, Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον Αβιούδ, Αβιούδ δε εγέννησε τον Ελιακείμ, Ελιακείμ δε εγέννησε τον Αζώρ, Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δε εγέννησε τον Αχείμ, Αχείμ δε εγέννησε τον Ελιούδ, Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός. Πάσαι ουν αι γενεαί από Αβραάμ έως Δαβίδ γενεαί δεκατέσσαρες, και από Δαβίδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως του Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες».

«Κατά Λουκάν», δ 23-38:

«Και αυτός ην ο Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος, ων, ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ, του Ηλί, του Ματθάν, του Λευΐ, του Μελχί, του Ιωαννά, του Ιωσήφ, του Ματταθίου, του Αμώς, του Ναούμ, του Εσλίμ, του Ναγγαί, του Μαάθ, του Ματταθίου, του Σεμεΰΐ, του Ιωσήχ, του Ιωδά, του Ιωαννάν, του Ρησά, του Ζοροβάβελ, του Σαλαθιήλ, του Νηρί, του Μελχί, του Αδδί, του Κωσάμ, του Ελμωδάμ, του Ηρ, του Ιωσή, του Ελιέζερ, του Ιωρείμ, του Ματθάτ, του Λευϊ, του Συμεών, του Ιούδα, του Ιωσήφ, του Ιωνά, του Ελιακίμ, του Μελεά, του Μαϊνάν, του Ματταθά, του Νάθαν, του Δαβίδ, του Ιεσσαί, του Ωβήδ, του Βοόζ, του Σαλμών, του Ναασών, του Αμιναδάβ, του Αράμ, του Ιωράμ, του Εσρώμ, του Φαρές, του Ιούδα, του Ιακώβ, του Ισαάκ, του Αβραάμ, του Θάρα, του Ναχώρ, του Σερούχ, του Ραγαύ, του Φάλεκ, του Έβερ, του Σαλά, του Καϊνάν, του Αρφαξάδ, του Σημ, του Νώε, του Λάμεχ, του Μαθουσάλα, του Ενώχ, του Ιάρεδ, του Μαλελεήλ, του Καϊνάν, του Ενώς, του Σηθ, του Αδάμ, του Θεού».

Επισήμως πατέρας του Ιησού είναι ο Γιαχβέ, ο οποίος γονιμοποίησε τη Μαριάμ με τη βοήθεια του αρχαγγέλου του, Γαβριήλ. Αλλά εξ ίσου επισήμως ο Χριστός είναι γιός του μνηστήρα της Μαριάμ, Ιωσήφ, γι΄ αυτό οι ευαγγελιστές παραθέτουν το γενεαλογικό δένδρο του «μνήστορος» ξυλουργού, δηλαδή για να αποδείξουν, ότι ο ιδρυτής της Χριστιανικής Θρησκείας έχει, μέσω Ιωσήφ, το αίμα τού Δαυίδ, τού Αβραάμ κ.λπ. Όμως και σ΄ αυτό ή δεν συμφωνούν ή τερατολογούν. Κι όμως το χάος αυτό των θεόπνευστων δήθεν βιογραφικών πληροφοριών και απολύτων αληθειών γύρω από τον αρχηγό του Χριστιανισμού δεν εμποδίζει την τυφλή πίστη των ανθρώπων - απλοϊκών έως πλανηταρχών!... (Στην εικόνα: «Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου». Πίνακας του Ελ Γκρέκο, όπου ο Γαβριήλ «εξομολογείται τον έρωτα του Θεού προς τη Μαριάμ».)

Παρατηρήσεις επί των αναγραφομένων στις ανωτέρω περικοπές:

- Κανείς εκ των δύο ευαγγελιστών δεν αναφέρει καμμία χρονολογία.

- Εκτός από τη μητέρα του Ιησού Μαρία (Μαριάμ) ελάχιστα ονόματα άλλων γυναικών προγόνων του αναφέρονται. Ο Ματθαίος αναφέρει συνολικά μόνο τέσσερις γυναίκες κι ο Λουκάς καμμία.

- Η μία γενεαλογία φθάνει μέχρι τον Αβραάμ, ενώ η άλλη μέχρι το Θεό.

- Ο Ματθαίος αναφέρει, ότι από της μετοικεσίας Βαβυλώνος έως του Ιησού είναι γενεές 14, αλλά παραθέτει 13.

- Εκτός από τον πατέρα του Ιησού Ιωσήφ, και τον παππού του Ματθάν, δεν υπάρχει συμφωνία σε κανένα από τα 40 κατά Ματθαίον και 77 κατά Λουκάν ονόματα των προγόνων του. Υπενθυμίζεται, ότι τα βιβλία αυτά θεωρούνται από τους χριστιανούς θεόπνευστα.

- Δεν υπάρχει κανένα όνομα Ελληνικό, εις πείσμα των ελληνορθοδόξων «θεωρητικών», που τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να προπαγανδίζουν τη δήθεν ελληνική καταγωγή του Ιησού.

- Τα ίδια τα ευαγγέλια μας λένε, ότι «η σύλληψις εν γαστρί» της Μαριάμ, όπως της ανακοίνωσε ο άγγελος Γαβριήλ, έγινε με το Άγιο Πνεύμα («κατά Λουκάν», α΄ 26-41). Εφ΄ όσον ο Ιωσήφ δεν έπαιξε κανένα ρόλο σ΄ αυτήν την εγκυμοσύνη, όλη η παρατιθέμενη γενεαλογία των ανδρών «προγόνων» του Ιησού δεν έχει κανένα νόημα.

Αν εξετάσουμε τη γενεαλογία που παραθέτει ο Λουκάς, η οποία φθάνει μέχρι τον Θεό, από τον Ιησού μέχρι τον Αδάμ είναι 77 γενεές. Πολλαπλασιάζοντας το 77 επί τον μέσο όρο των 30 ετών για κάθε γενιά, βρίσκουμε τον αριθμό 2.210. Ο πρώτος άνθρωπος δηλαδή, σύμφωνα με τον χριστιανισμό, περπάτησε στη γη το 2.210 π.Χ.. Η Παλαιά Διαθήκη βέβαια ισχυρίζεται σχετικά με τη διάρκεια ζωής μερικών από τους «προπάτορές» μας, ότι ορισμένοι εξ αυτών έζησαν μερικές εκατοντάδες χρόνια (π.χ. Νώε, Μαθουσάλας κ.τ.λ.). Αυτό δεν αλλάζει τίποτε. Το πολύ-πολύ να πάει η ημερομηνία αυτή 2-3 χιλιετίες πιο πίσω.

* * *

Όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι κάποιος, δεν μπορεί να δεχθεί την ιστορικότητα μιας προσωπικότητας, την οποία αναφέρουν μόνο δύο πηγές –τα ευαγγέλια, που σημειωτέον από κανέναν δεν θεωρούνται ιστορική πηγή- κι οι οποίες, παρ΄ όλο που βρίσκονταν τόσο κοντά σε αυτήν την προσωπικότητα, διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους.

Ίων Δημόφιλος

Ηλεκτρολόγος - Ηλεκτρονικός Μηχανικός Ε.Μ

Πηγή: http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=1041

Βιβλίο "Ελλάς στον Τάφο του Χριστιανισμού: Χριστιανισμός και Εκκλησία: Όλη η Αλήθεια"

https://nottochurch.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Ο διακομματικά ενισχυμένος νόμος κατά της «βλασφημίας». Tου Π. Δημητρά

Σχόλιο: Άμεση κατάργηση νόμου περί της «βλασφημίας» ο οποίος απαγορεύει στους πολίτες της χώρας να κάνουν κριτική στους χρυσοπληρωμένους μέγα σκοταδιστές, μέγα προδότες και μέγα ανθέλληνες όλων των εποχών παπάδες και τη μασονοπαπαδογιαχβεδοΕκκλησία ΑΕ γενικά!!! Άμεση κατάργηση νόμου περί «βλασφημίας» ο οποίος απαγορεύει στους πολίτες της χώρα να λένε την πραγματική αλήθεια για το πώς επιβλήθηκε με δολοφονίες 20 περίπου εκατομμυρίων αρχαίων Ελλήνων και καταστροφές όλων των ναών των Αρχαίων Ελλήνων ο ιουδαιεβραιοχριστιανισμός!!! Άμεση κατάργηση νόμου περί «βλασφημίας» ο οποίος απαγορεύει στους πολίτες της χώρας να κάνουν κριτική στους χρυσοπληρωμένους παπάδες οι οποίοι μαζί με το Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο της «Ελλάδας» είναι οι πραγματικοί εξουσιαστές!!!!!!! Άμεση κατάργηση νόμου περί της «βλασφημίας» ο οποίος απαγορεύει σε πολίτες της χώρας να κάνουν κριτική στους χρυσοπληρωμένους μέγα σκοταδιστές, μέγα προδότες και μέγα ανθέλληνες όλων των εποχών παπάδες και τη μασονοπαπαδογιαχβεδοΕκκλησία ΑΕ γενικά οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Σουλτάνους και με τους δολοφόνους των Ελλήνων Γερμανούς Ναζί στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο!!! Άμεση κατάργηση νόμου περί της«βλασφημίας» ο οποίος απαγορεύει σε πολίτες να κάνουν κριτική στους χρυσοπληρωμένους μέγα σκοταδιστές, μέγα προδότες και μέγα ανθέλληνες όλων των εποχών παπάδες και τη μασονοπαπαδογιαχβεδοΕκκλησία ΑΕ γενικά η οποία έχει αμύθητη περιουσία που μάλλον ξεπερνάει τα 100 τρισεκατομμύρια ευρώ!!!!!!!!!Μη Βία

Όσο υπάρχουν φονικά έθιμα και παραδόσεις, όσο υπάρχει Εκκλησία Α.Ε., όσο υπάρχει ΙουδαιοΓιαχβεδισμός, ΙουδαιοΓιαχβεδοΠαυλοΣαουλοΦλάβιοΒαλέριοΚωνσταντινοΠαπαδοΓεσουαϊσμός και ΙουδαιοΓιαχβεδοΜωαμεθανισμός, όσο «άνθρωποι» θα τρώνε σάρκες, πτώματα, πόδια, χέρια, πρόσωπα, πλάτες, νεφρά, κεφαλές, συκώτια, αυτιά, γλώσσες, καρδιές, έντερα, μωρά, παιδιά, γονείς όντων που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος, δεν υπάρχει σωτηρία των ανθρώπων, δεν υπάρχει σωτηρία των ζώων, δεν υπάρχει σωτηρία του κόσμου.πρώην κανίβαλος και νεκροσπτωματοφονοζωοψαροσκουληκοφάγος Β.Κάφ.Μη Βία

Ο διακομματικά ενισχυμένος νόμος κατά της βλασφημίας. Tου Π. Δημητρά

Η σύλληψη ενός πολίτη από την ΕΛ.ΑΣ. στις 21 Σεπτεμβρίου 2012 με την κατηγορία της κακόβουλης βλασφημίας και καθύβρισης θρησκευμάτων επειδή διατηρούσε στο facebook σελίδα που φέρεται να «περιείχε βλασφημίες και ύβρεις κατά του Γέροντα Παϊσίου και του Ορθόδοξου Χριστιανισμού» ξαναθύμισε πως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πολωνίαείναι τα τελευταία κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι νόμοι περί βλασφημίας μπορεί να οδηγήσουν σε διώξεις, πρόστιμα, ακόμη και φυλάκιση. Πολλές χώρες έχουν προχωρήσει στη κατάργηση του αδικήματος της βλασφημίας, ενώ σε άλλες (π.χ. Αυστρία, Δανία, Ιταλία και Ολλανδία) εξακολουθεί η βλασφημία να θεωρείται αδίκημα χωρίς, όμως, κάποια ποινική δίωξη.

Μετά την προηγούμενη χρήση των διατάξεων αυτών για τη σύλληψη ηθοποιών του έργου «Corpus Christi» στις 9 Ιουνίου 2012, η Ευρωπαϊκή Ουμανιστική Ομοσπονδία (EHF) και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) έστειλαν στις 23 Ιουλίου 2012 ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Αντώνη Ρουπακιώτη, ζητώντας του να καταργήσει τις διατάξεις αυτές. Ο Υπουργός δεν απάντησε.

Στις 6 και 11 Σεπτεμβρίου 2012, η Μαρία Γιαννακάκη της ΔΗΜΑΡ και ο Πέτρος Τατσόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερωτήσεις στον Υπουργό. Στην πρώτη ερώτηση δεν έχει δοθεί μέχρι τώρα απάντηση. Η δεύτερη συζητήθηκε στη Βουλή στις 17 Σεπτεμβρίου 2012. Εκεί ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Καραγκούνης ξεκαθάρισε πως δεν θα καταργήσει τις διατάξεις αυτές στο όνομα της «προστασίας της κοινωνικής ειρήνευσης».

Παράλληλα παραπλάνησε τη Βουλή λέγοντας πως «με το ν.4055/2012 υποβιβάστηκαν σε πταίσματα οι πράξεις της μη κακόβουλης βλασφημίας. … και όπως αντιλαμβάνεστε η πταισματοποίηση έχει [ως] αποτελέσμα … οι ποινές [να] είναι ασήμαντες». Κι’ όμως, στο Άρθρο 24 παρ. 3α αναφέρεται: «α. Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 198 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: ‘2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.’».

Τι έλεγε πριν η διάταξη αυτή; «Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ.1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.» Μια ποινή 6 μηνών ή ένα πρόστιμο 3000 ευρώ είναι ασήμαντες ποινές σε σχέση με την προφανώς σημαντικότερη ποινή των 3 μηνών που επέβαλε το μετεμφυλιακό κράτος το 1951 (από τότε ισχύουν οι διατάξεις που το 2012 κρίθηκε μάλλον με πλήρη διακομματική συμφωνία ή ανοχή πως, στο ένα σκέλος τους, πρέπει να αυστηροποιηθούν).

Οι άλλες δύο διατάξεις του ποινικού κώδικα από το 1951 με τις οποίες διώκεται ο πολίτης είναι το άρθρο 198 παρ. 1 («Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.») και 199 («Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών»).

ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ έχουν μιαν αποτελεσματική δυνατότητα: στο επόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης να καταθέσουν τροπολογία για την κατάργηση των δύο άρθρων. Ο,τιδήποτε λιγότερο φαντάζει ως κινήσεις εντυπωσιασμού.

Ήδη χιλιάδες πολίτες από Ελλάδα και άλλες χώρες ζητούν την κατάργησή τους στο http://www.change.org/petitions/greek-parliament-free-geron-pastitsios-and-abolish-greek-anti-blasphemy-laws?utm_campaign=autopublish&utm_medium=facebook&utm_source=share_petition&utm_term=20097595

Ο Παναγιώτης Δημητράς είναι εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ)

Πηγή: tvxs.gr