Η Αγία Γραφή περιέχει πολλές αναφορές για τις γυναίκες που,
στην δικιά μας μοντέρνα νοοτροπία, ηχούν μεροληπτικές κατά των γυναικών. Αλλά
θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όταν η Αγία Γραφή περιγράφει μία πράξη, δεν σημαίνει
απαραίτητα ότι η Αγία Γραφή εγκρίνει αυτή τη πράξη. Η Αγία Γραφή περιγράφει
άνδρες να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως κάτι παραπάνω από ιδιοκτησία αλλά αυτό
δεν σημαίνει ότι ο Θεός εγκρίνει αυτή τη πρακτική. Η Αγία Γραφή επικεντρώνεται
παραπάνω στην αναμόρφωση των ψυχών μας παρά των κοινωνιών μας. Ο Θεός ξέρει ότι
μια αλλαγμένη καρδιά θα έχει ως αποτέλεσμα μια διαφορετική συμπεριφορά
Η γυναίκα με κανέναν τρόπο δεν υστερεί σε αξία σε σχέση με
τον άνδρα. Η γυναίκα έχει για τον Θεό την ίδια αξία που έχει ένας άνδρας, και
το αντίστροφο.
Τα δύο φύλα είναι ισότιμα, αλλά όχι ίσα. Άλλη θέση έχει η
γυναίκα, άλλη ο άνδρας. Υπάρχει λόγος που ο Θεός έφτιαξε δύο φύλα και όχι ένα.
Δεν έγινε έτσι στην τύχη.
Το κάθε φύλο εξυπηρετεί κάποιες δικές του επιμέρους
λειτουργίες. Δεν είναι «απαξίωση» για μια γυναίκα το να μην μπορεί να
παριστάνει τον άνδρα και να κάνει πράγματα που δεν αρμόζουν στην φύση της, όπως
δεν είναι «απαξίωση» και για έναν άνδρα το να μην μπορεί να φοράει σουτιέν και
φουστάνια, να έχει έμμηνο κύκλο, να κυοφορεί, να τίκτει, να γαλουχεί κ.λπ κ.λπ.
Ας μην ξεχνούμε ότι γυναίκα είναι αυτή που κατέβασε τον Θεό
στην γη. Γυναίκα είναι αυτή που κατέχει τα «δευτερεία» της Αγίας Τριάδος. Γυναίκα
είναι το εκλεκτότερο πράγμα που είχε να παρουσιάσει ολόκληρη η ανθρωπότητα, η
κορωνίδα ολόκληρου του ορατού και αοράτου κόσμου. Σας προκαλούμε να ρίξετε μια
ματιά στους Οίκους και στον Κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου, και στην υπόλοιπη
θεομητορική υμνολογία. Και σκεφτείτε, όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται σε μια
γυναίκα…
Ο Θεός δεν απαξιώνει κανένα. Αντίθετα, η σχέση με τον Θεό
είναι αυτό που πραγματικά καταξιώνει τον άνθρωπο, που τον κάνει «θεό», παιδί
του Θεού, και του δίνει το παν…
«Φίλοι της Μονής Βατοπαιδίου»
Αυτά τα «νόστιμα» κι «ωραία», αναγράφονται σε διάφορα άρθρα
χριστιανικών (και μη) ιστοσελίδων.
Για πάμε τώρα να δούμε και τι είναι γραμμένα στα «ιερά» και
«θεόπνευστα» κείμενα της Αγίας Γραφής…
Ο Θεός τιμωρεί την Εύα (και κοντά σ’ αυτήν κι όλες τις
γυναίκες), με λύπες, πόνο στη γέννα και υποταγή στον άνδρα, επειδή «αμάρτησε»
τρώγοντας το μήλο. Ο Αδάμ την γλυτώνει με ελαφρύτερες συνέπειες, μιας κι έκανε
το λάθος να «υπακούσει στη γυναίκα του»…
Και στη γυναίκα είπε: «Θα υπερπληθύνω τις λύπες σου και τους
πόνους της κυοφορίας σου· με λύπες θα γεννάς παιδιά· και στον άνδρα σου θα
είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει». Και στον Αδάμ είπε: «Επειδή
υπάκουσες στον λόγο τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο σε
είχα προστάξει λέγοντας: “Μη φας απ’ αυτό”, καταραμένη να είναι η γη εξαιτίας
σου· με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου· αγκάθια δε
και τριβόλια θα βλαστάνει σε σένα· και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού· με τον
ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις στη γη,
από την οποία πάρθηκες· επειδή, γη είσαι και σε γη θα επιστρέψεις».
(Γένεσις, 3: 16-19)
Στη Βίβλο, πάντα η γυναίκα είναι η στείρα…
Και η Σάρα, η γυναίκα τού Άβραμ, δεν τεκνοποιούσε σ’ αυτόν.
(Γένεσις, 3: 16-1)
Και υπήρχε ένας άνθρωπος από τη Σαραά, από τη συγγένεια του
Δαν, και το όνομά του ήταν Μανωέ· και η γυναίκα του ήταν στείρα, και δεν
γεννούσε.
(Κριταί, 13: 2)
Κατά τις ημέρες τού Ηρώδη, του βασιλιά τής Ιουδαίας, υπήρξε
ένας ιερέας, με το όνομα Ζαχαρίας, από την εφημερία τού Αβιά· και η γυναίκα του
ήταν από τις θυγατέρες τού Ααρών, και το όνομά της ήταν Ελισάβετ. […] Και δεν
είχαν παιδί, επειδή η Ελισάβετ ήταν στείρα…
(Κατά Λουκάν, 1: 5-7)
Η Σάρα, παρουσιάζεται ως άγια γυναίκα και πρότυπο συζύγου,
επειδή υποτάχθηκε στην επιθυμία του Αβραάμ που την εκπόρνευσε…
Επειδή, έτσι και άλλοτε οι άγιες γυναίκες, αυτές που έλπιζαν
στον Θεό, στόλιζαν τον εαυτό τους, καθώς υποτάσσονταν στους άνδρες τους. Όπως η
Σάρα υπάκουσε στον Αβραάμ, αποκαλώντας αυτόν κύριο· από την οποία εσείς γίνατε
παιδιά, οι οποίες αγαθοποιούσαν και δεν φοβόνταν κανέναν εκφοβισμό.
(Επιστολή Πέτρου Α’, 3: 5-6)
Η «αξία» της κόρης: Ο «δίκαιος» Λωτ, προσφέρει στους Σοδομίτες,
τις παρθένες κόρες του για να τις βιάσουν, προκειμένου να προστατέψει από τις
«διαθέσεις» τους, τους αγγέλους που φιλοξενεί…
Και οι δύο άγγελοι ήρθαν το δειλινό στα Σόδομα· και ο Λωτ
καθόταν δίπλα στην πύλη των Σοδόμων· ο δε Λωτ, βλέποντάς τους, σηκώθηκε σε
συνάντησή τους, και προσκύνησε με το πρόσωπό του μέχρι το έδαφος· και είπε:
«Να, κύριοί μου, στραφείτε, παρακαλώ, στο σπίτι τού δούλου σας, και
διανυχτερεύστε, και πλύντε τα πόδια σας· και αφού σηκωθείτε το πρωί, θα πάτε
στον δρόμο σας». Κι εκείνοι είπαν: «Όχι, αλλά θα διανυχτερεύσουμε στην
πλατεία». Και αφού τους πίεσε πολύ, στράφηκαν σ’ αυτόν, και μπήκαν μέσα στο
σπίτι του· και τους έκανε συμπόσιο, και έψησε άζυμα, και έφαγαν. Και πριν
κοιμηθούν, οι άνδρες τής πόλης, οι άνδρες των Σοδόμων, περικύκλωσαν το σπίτι,
νέοι και γέροντες, ολόκληρος ο λαός μαζί, από παντού· και έκραζαν στον Λωτ, και
του έλεγαν: «Πού είναι οι άνδρες, εκείνοι που μπήκαν μέσα σε σένα τη νύχτα;
Βγάλ’ τους έξω σε μας, για να τους γνωρίσουμε». Και ο Λωτ βγήκε σ’ αυτούς στο
πρόθυρο, και έκλεισε πίσω του την πόρτα, και είπε: «Μη, αδελφοί μου, μη πράξετε
ένα τέτοιο κακό· δέστε, έχω δύο θυγατέρες, που δεν γνώρισαν άνδρα· να σας τις
φέρω, λοιπόν, έξω· και κάντε σ’ αυτές, όπως σας φανεί αρεστό· μόνον σ’ αυτούς
τους άνδρες να μη πράξετε τίποτε, επειδή για τούτο μπήκαν κάτω από τη σκιά τής
στέγης μου».
(Γένεσις, 19: 1-8)
Η γυναίκα, ουσιαστικά, αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του
άνδρα και εξομοιώνεται, λίγο πολύ, με υπάρχοντα όπως το βόδι, το γαϊδούρι και
το χωράφι…
Μην επιθυμήσεις το σπίτι τού πλησίον σου· μην επιθυμήσεις τη
γυναίκα τού πλησίον σου· ούτε τον δούλο του ούτε τη δούλη του ούτε το βόδι του
ούτε το γαϊδούρι του· ούτε κάθε τι που είναι του πλησίον σου.
(Έξοδος, 20: 17)
Οι σοφοί καταντροπιάστηκαν, πτοήθηκαν, και συνελήφθηκαν·
επειδή, απέρριψαν τον λόγο τού Κυρίου· και ποια σοφία υπάρχει μέσα τους; Γι’
αυτό, θα δώσω τις γυναίκες τους σε άλλους, τα χωράφια τους σ’ εκείνους που θα
τους κληρονομήσουν· επειδή, κάθε ένας, από μικρόν μέχρι μεγάλον δόθηκε σε
πλεονεξία· από προφήτη μέχρι ιερέα, κάθε ένας πράττει το ψέμα.
(Ιερεμίας, 8: 9-10)
Ο Θεός δίνει οδηγίες, για το πως θα πουλήσεις την κόρη σου…
Και αν κάποιος πουλήσει τη θυγατέρα του για δούλη, δεν θα
αφεθεί όπως αφήνονται οι δούλοι. Αν δεν αρέσει στο αφεντικό της, που την
αρραβωνιάστηκε για τον εαυτό του, τότε θα την απολυτρώσει· δεν έχει εξουσία να
την πουλήσει σε ξένο έθνος, επειδή της φέρθηκε άπιστα.
(Έξοδος, 21: 7-8)
Ο Θεός δίνει οδηγίες, για το πως θα λάβεις κι άλλη γυναίκα
(η πολυγαμία και η διατήρηση παλλακίδων, είναι αποδεκτά από τον Γιαχβέ)…
Αν πάρει για τον εαυτό του μια άλλη, δεν θα της στερήσει την
τροφή, τα ενδύματά της, και το χρέος του γάμου σ’ αυτή. Αν όμως, δεν της κάνει
τα τρία αυτά, τότε θα φύγει δωρεάν, χωρίς χρήματα.
(Έξοδος, 21: 10-11)
Για τον Θεό, μόνο οι γυναίκες είναι «μάγισσες»…
Μάγισσα δεν θα αφήσεις να ζήσει.
(Έξοδος, 22: 18)
Κι εσείς, οι γιοι τής μάγισσας, σπέρμα μοιχού και πόρνης,
πλησιάστε εδώ.
(Ησαΐας, 57: 3)
Ο Θεός απαιτεί, τρεις φορές τον χρόνο, τ’ αρσενικά παιδιά να
παρουσιάζονται μπροστά του. Για τα θηλυκά ούτε λόγος…
Για τρεις φορές τον χρόνο θα εμφανίζεται κάθε αρσενικό σου
μπροστά στον Κύριο, τον Κύριο τον Θεό τού Ισραήλ.
(Έξοδος, 34: 23)
Η γυναίκα θεωρείται πιο βρόμικη όταν γεννάει κορίτσι…
Αν μια γυναίκα συλλάβει και γεννήσει αρσενικό, τότε θα είναι
ακάθαρτη επτά ημέρες. […] Αλλά, αν γεννήσει θηλυκό, τότε θα είναι ακάθαρτη δύο
εβδομάδες.
(Λευιτικόν, 12: 2-5)
Η γυναίκα, κατά την εμμηνόρροια, είναι εστία μολύνσεως…
Κι αν η γυναίκα έχει ρεύση, και η ρεύση της στο σώμα της
είναι αίμα, θα είναι αποχωρισμένη επτά ημέρες· και καθένας που θα την αγγίξει,
θα είναι ακάθαρτος μέχρι την εσπέρα. Και κάθε πράγμα, επάνω στο οποίο πλαγιάζει
στον αποχωρισμό της, θα είναι ακάθαρτο· και κάθε πράγμα, επάνω στο οποίο
κάθεται, θα είναι ακάθαρτο. Και καθένας που θα αγγίξει το κρεβάτι της, θα
πλύνει τα ιμάτιά του, και θα λουστεί με νερό, και θα είναι ακάθαρτος μέχρι την
εσπέρα. Και καθένας που θα αγγίξει κάποιο σκεύος, επάνω στο οποίο αυτή κάθησε,
θα πλύνει τα ιμάτιά του, και θα λουστεί με νερό, και θα είναι ακάθαρτος μέχρι
την εσπέρα. Και αν υπάρχει κάτι επάνω στο κρεβάτι ή επάνω σε κάποιο σκεύος στο
οποίο αυτή κάθεται, όταν αυτός το αγγίξει, θα είναι ακάθαρτος μέχρι την εσπέρα.
Και αν κάποιος συγκοιμηθεί μαζί της, κι έρθουν επάνω του τα γυναικεία της, θα
είναι ακάθαρτος επτά ημέρες· και κάθε κρεβάτι, επάνω στο οποίο τυχόν κοιμηθεί,
θα είναι ακάθαρτο. Κι αν κάποια γυναίκα έχει ρεύση του αίματός της πολλές
ημέρες, εκτός του καιρού τού αποχωρισμού της ή αν έχει ρεύση πέρα από τον
αποχωρισμό της, όλες οι ημέρες τής ρεύσης τής ακαθαρσίας της θα είναι όπως οι
ημέρες τού αποχωρισμού της· θα είναι ακάθαρτη. Κάθε κρεβάτι, επάνω στο οποίο
ξαπλώνει σε όλες τις ημέρες τής ρεύσης της, θα είναι σ’ αυτή όπως το κρεβάτι
τού αποχωρισμού της· και κάθε σκεύος, επάνω στο οποίο κάθεται, θα είναι
ακάθαρτο, όπως η ακαθαρσία τού αποχωρισμού της. Και καθένας που θα τα αγγίξει,
θα είναι ακάθαρτος, και θα πλύνει τα ιμάτιά του, και θα λουστεί με νερό, και θα
είναι ακάθαρτος μέχρι την εσπέρα.
(Λευιτικόν, 15: 19-27)
Η ψυχή της γυναίκας, αξίζει λιγότερο απ’ αυτή του άνδρα…
Και ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή, λέγοντας: «Μίλησε στους
γιους Ισραήλ, και πες τους: “Όταν κάποιος κάνει επίσημη ευχή, εσύ θα κάνεις την
εκτίμηση των ψυχών προς τον Κύριο. Και η εκτίμησή σου θα είναι, του μεν
αρσενικού, από 20 χρόνων μέχρι 60 χρόνων, η εκτίμησή σου βέβαια θα είναι 50
σίκλοι ασήμι, σύμφωνα με τον σίκλο του αγιαστηρίου· και αν είναι θηλυκό, η εκτίμησή
σου θα είναι 30 σίκλοι”».
(Λευιτικόν, 27: 1-4)
Οι γυναίκες εξαιρούνται της απογραφής…
Και ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή στην έρημο Σινά, λέγοντας:
Απαρίθμησε τους γιους τού Λευί, σύμφωνα με τις οικογένειες των πατέρων τους,
σύμφωνα με τις συγγένειές τους· κάθε αρσενικό, από ενός μήνα κι επάνω, θα τους
απαριθμήσεις. Και ο Μωυσής τούς απαρίθμησε, σύμφωνα με τον λόγο τού Κυρίου,
όπως προστάχθηκε.
(Αριθμοί, 3: 14-16)
Η κόρη έχει κληρονομικά δικαιώματα, μόνο στην περίπτωση που
ο πατέρας της δεν έχει γιο…
Αν κάποιος άνθρωπος πεθάνει, και δεν έχει γιο, την
κληρονομιά του θα τη διαβιβάσετε τότε στη θυγατέρα του.
(Αριθμοί, 27: 8)
Οι όρκοι της γυναίκας, επικυρώνονται ή ακυρώνονται από τον
άνδρα της…
Κάθε ευχή, και κάθε όρκο, που υποχρεώνει σε κακουχία τής
ψυχής, ο άνδρας της μπορεί να την επικυρώσει ή ο άνδρας της μπορεί να την
ακυρώσει.
(Αριθμοί, 30: 13)
Ο Γιαχβέ εξηγεί τι μπορείς να κάνεις με μια αιχμάλωτη
γυναίκα…
Όταν βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο
Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους, και
δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να
την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα
ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της
αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον
πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’
αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να
μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την
πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες.
(Δευτερονόμιον, 21: 10-14)
Γυναίκα που δεν βρίσκεται παρθένα, την πρώτη νύχτα του γάμου
της, θεωρείται πόρνη και λιθοβολείται μέχρι θανάτου…
Αν…η κόρη δεν βρεθεί παρθένα, τότε θα βγάλουν έξω τη νέα,
στη θύρα τού σπιτιού τού πατέρα της, και οι άνθρωποι της πόλης της θα τη
λιθοβολήσουν με πέτρες, και θα πεθάνει· επειδή, έπραξε αφροσύνη στον Ισραήλ,
διαπράττοντας πορνεία στο σπίτι τού πατέρα της.
(Δευτερονόμιον, 22: 20-21)
Πως τιμωρείται ο βιασμός μιας παρθένας γυναίκας…
Αν μια νέα παρθένα είναι αρραβωνιασμένη με άνδρα, και τη
βρει κάποιος στην πόλη, και κοιμηθεί μαζί της, τότε, θα τους βγάλετε έξω και
τους δύο, στην πύλη τής πόλης εκείνης, και θα τους λιθοβολήσετε με πέτρες, και
θα πεθάνουν· τη νέα, επειδή δεν φώναξε, ενώ ήταν μέσα στην πόλη· και τον άνθρωπο,
επειδή ταπείνωσε τη γυναίκα τού πλησίον του· και θα εξαφανίσεις το κακό από
ανάμεσά σου. Αλλά, αν κάποιος βρει τη νέα στο χωράφι, την αρραβωνιασμένη, και ο
άνθρωπος τη βιάσει, και κοιμηθεί μαζί της, τότε ο άνθρωπος μόνον θα
θανατώνεται, που κοιμήθηκε μαζί της· στη νέα, όμως, δεν θα κάνεις τίποτε· δεν
υπάρχει αμάρτημα θανάτου στη νέα· επειδή, όπως όταν ορμήσει κάποιος ενάντια
στον πλησίον του και τον φονεύσει, έτσι είναι και το πράγμα αυτό· επειδή, τη
βρήκε στο χωράφι, η αρραβωνιασμένη νέα φώναξε, αλλά δεν υπήρχε κάποιος να τη
σώσει. Αν κάποιος βρει μια νέα παρθένα, μη αρραβωνιασμένη, και την πιάσει και
κοιμηθεί μαζί της, και βρεθούν· τότε, ο άνθρωπος που κοιμήθηκε μαζί της θα
δώσει στον πατέρα της νέας 50 σίκλους ασήμι, κι αυτή θα είναι γυναίκα του, επειδή
την ταπείνωσε, δεν μπορεί να την αποβάλει όλες τις ημέρες τής ζωής του.
(Δευτερονόμιον, 22: 23-29)
Η διαδικασία έκδοσης διαζυγίου από την πλευρά του άνδρα, σε
περίπτωση που δεν μείνει ευχαριστημένος με τη σύζυγό του, είναι πολύ απλή…
Όταν κάποιος πάρει γυναίκα, και νυμφευθεί μαζί της, και
συμβεί να μη βρει χάρη στα μάτια του, επειδή βρήκε σ’ αυτήν κάποιο άσχημο
πράγμα, τότε ας γράψει σ’ αυτήν γράμμα διαζυγίου, και ας το δώσει στο χέρι της,
και ας τη διώξει από το σπίτι του.
(Δευτερονόμιον, 24: 1)
Αν μια γυναίκα μείνει χήρα, χωρίς να έχει προλάβει ν’
αποκτήσει παιδιά, τότε δικαιωματικά ανήκει στον κουνιάδο της, που αναλαμβάνει
το καθήκον να την…γονιμοποιήσει…
Αν συγκατοικούν αδελφοί, και ένας απ’ αυτούς πεθάνει, και
δεν έχει παιδιά, η γυναίκα εκείνου που πέθανε δεν θα παντρευτεί με ξένον· ο
αδελφός τού άνδρα της θα μπει μέσα σ’ αυτή, και θα την πάρει στον εαυτό του για
γυναίκα, και θα εκπληρώσει σ’ αυτή το χρέος τού ανδραδέλφου.
(Δευτερονόμιον, 25: 1)
Η γυναίκα ως έπαθλο…
Και ο Χάλεβ είπε: «Όποιος πατάξει την Κιριάθ-σεφέρ και την
κυριεύσει, θα του δώσω τη θυγατέρα μου Αχσάν, για γυναίκα». Και την κυρίευσε ο
Γοθονιήλ, ο γιος τού Κενέζ, αδελφός τού Χάλεβ· και του έδωσε την Αχσάν, τη
θυγατέρα του, για γυναίκα.
(Ιησούς του Ναυή, 15: 17-18)
Η γυναίκα ως λάφυρο…
Δεν πέτυχαν; Δεν μοίρασαν τα λάφυρα; Μία ή δύο νέες σε κάθε
άνδρα, στον Σισάρα ποικιλόχρωμα λάφυρα, λάφυρα ποικιλόχρωμα κεντημένα,
ποικιλόχρωμα κεντημένα και από τα δύο μέρη, περιλαίμια αυτών που λαφυραγώγησαν;
(Κριταί, 5: 30)
Οι γυναίκες του Γεδεών, γεννούν μόνο αγόρια…
Και ο Γεδεών είχε 70 γιους που βγήκαν από τον μηρό του·
επειδή, είχε πολλές γυναίκες.
(Κριταί, 8: 30)
Ο βασιλιάς Σαούλ, αποτιμά την αξία της κόρης του ίση με 100
πετσάκια ψωλών…
Και ο Σαούλ είπε: «Έτσι θα πείτε στον Δαβίδ: Ο βασιλιάς δεν
θέλει νυφικά δώρα, αλλά 100 ακροβυστίες Φιλισταίων».
(Σαμουήλ Α’, 18: 25)
Αν μια γυναίκα πέσει θύμα βιασμού από τον αδελφό της, δεν
αξίζει να το κάνει θέμα…
Και η Θάμαρ πήγε στο σπίτι τού αδελφού της Αμνών, που ήταν
πλαγιασμένος. […] Και όταν του πρόσφερε σ’ αυτόν να φάει, την έπιασε, και της
είπε: «Έλα, κοιμήσου μαζί μου, αδελφή μου». Κι εκείνη τού είπε: «Μη, αδελφέ
μου, μη με ταπεινώσεις». […] Δεν θέλησε, όμως, να ακούσει στη φωνή της· αλλά,
ασκώντας μεγαλύτερη δύναμη από εκείνη, τη βίασε, και κοιμήθηκε μαζί της. […]
Και ο Αβεσσαλώμ ο αδελφός της είπε σ’ αυτή: «Μήπως ο Αμνών ο αδελφός σου
βρέθηκε μαζί σου; Όμως, τώρα, σώπασε αδελφή μου· αδελφός σου είναι· μη καταθλίβεις
την καρδιά σου γι’ αυτό το πράγμα».
(Σαμουήλ Β’, 13: 8-20)
Η γυναίκα είναι βρόμικο ον…
Άνθρωπος γεννημένος από γυναίκα είναι ολιγόβιος, και γεμάτος
ταραχή. […] Ποιος μπορεί να βγάλει καθαρό από ακάθαρτο; Κανένας.
(Ιώβ, 14: 1-4)
Μακριά από πόρνες και μοιχαλίδες…
Εξαιτίας μιας πόρνης γυναίκας καταντάει κανείς μέχρι ένα
κομμάτι ψωμί, ενώ η μοιχαλίδα γυναίκα θηρεύει την πολύτιμη ψυχή.
(Παροιμίες, 6: 26)
Μη δίνεις δύναμη σε γυναίκα…
Μη δώσεις τις δυνάμεις σου στις γυναίκες, ούτε τους δρόμους
σου στις αφανίστριες των βασιλιάδων.
(Παροιμίες, 31: 3)
Τον λαό μου, τον καταδυναστεύουν παιδάρια, και γυναίκες
εξουσιάζουν επάνω του. Λαέ μου, οι οδηγοί σου σε κάνουν να πλανιέσαι, και καταστρέφουν
τον δρόμο των βημάτων σου.
(Ησαΐας, 3: 12)
Η πλανεύτρα γυναίκα, είναι πιο πικρή κι απ’ τον θάνατο…
Πικρότερη, κι από τον θάνατο, είναι η γυναίκα τής οποίας η
καρδιά είναι παγίδες και δίχτυα, και τα χέρια της δεσμά· ο αρεστός μπροστά στον
Θεό θα ξεφύγει απ’ αυτή· ενώ ο αμαρτωλός θα συλληφθεί σ’ αυτή. Δες, βρήκα
τούτο, λέει ο Εκκλησιαστής, εξετάζοντας ένα προς ένα, για να βρω τον λόγο· τον
οποίο ακόμα η ψυχή μου αναζητάει, αλλά δεν βρίσκω· έναν άνδρα ανάμεσα σε
χίλιους βρήκα· όμως, μία γυναίκα ανάμεσα σε όλες τούτες δεν βρήκα.
(Εκκλησιαστής, 7: 26-28)
Ο Γιαχβέ δεν συμπαθεί τις περήφανες και λάγνες γυναίκες…
Και ο Κύριος λέει: «Επειδή, οι θυγατέρες τής Σιών
υπερηφανεύθηκαν, και περπατούν με υψωμένον τράχηλο, και με άσεμνα μάτια,
περπατώντας τρυφηλά, και τρίζοντας με τα πόδια τους, γι’ αυτό, ο Κύριος θα
φαλακρώσει την κορυφή τού κεφαλιού των θυγατέρων τής Σιών, και ο Κύριος θα
ξεσκεπάσει τη ντροπή τους».
(Ησαΐας, 3: 16-17)
Η χωρισμένη γυναίκα που βρίσκει άλλον άνδρα, θεωρείται
μολυσμένη…
Λένε: Αν κάποιος αποβάλει τη γυναίκα του, και αναχωρήσει απ’
αυτόν, και γίνει άλλου άνδρα, θα γυρίσει εκείνος ξανά σ’ αυτή; Εκείνη η γη δεν
θα μολυνθεί ολοκληρωτικά;
(Ιερεμίας, 3: 1)
Κανένα έλεος στις πόρνες και τα παιδιά τους…
Και δεν θα ελεήσω τα παιδιά της· για τον λόγο ότι, είναι
παιδιά από πορνεία. Επειδή, η μητέρα τους πόρνευσε· αυτή που τα συνέλαβε έπραξε
ντροπή· δεδομένου ότι, είπε: «Θα πάω πίσω από τους εραστές μου, που μου δίνουν
το ψωμί μου και το νερό μου, το μαλλί μου και το λινάρι μου, το λάδι μου και τα
ποτά μου».
(Ωσηέ, 2: 4-5)
Η γυναίκα ως μέσο τιμωρίας. Ακόμη και η έγκυος…
Η Σαμάρεια θα αφανιστεί· επειδή, αποστάτησε από τον Θεό της·
θα πέσουν με ρομφαία τα νήπιά τους που θηλάζουν, θα συντριφτούν, και όσες είναι
έγκυοι θα διασχιστούν.
(Ωσηέ, 13: 16)
Ο «σεβασμός» του Ιησού προς τη μάνα…
Έρχονται, λοιπόν, οι αδελφοί και η μητέρα του, και αφού
στάθηκαν έξω, έστειλαν σ’ αυτόν κάποιους και τον φώναζαν· και ένα πλήθος
καθόταν ολόγυρά του· και του είπαν: «Δες, η μητέρα σου και οι αδελφοί σου έξω
σε ζητούν». Και τους απάντησε, λέγοντας: «Ποια είναι η μητέρα μου ή οι αδελφοί
μου;».
(Κατά Μάρκον, 3: 31-35)
Τί κοινό υπάρχει ανάμεσα σ’ εμένα και σ’ εσένα, γυναίκα;
(Κατά Ιωάννην, 2: 4)
Η Παναγία, παρ’ ότι γέννησε έναν Ιησού, είναι κι αυτή
βρόμικη…
Και όταν συμπληρώθηκαν οι 8 ημέρες για να κάνουν την
περιτομή στο παιδί, το όνομά του αποκλήθηκε Ιησούς, αυτό που ονομάστηκε από τον
άγγελο, πριν συλληφθεί στην κοιλιά. Και όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες τού
καθαρισμού της, σύμφωνα με τον νόμο τού Μωυσή, τον ανέβασαν στα Ιεροσόλυμα, για
να τον παρουσιάσουν στον Κύριο.
(Κατά Λουκάν, 2: 21-22)
Μόνο τ’ αρσενικά παιδιά μπορούν ν’ αποκληθούν «άγια»…
Κάθε αρσενικό, που διανοίγει μήτρα, θα αποκληθεί άγιο στον
Κύριο
(Κατά Λουκάν, 2: 23)
Η ερωτική συνεύρεση -ακόμη και μεταξύ παντρεμένων- είναι
πορνεία και καλό θα είναι ο άνδρας να μην αγγίζει γυναίκα…
Για όσα, όμως, μου γράψατε, είναι καλό στον άνθρωπο να μη
αγγίζει γυναίκα. Για τις πορνείες, όμως, κάθε ένας ας έχει τη δική του γυναίκα,
και κάθε μία ας έχει τον δικό της άνδρα.
(Προς Κορινθίους Α’, 7: 1-2)
Η θεολογική τεκμηρίωση της υποταγής τής γυναίκας στον άνδρα…
Η γυναίκα είναι δεσμευμένη διαμέσου τού νόμου για όσον καιρό
ζει ο άνδρας της.
(Προς Κορινθίους Α’, 7: 39)
Κεφαλή της γυναίκας, είναι ο άνδρας.
(Προς Κορινθίους Α’, 11: 3)
Η γυναίκα έχει χρέος να έχει εξουσία επάνω στο κεφάλι της.
(Προς Κορινθίους Α’, 11: 10)
Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες· επειδή, δεν
είναι επιτρεπτό σ’ αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο
νόμος.
(Προς Κορινθίους Α’, 14: 34)
Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως στον Κύριο·
επειδή, ο άνδρας είναι η κεφαλή τής γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή
τής εκκλησίας, κι αυτός είναι ο σωτήρας τού σώματος.
(Προς Εφεσίους, 5: 22-23)
Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως αρμόζει εν
Κυρίω.
(Προς Κολοσσαείς, 3: 18)
Η γυναίκα ας μαθαίνει μέσα σε ησυχία με κάθε υποταγή· σε
γυναίκα, όμως, δεν επιτρέπω να διδάσκει ούτε να αυθεντεύει επάνω στον άνδρα,
αλλά να ησυχάζει. Επειδή, ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, έπειτα η Εύα. Και ο Αδάμ δεν
απατήθηκε· αλλά, η γυναίκα, αφού εξαπατήθηκε, διέπραξε παράβαση.
(Προς Τιμόθεον Α’, 2: 11-14)
Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, ώστε, και αν
κάποιοι απειθούν στον λόγο, να κερδηθούν χωρίς τον λόγο, διαμέσου τής διαγωγής
των γυναικών, αφού δουν την καθαρή, με σεβασμό διαγωγή σας.
(Επιστολή Πέτρου Α’, 3: 1-2)
Η γυναίκα είναι κατώτερο ον απ’ τον άνδρα…
Ο άνδρας δεν έχει χρέος να σκεπάζει το κεφάλι του, επειδή
είναι εικόνα και δόξα τού Θεού· ενώ η γυναίκα είναι δόξα τού άνδρα. Για τον
λόγο ότι, ο άνδρας δεν προέρχεται από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άνδρα·
επειδή, δεν κτίστηκε ο άνδρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον άνδρα.
(Προς Κορινθίους Α’, 11: 7-9)
Ποιες χήρες αξίζουν βοήθειας και ποιες όχι…
Να τιμάς τις χήρες, αυτές που είναι πραγματικά χήρες. Και αν
μια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν πρώτα να κάνουν ευσεβή την ίδια
τους την οικογένεια, και να αποδίδουν τιμές στους προγόνους τους· επειδή, αυτό
είναι καλό και ευπρόσδεκτο μπροστά στον Θεό. Η δε πραγματικά χήρα και
απομονωμένη ελπίζει στον Θεό, και εμμένει στις προσευχές νύχτα και ημέρα· αυτή,
όμως, που είναι δοσμένη στις ηδονές, ενώ ζει, είναι νεκρή. Κι αυτά να τα
παραγγέλλεις, για να είναι άμεμπτοι. Αν, όμως, κάποιος δεν προνοεί για τους
δικούς του, μάλιστα για τους οικείους, αρνήθηκε την πίστη, και είναι χειρότερος
από έναν άπιστο. Ως χήρα ας καταγράφεται εκείνη που είναι όχι λιγότερο των 60
χρόνων, η οποία να υπήρξε γυναίκα ενός άνδρα, που να έχει μαρτυρία για τα καλά
της έργα· αν ανέθρεψε παιδιά, αν περιέθαλψε ξένους, αν έπλυνε πόδια αγίων, αν
βοήθησε αυτούς που θλίβονταν, αν συνέτρεξε σε κάθε αγαθό έργο. Ενώ, τις
νεότερες χήρες να τις αποφεύγεις· επειδή, όταν σαρκικά κίνητρα τις στρέψουν
ενάντια στον Χριστό, θέλουν να παντρεύονται· έχοντας την καταδίκη, επειδή
αθέτησαν την πρώτη πίστη. Ταυτόχρονα δε, μαθαίνουν να είναι και αργόσχολες, να
περιέρχονται τα σπίτια· και όχι μονάχα αργόσχολες, αλλά και φλύαρες και
περίεργες, λέγοντας όσα δεν πρέπει. Θέλω, λοιπόν, οι νεότερες να παντρεύονται,
να κάνουν παιδιά, να κυβερνούν το σπιτικό τους, να μη δίνουν καμιά αφορμή στον
ενάντιο να λοιδορεί. Επειδή, μερικοί εκτράπηκαν ήδη πίσω από τον Σατανά. Αν
κάποιος πιστός ή πιστή έχει χήρες, ας προμηθεύει σ’ αυτές τα αναγκαία, και ας
μη επιβαρύνεται η εκκλησία· για να μπορεί να βοηθάει τις πραγματικά χήρες.
(Προς Τιμόθεον Α’, 5: 3-16)
Ο απόστολος Παύλος «στάζει μέλι» -για πολλοστή φορά- για τις
γυναίκες…
Στις έσχατες ημέρες θά ‘ρθουν κακοί καιροί. […] Επειδή, απ’
αυτούς είναι εκείνοι που μπαίνουν μέσα στα σπίτια, και αιχμαλωτίζουν τα
γυναικάρια, που είναι φορτωμένα με αμαρτίες, καθώς σέρνονται από διάφορες
επιθυμίες, τα οποία πάντα μαθαίνουν, και ποτέ δεν μπορούν νά ‘ρθουν στη γνώση
τής αλήθειας.
(Προς Τιμόθεον Β’, 5: 3-7)
Η γυναίκα ως αντικείμενο…
Οι άνδρες, παρόμοια, συνοικείτε με τις γυναίκες σας με
φρόνηση, αποδίδοντας τιμή στο γυναικείο γένος ως σε ασθενέστερο σκεύος, και ως
σε συγκληρονόμους τής χάρης τής ζωής, για να μη εμποδίζονται οι προσευχές σας.
(Επιστολή Πέτρου Α’, 3: 7)
Οι γυναίκες δεν έχουν θέση τον Παράδεισο, καθώς είναι μιαρά
όντα…
Και είδα, και ξάφνου ένα Αρνίο στεκόταν επάνω στο βουνό
Σιών, και μαζί του 144.000, που είχαν το όνομά του και το όνομα του Πατέρα του
γραμμένο επάνω στα μέτωπά τους. Και άκουσα μια φωνή από τον ουρανό, σαν φωνή
από πολλά νερά, και σαν φωνή δυνατής βροντής· και άκουσα μια φωνή από
κιθαρωδούς, που έπαιζαν με τις κιθάρες τους. Και έψαλλαν σαν μια καινούργια ωδή
μπροστά στον θρόνο, και μπροστά στα τέσσερα ζώα και τους πρεσβύτερους· και κανένας
δεν μπορούσε να μάθει την ωδή, παρά μονάχα οι 144.000, που ήσαν αγορασμένοι από
τη γη. Αυτοί είναι εκείνοι που δεν μολύνθηκαν με γυναίκες· επειδή, είναι
παρθένοι· αυτοί είναι που ακολουθούν το Αρνίο όπου και αν πάει, αυτοί
αγοράστηκαν από τους ανθρώπους, ως απαρχή στον Θεό και στο Αρνίο.
(Αποκάλυψις’, 14: 1-4)
Σημείωση: Η περίφημη ρήση του απόστολου Παύλου, «Η δε γυνή
ίνα φοβήται τον άνδρα» (Προς Εφεσίους, 5: 33), σκοπίμως δεν παρατίθεται στα
ανωτέρω αποσπάσματα, καθώς οι χριστιανοί είναι βέβαιον ότι θα σπεύσουν να
ερμηνεύσουν, την λέξη «φόβος» με την πιο βολική αρχαία εναλλακτική σημασία
-δηλαδή ως «σεβασμό», παρ’ ότι αυτή η λέξη χρησιμοποιείται και σε άλλα χωρία
της Αγίας Γραφής, με αυτή ακριβώς την σημασία (του φόβου) και μάλιστα από τον ίδιο
τον Παύλο. Π.χ.: «Αν, όμως, κάνεις το κακό, να φοβάσαι· για τον λόγο ότι (ο
άρχοντας), δεν φοράει μάταια τη μάχαιρα» (Προς Ρωμαίους, 13: 4).
Πηγή: Πύλη Ιάσωνος και Ρέας
Λεπτομέρειες από τον «Τράγο», με την υπογραφή του αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή.
